Καλησπέρα σε όλους παρακάτω θα αναφέρω μια ιστορία ενός φίλου δεν γνωρίζω αν την τοποθέτησα στο σωστό θέμα....
"Στις μέρες μας,όπως σε αρκετούς έτσι και σε μένα, αυξήθηκαν οι ώρες εργασίας ώστε
να μην πέσει το μηνιαίο εισόδημα και αυτό πλέον θεωρείτε τύχη αν μπορέσεις να το καταφέρεις.
Είχα βάλει στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι πρέπει να αλλάξω σπίτι, αν και άργησα να το παραδεχτώ,
δειλά δειλά μπήκα στη διαδικασία και μην θέλοντας να αλλάξω περιοχή κοίταζα τις κοντινές αγγελίες.
Έχω έναν σκύλο ονόματι Δ... τεσσάρων ετών καφετί με κοντό τρίχωμα που μεγάλωσε μαζί
μου από μωρό, όταν το ανακάλυψα περιπλανώμενο, στην συγκεκριμένη γειτονιά.
Μην θέλοντας να μειώσω την αξιοπρέπεια μας η έρευνα μου κορυφώθηκε
καθώς έπεσα πάνω σε ένα ισόγειο με ανεξάρτητη είσοδο, μικρό κήπο σε δυόροφη οικεία...
Ήταν πραγματικά καλή η τιμή του ενοικίου, με λίγο παζάρι πάντα, σε σημείο που μπαίνεις σε υποψίες
για την κατάσταση που θα αντικρίσεις. Πεπεισμένος όμως κανόνισα να το δω και δεν έπεσα τόσο έξω
στις προβλέψεις μου.
Χρέπι αλλά είχε και τον κηπάκο, παρατημένο μα με την βοήθεια μερικών φίλων ίσως να τα κατάφερνα,
ερειπωμένο μιας και οι δύο όροφοι από επάνω ήταν άδειοι, μα ίσως να ήταν και καλό.
Αυτός που μου έδειξε το σπίτι υποσχέθηκε να πάρει κάποια πράγματα που φαίνονταν να βρίσκονται εκεί
από αιώνες, όπως ρούχα σεντόνια και λοιπά και λοιπά. Ήταν η μέρα που θα υπέγραφα το συμβόλαιο
όταν βγαίνοντας νωρίς για την πρωινή μας βόλτα με τον Δ... στην είσοδο της πολυκατοικίας περίμενε
ένα θηλυκό μαύρο σκυλί που δεν είχα ξαναδεί. Βέβαια πολλές φορές βλέπω για πρώτη φορά "γείτονες"
και πάντα εκπλήσσομαι που δεν τους έχω ξανασυναντήσει. Όπως λέει και ένας φίλος (εγώ είμαι αυτός)
"όταν βλέπεις έναν σκύλο ασυνόδευτο δύσκολα καταλαβαίνεις αν έχει χαθεί ή αν κάνει την βόλτα μόνο
του..."
Πέρασαν δυο μέρες μέχρι να επισκεφτώ το καινούριο(παλιό)σπίτι λόγω φόρτου εργασίας και
εκείνο το βράδυ τα κατάφερα. Μπήκα μέσα και με δυσκολία βρήκα μια λάμπα που να ανάβει, στάθηκα
στο δωμάτιο και διαπίστωσα ότι τα ρούχα ήταν ακόμα μέσα στις ντουλάπες μαζί με παλιές δερμάτινες
βαλίτσες και μόνο μια σκέψη μπορούσα να κάνω΄ όταν ένας θόρυβος στον μικρό κήπο την σταμάτησε
ακαριαία. Αρπάζοντας τον φακό βγήκα έξω! Ανακαλύπτοντας τι προκάλεσε τον περίεργο ήχο στάθηκα
για τουλάχιστον πέντε λεπτά ώστε να συνδυάσω τα γεγονότα... Μια σκέψη μου έφερε μια δυνατή
ανατριχίλα που επιβαιβεώθηκε σωστή με ένα τηλεφώνημα την επόμενη μέρα. Ο θόρυβος είχε προέλθει
από εκείνο το θηλυκό σκυλί που είχα συναντήσει προ δύο ημερών... η
προηγούμενη ένοικος ήταν νεκρή ότι είχε απομείνει ήταν εκεί..."
Τελικά ποιος φιλοξενεί ποιον...;