Ένα update μετά απο καιρό.
Ο σκύλος έχει εξελιχθεί σε μπούφο. Είναι απίστευτα αστεία ώρες ώρες αλλά έχει και τα θεματάκια της. Απ όταν έφυγε η Μίλβα ο σκύλος άλλαξε. Ίσως αισθάνθηκε ότι έφυγε πλέον ο "άλφα" της και αυτό της δημιούργησε μια ανασφάλεια. Φοβάται αρκετά την όποια ηλιθιότητα μπορεί κανείς να φανταστεί. Αν δει αντικείμενο που δεν είναι η θέση του εκεί, του γαβγίζει με νεύρα. Αν την ακουμπήσει κάτι μέσα στο σπίτι ή στο δρόμο επίσης πετάγεται. Παραδείγματα: Στη βόλτα έχει θυμώσει με ένα δοχείο φέτας, με μια ζαμπονοτυρόπιτα, με ένα σπασμένο φανάρι αυτοκινήτου, με ένα πεταμένο αρκουδάκι (τα πήρε κρανίο λέμε) και άλλες τέτοιες ηλιθιότητες.
Δεν τα πάει καλά με τους άντρες και όταν έρχεται κάποιος που δεν γνωρίζει στο σπίτι, εξαφανίζεται και θέλει το χρόνο της για να τον δεχτεί. Με τα άλλα σκυλιά ενθουσιάζεται τόσο που γίνεται ατσούμπαλη και είναι και ζηλιάρα. Μπορεί εύκολα να αρπαχτεί και να κάνει μανούρα, αλλά δεν έχει πειράξει ούτε μύγα..η μάλλον όχι. Τις μύγες τις κυνηγάει μέχρι τελικής πτώσεως. Με τα παιδάκια επίσης δεν τα πάει καλά. Θυμώνει, σηκώνει τρίχα και τους γαβγίζει. Δε θεωρώ όμως ότι θα πείραζε ποτέ κανέναν..αλλά δεν το δοκιμάζω κιόλας.
Σε γενικές γραμμές έχει εξελιχθεί σε ένα πολύ τρυφερό ζωάκι και αγαπώ όλες τις φοβίες και της χαζομάρες της. Είναι ένας κλόουν μπουνταλάς με στολή "νταή" και τίποτα παραπάνω. Δεν κάνει ούτε μια ζημιά, δεν τραβάει τόσο στη βόλτα (στην καθημερινή βόλτα δεν τραβάει καθόλου πλέον), είναι υπάκουη, είναι ζητιάνα φυσικά στο φαγητό αλλά πολύ διακριτική. Έχουμε κλείσει πλέον τα 3 κάπου τον Απρίλιο και ελπίζω να είναι γερή και δυνατή για πολλά ακόμη χρόνια.
Πάρτε και μια δόση βλακείας:
View attachment 58818
View attachment 58819
View attachment 58820