Δεν βγάζω άκρη με τους δικηγόρους!!!
Είναι τα θέματα ερμηνείας που λέγαμε!
Δεν προτρέπω κάποιον να το κάνει. Ξεδιπλώνω τη σκέψη μου. Συζήτηση κάνουμε.
Πάντως εγώ προσωπικά, με βάση αυτόν τον νομικό συλλογισμό, με δεδομένο ότι ο σκύλος μου με ακούει και έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα και εφόσον το επιτρέπουν οι περιστάσεις τον έχω χωρίς λουρί.
Κατά τα λοιπά αν δεις στον πίνακα των διοικητικών προστίμων που υπάρχει στο άρθρο 21 του Ν 4039/2012 υπάρχει η πρώτη στήλη που περιγράφει την παράβαση, η δεύτερη που αναφέρει τη σχετική διάταξη και η τρίτη με το πρόστιμο.
Προφανώς ο πίνακας αυτός δεν εισάγει νέες παραβάσεις αλλά σχηματοποιεί τις ήδη υπάρχουσες στο νόμο -για αυτό και περιληπτικά αναφέρει τη συμπεριφορά και δίπλα σε παραπέμπει στην αντίστοιχη διάταξη.
Οι διατάξεις στις οποίες αναφέρεται λοιπόν η σχετική παράβαση είναι το αρ. 5 παρ. 2 και 3. Ο νόμος λοιπόν εκεί αναφέρει ότι:
“ 2. Ο κάτοχος του ζώου συντροφιάς ευθύνεται για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημιά, που προκαλείται από το ζώο, σύμφωνα με το άρθρο 924 Α.Κ.. Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, εκτός από εκείνα της παραγράφου 5 του άρθρου 9, η αντίστοιχη ευθύνη βαρύνει τον οικείο Δήμο.
3. Ειδικά ο ιδιοκτήτης σκύλου: α) μεριμνά για να γίνεται ο περίπατος σκύλων πάντα με συνοδό, β) οφείλει να παίρνει τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μην εξέρχεται ελεύθερα ο σκύλος του από το χώρο της ιδιοκτησίας του και εισέρχεται σε χώρους άλλων ιδιοκτησιών ή σε κοινόχρηστους χώρους.”
Και επαναλαμβάνω ότι πλέον δεν αναφέρει για δεμένο σκύλο κάτι που ρητά έκανε ο προϊσχύον νόμος.
Πράγματι οφείλουμε να μεριμνούμε για τον ασφαλή περίπατο του σκύλου μας και φέρουμε ευθύνη για τις τυχόν ζημίες που θα προκαλέσει.
Αλλά δεν είναι όλοι οι σκύλοι, οι ιδιοκτήτες, οι περιστάσεις κλπ το ίδιο. Για να αναφέρω ένα (“σχολικό”) παραδείγματα: από τη μια έχουμε έναν προσεκτικό ιδιοκτήτη με ένα πολύ καλά εκπαιδευμένο, υπάκουο, σκύλο χωρίς λουρί ενώ από την άλλη έναν αδιάφορο, απρόσεκτο τύπο με ένα ιδιαίτερα κυριαρχικό “μαντρόσκυλο” έστω με λουρί. Είναι το ίδιο;
Άλλωστε αν συμπεριλάμβανε την υποχρέωση λουριού ήδη δε θα υπήρχε λόγος να προχωρούσαν στην επικείμενη τροποποίηση της σχετικής πρόβλεψης του άρθρου 5 του 4039/2012.