Να απαντήσω εδώ γιατί δεν θα ξαναέπαιρνα απο φιλοζωική εγώ.
Βασικά απο καταφύγιο (το ίδιο δεν ειναι ?)
Είχα πάρει ένα 2χρονο κοριτσάκι απο καταφύγιο φοβικό, αποφασίσαμε πολύ γρήγορα οτι θα την κρατήσουμε απλά δεν βόλευαν οι ώρες και οι μέρες για να πέσουν οι υπογραφές. Ετσι πέρασαν 6 μήνες.
Το σκυλάκι είχε ερλιχίωση και καρκίνο λεμφαδένων (εξετάσεις άραγε του είχαν γίνει ποτέ? αν όχι γιατί δεν μου το είπαν ? εννοείται πως θα τις έκανα).
Μετά απο 3 γιατρούς (ο ένας εκ των οποίων ήταν ο γιατρός του καταφύγιου) που συμφώνησαν πως καλύτερα να γίνει ευθανασία και αφού είχα κανονίσει τα πάντα ήρθαν και την πήραν με το ζόρι (αφού με απείλησαν οτι δεν έχω υπογράψει και το σκυλί δεν ειναι δικό μου) για να κάνει χημειοθεραπείες και να μείνει βέβαια στο κλουβί.
Θα μου πεις έτσι φέρονται στα καταφύγια? Δεν ξέρω
Θα ξανάπαιρνα απο εκεί ή από άλλο καταφύγιο ?
ΟΧΙ βέβαια
Νομιζω οτι εισαι καπως αδικη και απολυτη να λες οτι δεν θα ξαναεπαιρνες
απο καταφυγιο.
Κανενας δεν μπορει να σου εγγυηθει 100% για την υγεια του σκυλου που
θα αποφασισεις να βαλεις στην ζωη σου. Ειτε ειναι καθαροαιμο, ειτε ημιαιμο.
Επισης οταν ενα καταφυγιο εχει απο 60 σκυλια και πανω καταλαβαινεις
οτι οικονομικα υπαρχουν και περιορισμοι.
Εδω εμεις που εχουμε ενα και ποσες φορες αναβαλουμε η ακυρωνουμε τις ετησιες
εξετασεις που πρεπει να κανουμε γιατι εχουμε στενοτητες. .
και θα σου δωσω ενα απλο παραδειγμα.
Εδωσα για υιοθεσια απο τον δρομο ενα επανιελ μπρετον.
Ηταν μεγαλος σε ηλικια και η οικογενεια που τον υιοθετησε το ηξερε.
ειχαν προηγηθει λοιπον εξετασεις και ηταν μια χαρα.
Μετα απο ενα τριμηνο ο σκυλος κατεληξε.
Ο κτηνιατρος ειπε οτι ηταν επιθετικη μορφη καρκινου στο συκωτι.
Τι παραπανω θα μπορουσα να ειχα κανει?
Θελω να πω πως δυστυχως συμβαινουν τετοιες αναποδιες.
Οταν παρεις σκυλο πρεπει να εισαι προετοιμασμενος για ολα.