Πέρα από τα γονίδια, τι ρόλο μπορεί να παίζει στο σωστό χρώμα, η τροφή, το νερό και τα σαμπουάν; Δεν είναι παράγοντες που μπορούν να ενισχύσουν/αποδυναμώσουν/αλλοιώσουν το σωστό χρώμα;
Ο Σάνι μας
- Thread starter Yorkaddict
- Ημερομηνία δημιουργίας
Υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε.
Σχεδόν κάθε μέρα ανακαλύπτουμε και κάτι διαφορετικό.
Έχω ακούσει πχ πως το νερό ενδέχεται να επηρεάσει το χρώμα.
Το ίδιο και ο ήλιος, όπως συμβαίνει και με την ανθρώπινη τρίχα.
Για την τροφή, δεν έχω ακούσει ή διαβάσει πώς μπορεί να επηρεάσει το χρώμα και την παραγωγή της χρωστικης. Ειλικρινά δεν γνωρίζω και θα ήθελα πολύ να μάθω.
Ίσως μέσω κάποιων βιταμινών να ενισχύεται κάπως η παραγωγή;
Αλλά και πάλι, αν κλείνουν την κάνουλα τα γονίδια, πόση διαφορά να δεις;
Δεν ξέρω...
Από την άλλη, σαμπουάν, μαλακτικες κλπ συνεισφέρουν στην προστασία και ενυδάτωση της τρίχας. Υπάρχουν βέβαια και άλλα που τονίζουν το χρώμα, αλλά αυτά έχουν βαφή μέσα.
Το ποσό ενισχύουν τα άχρωμα προϊόντα το χρώμα ή πόσο ενδεχομένως το κάνουν μέσω τρίχας να δείχνει καλύτερα, δεν το ξέρω.
Από αυτά που έχω δει και διαβάσει, θεωρώ πως αν τα γονίδια δεν θέλουν, τέτοιου τύπου εξωγενείς επεμβάσεις δεν μπορούν να επέμβουν στον βαθμό που να δεις χειροπιαστό αποτέλεσμα.
Αλλά επειδή όσο ζούμε μαθαίνουμε, τίποτα δεν είναι απόλυτο.
Σχεδόν κάθε μέρα ανακαλύπτουμε και κάτι διαφορετικό.
Έχω ακούσει πχ πως το νερό ενδέχεται να επηρεάσει το χρώμα.
Το ίδιο και ο ήλιος, όπως συμβαίνει και με την ανθρώπινη τρίχα.
Για την τροφή, δεν έχω ακούσει ή διαβάσει πώς μπορεί να επηρεάσει το χρώμα και την παραγωγή της χρωστικης. Ειλικρινά δεν γνωρίζω και θα ήθελα πολύ να μάθω.
Ίσως μέσω κάποιων βιταμινών να ενισχύεται κάπως η παραγωγή;
Αλλά και πάλι, αν κλείνουν την κάνουλα τα γονίδια, πόση διαφορά να δεις;
Δεν ξέρω...
Από την άλλη, σαμπουάν, μαλακτικες κλπ συνεισφέρουν στην προστασία και ενυδάτωση της τρίχας. Υπάρχουν βέβαια και άλλα που τονίζουν το χρώμα, αλλά αυτά έχουν βαφή μέσα.
Το ποσό ενισχύουν τα άχρωμα προϊόντα το χρώμα ή πόσο ενδεχομένως το κάνουν μέσω τρίχας να δείχνει καλύτερα, δεν το ξέρω.
Από αυτά που έχω δει και διαβάσει, θεωρώ πως αν τα γονίδια δεν θέλουν, τέτοιου τύπου εξωγενείς επεμβάσεις δεν μπορούν να επέμβουν στον βαθμό που να δεις χειροπιαστό αποτέλεσμα.
Αλλά επειδή όσο ζούμε μαθαίνουμε, τίποτα δεν είναι απόλυτο.
Από την αρχή δημιουργίας της φυλής.
• 1872
"The dog; with directions for his treatment" του Thomas Pearce ή αλλιώς "Idestone".
"Great roguery is committed by the dishonest in the dressing and staining of these dogs, but the chicanery has hitherto never escaped detection as judging takes place in daylight and even heightened color is transparently visible to a practiced judge."
• 1878
"British dogs; their varieties, history, characteristics, breeding, management and exhibition" του Hugh Dalziel, ή αλλιώς "Corsincon".
"The colour is one of the most essential things to be looked for in the Yorkshire terrier ; so important is it, and so fully is this recognized by exhibitors, that it is said some specimens are shown at times not quite innocent of plumbago, and other things judiciously applied. They are really blue and tan terriers, and the blue ranges from the clear silvery hue to a deep sky blue and a blue black, all dogs getting, I believe, lighter in colour as they age. The tan on the head should be golden, and the " fall," or hair, over the face, gets silvery to wards the ends; the tan is deeper on the whiskers, and about the ears, and on the legs. "
Εχει ζουμί η υπόθεση
Βασικά το θέμα είναι πως με τόσα βαμμένα, δεν ξέρεις τι σου γίνεται.
Το αποτέλεσμα πολλές φορές είναι εκπληκτικό, αγγίζει το τέλειο.
Αν δεν έχεις εκ των έσω πληροφόρηση, είναι αδύνατο να καταλάβεις. Εχει ξεφύγει η τεχνική.
Και επειδή οι περισσότεροι έχουν θέμα με το χρώμα και το ξέρουν, όσο και να θέλουν, όσες καλές προθέσεις και να έχουν, είναι δύσκολο να το διορθώσουν. Γιατί απλούστατα δεν ξέρουν αν ο χ,ψ σκύλος κάποιου άλλου που φαίνεται πως μπορεί να τους βοηθήσει στο χρώμα, είναι φυσικός ή βαμμένος. Είναι θέμα ειλικρίνειας. Είναι φαύλος κύκλος.
Πολλές φορές αναγκάζεσαι να βάψεις λόγω συναγωνισμού.
Θυμάμαι μια συζήτηση που είχα με μια Αμερικανίδα που μου είχε πει με αφοπλιστική ειλικρίνεια:
"Δεν ρισκάρω να χάσω από έναν μη τυπικό και unsound σκύλο, επειδή ο κριτής τον επέλεξε λόγω χρώματος.
Για φαντάσου ο άλλος να είναι ΚΑΙ βαμμένος;;;
Εσύ ξέρεις αν είναι βαμμένος ή όχι;
Εγώ όχι.."
Μια Καναδή σκυλίτσα που παρακολουθούσα και λάτρευα, φαινόταν να έχει πολύ ωραίο χρώμα. Οταν πήρε τους τίτλους της και αποσύρθηκε, ξυρίστηκε και ζευγάρωσε. Η φωτογραφία που έδειχνε την σκύλα με τα κουτάβια της, αποκάλυψε την πραγματικότητα.
Μια σκύλα ξυρισμένη ΑΣΠΡΗ με 3-4 κουτσούβελα να την θηλάζουν. Φανταστείτε πως αν ξυρίσεις ένα γιόρκι, το χρώμα του είναι σκούρο.
3-4 πόντους μετά την ρίζα, αρχίζει να φαίνεται το χρώμα. Η συγκεκριμένη δεν είχε ΚΑΝ χρωστική. Το δέρμα της στο μπλε ήταν ασπρο-ροζ και οι τρίχες στη ρίζα ήταν άσπρες.
Και δεν είναι η μόνη περίπτωση. Είναι μεγάλος ρουφιάνος το FB.
Στο μόνο μέρος που φημολογείται πως υπάρχει ακόμα επάρκεια φυσικού χρώματος, είναι η Αγγλία.
Αλλά...
Είναι τόσο πίσω γενικά που χρειάζεται να κάνεις τρελές υποχωρήσεις για να σκεφτείς να βάλεις αγγλάκι στην γραμμή σου. Σώμα, ταμπεραμέντο, κεφάλια....
Και πάλι... Που ξέρεις;;; Σου λένε την αλήθεια;
Πριν κάποια χρόνια, ο Ιταλικός Όμιλος φυλής εισήγαγε για πρώτη φορά την εργαστηριακή εξέταση τριχών, σε όλους ανεξαιρέτως τους νικητές των εκθέσεων του ομίλου. Εκεί βλέπουν όχι μόνο αν ήταν βαμμένη η τρίχα στην συγκεκριμένη έκθεση, αλλά αν έχει βαφτεί η τρίχα στο παρελθόν, πιο πριν, σε άλλες εκθέσεις.
Για την ιστορία, για να γίνει κάποιος ITCH πρέπει να πάρει CAC από έκθεση του ομίλου.
Και εκεί έχουν βρει την λύση... μετέχουν νεαρά ζώα - πριν χρειαστεί να βαφτούν - και αφού πάρουν τον τίτλο - αν τον πάρουν - , συνεχίζουν την καριέρα τους.
Το θέμα έχει πολλές προεκτάσεις και επιπτώσεις.
Το σημαντικό είναι η επίπτωση στην γενετική δεξαμενή σε βάθος χρόνου, για αυτό και θεωρώ αναγκαίο το συντομότερο να βρούμε όχι μόνο ποιά γονίδια βρίσκονται πίσω από το χρώμα, αλλά πως δουλεύουν και πως κληρονομούνται.
Για να καταλάβετε την σπαζοκεφαλιά, 2 σκύλοι με εξαιρετικό χρώμα και υφή, δεν δίνουν απαραίτητα κουτάβια με σωστό χρώμα. Κάποια μπορούν να βγουν ανοικτόχρωμα, κάποια πιο σκούρα. Με δεδομένο και τις μικρές τοκετοομάδες, είναι πολύ δύσκολο να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα.
Αυτό και σε συνδυασμό με άλλες παρατηρήσεις και ιστορικές αναφορές, δείχνει πως αυτό που ψάχνουμε είναι μάλλον προϊόν ετεροζυγωτίας.
Ολα αυτά χρειάζεται να ερευνηθούν σε βάθος, τουλάχιστον να ξέρουμε που πάμε και τι μέλλον υπάρχει.
Το αποτέλεσμα πολλές φορές είναι εκπληκτικό, αγγίζει το τέλειο.
Αν δεν έχεις εκ των έσω πληροφόρηση, είναι αδύνατο να καταλάβεις. Εχει ξεφύγει η τεχνική.
Και επειδή οι περισσότεροι έχουν θέμα με το χρώμα και το ξέρουν, όσο και να θέλουν, όσες καλές προθέσεις και να έχουν, είναι δύσκολο να το διορθώσουν. Γιατί απλούστατα δεν ξέρουν αν ο χ,ψ σκύλος κάποιου άλλου που φαίνεται πως μπορεί να τους βοηθήσει στο χρώμα, είναι φυσικός ή βαμμένος. Είναι θέμα ειλικρίνειας. Είναι φαύλος κύκλος.
Πολλές φορές αναγκάζεσαι να βάψεις λόγω συναγωνισμού.
Θυμάμαι μια συζήτηση που είχα με μια Αμερικανίδα που μου είχε πει με αφοπλιστική ειλικρίνεια:
"Δεν ρισκάρω να χάσω από έναν μη τυπικό και unsound σκύλο, επειδή ο κριτής τον επέλεξε λόγω χρώματος.
Για φαντάσου ο άλλος να είναι ΚΑΙ βαμμένος;;;
Εσύ ξέρεις αν είναι βαμμένος ή όχι;
Εγώ όχι.."
Μια Καναδή σκυλίτσα που παρακολουθούσα και λάτρευα, φαινόταν να έχει πολύ ωραίο χρώμα. Οταν πήρε τους τίτλους της και αποσύρθηκε, ξυρίστηκε και ζευγάρωσε. Η φωτογραφία που έδειχνε την σκύλα με τα κουτάβια της, αποκάλυψε την πραγματικότητα.
Μια σκύλα ξυρισμένη ΑΣΠΡΗ με 3-4 κουτσούβελα να την θηλάζουν. Φανταστείτε πως αν ξυρίσεις ένα γιόρκι, το χρώμα του είναι σκούρο.
3-4 πόντους μετά την ρίζα, αρχίζει να φαίνεται το χρώμα. Η συγκεκριμένη δεν είχε ΚΑΝ χρωστική. Το δέρμα της στο μπλε ήταν ασπρο-ροζ και οι τρίχες στη ρίζα ήταν άσπρες.
Και δεν είναι η μόνη περίπτωση. Είναι μεγάλος ρουφιάνος το FB.
Στο μόνο μέρος που φημολογείται πως υπάρχει ακόμα επάρκεια φυσικού χρώματος, είναι η Αγγλία.
Αλλά...
Είναι τόσο πίσω γενικά που χρειάζεται να κάνεις τρελές υποχωρήσεις για να σκεφτείς να βάλεις αγγλάκι στην γραμμή σου. Σώμα, ταμπεραμέντο, κεφάλια....
Και πάλι... Που ξέρεις;;; Σου λένε την αλήθεια;
Πριν κάποια χρόνια, ο Ιταλικός Όμιλος φυλής εισήγαγε για πρώτη φορά την εργαστηριακή εξέταση τριχών, σε όλους ανεξαιρέτως τους νικητές των εκθέσεων του ομίλου. Εκεί βλέπουν όχι μόνο αν ήταν βαμμένη η τρίχα στην συγκεκριμένη έκθεση, αλλά αν έχει βαφτεί η τρίχα στο παρελθόν, πιο πριν, σε άλλες εκθέσεις.
Για την ιστορία, για να γίνει κάποιος ITCH πρέπει να πάρει CAC από έκθεση του ομίλου.
Και εκεί έχουν βρει την λύση... μετέχουν νεαρά ζώα - πριν χρειαστεί να βαφτούν - και αφού πάρουν τον τίτλο - αν τον πάρουν - , συνεχίζουν την καριέρα τους.
Το θέμα έχει πολλές προεκτάσεις και επιπτώσεις.
Το σημαντικό είναι η επίπτωση στην γενετική δεξαμενή σε βάθος χρόνου, για αυτό και θεωρώ αναγκαίο το συντομότερο να βρούμε όχι μόνο ποιά γονίδια βρίσκονται πίσω από το χρώμα, αλλά πως δουλεύουν και πως κληρονομούνται.
Για να καταλάβετε την σπαζοκεφαλιά, 2 σκύλοι με εξαιρετικό χρώμα και υφή, δεν δίνουν απαραίτητα κουτάβια με σωστό χρώμα. Κάποια μπορούν να βγουν ανοικτόχρωμα, κάποια πιο σκούρα. Με δεδομένο και τις μικρές τοκετοομάδες, είναι πολύ δύσκολο να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα.
Αυτό και σε συνδυασμό με άλλες παρατηρήσεις και ιστορικές αναφορές, δείχνει πως αυτό που ψάχνουμε είναι μάλλον προϊόν ετεροζυγωτίας.
Ολα αυτά χρειάζεται να ερευνηθούν σε βάθος, τουλάχιστον να ξέρουμε που πάμε και τι μέλλον υπάρχει.
Αλλο κουλό...
Μάρβιν...
Δεν το έχω ξαναδεί και όπου έχω ρωτήσει δεν ξέρουν να μου απαντήσουν.
Τον χειμώνα σκουραίνει το δέρμα (γίνεται μπλε σκούρο) και κατεπέκταση και η τρίχα που βγαίνει...
Το καλοκαίρι ανοίγει το δέρμα (ανοικτό μπλε προς το άσπρο) και κατεπέκταση η τρίχα που βγαίνει.
Και λέω εγώ...
Αν έμενα Φινλανδία που έχει μόνιμα κρυο, θα άνοιγε το χρώμα του;;
Το ρωταω γιατι εμενα ο γερο-κοπρος μου το χειμωνα εχει στην πλατη του μια καταμαυρη γραμμη κ ο υπολοιπος ειναι ξανθος σκουρος, ενω το καλοκαιρι ειναι ολος ξανθος ανοιχτος.......
Ομοιως η μεγαλη μου το χειμωνα ειναι σχεδον μαυρη, ενω το καλοκαιρι το τιγρε φαινεται πολυ εντονα.
Αυτο συμβαινει καθε χρονο τις ιδιες εποχες......
Γι αυτο ρωτησα, λογικο μου φαινεται, να επιδρα ο ηλιος στο δερμα κ την τριχα οπως αλλωστε συμβαινει κ στους ανθρωπους.........
Ομοιως η μεγαλη μου το χειμωνα ειναι σχεδον μαυρη, ενω το καλοκαιρι το τιγρε φαινεται πολυ εντονα.
Αυτο συμβαινει καθε χρονο τις ιδιες εποχες......
Γι αυτο ρωτησα, λογικο μου φαινεται, να επιδρα ο ηλιος στο δερμα κ την τριχα οπως αλλωστε συμβαινει κ στους ανθρωπους.........
Σωστό!
Ομως το δέρμα μας σκουραίνει ενώ τα μαλλιά μας ανοίγουν. Αυτά που είναι ήδη στην κεφάλα μας. Ετσι δεν είναι;
Εδώ ανοίγει ΚΑΙ το δέρμα ΚΑΙ η τρίχα.
Φαίνεται δηλαδή πως ο ήλιος (ή η ζέστη) επιδρά στην παραγωγή μελανίνης αντίθετα από τον άνθρωπο.
Σε εμάς αυξάνεται για προστασία από τον ήλιο, ενώ στα μικρά μειώνεται;;;;
Δεν είναι κουλό;;
Δεν ξέρω, ειλικρινά.
Αν ξέρει κάποιος και μπορεί να βοηθήσει, ευπρόσδεκτος.
Δεν ξέρω, αλλά κάνω έναν -πιθανότατα εντελώς λανθασμένο- συλλογισμό.
Λέμε ότι τα σκούρα χρώματα απορροφούν περισσότερο την θερμότητα. (Γι αυτό και τα σκουρότριχα σκυλιά υποφέρουν περισσότερο το καλοκαίρι.)
Δεν θα μπορούσε να είναι ένας μηχανισμός προστασίας από το κρύο;
Όσο πιο πολύ κρύο τόσο πιο σκούρα τρίχα;
Και εφ' όσον λες ότι το χρώμα της τρίχας είναι ευθέως ανάλογο του χρώματος δέρματος, ο μηχανισμός θα ήταν σκουραίνει το δέρμα (πως όμως για να παράξει πιο σκούρα τρίχα, η οποία θα απορροφήσει περισσότερη θερμότητα.
Μάλλον χαζομάρες λέω.
Λέμε ότι τα σκούρα χρώματα απορροφούν περισσότερο την θερμότητα. (Γι αυτό και τα σκουρότριχα σκυλιά υποφέρουν περισσότερο το καλοκαίρι.)
Δεν θα μπορούσε να είναι ένας μηχανισμός προστασίας από το κρύο;
Όσο πιο πολύ κρύο τόσο πιο σκούρα τρίχα;
Και εφ' όσον λες ότι το χρώμα της τρίχας είναι ευθέως ανάλογο του χρώματος δέρματος, ο μηχανισμός θα ήταν σκουραίνει το δέρμα (πως όμως
για να παράξει πιο σκούρα τρίχα, η οποία θα απορροφήσει περισσότερη θερμότητα.Μάλλον χαζομάρες λέω.
Τώρα μου ήρθε στο μυαλό και το υπόστρωμα, ο υπομανδυας.
Μήπως αυτός δρα προστατευτικά έναντι του ήλιου και για αυτό δεν χρειάζεται επιπλέον "ενίσχυση" από την χρωστικη;
Μήπως δηλαδή ο οργανισμός τους λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο σε αντίθεση με τον άνθρωπο.
Άλλωστε είναι γνωστή η προστασία που παρέχει ο υπομανδυας και πόσο εκτεθειμένοι είναι σκύλοι που δεν έχουν. Και στη ζέστη και στο κρύο.
Τα γιορκι όπως και τα μαλτεζ δεν έχουν υπομανδυα.
Μήπως αυτός δρα προστατευτικά έναντι του ήλιου και για αυτό δεν χρειάζεται επιπλέον "ενίσχυση" από την χρωστικη;
Μήπως δηλαδή ο οργανισμός τους λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο σε αντίθεση με τον άνθρωπο.
Άλλωστε είναι γνωστή η προστασία που παρέχει ο υπομανδυας και πόσο εκτεθειμένοι είναι σκύλοι που δεν έχουν. Και στη ζέστη και στο κρύο.
Τα γιορκι όπως και τα μαλτεζ δεν έχουν υπομανδυα.
To τερατάκι μας για άλλη μια φορά μας έκανε πολύ περήφανους.
Μετείχαμε στην έκθεση του ΚΟΕ στο Μαρκόπουλο και περάσαμε πάρα πολύ όμορφα.
Την πρώτη μέρα μας έκρινε ο Φινλανδός Harri Lehkonen και έδωσε στον Σάνι μας CAC-CACIB και την φυλή. Στον κεντρικό στίβο στην ομάδα, ο ίδιος κριτής του έδωσε την 3η θέση.
Την Κυριακή μας έκρινε η γυναίκα του, η Laura Heikkinen - Lehkonen, όπου πάλι πήρε CAC - CACIB - BOB και την 4η θέση αυτή τη φορά στην ομάδα.
Την Κυριακή μας έκρινε επίσης και ο Dr. Roberto Schill, όπου πήραμε άλλο ένα CAC.
Αυτά τα ολίγα από το αγόρι μας
Συγχαρητήρια σε όσους συμμετείχαν!
Χάρηκα πολύ που συνάντησα κάποιους από σας
Να είστε όλοι καλά!
Μετείχαμε στην έκθεση του ΚΟΕ στο Μαρκόπουλο και περάσαμε πάρα πολύ όμορφα.
Την πρώτη μέρα μας έκρινε ο Φινλανδός Harri Lehkonen και έδωσε στον Σάνι μας CAC-CACIB και την φυλή. Στον κεντρικό στίβο στην ομάδα, ο ίδιος κριτής του έδωσε την 3η θέση.
Την Κυριακή μας έκρινε η γυναίκα του, η Laura Heikkinen - Lehkonen, όπου πάλι πήρε CAC - CACIB - BOB και την 4η θέση αυτή τη φορά στην ομάδα.
Την Κυριακή μας έκρινε επίσης και ο Dr. Roberto Schill, όπου πήραμε άλλο ένα CAC.
Αυτά τα ολίγα από το αγόρι μας
Συγχαρητήρια σε όσους συμμετείχαν!
Χάρηκα πολύ που συνάντησα κάποιους από σας
Να είστε όλοι καλά!
Είναι φανταστικός. Περπατάει και δεν ... μασάει... με τίποτα. Μη με παρεξηγήσετε αλλά ευχαρίστως θα τον έβγαζα βόλτα. Είναι πολύ macho...
Τι να πω πραγματικα,ρε φιλε κ εμενα κ την γυναικα μου μας εχεις κανει να ερωτευτουμε τα γιορκσαιρ τεριε!!!!
Πανεμορφος κ πολλα συγχαρητηρια για τις νικες σας
Πανεμορφος κ πολλα συγχαρητηρια για τις νικες σας
Συγχαρητήρια...To τερατάκι μας για άλλη μια φορά μας έκανε πολύ περήφανους.
Μετείχαμε στην έκθεση του ΚΟΕ στο Μαρκόπουλο και περάσαμε πάρα πολύ όμορφα.
Την πρώτη μέρα μας έκρινε ο Φινλανδός Harri Lehkonen και έδωσε στον Σάνι μας CAC-CACIB και την φυλή. Στον κεντρικό στίβο στην ομάδα, ο ίδιος κριτής του έδωσε την 3η θέση.
Την Κυριακή μας έκρινε η γυναίκα του, η Laura Heikkinen - Lehkonen, όπου πάλι πήρε CAC - CACIB - BOB και την 4η θέση αυτή τη φορά στην ομάδα.
Την Κυριακή μας έκρινε επίσης και ο Dr. Roberto Schill, όπου πήραμε άλλο ένα CAC.
Αυτά τα ολίγα από το αγόρι μας
Συγχαρητήρια σε όσους συμμετείχαν!
Χάρηκα πολύ που συνάντησα κάποιους από σας
Να είστε όλοι καλά!
