ΜΟΚΑ - Ο μικρός της "σύντροφος"...

[johnk]

...μετά απο αυτήν την γνωριμία με την φυλή μπορώ να φανταστώ πολύ εύκολα μερικά μπουρμπούλ να ξηλώνουνε ενα λιοντάρι ...

Γιώργο,

Ευχαριστούμε θερμά για τις πολύ όμορφες φωτογραφίες!!! Και για το ...φαγοπότι!!!

Στη φράση σου, που παραθέτω, αξίζει να πούμε ότι, επειδή τα σκυλιά αυτά έπρεπε να προστατεύουν τους ανθρώπους τους και την περιουσία (κυρίως τα υπόλοιπα ζώα) από τους μεγάλους θηρευτές (λιοντάρια και λεοπαρδάλεις, πολύ συχνά)...
η εκτροφή τα οδήγησε (εκτός από το μεγάλο μέγεθος και agility) στο να παρουσιάζουν πολλά και έντονα "ηχητικά εφέ" στη διάρκεια της αποτροπής...
τα οποία, βγαλμένα από ένα πλήθος σκύλων, βοηθούσαν τα "θηρία" να αποχωρήσουν... χωρίς εμπλοκή...

Ετσι, αυτό που έμεινε πλέον, στις εκτός Αφρικής χώρες, είναι αυτά τα ηχητικά εφέ (πολύ άγριο γρύλισμα και δυνατό γαύγισμα), που όντως δείχνουν το σκύλο δυσανάλογα πιο τρομακτικό από ότι πραγματικά είναι...

 

[Natassa]

H Moca και... οι "σωματοφύλακές" της

 

[johnk]

Νατάσσα, ευχαριστούμε για τις πολύ όμορφες φωτογραφίες!

Να αναφέρω με τη σειρά μου ότι, μετά την πρώτη "θυελλώδη" συνάντησή τους, ο Negro και ο Casper έχουν αρχίσει να γίνονται φιλαράκια...

Σε ελεγχόμενες, πάντα, συνθήκες, μέχρι να μάθουμε και να κατανοήσουμε όλοι (και όταν λέω "όλοι" συμπεριλαμβάνω και τον Casper) την "ψυχοσύνθεση" του Casper...

Μιάς και, για παράδειγμα, γνωρίζουμε την ψυχοσύνθεση του Negro... ο οποίος έχει, εν γένει, ειρηνικές διαθέσεις (όταν το επιθυμεί με σαφήνεια ο "μπαμπάς" του) με άλλα σκυλιά, αλλά δεν ανέχεται την "αυθάδεια" άλλων σκυλιών...

Υ.Γ. Αντίθετα, η Μόκα και ο Negro, μπορούν να παίξουν και σε μη ελεγχόμενες συνθήκες, με μεγάλη άνεση...

 

[takisft]

Θα ήθελα να εκφράσω και γραπτώς τις ευχές και τον θαυμασμό μου για την Μόκα και τον Casper. (και έτσι να δείτε και την ταυτότητα μου στο forum)

 

[johnk]

Σας ευχαριστούμε θερμά για τις ευχές και χαρήκαμε ιδιαίτερα που σας γνωρίσαμε!!!

Ευχόμαστε και στο δικό σας ...καλή πρόοδο!

 

[Natassa]

Αφού αναφέρεται κ η Μόκα σ' αυτό το thread, ας συμπληρώσω κάποιες φωτό από το Σάββατο, όπου ο μικρός Casper είχε μάθημα με την ομάδα των κουταβιών κ έτσι οι άλλοι 3 της παρέας επιδόθηκαν σε διάφορα κυναθλήματα

Όποιος είπε ότι τα Μαστίφ δεν είναι γρήγορα κ ευκίνητα έκαναν μέγα λάθος...

...

 

[Natassa]

Αυτή η φωτό της Μόκα μού αρέσει πάρα πολύ...

Ο Νέγκρο κοιτά τον Casper που κάνει μάθημα στο διπλανό χώρο.

Θα κλείσω με αυτή τη φωτό, που όταν τη βλέπω γελάω πολύ...!

 

[ICE]

Πωτη φορα απολαμβανω τη πανεμοφη Μοκα σε τοσο καλη απεικονιση. Το κουταβακι το μπουρμπουλακι τι εκανε ;

 

[chrysoula]

Δεν πιστεύω ότι έχασα τέτοιο θέαμα...!!! Απίστευτες σκηνές και φωτογραφίες...

(κοπελιά μήπως την επόμενη φορά να πατήσεις καμία φωνή να τα δούμε "εν δράσει" κι εμείς.... )

Πωτη φορα απολαμβανω τη πανεμοφη Μοκα σε τοσο καλη απεικονιση. Το κουταβακι το μπουρμπουλακι τι εκανε ;

Στα θρανία το κακόμοιρο... και αυτοί να διασκεδάζουν!!!

 

[johnk]

Πωτη φορα απολαμβανω τη πανεμοφη Μοκα σε τοσο καλη απεικονιση. Το κουταβακι το μπουρμπουλακι τι εκανε ;

Την απολαμβάνεις σε τόσο καλή απεικόνιση (κι εγώ μαζί!), γιατί η φωτογράφος είναι ...επαγγελματίας και ο εξοπλισμός επαγγελματικός!!!

Το μπουρμπουλάκι, εκείνη την ώρα, λάμβανε μέρος σε τάξη "νηπιαγωγείου", δίπλα στο χώρο αυτόν...

 

[johnk]

Νατάσσα,

Ευχαριστούμε για τις υπέροχες φωτογραφίες!!!
Οπως ευχαριστούμε για τη συμβολή στην κοινωνικοποίηση του Casper, με την όχι-και-τόσο-εύκολη-αλλά-τσαχπίνα Λώρα!!!

Πριν από καιρό είχα απαντήσει (σε σχέση με τον τίτλο του θέματος) ότι (μέχρι νεωτέρας) το θέμα είναι κοινό της Μόκας και του Casper και, σταδιακά, επιβεβαιώνομαι, με τη Μόκα σε "νέες περιπέτειες"...

Αντε, να βγάλω και τα δικά μας (τα δικά μου, μάλλον!) "άπλυτα" στη φόρα και να μη διαβάζω μόνο των άλλων... Σαν αποτέλεσμα της "όσμωσης" με τον Casper... και όχι μόνο...

Η Μόκα, όπως όλοι ξέρετε, είναι το υπέροχο - συγκρατημένο - ντροπαλό - γλυκύτατο σκυλί, που μας έχει "ευλογήσει" με την παρουσία του...
Αρα, λοιπόν, τι κάνουμε εμείς (συνειδητά ή/και ασυνείδητα)?

Είμαστε λιγάκι πιο χαλαροί με τη Μόκα, γιατί αυτή "ξέρει" και παρακολουθούμε - χειριζόμαστε στενά τον Casper, σε ετοιμότητα ...κλάσματος του δευτερολέπτου, ώστε να κοινωνικοποιείται - εκπαιδεύεται - "διαπαιδαγωγείται" (και να επιβραβεύεται και να χαϊδεύεται - για να μην ξεχνιόμαστε!) σωστά... προσέχουμε για να έχουμε, δηλαδή...

Ετσι, μετά την Κυριακάτικη βραδυνή βόλτα, βρισκόμαστε "αραχτοί κι έτσι" στην πλατεία της Αγ. Παρασκευής, με τον μπαμπά του Negro (και τον Negro - 15 φορές τυλιγμένο το λουρί στο χέρι του μπαμπά) και τη μαμά της Λώρας (και τη Λώρα - 3 φορές τυλιγμένο το λουρί στο χέρι της μαμάς), τον Casper (2-3 φορές τυλιγμένο το λουράκι του στο χέρι της μαμάς του) και τη Μόκα (με το λουρί "χαλαρά" κρατημένο στο χέρι και περασμένο και στο παπούτσι του "άνετου" μπαμπά της - η εμπιστοσύνη, που λέγαμε - θυμάστε?)...

Εχουμε ακολουθήσει άψογα το στρατηγικό σχέδιο τοποθέτησης των σκυλιών με τρόπο ώστε να μην υπάρχει περίπτωση "καυγά" τους για οποιονδήποτε λόγο...
Και πίνουμε τους καφέδες μας... άντε και τις μπύρες μας...

Εχουν περάσει όλοι οι διάφοροι (συμπατριώτες μας και έγχρωμοι) με την πραμάτεια τους, τα μπαλόνια (που εκνευρίζουν - φοβίζουν τη Μόκα), τα παιχνίδια κλπ. (που εκνευρίζουν τον Negro και τη Μόκα)... έχουν ξαναπεράσει μερικές φορές ακόμα... και αρχίζουν να περνάνε τα παιδιά με τα scateboards...

Και, τότε, η Μόκα τινάζεται ξαφνικά και ορμάει σε ένα παιδί 15 χρονών (με scateboard - ομολογουμένως φασαριόζικο), ξεφεύγοντας από το χέρι μου και τραβώντας (με άνεση) τον οδηγό από το παπούτσι μου!!! Η απόσταση είναι 10 μέτρα... Πετάγομαι όρθιος και ακολουθώ... "Μόκα, μείνε"!!!!! Με αγριοφωνάρα... Και, ώ του θαύματος, η Μόκα σταματάει ακριβώς μπροστά στο παιδί και "μένει"...:flip:

Το τι θα μπορούσε να έχει γίνει, δε θέλω κάν να το σκέφτομαι... Είναι αυτή η "εμπιστοσύνη" στο ντροπαλό και πολύ ήρεμο σκυλί μας...

Υ.Γ. Για την ιστορία, το παιδί που αναφέρω έσπασε ο διάβολος το ποδάρι του και είναι γιός της κομμώτριας που με κουρεύει!!! Τις συνέπειες θα τις διαπιστώσω στο επόμενο ...κούρεμα!!!

 

[Lostris]

Νατάσσα, δεν μπορώ να αποφασίσω ποια φωτογραφία μου αρέσει περισσότερο.. εξαιρετική δουλειά!

Γιάννη, η εμπιστοσύνη είναι μεγάλο πράγμα!
(Αλλά καλού-κακού δεν ξυρίζεις το κεφάλι σου μήπως και προλάβεις τα αντίποινα? )

 

[angel.p]

Τελικά από το τίποτα μπορεί να προκύψουν τα πάντα!

Σχεδόν ίδια περίπτωση πριν από ένα μήνα με μένα και τον Όσκαρ. Γυρνάμε από ψώνια με το αυτοκίνητο, εγώ με δυό τσάντες στο ένα χέρι και το λουρί του Όσκαρ χαλαρά περασμένο στο χέρι μου για να βγεί από το αυτοκίνητο. Με το που βγαίνει βλέπει ένα μικρό γατάκι πίσω από μιά κολώνα, πετάγεται και βέβαια το λουρί φεύγει από το χέρι μου. Βάζω την ίδια αγριοφωνάρα που περιγράφεις και εσύ "Όσκαρ έλα εδώ ΤΩΡΑ!" και αυτομάτως αφήνει το γατί και γυρνάει πίσω σε εμένα.

Για να πω την αλήθεια από την μία σκεφτόμουν συνέχεια ότι ήταν μεγάλη μου χαζομάρα που χαλάρωσα και από την άλλη μία περηφάνια την είχα με το πώς γύρισε στο έλα. Αστραπιαία!

Υ.Γ. Τα μαλλιά ξαναμακραίνουν!

 

[George A]

Τις συνέπειες θα τις διαπιστώσω στο επόμενο ...κούρεμα!!!

ελπίζω να το έχεις προγραμματίσει σε 3 μήνες περίπου, άλλωστε λίγο μακρύ το μαλλί είναι ωραίο

 

[Eammon]

Η αληθεια ειναι πως το κακο δεν αργει να γινει!Το καλο ομως....μεσα απο καποια λαθακια που κανουμε ολοι μας ειναι πως αυτα μας βοηθανε να γινομαστε πιο υπευθυνοι ιδιοκτητες!Δεν θελω να δικαιολογησω την συμπεριφορα της πανεμορφης Μοκας....αλλα κ εγω στη θεση της να ειμαι ειλικρινης ετσι θα αντιδρουσα κ ετσι αντιδρω πολλες φορες!Καποιοι ειδικα...απο αυτους τους εγχρωμους μικροπωλητες....ειναι αφανταστα φορτικοι και ξεροκεφαλοι!

Απο εκει και περα λοιπον.....επειδη τα λεμε ολα σε τουτη εδω την παρεα.....εχω μοναδικη-συλλεκτικη φωτο του johnk μετα την Κυριακατικη βολτα μας και θελω να τη μοιραστω μαζι σας!Δικη σας...

 

[mareco]

Εγώ βρε παιδιά τώρα, να κάνω λίγο και το πνεύμα αντιλογίας;
Σε τι ακριβώς εξυπηρετεί ή πόσο σώφρον το βρίσκετε, να κάθεστε σε ένα φουκαριάρικο τραπεζάκι, σε ένα φουκαριάρικο μαγαζάκι, 4 άνθρωποι ζωσμένοι με τα σκυλιά σας, τα οποία "απαιτούν" στρατηγική τοποθέτηση για να μην αρπαχτούν και τα οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή να πεταχτούν προς οποιαδήποτε ανεξέλεγκτη πηγή ταραχής; Ποιό το ώφελος ως προς την κοινωνικοποίηση του casper;
Δεν ξέρω, αλλά το βρίσκω πολύ αγχωτικό και για ανθρώπους και για σκυλιά. Η έχω καταλάβει λάθος και δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα;

 

[sea-mol]

Ορίστε.....κόπηκε από αλλού...θα τα ακούσετε εδώ....

Συμφωνώ απόλυτα πάντως....
Όσο εμπιστοσύνη και να έχω στον δικό μου...προτιμώ να μην κάτσω για καφέ σε μέρος με κόσμο και να είμαι χαλαρός...
Ένστικτο φύλαξης είναι...δεν ξέρεις πως και πότε θα βγει....
Όσο και μαζεμένη να είναι η Μόκα...θυμάμαι την απλοϊκή ατάκα που λένε για τα καλά Τσοπανόσκυλα: Το σκυλί που φοβάται, φυλάει!

εντιτ: Να δώσουμε το credit στον JohnK πάντως...που αναφέρεται στην εμπιστοσύνη σαν αρρώστια...

 

[mareco]

Εντάξει...δεν λέω ακριβώς αυτό...
Απλά θεωρώ πως δεν ξέρω αν είναι εκπαιδευτικό για τον casper - σίγουρα δεν πρέπει να είναι και πολύ διασκεδαστικό για τους γύρω- να βρίσκονται συγχρόνως τόσα σκυλιά με αμφίβολες (sorry αν είναι υπερβολική η λέξη, δεν βρίσκω άλλη αυτή την στιγμή ) αντιδράσεις σε τέτοια μέρη. Μπορεί να είναι μόνος του ο casper. Η βεβαίως μόνο, μαζί με την Μόκα. Οχι πάντως και με άλλα σκυλιά, με τα οποία πρέπει να είσαι συνεχώς alert. Και που αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και στραβώσουν όλα συγχρόνως, θα ψάχνουν οι γύρω για υπογλώσσια και μπουκάλες οξυγόνου Με ανθρώπους μόνο, όσους θέλουν.

Από που κόπηκα καλέ;

 

[johnk]

Να σου πω mareco, αν και θ' αργήσω σε ένα ραντεβού που έχω...

Τα σκυλιά, όταν είναι 4 τον αριθμό (ανεξάρτητα με τις ...καταβολές τους), πρέπει να είναι πάντα "στρατηγικά" τοποθετημένα, ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος παρεξήγησης μεταξύ τους... Εστω και αν δεν αναμένεται ο καυγάς, μιάς και μέχρι τώρα έχουν γνωριστεί αρκετά καλά... Οπως είπα και προηγουμένως, "προσέχουμε για να έχουμε"...

Μην νομίζεις ότι προκαλεί και τόσο μεγάλο άγχος η πρόληψη αυτή...
Ολοι οι εκτροφείς - εκπαιδευτές, όλων των "δυνατών" φυλών, συνιστούν την πρόληψη, όσο τίποτα άλλο... Ζεις με αυτήν, δεν σε αγχώνει.

Τώρα, σε σχέση με τις ανεξέλεγκτες πηγές ταραχής, νομίζω ότι δεν θα μπορούσε να έχει πιο "πλούσια" κοινωνικοποίηση ο Casper (και κάθε κουτάβι), μιάς και προορίζεται να ζήσει σε παρόμοιες συνθήκες κίνησης, πλήθους, καταστάσεων...
Οπότε, μαθαίνει τουλάχιστον να ανέχεται τις καταστάσεις αυτές, σαν "συνηθισμένες" και να μην αντιδρά με νευρικότητα...
Οταν, λοιπόν, γίνει 2 ετών, δεν θα έρθει για πρώτη φορά, π.χ., με τον μικροπωλητή που πουλάει λέϊζερ και το κατευθύνει προς τα μάτια του! Ή με το παιδάκι που θα στριγγλίσει ξαφνικά, ακριβώς δίπλα του!

Παραθέτοντας (ή παραφράζοντας) τα λόγια κάποιων "αξιόπιστων πηγών που δεν κατονομάζονται": Αν ο Casper ζούσε στο γνωστό κτήμα και, μάλιστα, έξω, δεν θα υπήρχε κανένα θέμα αναγνώρισης της κυριαρχίας του αρχηγού του και της δυνατότητας (του αρχηγού) να τον κατευθύνει και να τον προστατέψει σε διάφορες "καταστάσεις"... Η δυσκολία ξεκινάει από το αστικό - ημιαστικό περιβάλλον και τις απαιτήσεις του... Τα γαλλικά και το πιάνο, που λέγαμε...

 

[johnk]

Ορίστε.....κόπηκε από αλλού...θα τα ακούσετε εδώ.... ...

Καλό!!! Καλό!!!