Ο ύπνος με το κατοικίδιο σας.
- Thread starter vasgial
- Ημερομηνία δημιουργίας
Mαρία έχεις μούσι;
σκοπεύω να φύγω για αφγανιστάν γιατί σε αυτή τη χωρα άκρη δεν βγάζω γενικότερα και μου είπαν να αφήσω μούσι για τους ταλιμπάν... δεν μου πάει epial? :maria:
Ρε δεν καταλαβαινεις το βάρος του τη νυχτα και μετακινειται υπουλα δεξια αριστερα. Οποτε το να βρεθει πανω σου, μόνο εκ των υστέρων το καταλαβαίνεις!
Επειδη εχω περιεργες στασεις υπνου (τωρα θα ερθει ο seamol να πεταχτεί) εχει παρει τα μέτρα της η μικρή και κοιμάται είτε ανάμεσα στα πόδια μου και αλλάζω πλευρό μόνο από τον κορμό και πανω, είτε όπως ΑΚΡΙΒΩΣ εγώ κεφάλι στο μαξιλάρι, σώμα στο κρεβάτι μέσα από το σεντονι, και ειμαστε θέαμα μιας και η μανα μου μας λέει "η κοκκινοσκουφιτσα και ο κακος ο λυκος"
afg.... Δεν μαδάμε εμεις χεχεχε
Στο κρεββάτι είναι το μόνο μέρος που απαγορεύεται η "άνοδος". Μόλις δρόσισε όμως επανέρχονται οι αγκαλιές στον καναπέ:
Nani Photos by Sergette | Photobucket
Για την ακρίβεια αυτός κοιμάται και εγώ δουλεύω στο λαπτοπ (κάθε μέρα εκτός καύσωνα). Και μετά αναρωτιέμαι γιατί με πονάει το αριστερό μου γόνατο!!
Nani Photos by Sergette | Photobucket
Για την ακρίβεια αυτός κοιμάται και εγώ δουλεύω στο λαπτοπ (κάθε μέρα εκτός καύσωνα). Και μετά αναρωτιέμαι γιατί με πονάει το αριστερό μου γόνατο!!
Μια φορα την επεσα στο γκαζον σε ψαθα και αυτος αφου ηρθε και με πατησε 10 φορες στο κεφαλι , εφυγε και ξαπλωσε λιγο πιο περα. Δεν του αρεσουν οι αγκαλιες και οταν μικρο τον ανεβασα 2-3 φορες στον καναπε , εκατσε 15 λεπτα και μετα κατεβηκε και ξαπλωσε στο χαλι.
Εεεεε Ξερω γω! Τώρα με φέρατε σε δύσκολη θέση!
Τώρα που το ξανακοιτάω, ταιριαστό με το σχήμα του προσωπου, μου φαίνεται...
Το Γιορκι κοιμαται με τους γονεις μου. Συνηθως ανεβαινει πανω στο μαξιλαρι της μαμας μου, και αρκετες φορες τη ξυπναει καθως θελει να το "φτιαξει" για να βολευτει, με αποτελεσμα να της τραβαει τα μαλλια. Η μαμα μου ισα ισα που ακουμπαει το μαξιλαρι τελικα, το υπολοιπο ειναι για παρτη του, αλλιως κοιμαται αναμεσα τους.
Η μεγαλη ευτυχως δεν ανεβαινει στο κρεββατι, αλλα το σπαστικο ειναι οταν ερχεται στο δωματιο μου να κοιμηθει στο crate κι αρχιζει το ροχαλισμα. Αρκετες φορες με ξυπναει, χτυπαω το κλουβι μπας ξυπνησει αλλα τπτ το μοσχαρι, οποτε σηκωνομαι και τη σκουνταω!
Η μεγαλη ευτυχως δεν ανεβαινει στο κρεββατι, αλλα το σπαστικο ειναι οταν ερχεται στο δωματιο μου να κοιμηθει στο crate κι αρχιζει το ροχαλισμα. Αρκετες φορες με ξυπναει, χτυπαω το κλουβι μπας ξυπνησει αλλα τπτ το μοσχαρι, οποτε σηκωνομαι και τη σκουνταω!
Ο δικος μου ανεβαινει στο κρεβατι μου για κανα πενταλεπτο και μετα κατεβαινει ,δε γουσταρει να κοιμαται στα κρεβατια ουτε αγκαλιες και ζορια. Δε γουσταρει ανετα μαλακα στρωματακια ,ειναι σκληρο αγορι και θελει να κυλιεται στα πατωματα 
. Καμμια φορα μονο πριν ξαπλωσω προλαβαινει να στρωθει κανονικα στη μερια μου και να βαλει και τη κεφαλα του στο μαξιλαρι μου εκνευριστικα προκλητικα.τον σκουνταω και σφυριζει αδιαφορα ταχα μου ,,,τι εμενα λες; Λες και θα μασηξω. Μαλλον κυριαρχικο ειναι(πουσαι μαμα του αρη του μαναρουλη) ειπαμε τον αγαπαω τον λατρευω αλλα δε θα γινει και βεζυρης στη θεση του βεζυρη.
. Καμμια φορα μονο πριν ξαπλωσω προλαβαινει να στρωθει κανονικα στη μερια μου και να βαλει και τη κεφαλα του στο μαξιλαρι μου εκνευριστικα προκλητικα.τον σκουνταω και σφυριζει αδιαφορα ταχα μου ,,,τι εμενα λες; Λες και θα μασηξω. Μαλλον κυριαρχικο ειναι(πουσαι μαμα του αρη του μαναρουλη) ειπαμε τον αγαπαω τον λατρευω αλλα δε θα γινει και βεζυρης στη θεση του βεζυρη.
Χαχαχαχα παρούσα!!!Μαλλον κυριαρχικο ειναι(πουσαι μαμα του αρη του μαναρουλη
Κι ότι σκεφτόμουν το απόγευμα τα χαϊρια του δικού μου στο θέμα, που κι εμένα στο σπίτι μου μόνο στη μεριά του στον καναπέ ανεβαίνει άλλα άμα πω να απλώσω κανά πόδι πολύ στριμώχνεται και κατεβαίνει στα πατώματα, άντε να πάει μέχρι την πολυθρόνα του που δεν τον χωράει πια κ δεν μένει κ πολύ ώρα, στο κρεββάτι δε δεν έκανε ποτέ κίνηση να ανέβει.
Στων γονιών μου πάλι άλλο σκυλί. Που πάω να κοιμηθώ και πριν προλάβω να γυριστώ έχει ανέβει και έχει θρονιαστεί στη μέση και προσπαθεί να ανέβει στο κεφάλι μου. Αυτό δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω κ δε με νοιάζει να του βρω και όνομα. Αλλά μου το κανε το Πάσχα και αλληθώρισα, γυρνάω και τον κοιτάω και του λέω "είσαι με τα καλά σου?" και τον βλέπω να με κοιτάει με ένα ηλίθιο χαμόγελο και τη γλώσσα απόξω του στυλ "αγκαλίτσα??"
Άσε δε το πρωί που αφού έχει φάει που τον παίρνει ο μπαμπάς μου ξημέρωμα και εγώ απολαμβάνω το ότι δεν-θα-σηκωθώ-να-ταϊσω-εγώ, ανοίγει η πόρτα και ορμάνε να με χαιρετήσουν και οι 3 οι ούνοι και ορμάει και πηδάει πάνω μου και στρώνεται μισός κώλος έξω μισός πάνω στην κοιλιά μου για να μην προλάβουν οι άλλοι 2. Αυτό το λες και κυριαρχία, το λες κι όπως γουστάρεις, η ουσία είναι μία: "δικιά μου είναι, όξω φούστηδες απ'την παράγκα!"
Τον πρωτο μηνα που ειχα φερει την μικρη στο σπιτι, τα βραδια πριν παμε για υπνο ξαπλωνα στο σαλονι, τζακι τηλεωραση κ την επαιρνα πανω μου (ηταν καπου 9κιλα τοτε)
Το πλανο ηταν οταν ξεραθει να την τοποθετησω στο κρεββατι της που ηταν κ ειναι διπλα στο δικο μου, μιας κ στο κρεββατι απαγορευεται δια ροπαλου να ανεβει, οπως κ σε ολα τα επιπλα πλην αυτου του καναπε....
Ομως το project ειχε 50% επιτυχια, γιατι τις μισες φορες με επαιρνε ο υπνος εμενα σε αυτη τη σταση με το σκυλο πανω μου.......
Περασε ο καιρος η μικρη εγινε γομαρι 50 κιλα, αλλα οι παλιες συνηθειες δυσκολα φευγουνε.... ετσι αμα με δει καμια φορα να εχω ξαπλωσει στον καναπε το βραδυ για να δω τηλεωραση ερχεται κ ξαπλωνει πανω μου! Ετσι τεντωμενη μου φτανει απο το λαιμο μεχρι τις πατουσες...... Φυσικα πλεον ειναι αδυνατο να αντεξω πανω απο 5' σε αυτη την κατασταση, αυτη δεν ξεκουναει, οποτε διακριτικα φευγω εγω απο κατω της κ κραταει εκεινη τον καναπε.... μετα απο λιγο μονη της στον καναπε ξενερωνει κ κατεβαινει στο πατωμα.
Δεν εχει χαρη ο καναπες αμα δεν ειμαι κι εγω πανω του.......
Εγω εχω καταληξει να βλεπω τηλεωραση χωρις να ξαπλωνω η αμα θελω να ξαπλωσω να δω κανα εργο, δεν την βαζω μεσα για βραδυ αν δεν τελειωσει το εργο!
Το δε τραγικο ειναι ΟΠΟΥ κι αν κοιμαται ρουχαλιζει σαν φορτωμενη νταλικα που τραβαει ατελειωτη ανηφορα......
(ναι φορτωνει κ τις "μισες" ταχυτητες)
Το πλανο ηταν οταν ξεραθει να την τοποθετησω στο κρεββατι της που ηταν κ ειναι διπλα στο δικο μου, μιας κ στο κρεββατι απαγορευεται δια ροπαλου να ανεβει, οπως κ σε ολα τα επιπλα πλην αυτου του καναπε....
Ομως το project ειχε 50% επιτυχια, γιατι τις μισες φορες με επαιρνε ο υπνος εμενα σε αυτη τη σταση με το σκυλο πανω μου.......
Περασε ο καιρος η μικρη εγινε γομαρι 50 κιλα, αλλα οι παλιες συνηθειες δυσκολα φευγουνε.... ετσι αμα με δει καμια φορα να εχω ξαπλωσει στον καναπε το βραδυ για να δω τηλεωραση ερχεται κ ξαπλωνει πανω μου! Ετσι τεντωμενη μου φτανει απο το λαιμο μεχρι τις πατουσες...... Φυσικα πλεον ειναι αδυνατο να αντεξω πανω απο 5' σε αυτη την κατασταση, αυτη δεν ξεκουναει, οποτε διακριτικα φευγω εγω απο κατω της κ κραταει εκεινη τον καναπε.... μετα απο λιγο μονη της στον καναπε ξενερωνει κ κατεβαινει στο πατωμα.
Δεν εχει χαρη ο καναπες αμα δεν ειμαι κι εγω πανω του.......
Εγω εχω καταληξει να βλεπω τηλεωραση χωρις να ξαπλωνω η αμα θελω να ξαπλωσω να δω κανα εργο, δεν την βαζω μεσα για βραδυ αν δεν τελειωσει το εργο!
Το δε τραγικο ειναι ΟΠΟΥ κι αν κοιμαται ρουχαλιζει σαν φορτωμενη νταλικα που τραβαει ατελειωτη ανηφορα......
(ναι φορτωνει κ τις "μισες" ταχυτητες)
Tην βαζω μονο τα βραδια, καθως μια απο τις δουλειες της ειναι αν κατι παει στραβα να με ξυπνησει.....
(ασχετο αν εχω καταληξει να ξυπναω με το ρουχαλητο της.....)
Αγκαλιτσες με κοινη συναινεση μονο στο γκαζον!
Καθείς στο κρεβατάκι του!!! Δυο φορες παντως που ξαπλωσα κατω στο πατωμα μαζι του τον καταλαβα οτι αισθανθηκε αβολα και έφυγε και αλλη μια φορα που τον καλεσα στο κρεβατι μας δεν ήρθε αφου πρωτα κουνουσε στο πλαι το κεφαλι του με απορια.... Είχε πολυ πλακα.Μαλλον η εκπαιδευση οχι κρεβατια και καναπεδες που του εχουμε κανει εχει αποδωσει.Στη λουφα μονο το χειμωνα βραδυ παει να χουχουλιασει στον καναπε ...
Το βραδυ επειδη το crate μενει ανοικτο, εχει την επιλογη να κοιμηθει οπου θελει και πολλες φορες, φυσικα, επιλεγει το κρεβατι μας. Αντι να πιασει ομως μια γωνια, οχι απλα τεντωνεται οριζοντια, μας σπρωχνει κι ολας για να της κανουμε χωρο ή μας παταει και καθεται πανω μας.
Ευτυχως πλεον γινεται σπανια, γιατι προτιμα το crate της
Ευτυχως πλεον γινεται σπανια, γιατι προτιμα το crate της
Δεν έχω παρόμοιες ιστορίες ούτε φωτογραφίες γιατί τα σκυλιά μου δεν ανεβαίνουν σε κρεββάτια και σε καναπέ μόνο η Λούση ανεβαίνει, κιαυτό γιατί στην προηγούμενη ιδιοκτήτρια της είχε δικό της καναπέ η πριγκιπέσσα!
Μόνο στις διακοπές γινόταν κάτι πολύ αστείο, κοιμόμασταν δύο στο κρεββάτι και το πρωί ξυπνούσαμε τρεις..Ανέβαινε σιγά σιγά και στρωνόταν και ο Έλβις αλλά δεν έχει επιχειρήσει ποτέ να το κάνει στο σπίτι.
Μόνο στις διακοπές γινόταν κάτι πολύ αστείο, κοιμόμασταν δύο στο κρεββάτι και το πρωί ξυπνούσαμε τρεις..Ανέβαινε σιγά σιγά και στρωνόταν και ο Έλβις αλλά δεν έχει επιχειρήσει ποτέ να το κάνει στο σπίτι.
Εμείς τη Μίλβα την αφήσαμε δυστυχώς να κάνει ότι γουστάρει μέσα στο σπίτι. Την κακομάθαμε όσο δεν πάει, αν και έχουμε κόψει κάποιες συνήθειες. Το κρεβάτι βέβαια είναι δεδομένο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά αν μπορείς τόλμα και να την κουνήσεις. Σε κοιτάει με μισό μάτι και αρχίσει τα γρου. Νόμιζα πως τα κόκερ είναι αξιολάτρευτα πλάσματα..με όλα αυτά που βλέπω και ακούω και από άλλους έχω αναθεωρήσει για να πω την αλήθεια..
Παράδειγμα: Ξυπνάω σήμερα το πρωί να πάω στη δουλειά και η κυρία κοιμάται στα πόδια μου φαρδιά πλατιά και αναρωτιέμαι γιατί πονάει η μέση μου πρωί πρωί. Την κοιτάω που κοιμάται και μου φαντάζει αξιολάτρευτη..Δεν μπορώ να αντισταθώ και της κάνω χαδάκι στο κεφάλι. Ανοίγει το ΕΝΑ μάτι, με κοιτάει και μου λέει με τον αξιολάτρευτο τρόπο της "ΓΡΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ". Εμ...έτσι όπως τα καταφέραμε κι εμείς, να τα λουστούμε. Γι αυτό και το κουτάβι δεν ανεβαίνει στο κρεβάτι. Κοιμάται στο κρεβατάκι του και δε νομίζω να πολυθέλει κιόλας να κοιμηθεί στο κρεβάτι. Προσπαθούμε να κόψουμε τη συνήθεια και στη Μίλβα με μεγάλη αποτυχία... Γιατί κάποια στιγμή μας παίρνει ο ύπνος και μετά ξυπνάω με ένα πόδι και ένα αφτί κάπου πάνω μου..Επόμενο βήμα να κοιμούνται εκτός δωματίου νομίζω...Αν και δε θέλω καθόλου γιατί παρόλο το πιάσιμο και την κακοτροπιά της, δεν κρύβω ότι μου αρέσει να κοιμόμαστε αγκαλίτσα..
Παράδειγμα: Ξυπνάω σήμερα το πρωί να πάω στη δουλειά και η κυρία κοιμάται στα πόδια μου φαρδιά πλατιά και αναρωτιέμαι γιατί πονάει η μέση μου πρωί πρωί. Την κοιτάω που κοιμάται και μου φαντάζει αξιολάτρευτη..Δεν μπορώ να αντισταθώ και της κάνω χαδάκι στο κεφάλι. Ανοίγει το ΕΝΑ μάτι, με κοιτάει και μου λέει με τον αξιολάτρευτο τρόπο της "ΓΡΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ". Εμ...έτσι όπως τα καταφέραμε κι εμείς, να τα λουστούμε. Γι αυτό και το κουτάβι δεν ανεβαίνει στο κρεβάτι. Κοιμάται στο κρεβατάκι του και δε νομίζω να πολυθέλει κιόλας να κοιμηθεί στο κρεβάτι. Προσπαθούμε να κόψουμε τη συνήθεια και στη Μίλβα με μεγάλη αποτυχία... Γιατί κάποια στιγμή μας παίρνει ο ύπνος και μετά ξυπνάω με ένα πόδι και ένα αφτί κάπου πάνω μου..Επόμενο βήμα να κοιμούνται εκτός δωματίου νομίζω...Αν και δε θέλω καθόλου γιατί παρόλο το πιάσιμο και την κακοτροπιά της, δεν κρύβω ότι μου αρέσει να κοιμόμαστε αγκαλίτσα..
Να αντισταθείς στη γλυκια της φατσούλα και να την κατεβάζεις...Και για σας τους ανθρώπους και για τους σκύλους. Θα υπάρχει ζήλια αν ανεβαίνει μονο το ενα στο κρεβατι
Ναι η πιθανή ζήλια είναι άλλος ένας λόγος, εκτός και αν καταλήξουμε στο τέλος οοοοολοι μαζί στρωματσάδα..χαχαχα Είναι δύσκολο αλλά το παλεύουμε. Που θα πάει θα το μάθει..
