Εγώ είμαι αντίθετος με την τακτική των pet shops.
Τι θα πει εγγύηση δυσπλασίας με αντικατάσταση κουταβιού;
Καθαρή κοροϊδία είναι για να νομίζει ό αγοραστής ότι πήρε προιόν με εγγύηση.
Ο εκτροφεάς πρέπει να είναι ειλικρινής και ξεκάθαρος.
"Φίλε η φυλή που επέλεξες έχει ένα ποσοστό 20% πχ σε δυσπλαστικά σκυλιά.
Έχε υπόψιν σου ότι βαριάς μορφής δυσπλασία μπορεί να χρειαστεί εγχείρηση χιλιάδων ευρώ για την αποκατάσταση.
Οι γονείς είναι καθαροί και ελεγμένοι αλλά δεν μπορώ να εγγυηθώ για την υγεία του κουταβιού.
Θέλεις να αναλάβεις το ρίσκο και να αγοράσεις; καλώς."
Αυτή είναι τίμια συμπεριφορά εκτροφέα.
Την εγγύηση την δίνουν τα pet shops παρότι ξέρουν ότι τα μισά κουτάβια έχουν πρόβλημα, πρώτον για δημιουργούν την ψευθαίσθηση των ποιοτικών και εγγυημέων κουταβιών και δεύτερον γιατί γνωρίζουν ότι κανένας δεν θα δεχθεί να ανταλλάξει τον τετράποδο σύντροφο του μετά από 6 μήνες συμβίωσης.
Για να φτάσει ένας σκύλος ενός έτους και να κάνει εξετάσεις δυσπλασίας, έχουν πέσει:
Απειρα ξεσκατώματα, ξενύχτια, αμέτρητες ώρες ενασχόλησης, γιατροί εμβόλια, παιχνίδια, καμιά 15αριά τσουβάλια τροφή, τα μισά έπιπλα κατεστραμμένα, μία βασική εκπαίδευση και πολλά άλλα έξοδα.
Να μην μιλήσω για για το συναισθηματικό δέσιμο όχι μόνο το δικό μας αλλά όλης της οικογένειας και κυρίως των παιδιών.
Οπότε μετά από όλα αυτά, τι πιο φυσικό από το να πάρουμε τον σκύλο να τον πάμε πίσω στον εκτροφέα να και να του πούμε αυτό είναι ελατωματικό δωσε μου ένα άλλο.
Και ο εκτροφέας να απαντήσει. Κανένα πρόβλημα πάρε ένα καινούργιο και άν παρουσιάσει και αυτό πρόβλημα εδώ είμαστε εμείς να σου το ξαναλάξουμε.
Τώρα αν ο εκτροφέας νιώθει ότι φέρει και αυτός ευθύνη για το κάθε δυσπλαστικό κουτάβι που φέρνει ο ίδιος στην ζωή, μπορεί να αναλάβει ένα μέρος των εξόδων αποκατάστασης σε μορφή αποζημίωσης.
Παράδειγμα.
Σου ασφαλίζω το κουτάβι που σου πουλάω ως προς την κληρονομική πάθηση της δυσπλασίας ισχύων για το ποσό αγοράς μείον 100-200 ευρώ για τα έξοδα χαρτιών και εμβολίων.
Ώστε με αυτό το ποσό να καλύψεις μέρος των εξόδων για την αποκατάσταση της υγείας του σκύλου ή την φαρμακευτική αγωγή που χρειάζεται.
Είτε αναλάβει ο εκτροφέας μέρος των εξόδων είτε όχι το θεωρώ τίμια αντιμετώπιση.
Το να αφήσει όμως τον άλλον, αν θέλετε μη ενημερωμένο ή ευκολόπιστο ιδιοκτήτη να πιστεύει ότι θα αγοράσει κουτάβι που δεν θα παρουσιάσει πρόβλημα επειδή οι γονείς είναι ελεύθεροι δυσπλασίας και ότι του το εγγυάτε με αντικατάσταση, δεν το βρίσκω και πολύ τίμιο.
Δικαιολογίες του στιλ:" το κατέστρεψες το σκυλί, του έδωσες τροφή με πολύ πρωτείνη και είχε πρόωρη ανάπτυξη ή του έδωσες πολύ ασβέστιο, ή φταίει το πάτωμα της κουζίνας, ή το έχεις υπέρβαρο το σκυλί και το έπαθε, ή το έτρεξες μικρό", εγώ τα βλέπω σαν αστείες δικαιολογίες στην προσπάθεια αποποίησης της ευθύνης.
1000 φορές καλύτερα να πεις στον άτυχο ιδιοκτήτη:
"Εγώ σε είχα προειδοποιήσει ότι το σκυλί που παίρνεις μπορεί να παρουσιάσει δυσπλασία για να είσαι προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο."
Και είσαι και μάγκας.