Προέλευση
Ο Κούκης γεννήθηκε στις 12. Ιουλίου το 2006. σε ένα χωριό κοντά στο Βελιγράδι, από μάνα μελαχρινή και πατέρα ξανθό
Αν και ο πατέρας του ήταν ένα τυπικό γεροδεμένο εκθεσιακό λαμπ, η μάνα του ήταν (ή φάνηκε) κάπως πιο αδύνατη. Με το που μπήκαμε στην αυλή του εκτροφέα, ήρθαν να μας χαιρετήσουν 2 μεγάλα κίτρινα σκυλιά (το ένα ήταν ο πατέρας του Κούκη) και από πίσω τους ερχόταν τρέχοντας 4 κουταβάκια (2 μαύρα, 1 σοκολατί και ένα κίτρινο - το τελευταίο ήταν ο Κούκης). Η συμπεριφορά του στο εκτροφείο δεν έδειξε με τίποτα πως σε λίγους μήνες θα τρέχει ντουγρού σε ανθρώπους και σκυλιά που θα συναντούσαμε στο δρόμο (έπαιζε μόνος του με ένα κουρέλι ενώ τα υπόλοιπα κουταβάκια μαζί με τα δύο μεγάλα καθόταν στα πόδια μας).
Ο Κούκης είναι ο πρώτος μου σκύλος, επίσης ο πρώτος σκύλος των γονέων μου που θα έμενε μέσα σε διαμέρισμα. Ευτυχώς δεν είχαμε μεγάλο πρόβλημα να τον μάθουμε πού πρέπει να κάνει την τουαλέτα του.
Pedigree
Γενική εμφάνιση
Σε αντίθεση με ένα τυπικό εκθεσιακό λαμπραντόρ, ο Κούκης γέρνει περισσότερο σε εργασιακές γραμμές - το ύψος του είναι περίπου 55 εκατοστά, αλλά το βάρος του είναι 28 κιλά. Το κεφάλι του πιο μικρό από το κεφάλι των εκθεσιακών λαμπ, τα πόδια του πιο ψηλά (και ψιλά), δείχνει "αδύνατος" και η ουρά του είναι πιο μακριά και αδύνατη. Μερικοί που συναντάμε στο δρόμο μού λένε πως "είναι μια χαρά, δεν τον πάχυνες καθόλου" ενώ άλλοι πάλι μου λένε "δεν τον ταΐζεις;".
Συμπεριφορά/Χαρακτήρας
Με λίγα λόγια αν έπρεπε να περιγράψω τον Κούκη - θα μπορούσε να τρέχει όλη τη μέρα. Τη βόλτα την αγαπάει περισσότερο και από το φαγητό. Πολύ ανθρωποκεντρικός, αλλά και σκυλοκεντρικός. Εχει μανία να τραβάει στο λουρί, και να πετάγεται μόλις δει σκυλί να το καλωσορίσει (ενθουσιάζεται τόσο πολύ που με γράφει κυριολεκτικά). Για τα δύο τελευταία χρειαστήκαμε εκπαιδευτή, αλλά ευτυχώς ό,τι καταφέρει κανείς να του υποδείξει με σωστό τρόπο, το καταλαβαίνει πολύ γρήγορα. Εχει επίσης μανία να μυρίζει τα λουλουδάκια (με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Λατρεύει το νερό, τα ξύλα, τα μπουκάλια και το χιόνι. Σπανίως γαβγίζει - νιαουρίζει.
Ελαττώματα
Τρέχει σαν κατσίκι και φοβίζει τους ανθρώπους.
Αν τον φωνάξεις κοντά σου σού υπογράφω πως θα έχεις το σάλιο του στο παντελόνι σου. Αν πάλι σταθείς τυχερός και βρέχει εκείνη τη μέρα, θα έχεις και τις λάσπες του.
Βγάζει όλα τα μπουκάλια από τον ποτάμι με συνέπεια οι καθαριστές να μην έχουν δουλειά.
Συμπέρασμα
Ο Κούκης είναι ένας γλυκύτατος, μαλαγανιάρης, καλόκαρδος, ασόβαρος σαλιάρης που δεν κρατάει κακίες. Ξέρει να κάτσει, να δώσει το πόδι του και να έρθει (για σαλαμάκι) σε δύο γλώσσες. Τώρα εκπαιδευόμαστε στο να περπατάμε δίπλα και να ερχόμαστε και χωρίς σαλαμάκι.
Αν και είναι σχεδόν 4ων ετών ακόμα παίζει με τα σκυλάκια και συμπεριφέρεται σαν κουτάβι, με αποτέλεσμα να μικροδείχνει.
Αυτός είναι ο Κούκης!
Το βράδυ θα ανεβάσω και φωτογραφίες από τη μεγάλη μας βόλτα το Σάββατο που μας πέρασε
Ο Κούκης γεννήθηκε στις 12. Ιουλίου το 2006. σε ένα χωριό κοντά στο Βελιγράδι, από μάνα μελαχρινή και πατέρα ξανθό
Αν και ο πατέρας του ήταν ένα τυπικό γεροδεμένο εκθεσιακό λαμπ, η μάνα του ήταν (ή φάνηκε) κάπως πιο αδύνατη. Με το που μπήκαμε στην αυλή του εκτροφέα, ήρθαν να μας χαιρετήσουν 2 μεγάλα κίτρινα σκυλιά (το ένα ήταν ο πατέρας του Κούκη) και από πίσω τους ερχόταν τρέχοντας 4 κουταβάκια (2 μαύρα, 1 σοκολατί και ένα κίτρινο - το τελευταίο ήταν ο Κούκης). Η συμπεριφορά του στο εκτροφείο δεν έδειξε με τίποτα πως σε λίγους μήνες θα τρέχει ντουγρού σε ανθρώπους και σκυλιά που θα συναντούσαμε στο δρόμο (έπαιζε μόνος του με ένα κουρέλι ενώ τα υπόλοιπα κουταβάκια μαζί με τα δύο μεγάλα καθόταν στα πόδια μας). Ο Κούκης είναι ο πρώτος μου σκύλος, επίσης ο πρώτος σκύλος των γονέων μου που θα έμενε μέσα σε διαμέρισμα. Ευτυχώς δεν είχαμε μεγάλο πρόβλημα να τον μάθουμε πού πρέπει να κάνει την τουαλέτα του.
Pedigree
Γενική εμφάνιση
Σε αντίθεση με ένα τυπικό εκθεσιακό λαμπραντόρ, ο Κούκης γέρνει περισσότερο σε εργασιακές γραμμές - το ύψος του είναι περίπου 55 εκατοστά, αλλά το βάρος του είναι 28 κιλά. Το κεφάλι του πιο μικρό από το κεφάλι των εκθεσιακών λαμπ, τα πόδια του πιο ψηλά (και ψιλά), δείχνει "αδύνατος" και η ουρά του είναι πιο μακριά και αδύνατη. Μερικοί που συναντάμε στο δρόμο μού λένε πως "είναι μια χαρά, δεν τον πάχυνες καθόλου" ενώ άλλοι πάλι μου λένε "δεν τον ταΐζεις;".
Συμπεριφορά/Χαρακτήρας
Με λίγα λόγια αν έπρεπε να περιγράψω τον Κούκη - θα μπορούσε να τρέχει όλη τη μέρα. Τη βόλτα την αγαπάει περισσότερο και από το φαγητό. Πολύ ανθρωποκεντρικός, αλλά και σκυλοκεντρικός. Εχει μανία να τραβάει στο λουρί, και να πετάγεται μόλις δει σκυλί να το καλωσορίσει (ενθουσιάζεται τόσο πολύ που με γράφει κυριολεκτικά). Για τα δύο τελευταία χρειαστήκαμε εκπαιδευτή, αλλά ευτυχώς ό,τι καταφέρει κανείς να του υποδείξει με σωστό τρόπο, το καταλαβαίνει πολύ γρήγορα. Εχει επίσης μανία να μυρίζει τα λουλουδάκια (με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Λατρεύει το νερό, τα ξύλα, τα μπουκάλια και το χιόνι. Σπανίως γαβγίζει - νιαουρίζει.
Ελαττώματα
Τρέχει σαν κατσίκι και φοβίζει τους ανθρώπους.
Αν τον φωνάξεις κοντά σου σού υπογράφω πως θα έχεις το σάλιο του στο παντελόνι σου. Αν πάλι σταθείς τυχερός και βρέχει εκείνη τη μέρα, θα έχεις και τις λάσπες του.
Βγάζει όλα τα μπουκάλια από τον ποτάμι με συνέπεια οι καθαριστές να μην έχουν δουλειά.
Συμπέρασμα
Ο Κούκης είναι ένας γλυκύτατος, μαλαγανιάρης, καλόκαρδος, ασόβαρος σαλιάρης που δεν κρατάει κακίες. Ξέρει να κάτσει, να δώσει το πόδι του και να έρθει (για σαλαμάκι) σε δύο γλώσσες. Τώρα εκπαιδευόμαστε στο να περπατάμε δίπλα και να ερχόμαστε και χωρίς σαλαμάκι.
Αν και είναι σχεδόν 4ων ετών ακόμα παίζει με τα σκυλάκια και συμπεριφέρεται σαν κουτάβι, με αποτέλεσμα να μικροδείχνει.
Αυτός είναι ο Κούκης!
Το βράδυ θα ανεβάσω και φωτογραφίες από τη μεγάλη μας βόλτα το Σάββατο που μας πέρασε
