καλα τρελη φατσουλα ο μικρος!!! η Μοκα κουκλιτσα οπως παντα. Να σας ζησουν και τα δυο!!! Ειμαι συγουρι πως θα εχουν μια απο τις ποιος ευτιχισμενες σκυλοζωες μιας και πεσανε στα χερια σας 
ΜΟΚΑ - Ο μικρός της "σύντροφος"...
- Thread starter johnk
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Βασίλη,
Οπως έγραψα και στο αρχικό post:
"Με το γατάκο μας, γνωρίστηκαν άψογα (γλείψιμο μύτη με μύτη – φοβερά τρυφερές στιγμές) και οι 3-4 επαφές τους εξακολούθησαν να είναι πολύ καλές. Ο γάτος έχει μάθει να κινείται πολύ αργά, ώστε να μη τον κυνηγάει ο μικρός…"
Κίμωνα, σε ευχαριστώ,1) ...εφόσον τώρα ο μπέμπης είναι περίπου 11 εβδομάδων δηλαδή περίπου 82 ημερών και 13 κιλά...
2) ...Αν μπορείτε κάνατε λεπτομερέστατη από μέρους σας ανάλυση ύψους - βάρους για να δουμε πως ένα αρσενικό Borboel αναπτύσεται εν αντιθέση με ένα αρσενικό Bullmastiff
1) Χτες πήγαμε για τα επαναληπτικά εμβόλια, επανεξέταση και ζύγισμα: Στις 11 εβδομάδες ήταν 13,5kg
2) Θα το κάνω...
Κοσμά, σ' ευχαριστώ,1) ελα πες την αληθεια ,το ειχες απωθημενο που δεν πηρες το σωστο χρωμα και το σωστο φυλο μπουλμαστιφ και γιαυτο πηρες το ...Μπουρμπουλακι που μικρο μοιαζει με μπουλμαστιφακι!
2) να περνατε καλα,ειμαι σιγουρος οτι θα μεγαλωσει οπως πρεπει και οταν ξεστρατιζει η ...θεια Μοκα θα ειναι εκει !
3) Υ.Γ δεν σου κρυβω οτι περιμενα να αποκτησεις δευτερο σκυλο,απλα (παρολα οσα εγραφες για δισταγμους )πιστευα παντα οτι θα ηταν Ποιμενικος!
1) Πάντα είχα θηλυκά, μέχρι τώρα... το χρώμα δεν με ενδιέφερε ποτέ...
Αλλά, πολλά θηλυκά μέσα στο σπίτι, ρε Κοσμά, μόνο εγώ ο γιός μου και ...ο γάτος! Ετσι, είπα να "ρεφάρω" λιγάκι!
Τώρα που μεγάλωσε ο γιός μου και δεν τον βλέπω κάθε μέρα, όταν μεγαλώσει ο Casper, να πίνω κανένα ποτό μαζί του τα βράδυα!!!
2) Η Μόκα το κάνει ήδη και, μάλιστα, με εντυπωσιάζει με την "αυστηρότητα" που το κάνει...
Το τελευταίο της: Ο μικρός, επειδή είναι λιχούδης, έχει μάθει το "έλα" και έρχεται σφαίρα... Από χτες, η Μόκα το παίζει τερματοφύλακας και τον κόβει, δεν τον αφήνει να έρθει, αν δε βάλω την αγριοφωνάρα...
3) Κι εγώ, πάντα το πίστευα, αλλά δεν έκανα την υπέρβαση (του εαυτού μου, ουσιαστικά) της (μέχρι σήμερα) έλλειψης ...στρεμάτων και εξοχής!
Κοσμά μου, το όνειρο παραμένει...
Ευχαριστώ,...Στις περιγραφές σου.....αμέσως βγαίνει και η χαρά(ανακούφιση?) του ότι..... αυτός είναι θαρραλέος....Κάγκελο η ουρά στον κόσμο, ε?
Μου βγαίνει η χαρά, αλλά μου βγαίνει και η ...περισυλλογή!
Υπεροχο. Ειναι σκηνες που τις βλεπω και εγω καθημερινα. Δεν υπαρχει καλυτερο θεαμα να βλεπεις τους "ορκισμενους εχθρους" να κοιμουνται αγκαλια. Η πλακα ειναι πως οι δικες μου αν δουν καμια αλλη γατα εκτος σπιτιου την κυνηγουν.
Στην έκθεση του Οκτώβρη εννοείται πως θα κατέβετε με το μπέμπη αλλά και την κούκλα σας ε??? Καταρχήν θα είστε μοναδική συμμετοχή με το χοντρομπούρμπουλο ....Kανονίστε και δεν είστε εκεί...θα είναι σχεδόν 4 μηνών τότε -εικάζω περί τα 27-30 κιλά , σκύλαρος δηλαδή ...και θα είναι μια φοβερή πρώτη εμπειρία και γι αυτόν αλλά και για μας τους θεατάς .....Πρόλαβα νωρίς πιστεύω ώστε να σας βάλω σε σκέψεις!!! Κύριε Γιάννη ΜΗΝ κρατάτε τη κούκλα Μοκα μακριά από εκθέσεις ..Κρίμα και για τη συνολική ομορφιά της αλλά και για την κινησάρα της ωσάν τη μπαλαρίνα!!!!
....Kανονίστε και δεν είστε εκεί...θα είναι σχεδόν 4 μηνών τότε -εικάζω περί τα 27-30 κιλά , σκύλαρος δηλαδή ...και θα είναι μια φοβερή πρώτη εμπειρία και γι αυτόν αλλά και για μας τους θεατάς .....Πρόλαβα νωρίς πιστεύω ώστε να σας βάλω σε σκέψεις!!! Κύριε Γιάννη ΜΗΝ κρατάτε τη κούκλα Μοκα μακριά από εκθέσεις ..Κρίμα και για τη συνολική ομορφιά της αλλά και για την κινησάρα της ωσάν τη μπαλαρίνα!!!!Φίλε Βασίλη,
Χαίρομαι που ...με βρήκες!!!
By the way, καλώς ήλθες στο dogforum και ελπίζω να κάνουμε καλές συζητήσεις και, πιο ειδικά, να ανταλλάσουμε απόψεις για τα "αδελφάκια"!!!
Ο δικός μου ήταν ένα από τα 2 τελευταία υπόξανθα της γέννας (*). Οπως είπα και αρχικά, επέλεξα τον πιο "ψύχραιμο" και (δευτερευόντως) αυτόν που είχε την πιο καλή κίνηση και την πιο "σοβαρή" οστεϊκή μάζα και (παρεμπιπτόντως - για να μην ξεχνάμε και την παλιά μας τέχνη) την καλύτερη γωνίωση πίσω...
Το βάρος του δικού μου χτες ήταν 13,5 κιλά.
Αυτός που "άφησα" ήταν λίγο πιο νευρικός (ξεκινούσε συνήθως τους τσαμπουκάδες) και είχε λίγο πιο όμορφα πέλματα (cat foot) και ήταν ελάχιστα πιο μικρόσωμος... και δεν είχε πολύ καλή γωνίωση πίσω...
Τα μετατάρσια και των δύο ήταν εξαιρετικά...
Ο δικός σου, αν είχες την πρώτη επιλογή και δεν σε ενδιέφερε το χρώμα, ίσως είναι ο ραβδωτός (που ήταν pick of the breeder του Shaun)? Αλλιώς, αν είναι υπόξανθος, φαντάζομαι ποιός είναι...
Τέλος, εγώ ταξίδεψα στη Δανία για 3 μέρες, "έζησα" μαζί τους για να μελετήσω και να "ζυγίσω" τους χαρακτήρες πατέρα, μάνας, παππού και των άλλων ενήλικων σκύλων... Καθώς και να έχω πολύ χρόνο να μελετήσω τα κουτάβια, μαζί με τους εκτροφείς...
Ηρθαμε με τον Casper (ταξίδεψε μαζί μου) στις 24 του μηνός....
Χαίρομαι που "γνωριζόμαστε"!!!
(*): Μιά λεπτομέρεια:
Ο δικός μου ήταν όντως ο τελευταίος υπόξανθος (και ο τελευταίος αρσενικός, μαζί με 3 σκυλίτσες) που είχε μείνει από τη γέννα. Ο δεύτερος που είδα (και είχα πλέον την επιλογή) είχε επιλεγεί από κάποιον στη Νορβηγία και επειδή εκείνος, τελικά, άλλαξε δουλειά κλπ., κλπ., επέστρεψε το σκυλάκο! Οπότε είχα τις δύο "αρσενικές" επιλογές...
Ενα πράγμα που με προβλημάτισε είναι το εξής: Με τι κριτήρια επέλεξαν οι υπόλοιποι που προηγήθηκαν από μένα... Μιάς και (αν εξαιρούσα 1 ή ίσως - με δυσκολία - 2 αρσενικά) ο "δικός μου" μου φαινόταν να έχει "ουσία", κίνηση και χαρακτήρα...
Αυτό συνέβη και από κοντά: Επέλεξα και πάλι τον "δικό μου", παρότι είχα να διαλέξω και σκυλάκο υψηλότερης επιλογής...
Last edited:
Θοδωρή,Να και κατι που δεν το περιμενεις,αλλα σε εκπλησσει ευχαριστα!
μια φυλη(θεωρω πως ειναι σε καλο δρομο αναγνωρισης απο την FCI) που στις μερες μας εργαζεται σαν να μην εχει αλλαξει τιποτα...
...Γιαννη ευχομαι κατι τετριμενο,αλλα το πιο σημαντικο για καθε εμβιο ον....υγεια,να σας ζησει και να ειναι παντα γερο! (επειτα θα μπορουσα να ευχηθω και με ενα καλο και ισορροπημενο χαρακτηρα.)
ειναι -σχεδον- σαν ενα κουταβι Μπουλμαστιφ...στο ματι του απειρου, ειναι απλα ιδια...
εξ'αλλου δεν πρεπει ποτε να ξεχνουμε οτι μιλαμε για ενα σκυλο της "οικογενειας" ...εναν μολοσσο,ενα mastiff-type dog (παντου ειμαστε τελικα
...και σαν μεγαλυτερος εγω και μικροτερος εσυ...να σου πω...."δεν ξεφυγες απο τα χωραφια μας"...η επιλογη σου ειναι μεσα στα πλαισια της ευρυτερης "οικογενειας" ...μπραβο σου!
καλη συνεχεια αν και ειμαι σιγουρος οτι ο μικρος ειναι στα πλεον καλα και ανησυχα χερια...σημαντικο αυτο για το μεγαλωμα του!
Με συγκινείς, για παραπάνω από ένα λόγους! Σ' ευχαριστώ θερμά!
Δεν χρειάζεται να προσθέσω, επί του παρόντος, τίποτα...
Απλά, ένα "thanks" δεν φτάνει...
Σ' ευχαριστώ, Στέλιο!!
Εγώ να δεις πως εύχομαι να έρθουν αυτές οι στιγμές ηρεμίας!
Μπορεί ο Casper να παίρνει κιλά με ραγδαίο ρυθμό, μπορεί να κρατάω τη Μόκα να μην παχύνει, αλλά εγώ έχω χάσει σχεδόν 2 κιλά σε 1 εβδομάδα!!!
Απο τα καλυτερα ! ! ;-)Μπορεί ο Casper να παίρνει κιλά με ραγδαίο ρυθμό, μπορεί να κρατάω τη Μόκα να μην παχύνει, αλλά εγώ έχω χάσει σχεδόν 2 κιλά σε 1 εβδομάδα!!!
Sent from my HTC HD2 using Tapatalk
Ηθελα από χτες να γράψω κάτι παραπάνω για το θέμα αυτό που έθιξε ο Eammon...
Ετσι όπως έχει διατυπωθεί η φράση του, έχει απόλυτο δίκιο!
Αυτό το "κάπου" θα το δούμε (σχεδόν) σε όλες τις "δυνατές" φυλές... Συμπεριλαμβανομένου και του Αγ. Βερνάρδου (που αν θελήσεις να το περιγράψεις με δύο λέξεις μόνο, θα σου έρθουν οι εξής: Τεράστια Δύναμη!!!)...
Το "σχεδόν" το έβαλα ενδεχομένως για την εξαίρεση των σκυλιών της Νέας Γης... Αλλά και πάλι, θα μας πει ο pouf, κατά πόσον είμαι σωστός...
Αυτών των πραγμάτων λεχθέντων, η κάθε "δυνατή" φυλή έχει τις ιδιομορφίες της (traits)...
Ας πούμε, όταν οι έμπειροι λένε: "Τα Ορεινά Ποιμενικά δεν είναι σκυλιά για puppies parks και για να τρέχουν ανέμελα, παίζοντας με άλλα σκυλάκια", εννοούν ότι, κατά πάσα πιθανότητα, ο χειριστής τους δεν θα μπορέσει (στην "κακιά" στιγμή) να τα ανακαλέσει, αν δεν το θέλουν εκείνα...
Οταν οι έμπειροι λένε "ψηλή και γερή μάντρα - θεμελιωμένη μέσα στο έδαφος", εννοούν πως το γνωστό αμερικάνικο electric fence δεν μπορεί να κρατήσει ένα μεγάλο - δυνατό σκυλί και, κατά τα άλλα, θα βρει τρόπο να βγει...
Να αναφέρω και ένα τελευταίο, πολύ πρόσφατο, παράδειγμα, από το ταξίδι μας στη Δανία και τις συναντήσεις μας με περίπου 15 ενήλικα Boerboels... Πριν αρχίσει να ελευθερώνει τα σκυλιά, ο εκτροφέας μου είπε:
"Εστω και αν, τα επόμενα λεπτά, ξεχάσεις ότι ξέρεις για τη συμπεριφορά προς το σκύλο, να θυμάσαι μόνο 3 πράγματα:
- Μην "καρφώνεις" το σκύλο κατάματα...
- Μην σκύψεις με τίποτα από πάνω του και μη του χαϊδέψεις το κεφάλι από πάνω...
- Δεν πας ποτέ εσύ προς αυτόν... αδιαφορείς και αφήνεις εκείνον να έρθει...
Ετσι και έγινε και δεν υπήρξε οποιοδήποτε πρόβλημα, μάλιστα και τα δύο ενήλικα αρσενικά (μπαμπάς, παππούς), αποδείχτηκε ότι είναι ίσως πιο χαδιάρικα από τις θηλυκιές...
Τι εννοώ? Τηρώντας βασικούς κανόνες (που τους ξέρουμε όλοι, τουλάχιστον μέσα στο dogforum, αλλά πολλοί δεν εφαρμοζουμε) και μαθαίνοντας τα "traits" της φυλής και (πάνω απ' όλα) μελετώντας το σκύλο μας, μπορούμε να τον καθοδηγήσουμε προς την ευημερία και τη ...μακροζωία.
Ναι, η φυλή είναι προστατευτική...
Αν μελετήσει κάποιος "νεόκοπος" τις περιγραφές του Bullmastiff και του Boerboel, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι ταυτόσημες και ότι το Boerboel είναι, απλά, ένα "άσχημο και υπερτυπικό" Bullmastiff...
Αν κάνει την ίδια μελέτη (ξανά και ξανά) κάποιος που ασχολείται σοβαρά με το θέμα (και προσέχει τι διαβάζει!) θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται τη διαφορά... Για παράδειγμα:
Bullmastiff: Δένεται πολύ με την οικογένεια και, παρότι εμφανίζεται χαλαρός, πάντα έχει την προσοχή του στραμένη προς αυτήν... Αν προκληθεί, θα ανταποκριθεί άμεσα...
Boerboel: Δένεται πολύ με την οικογένεια, είναι διαρκώς έτοιμος να την υπερασπίσει... Δεν θα διστάσει να υπερασπίσει άμεσα τους δικούς του μέχρι θανάτου...
Πέστε μου τη διαφορά...
Εγώ την αντιλαμβάνομαι σαν 2 δευτερόλεπτα μεταξύ της ανταπόκρισης ενός σκύλου που δημιουργήθηκε να αντιμετωπίζει κυρίως ανθρώπους με τη δύναμη, την ορμή και το σώμα (να τους ρίχνει κάτω και να τους κρατάει, χωρίς να τους ξεσκίζει) και ενός σκύλου που δημιουργήθηκε να αντιμετωπίζει κυρίως ζώα (και δευτερευόντως ανθρώπους) με τη δύναμη, την ορμή και το στόμα (να ξεσκίζει)...
Προσωπικά, λοιπόν, θα ήμουν συνέχεια σε εγρήγορση για να προλαβαίνω πιθανές "καταστάσεις" και δεν θα είχα τον σκύλο ελεύθερο δημοσίως...
Από εκεί και πέρα, το κάθε άτομο της φυλής διαφέρει, έχει το δικό του ταμπεραμέντο...
Π.χ. ο πατέρας του σκυλάκου μου πρώτα αξιολογεί και μετά αποφασίζει την αντίδρασή του... ο παππούς, όμως, πρώτα αντιδρά ακαριαία και μετά ζητάει την "ταυτότητα"...
Πρέπει να μάθουμε να προβλέπουμε την αντίδραση του δικού μας σκύλου σε διάφορες καταστάσεις και σαφώς να μελετάμε σενάρια... Οπως ακριβώς κάνουν οι οδηγοί αυτοκινήτου, που έχουν στοιχειώδη εμπειρία και νοημοσύνη...
πολύ σωστό σε βρίσκω Γιάννη, ενα απο τα πράγματα που δεν θα κάνεις σίγουρα αργότερα είναι να παίζεις μπαλάκι στο πάρκο.
για πες μας λίγα για τις γραμμές του σκύλου σου, προέρχεται απο "εκθεσιακές"? πριν πόσα χρόνια ήρθε ο πρώτος πρόγονος στην ευρώπη απο την αφρική?
για πες μας λίγα για τις γραμμές του σκύλου σου, προέρχεται απο "εκθεσιακές"? πριν πόσα χρόνια ήρθε ο πρώτος πρόγονος στην ευρώπη απο την αφρική?
1) Γιώργο, δεν πιστεύω ότι θα μπορέσω κάν να παίζω (μπαλάκι, μπαλόνι - που αρέσει στη Μόκα πολύ - κλπ.) με τα δυό σκυλιά μου μαζί, στον κήπο μας... Ο καθένας ξεχωριστά, στο χρόνο του... Ιδωμεν...
2) Εχω αρκετή ενημέρωση και θα την μεταφέρω σύντομα...
Υπάρχουν αρκετά να πούμε για τη φυλή και τις γραμμές της... Και το πως αντιλαμβάνονται οι διάφοροι εκτροφείς τη φυλή...
Τώρα, σε σχέση με τις γραμμές του δικού μου, υπάρχουν γραμμές του Νοτιοαφρικάνου Jan Egoli (θα έλεγα, κάτι σαν τους αντίστοιχους Dr. Martinez, Louis Dobermann και, σε κάθε περίπτωση, Rafael Malo της φυλής - αν δεν κάνω ιεροσυλία!), με αρκετή συμμετοχή 3 γενιές πίσω (δηλαδή, περίπου 5-6 χρόνια)...
Υ.Γ. Ενα από τα αρσενικά του εκτροφέα, ο Anasha Tarzan (ραβδωτός, 7 χρονών - δεν τον είδα "live", είναι συνιδιοκτησία, μένει σε άλλο σπίτι στη Δανία) είναι η 1η γενιά από τη γραμμή που σου προανέφερα. Αυτός είναι παππούς της μαμάς "μας"...
Last edited:
Νάσο,Γιαννη , 2 ειναι καλυτερα απο 1 ε?
Κοιτα που μπαινω και εγω σιγα σιγα στον πειρασμο.
Να ειστε καλα και να περνατε σουπερ με Μοκα Κασπερ και γατουλι.
Σίγουρα... Ενα ίσον κανένα!!!
Και, εγγυημένα, θα χάσεις κιλά!!! Ξέρεις με τα γνωστά θέματα "τσισάκια - κακάκια έξω", "σκληρό παιχνίδι" κλπ.
Αντε, ετοιμάσου κι εσύ!!!
αν και 4 κοκόνια δεν συμπληρώνουν σε κιλά ούτε καν ένα μεσαίου μεγέθους σκυλί
και σίγουρα δεν είναι αυτό που θα αποκαλούσες απαιτητική φυλή σε τίποτα απολύτως ούτε καν ως τετράδα
θα συνυπογράψω το ένα ίσον κανένα
η γοητεία της σκυλοαγέλης είναι μιά άλλη φάση...
και σίγουρα δεν είναι αυτό που θα αποκαλούσες απαιτητική φυλή σε τίποτα απολύτως ούτε καν ως τετράδα
θα συνυπογράψω το ένα ίσον κανένα
η γοητεία της σκυλοαγέλης είναι μιά άλλη φάση...
Πηγή, σ' ευχαριστώ και πέραν του "thanks"!!!Nα σου ζήσει Γιάννη!!!!
Τα είπες όλα με μία λέξη... Αυτό το "γρήγορα" είναι σημαντικό!!!
Μόλις είναι προστατευμένος με τα εμβόλιά του, θα πρέπει να κανονίσουμε γνωριμίες με δίποδους, αλλά και "σωστούς" τετράποδους (και, καλύτερα, ενήλικους)...
Δεν θάθελα, με τίποτα, ο Casper να έχει εμπλοκή με άλλο σκύλο και, τουλάχιστον, μέχρι να κλείσει τα 2 χρόνια!!!
- Status
