Μυρίζουν τα σκυλιά τον φόβο?

[kopritis]

στρες

τι εννοείς? πάντα σε τέτοιου είδους μελέτες υπάρχουν controls. Βάζεις δηλαδή τον ίδιο σκύλο (φυσικά όχι μονο έναν) μπροστά σε άνθρωπο με καρκίνο ή χωρίς. Το στρές του σκύλου είναι το ίδιο και στις δύο περιπτώσεις. Αρα οποιαδήποτε διαφορά στην αντίδραση του σκύλου οφείλεται στην όσφρηση. Το πείραμα είναι προιόν της φαντασίας μου απλώς για να σου πω ότι δυνητικά γίνεται να διαχωριστούν οι αισθήσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με πραγματικά πειράματα, δείτε εδώ: (συγνώμη αλλα είναι αγγλικά).

http://www.sciencedaily.com/releases/2006/01/060106002944.htm

 

[denis]

Ιδρώτας είναι αυτό ?

 

[foibos]

ΔΕΝ υπάρχει καμία σοβαρή έρευνα που να καταλήγει σε συμπεράσματα του τύπου μυρίζουν συναισθήματα ή ασθένειες!Μυρίζουν προιόντα χημικών αντιδράσεων τα οποία είναι παρόντα σε διάφορες καταστάσεις!

Απλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η λειτουργία του οργανισμού είναι πολύ πιο περίπλοκη από το η τάδε ορμόνη ρυθμίζει αυτή την κατάσταση αποκλειστικά αλλά πολλές ορμόνες κι άλλες ουσίες αλληλεπιδρούν με διαφορετική συμετοχή σε κάθε κατάσταση!Δηλαδή δεν είναι η αδρεναλίνη, η τεστοστερόνη ή κάποια άλλη ορμόνη ας πούμε και τέρμα!Είναι κάτι πολυσύνθετο!

Σχέση με τον Σακχαρώδη Διαβήτη, ας πούμε, είναι ίσως το πιο απλό παράδειγμα!Όταν ανέβουν πολύ τα επίπεδα σακχάρων έχει ως αποτέλεσμα να συντελούνται πάλι κάποιες χημικές μεταβολές με αποτέλεσμα να έχει χαρακτηριστική απόπνοια η ανάσα του ασθενή!
Σε βαριές καταστάσεις η μυρωδιά αυτή είναι αντιληπτή και από τους ανθρώπους οπότε ένας σκύλος με την πολύ πιο οξεία όσφρηση μπορεί να την αντιληφθεί πολύ πιο έγκαιρα!!!λΕτσι μπορούν τα σκυλιά να εκπαιδευτούν ωστε να ενημερώνουν το αφεντικό τους ή το νοσοκομείο ανάλογα με την περίπτωση μόλις το αντιληφθούν!

Ίσως είναι λίγο χαζά έτσι όπως τα γράφω αλλά προσπαθώ να μην χρησιμοποιήσω επιστημονικούς όρους και γίνει πιο δύσκολο να ακολουθήσει το θέμα κάποιος που δεν έχει εξειδικευμένες γνώσεις!

 

[kopritis]

Αν δεν συμφωνούσαν ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι με όσα γράφω, μάλλον δεν θα υπήρχε προς πώληση (για αστυνομίες συνήθως) το "eu de fear". Απόσταγμα ανθρώπινου φόβου/στρές, για εκπαιδευτική χρήση.

Dr. να σου πω την αμαρτία μου, εγώ συμφωνώ ότι αντιλαμβάνονται πολύ λεπτές βιοχημικές διαφορές, αλλά το "φοβο-νερο" δεν το πιστεύω.... το ότι το πουλάνε και το αγοράζουν δε μου λέει κάτι.... πολλά άχρηστα υγρά κυκλοφορούν για πολλές δουλειές....το οτι μπορεί να έχουν βρει μια ουσία δυσάρεστη για το σκύλο που να την αποφεύγει, ναι, μπορεί. Είναι εύκολο..... αλλά eau de fear??? τι κάνουν?? μαζεύουν τον ιδρώτα ιδρωμένων παρθενων??

 

[Dr.Zhivago]

Kopritis,

Έχω κάνει τέστ σε απόλυτο σκοτάδι.

Θα μου πείτε πως ίσως ο σκύλος άκουγε την καρδιά του "κακού/αγχωμένου/φοβισμένου/επιθετικού" διαφορετική από των άλλον ατόμων στο δωμάτιο που απλά φοβόντουσαν υπερβολικά. Η μύρισε την διαφορετική ανάσα του και τον διαφορετικό ιδρώτα του.

Το "eu de fear" είναι τελείως χημικό.

 

[kopritis]

Σορυ, είχα ξεχάσει το λινκ παραπάνω... το έβαλα τώρα.

 

[denis]

τι εννοείς? πάντα σε τέτοιου είδους μελέτες υπάρχουν controls. Βάζεις δηλαδή τον ίδιο σκύλο (φυσικά όχι μονο έναν) μπροστά σε άνθρωπο με καρκίνο ή χωρίς. Το στρές του σκύλου είναι το ίδιο και στις δύο περιπτώσεις. Αρα οποιαδήποτε διαφορά στην αντίδραση του σκύλου οφείλεται στην όσφρηση. Το πείραμα είναι προιόν της φαντασίας μου απλώς για να σου πω ότι δυνητικά γίνεται να διαχωριστούν οι αισθήσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με πραγματικά πειράματα, δείτε εδώ: (συγνώμη αλλα είναι αγγλικά).

Για τον φόβο μιλάω ... ιατρικά όχι , δεν οφείλεται οποιαδήποτε διαφορά στην όσφρηση έτσι κι αλλιώς .. απλοικότατα αν το γράψουμε, ο ίδιος σκύλος την 2η φορά θα έχει άλλη αντίδραση και αν κάνει ένα μήνα το πείραμα θα έχει διαφορετική ... δεύτερο σκύλο αν βάλουμε και 22ο αν θές, οι διαφορές στον χαρακτήρα και τις παραστάσεις και σε χίλια δύο πράγματα που δεν μπορώ να παραθέσω τώρα, μας δίνουν ένα επιστημονικά επισφαλές αποτέλεσμα ... απομωνόντας μία αίσθηση σε συνθήκες ελεγχόμενες και με ένα ζώο σαν τον σκύλο μιλάμε για ένα τεράστιο πείραμα που με αρκετή γνώση μπορείς να στήσεις, αλλά με ακόμα πιο αρκετή γνώση θα το αποφύγεις

 

[kopritis]

Kopritis,

Έχω κάνει τέστ σε απόλυτο σκοτάδι.

Θα μου πείτε πως ίσως ο σκύλος άκουγε την καρδιά του "κακού/αγχωμένου/φοβισμένου" διαφορετική από των άλλον ατόμων στο δωμάτιο που απλά φοβόντουσαν υπερβολικά. Η μύρισε την διαφορετική ανάσα του και τον διαφορετικό ιδρώτα του.

Το "eu de fear" είναι τελείως χημικό.

Τι ακριβώς κάνει ο σκύλος όταν το μυρίσει?

 

[Dr.Zhivago]

Οι σκύλοι αναγνωρίζουν την μυρωδιά του καρκίνου του δέρματος σε υπερβολικά αρχικό στάδιο (και τελειοποιήθηκε ο τρόπος εκπαίδευσής τους!) πολύ πριν από οτιδήποτε άλλο (γιατρούς, μηχανήματα).

Δεν φαίνεται με το μάτι κι όμως το μυρίζουν.
Και σε βαμβάκι σε βάζο να το βάλεις (μερικά καρινογόνα κύτταρα) το ΒΡΙΣΚΟΥΝ, ανάμεσα σε άλλα βαζάκια με βαμβάκι.

Δεν χρειάζεται να κλείσεις τα μάτια τους.

 

[foibos]

Τα σκυλιά δεν αντιλαμβάνονται τον καρκίνο αλλά κάποιες μορφές που έχουν ως χαρακτηριστικό την παραγωγή προιόντων!Πολλά από αύτά αποβάλλονται από τον οργανισμό κι έχουν χαρακτηριστική οσμή!

 

[kopritis]

Για τον φόβο μιλάω ... ιατρικά όχι , δεν οφείλεται οποιαδήποτε διαφορά στην όσφρηση έτσι κι αλλιώς .. απλοικότατα αν το γράψουμε, ο ίδιος σκύλος την 2η φορά θα έχει άλλη αντίδραση και αν κάνει ένα μήνα το πείραμα θα έχει διαφορετική ... δεύτερο σκύλο αν βάλουμε και 22ο αν θές, οι διαφορές στον χαρακτήρα και τις παραστάσεις και σε χίλια δύπο πράγματα που δεν μπορώ να παραθέσω τώρα, μας δίνουν ένα επιστημονικά επισφαλές αποτέλεσμα ... απομωνόντας μία αίσθηση σε συνθήκες ελεγχόμενες και με ένα ζώο σαν τον σκύλο μιλάμε για ένα τεράστιο πείραμα που με αρκετή γνώση μπορείς να στήσεις, αλλά με ακόμα πιο αρκετή γνώση θα το αποφύγεις

Ο φόβος προκαλεί βιοχημικές διαφορές όπως και η αρρώστια. Αναλογα πειράματα δεν στήνονται για το φόβο γιατι κανέναν δεν ενδιαφέρει. Αυτό που ενδιαφέρει είναι η διάγνωση ασθενειών. Κι εκεί οπως είπα δεν έχει σημασία αν είναι η όσφρηση μόνο ή και άλλες αισθήσεις.... Συμφωνώ ότι είναι μεγάλο το πείραμα και πρέπει να ξέρεις πως να το στήσεις, αλλά ο διαχωρισμός των αισθήσεων γίνεται καθημερινά σε εργαστήρια ανα τον κόσμο σε πειράματα πχ με ποντίκια. Δεν είναι απίθανο να στηθεί και με σκύλους. Αυτό προσπαθούσα να πω.

 

[Dr.Zhivago]

Denis, αν μιλάς για ανεπέστητο φόβο (που το κρατάς καλά μέσα σου και είσαι ψύχραιμος) δεν νομίζω να το μυρίζει ο σκύλος.

Αν ήταν έτσι θα είχα πρόβλημα στην δουλειά μου.
Έχω εκπαιδεύσει άπειρους σκύλους που "φοβόμουν" αλλά το έκρυβα καλά και τα ξεγελούσα. Δεν ΓΙΝΕΤΑΙ αλλιώς.

Ο φόβος μου όμως ήταν "συγκρατημένος", καθόλου έντονος.
Όχι αρκετά έντονος για να αλλάξει την μυρωδιά μου.

 

[kopritis]

Οι σκύλοι αναγνωρίζουν την μυρωδιά του καρκίνου του δέρματος σε υπερβολικά αρχικό στάδιο (και τελειοποιήθηκε ο τρόπος εκπαίδευσής τους!) πολύ πριν από οτιδήποτε άλλο (γιατρούς, μηχανήματα).

Δεν φαίνεται με το μάτι κι όμως το μυρίζουν.
Και σε βαμβάκι σε βάζο να το βάλεις (μερικά καρινογόνα κύτταρα) το ΒΡΙΣΚΟΥΝ, ανάμεσα σε άλλα βαζάκια με βαμβάκι.

Δεν χρειάζεται να κλείσεις τα μάτια τους.

Σωστό!

 

[DjSoukis]

Επειδή αντιλαμβάνομαι (και όχι από την μυρωδιά... ) πως κατά βάση συμφωνούμε , θα προσπαθήσω σε 1-2 απλές προτάσεις να συνοψίσω την άποψη μου.

Συμφωνώ ότι ο σκύλος μπορεί να αντιληφθεί βιοχημικές αλλαγές (άγνωστο πως ακριβώς , κατά 99% με την όσφρηση) και σε συνδυασμό με πολλά άλλα πράγματα να πράττει ανάλογα.

Διαφωνώ ότι η όσφρηση είναι η "πρωταγωνίστρια" αίσθηση ή ικανότητα στο να αξιολογήσει συναισθηματικές/ψυχολογικές/whatever καταστάσεις.
Ίσως να είναι και η τελευταία ικανότητα που επιστρατεύει σε τέτοιες περιπτώσεις.

Επίσης πιστεύω πως ο σκύλος σαν είδος , δεν έχει πια κοινές αντιδράσεις (έχει εκφυλιστεί) αλλά και πάντα υπάρχουν διαφορές στον χαρακτήρα , οπότε ενώ κάποιος "α" σκύλος θα αντιδράσει με "α" τρόπο σε κάποιο ερέθισμα , ο "β" σκύλος θα αντιδράσει τελείως διαφορετικά πάλι στο ίδιο ερέθισμα.

Και κάτι τελευταίο...
Εγώ (και όχι μόνο εγώ) , χωρίς να φοβάμε κάποιο σκύλο μπορώ να τον κάνω να αντιδράσει σαν να έχει απέναντι του κάποιον που τον φοβάτε.

Αντίθετα αν κάποιος που όντως φοβάτε τα σκυλιά ακολουθήσει κάποιες απλές οδηγίες φέρεσθε θα αποφύγει αντιδράσεις του σκύλου που θα ήταν παρούσες αν έδειχνε τον φόβο του.

Με τα παραπάνω φαίνεται πως δεν είναι ο έλεγχος σωματικών εκκρίσεων που μας κάνει να παίρνουμε συγκεκριμένες αντιδράσεις από τα σκυλιά.

(1-2 προτάσεις είπα?! )

 

[denis]

Denis, αν μιλάς για ανεπέστητο φόβο (που το κρατάς καλά μέσα σου και είσαι ψύχραιμος) δεν νομίζω να το μυρίζει ο σκύλος.

Αν ήταν έτσι θα είχα πρόβλημα στην δουλειά μου.
Έχω εκπαιδεύσει άπειρους σκύλους που "φοβόμουν" αλλά το έκρυβα καλά και τα ξεγελούσα. Δεν ΓΙΝΕΤΑΙ αλλιώς.

Ο φόβος μου όμως ήταν "συγκρατημένος", καθόλου έντονος.
Όχι αρκετά έντονος για να αλλάξει την μυρωδιά μου.

Δεν νομίζω να ρυθμίζεις την παραγωγή αδρεναλίνης (εκτός αν ξέρεις γιόγκα και μπορείς να την εφαρμόσεις την ωρα που εκπαιδεύεις σκύλο και πάλι παίζεται ? ) ... Αρα έρχεσαι στα λόγια μου ... άλλα είναι που μετράνε περισσότερο ... η γλώσσα του σώματος (ακόμα και των ματιών ή η αναπνοή ) ...

ΟΥΤΕ εγώ λέω ότι ο σκύλος δεν μυρίζει την τύφλα του , αλίμονο

 

[kopritis]

Επειδή αντιλαμβάνομαι (και όχι από την μυρωδιά... ) πως κατά βάση συμφωνούμε , θα προσπαθήσω σε 1-2 απλές προτάσεις να συνοψίσω την άποψη μου.

Συμφωνώ ότι ο σκύλος μπορεί να αντιληφθεί βιοχημικές αλλαγές (άγνωστο πως ακριβώς , κατά 99% με την όσφρηση) και σε συνδυασμό με πολλά άλλα πράγματα να πράττει ανάλογα.

Διαφωνώ ότι η όσφρηση είναι η "πρωταγωνίστρια" αίσθηση ή ικανότητα στο να αξιολογήσει συναισθηματικές/ψυχολογικές/whatever καταστάσεις.
Ίσως να είναι και η τελευταία ικανότητα που επιστρατεύει σε τέτοιες περιπτώσεις.

Επίσης πιστεύω πως ο σκύλος σαν είδος , δεν έχει πια κοινές αντιδράσεις (έχει εκφυλιστεί) αλλά και πάντα υπάρχουν διαφορές στον χαρακτήρα , οπότε ενώ κάποιος "α" σκύλος θα αντιδράσει με "α" τρόπο σε κάποιο ερέθισμα , ο "β" σκύλος θα αντιδράσει τελείως διαφορετικά πάλι στο ίδιο ερέθισμα.

Συμφωνώ! Σχεδόν σε όλα!

Γι'αυτό και ρώτησα παραπάνω τη Δρ. τι υποτίθεται ότι πρέπει να κανει ο σκύλος με το eau de fear.... αλήθεια, ποιά είναι η ενεργή ουσία στο κατασκεύασμα αυτό? πως απομονώνεται ή συντίθεται?

 

[foibos]

Κι εγώ αυτό το "νερό του φόβου" είναι πολύ περίεργος να μάθω την χημική του σύνθεση!!!Πάντως αφού υπάρχουν αναφορες ότι έχει αποτελέσματα δεν τα αμφισβητώ!

Όυτε γω θεωρώ ότι η όσφρηση είναι το μοναδικό κριτήριο του σκύλου για να αντιληφθεί το περιβαλλόν του, αλλά θεωρώ ότι συμμετέχει και προσωπικά θεωρώ σε σημαντικό βαθμό!

Ξέρουμε ούτως ή άλλως ότι η στάση του σώματος έιναι βασική για την επικοινωνία μεταξύ των σκύλων κι έχουν αναπτύξει και την ικανότητα να αντιλαμβάνονται και την δική μας στάση του σώματος!Δεν το αμφισβητώ ούτε αυτό!

 

[kopritis]

Κι εγώ αυτό το "νερό του φόβου" είναι πολύ περίεργος να μάθω την χημική του σύνθεση!!!Πάντως αφού υπάρχουν αναφορες ότι έχει αποτελέσματα δεν τα αμφισβητώ!

Καλά ότι κάτι θα μυρίζει και ότι κάτι θα κάνει ο σκύλος δεν το αμφισβητώ ούτε εγώ... οτι σχετίζεται με το φόβο αμφισβητώ. Αλήθεια Δρ., αντιδρούν όλοι οι σκύλοι με τον ίδιο τρόπο σ'αυτό το νερό? Γιατί απέναντι σένα φοβισμένο άνθρωπο, δεν αντιδρούν όλοι το ίδιο.... κάποιοι φεύγουν, κάποιοι πλησιάζουν, κάποιοι αδιαφορούν, κάποιοι επιτίθενται.... κάνω λαθος??

 

[amangos]

Πραγματικότητα αν "χεστούμε από τον φόβο μας" , οπότε αυτή την ικανότητα αποκτά και ο άνθρωπος!!

οφείλω να ξεκινήσω επισημαίνοντας ότι αυτή η άποψη, είναι απόλυτα ορθή. Όταν χέστηκα μια φορά, όλοι το μυριστήκανε!!

Λοιπόν, εγώ δεν ξέρω τι μυρίζουν ή τι βλέπουν οι σκύλοι, μισώ την χημεία, πόσα μάλλον την βιοχημεία, είμαι άσχετος και ότι και να πω θα είναι βλακεία...

Μπορώ να πω όμως, ότι έχω παρατηρήσει τον σκύλο μου να χιτλεριάζει βλέποντας κάποιον να πλησιάζει, από πάρα πολύ μεγάλη απόσταση, και αποκλείεται να μύρισε κάτι από τόσο μακριά, δεδομένου ότι υπήρχαν ανάμεσα σε εμάς και στον προκαλεσαντα το χιτλέριασμα πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι, οπότε εγώ συμπέρανα ότι ο σκύλος μου κάτι είδε, και όχι ότι κάτι μύρισε.

Επ ευκαιρίας, όταν εγώ μάζεψα τον σκύλο μου, αλλά εκείνος στόχευε τον άγνωστο σε εμάς "υποπτο", οι ντόπιοι μου είπαν να αμολύσω τον σκύλο μου να τον φάει τον τύπο, διότι ενώ εγώ έβλεπα έναν άγνωστο μου, όμοιο με τους άλλους, οι ντόπιοι γνώριζαν ότι ο τύπος ήταν παιδεραστής, ανώμαλος, κλπ, και αναρωτήθηκαν τι στο διάολο αντιλήφθηκε ο σκύλος μου και εντόπισε τον τύπο και τον στόχευε γλυρίζοντας.

Η πιο πάνω ιστορία, είναι 1000% αληθινή, και δεν εχει καμμία δόση υπερβολής. Εγώ τότε πείστηκα πως ο σκύλος μου κάτι βλέπει, που σε εμένα είναι αόρατο, και όχι ότι κατι μυρίζει.

Επίσης, έχω παρατηρήσει και κατι ακόμα. Δεν ξέρω εαν είναι οπτικοακουστική ικανότητα ή εαν είναι οσφραντική, αλλά ο σκύλος μου αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο τον φόβο με την ενοχή.

Κάποιος που φοβάται (προφανώς αδικαιολόγητα), γίνεται στα μάτια του σκύλου ύποπτος, εξίσου με κάποιον που μας επιβουλεύεται και κοιτάζει ένοχα. Η εξήγηση που εγώ έχω δώσει, είναι πως όταν λες ψέμματα, όταν σκέφτεσαι να κλέψεις κάτι και περιμένεις ο άλλος να μην κοιτάζει για να κάνεις την κίνηση σου, φοβάσαι μην πιαστείς, έχεις ένα αίσθημα ενοχής που μοιάζει με αυτό του φόβου. Κάποιος που φοβάται, στα ματια (ή στην μύτη) του σκύλου μας, μοιάζει ύποπτος.

 

[DjSoukis]

Δεν αμφιβάλλω για το ότι η παραπάνω ιστορία είναι αληθινή.
Επίσης είμαι σίγουρος πως πολλοί (αν όχι όλοι) έχουν μια τέτοια ιστορία να μοιραστούν.

Αλλά υπάρχει κάποιος που να είναι 100% σίγουρος ότι ο σκύλος του ή οποιοσδήποτε σκύλος "μυρίζετε" ή "βλέπει" ή "διαισθάνετε" τον "κακό" ή το "κακό" ?!

Αν ναί , ο κύριος James Randi είναι διατεθειμένος να του προσφέρει 1.000.000$ !

http://www.randi.org/site/index.php/1m-challenge.html