πολλες φορες εχω σκεφτει ,αν ειναι κ αυτη μια τιμωρια για μας...το να ζει ο σκυλος μας τοσο λιγο....πολλες φορες,παντα σχεδον,παιρνει θεση ισαξια με μελους της οικογενειας μας.τρεφουμε απεραντι αγαπη κ στοργη για αυτα,δενομαστε χωρις μετρο μαζι του,για να πρεπει να "λυθουμε" σχετικα τοσο νωρις απο αυτον.... ο σκυλος κ ο χαμος του μας βοηθαει σε ενα πολυ μεγαλο βαθμο με το να παραλληλησουμε προσωπα κ να καταλαβουμε πολλα πραγματα για την ζωη κ τους γυρο μας...μηπως εκτος απο συντροφος μας σε καποιο κομματι της ζωης ,ειναι κ ξεναγος μας σε μια αλλη αποψη αυτης?μηπως ειναι εδω για να μας δειξουν κατι?φανταστειτε λιγο τα σκυλια μας να ζουσαν 60-70 χρονια....θα αλλαζε καπως η αξια του?θα θελατε κατι τετοιο? εγω προσωπικα ,οπως το φιλοσοφησα,λεω οχι...δεν θα ηθελα...θελω να περναω την χαρα κ τον πονο ξανα κ ξανα...κατι μας προσφερει ολο αυτο πιστευω...μα δειχνειι πραγματα που αλλιως δεν θα μπορουσαμε ποτε να σκεφτουμε.. καλα σταματαω.... ελπιζω να μην ταλαιπωρηθηκε ο μικρος...