http://www.manolis-theodoridis.com/veterin/?q=node/19
"Θεραπεύεται τώρα το Καλαζάρ – Άρθρο στα Νέα 1987
Το Καλαζάρ θεραπεύεται! Η Σπλαχνική Λεισμανίοση του σκύλου, που εδώ και δεκάδες χρόνια έχει σκοτώσει πάρα πολλά σκυλιά, τώρα μπορεί να καταπολεμηθεί.
Αυτή ήταν ίσως η πιο σημαντική ανακοίνωση στο Τέταρτο Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Συνέδριο.
Την ανακοίνωση έκανε στο Συνέδριο ο Μανώλης Θεοδωρίδης, κτηνίατρος και αντιπρόεδρος της Ένωσης Ζωοφίλων Ελλάδος, ο οποίος ασχολήθηκε για χρόνια με το θέμα και μαζί με την κτηνίατρο γυναίκα του κατάφεραν κατ’ αρχήν να εντοπίσουν την εξάπλωση της θανατηφόρας, για τους σκύλους, ασθένειας και τελικά να την θεραπεύσουν.
«Η πρωτοτυπία του θεραπευτικού μας σχήματος, μας είπε ο κ. Θεοδωρίδης μιλώντας για τον τρόπο με τον οποίο κατάφερε να θεραπεύσει τα σκυλάκια, συνίσταται στη χρησιμοποίηση γνωστών αντιμονιούχων φαρμάκων, σε πολλαπλάσιες δόσεις, τόσο με τη δραστική ουσία, όσο και με τη συχνότητα της χορήγησης ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ζώου».
Όπως είναι γνωστό, η ασθένεια μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο μόνο με φλεβοτόμους, δηλαδή ορισμένα είδη σκνίπας, κυρίως κατά τους μήνες του καλοκαιρού."
Γράφει ο ιατρός στο site του μεταξύ άλλων:
http://www.manolis-theodoridis.com/veterin/?q=node/18
"Η θεραπεία
Από το 1969 έως το 1975 γίνονται προσπάθειες θεραπείας στην κλινική μου καταρχήν με FUADIN, LOMIDIN, AMPHOTERICIN, GLUCANTIME, βασιζόμενες σε πανεπιστημιακά συγγράματα χωρίς αποτέλεσμα. Από το 1975 εφαρμόζεται θεραπευτικό σχήματα που συνιστά η WELLCOME καθώς και ο Αμερικανός JAMES I. PLORDE.
Το 1977 με τη συνεργασία της συζύγου μου Ιριδος SCHWING Θεοδωρίδη, δοκιμάσαμε με επιτυχία νέο θεραπευτικό σχήμα που αποτελεί συνδυασμό βιταμινών με φάρμακα Χ.
Η αγωγή αυτή έφερε σημαντικά αποτελέσματα. Σε στατιστική 3 ετών από το 1982 έως το 1985, από 22 περιστατικά είχαμε 21 τάσεις (95%), οι οποίες έχουν διαπιστωθεί όχι μόνο κλινικά αλλά και εργαστηριακά με ανοσοφθορισμό στο Ινστιτούτο Παστέρ ή το Κτηνιατρικό Ινστιτούτο Ερευνών Αγ. Παρασκευής.
Η ως άνω εργασία μου ανακοινώθηκε σε πανελλήνιο κτηνιατρικό συνέδρειο το 1986 και φυσικά ως πρωτότυπη δημιούργησε πολύ θόρυβο. Χώρισε τους κτηνιάτρους σε δυο ομάδες. Η μια ομάδα αντλεί τις γνώσεις της ως προς τη θεραπεία από πανεπιστημιακά και μη συγγράμματα, αντίγραφα προπολεμικών αντιλήψεων. Οι συνάδελφοι αυτοί χωρίς να κάνουν την παραμικρή προσπάθεια θανατώνουν τους σκύλους. Η άλλη ομάδα προσπάθησε να μιμηθεί το δικό μας θεραπευτικό σχήμα, πολλές φορές και με την καθοδήγησή μας.
Στα χρόνια που πέρασαν, η δεύτερη ομάδα υπερισχύει της πρώτης. Η σύγκρουση των δυο απόψεων έφερε τους κατόχους των καλαζορόπληκτων σκύλων σε απόγνωση. Πιστεύω ότι με το άρθρο μου αυτό θα ενημερώσω τους ζωόφιλους αποτελεσματικά, έτσι που να ξεχωρίζουν το μύθο από την πραγματικότητα.
Θεραπεία υπάρχει κι αυτό αποδεικνύεται από τα εκατοντάδες αποθεραπευθέντα σκυλιά που ζουν τελείως φυσιολογικά όπως και τα άλλα και φθάνουν σε βαθιά γεράματα στο ίδιο ποσοστό.
Ποσοστό θεραπείας
Εάν η νεφρική λειτουργία είναι καλή ή αποκατασταθεί με τη συμβολή του κτηνιάτρου. Εάν δέχεται ο σκύλος υψηλή θεραπευτική δόση, τότε η ασθένεια θεραπεύεται σε ποσοστό πάνω από 90%.
Παραμένουν φορείς οι σκύλοι;
Εάν παραμένουν φορείς, τότε η θεραπεία δεν είναι επιτυχής. Στην περίπτωση αυτή η εξέταση αντισωμάτων θα ήταν θετική πέραν των 8 μηνών. Τίτλος αντισωμάτων από 1:400 έως 1:600. Θετική: από 00 έως 1:200 αρνητική.
Για πρώτη φορά αναφέρεται στην εργασία μου σε πόσους μήνες μετά τη θεραπεία κατά μέσο όρο μειώνονται τα αντισώματα. Υπάρχει απόκλιση 4-8 μηνών, ανάλογα με την ανοσοποιητική αντίδραση του ζώου. Γι’ αυτόν το λόγο δεν πρέπει να θανατώνονται οι σκύλοι όταν 4-8 μήνες μετά τη θεραπεία εξακολουθούν να εμφανίζουν υψηλό τίτλο αντισωμάτων."