Καλημέρα! Αυτό με το σχοινί δεν το είχα σκεφτεί αλλά μάλον βρήκα χώρο για εκτόνωση! Το σκυλόπαρκο στο Χολαργό το είχα απορρίψει γιατί μέχρι τώρα όποτε πήγαινα με τη Λήδα είχε κόσμο αλλά χτες βράδυ και σήμερα το πρωί που τον πήγα ήμασταν μόνοι μας κι έτσι τον άφησα ελεύθερο να τρέξει...Εντωμεταξύ για καλή μου τύχη στο δρόμο για το πάρκο συνάντησα μια κυρία με τη σκυλίτσα της και πιάσαμε την κουβέντα και με προσκάλεσε να πάμε στην πυλωτή της πολυκατοικίας της να παίξουν τα σκυλιά! Καλά μιλάμε για φοβερό σπριντ, άλματα, ότι φανταστεί κανείς! Αφού μετά που πήγαμε κι από το πάρκο, είχε εκτονωθεί τόσο που μετά από λίγο ήρθε σε μένα πάλι για χάδια!
Πάντως θα πάρω κι ένα σκοινί να το χω σε περίπτωση που δεν μπορώ να τον αφήνω στο πάρκο,να τον αφήνω στο λοφάκι χωρίς να φοβάμαι μη φύγει!
Υ.Γ. cocker-fan, έτσι ακριβώς είναι κι ο Σπίθας όταν τρέχει, σου δίνει την εντύπωση οτι αυτός είναι ο λόγος ύπαρξής του: να τρέχει ελεύθερος! Είναι υπέροχο να τον παρατηρεί κανείς!