Άλλο επιστημονική πρόοδος, άλλο ασυδοσία.
Ποιος είναι ο σκοπός εδώ για να αγιαστούν τα μέσα?
Ένας άνθρωπος ασθένησε, έλαβε φαρμακευτική αγωγή, η κατάσταση του δεν βελτιώθηκε αλλά επιδεινώθηκε, μόσχευμα δεν υπάρχει. Κάνουμε λοιπόν κλωνοποίηση του οργάνου που πάσχει (αλήθεια αν κλωνοποιηθεί πάσχον όργανο, δεν θα πάσχει και η ρεπλίκα του?), αλλά ο οργανισμός του απέρριψε το μόσχευμα.
Μετά τι? Κλωνοποιούμε τον ασθενή διότι ΣΩΝΕΙ ΚΑΙ ΝΤΕ πρέπει να τον κρατήσουμε στη ζωή πάση θυσία? Και αναρωτιέμαι… Είναι είδος προς εξαφάνιση ο άνθρωπος και θα πρέπει να καταπατήσουμε κάθε κανόνα βιοηθικής?
Το αντίθετο πρόβλημα έχουμε στον πλανήτη: Πρόβλημα υπερπληθυσμού.
Αυξάνεται ο δείκτης ετών προσδοκώμενης ζωής, αυξάνονται οι γεννήσεις εντυπωσιακά, εξαντλούνται οι φυσικοί πόροι από την άλλη.
Και άντε και ο ασθενής κλωνοποιηθηκε και δεν συνάντησε τον δημιουργό του. Τι να την κάνεις την ζωή αν δεν έχεις να πιεις νεράκι?
@Vrmode επειδή είμαστε off topic, λέω να έρθω και εγω στα Βασιλικά για πρώιμο Πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν, να σε πάρω αλα μπρατσετο (το μαστίγιο θα το έχω αφήσει σπίτι) και να πάμε βόλτα με τα σκυλακια μας ανταλλάσοντας απόψεις επι του θέματος.