johnk
Ο από κάτω όροφος τι λέει όταν ξαμολιούνται στην τρεχάλα μες στο σπίτι;
Φαντάζομαι ότι οι άνθρωποι θα σείονται...
Ο ...μισός κάτω όροφος είναι δικός μας (μέρος του διαμερίσματός μας)... εκεί δεν παίζουν τα σκυλιά, γιατί δεν παρέχει "ευελιξία κινήσεων"... εκεί είναι, θα έλεγα, το βασίλειο του γάτου...
Στον άλλο μισό, μένει μία συμπαθέστατη κυρία, με την οποία έχουμε φιλικές σχέσεις και (φαντάζομαι) δίνει τόπο στην οργή...
άσε που αισθάνεται στοιχειωδώς προστατευμένη...
Στον παρακάτω όροφο, έχει σπάσει ο διάβολος το ποδάρι του και μένει ένας παλιός μου (καλός και αγαπημένος) συνάδελφος με την οικογένειά του... οπότε, τι να πει κι αυτός???
Αλλά, πάρε υπόψη σου ότι τα σκυλιά δεν τρέχουν έτσι αργά το βράδυ...
Και πάρε υπόψη σου ότι, τον περισσότερο χρόνο της ημέρας, είτε "κοπροσκυλιάζουν", είτε ακολουθούν αυτόν που είναι στο σπίτι, σε όποιο δωμάτιο και αν μετακινείται...
Η μ@λ$κία (κυνηγητό - άλματα πάνω από τους καναπέδες - δαγκώματα κλπ.) αρχίζει (λες και πέφτει το σύνθημα, ρε παιδί μου) κυρίως, σε τρεις φάσεις:
- Κάθε (μα κάθε) φορά που μόλις έχουν φάει... εκεί κόβεται "δια ροπάλου"...
- Οταν τελειώσω τον πρωινό μου καφέ και μπω στο μπάνιο... οπότε αυτό σηματοδοτεί βόλτα και τους ανεβάζει...
- Οταν επιστρέφω το βραδάκι στο σπίτι...
Μήπως με έχουν πάρει πολύ στο χαβαλέ???
Υ.Γ. Ο βασικός "τζόγος", όμως, δεν είναι τα ποδοβολητά... είναι το γαύγισμα! Η Μόκα, πάντα είχε βροντερό γαύγισμα (όταν δεν χαϊδεύεται - οπότε βγαίνει πολύ αστείο!)... αλλά ο κούταβος... μιλάμε για γαύγισμα που ακούγεται άνετα σε όλη τη γειτονιά (και δυναμώνει - βαθαίνει, όσο μεγαλώνει)!!! Οταν επιστρέφω το βράδυ σπίτι, τον ακούω μέσα από το αυτοκίνητο (πάρε υπόψη σου και όλο το θόρυβο που υπάρχει γύρω), σε απόσταση 1,5 τετραγώνου...
Αρα, οι απέναντι είναι που ενοχλούνται περισσότερο από το γαύγισμα...
Αν σκεφτείς, τώρα, την πιθανότητα να αντιληφθούν κάτι "διαφορετικό" μέσα στη νύχτα, που δεν υπάρχουν θόρυβοι... και αρχίσουν τις κανονιές... εκεί είναι που ο άλλος πετάγεται τρομαγμένος από τον ύπνο του!!! Ευτυχώς, δεν μας έχουν χ#σει ακόμα...