Αυτοί που θέλουν να υιοθετήσουν ένα σκυλάκι αμφιβολου προελέυεως, ας πάρουν ένα αδεσποτάκι!
Ρίξε μια ματιά σε
ΑΥΤΟ το θέμα!
Η απαντηση του Xotikouli παραληγο να με μπλεξει ακομα περισσοτερο:
"...α) Ναι, όντως τα σκυλάκια μας έχουν ορμές (και μόνον-όχι ανάγκη για σύντροφο. ΔΕΝ είναι άνθρωποι!). Και είναι στη φύση τους να ζευγαρώνουν. Σύμφωνα με αυτή τη φύση τους λοιπόν θέλουν να ζευγαρώνουν 2 φορές το χρόνο. Ακόμα και αυτοί που είναι υπέρ του ζευγαρώματος, θα το έκαναν 2 φορές το χρόνο? Μαντεύω πως 99% όχι. Άρα εναντιονώμαστε στη φύση τους εκ των πραγμάτων. Τι μένει λοιπόν? Να τα προστατέψουμε από τις παρενέργειες που προκύπτουν... (βλ. πυομήτρα) Δηλαδή? ΣΤΕΙΡΩΣΗ!!!..."
..αλλα καθαρισε η Rottie αμεσως μετα, γιατι πολες φορες ενω γνωριζουμε κατι, δεν κανουμε τον απαραιτητο συνδιασμο ωστε να βγει συμπερασμα...
"...Λοιπόν σχετικά με το ζευγάρωμα και την αναπαραγωγή σκύλων…
Πολλοί δεν γνωρίζουν το εξής:
Αν θέσουμε ως δεδομένο ότι τα σκυλιά προέρχονται από του λύκους, θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν το γεγονός ότι στην φύση ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ζευγαρώσουν όλα τα άτομα μιας αγέλης.
Στην αγέλη υπάρχει το κυρίαρχο ζευγάρι (τα υπ’ αριθμόν 1 αρσενικό και θηλυκό), και μόνο αυτά ζευγαρώνουν και αναπαράγονται. Κανένας άλλος λύκος. Αν κάποιος άλλος, ο οποίος βρίσκεται χαμηλότερα στην ιεραρχία, επιχειρήσει να ζευγαρώσει, διώχνεται από την αγέλη.
Αυτό γίνεται για να διαιωνιστεί το είδος με όσον το δυνατόν πιο δυνατά και υγιή ζώα. Πρόκειται για φυσική επιλογή...."
Και ξαναλεω εγω λοιπον, καποιος θελει ενα σκυλο για συγκεκριμενη πιθανον εργασια. Δεν θελει να αγορασει για τον οποιοδηποτε λογο, αλλα θελει πιθανον και μια συγκεκριμενη ρατσα. Αν οι συνθηκες κατσουν, και βρεθει ο σκυλος - οι αντιστροφα - αν μαζευτουν οι ενδιαφερομενοι και γινει τελικα το ζευγαρωμα μεταξυ δυο ελεγμενων σκυλων, ειναι τοσο κακο; Καταλαβαινω φυσικα 1ον το προβλημα που αντιμετοπιζουν τα αδεσποτακια - και 2ον οτι υπαρχουν και ανθρωποι που αυτη ειναι οι δουλεια τους και την κανουν (ισως) σωστα.
Για να μιλαω και με γεγονοτα, στη δικη μου περιπτωση εχω:
1η την Κιρκη (11 χρονων), η οποια ξεφυτρωσε πισω απο ενα δεντρο, στο οποιο στοχευα να ελαφρωσω την κυστη μου.
2ο τον Σπιθα (1,5 ετους), που γεννησε η Bianca η σκυλα της ξαδελφης μου, την 1η κιολλας φορα που βρεθηκε σε οιστρο απο ατυχημα, λογο της παραβιασης του φραχτη ενως περαστικου Laverack. Ο στοχος ηταν να στειρωθει αφου περναγε μια φορα κανονικα την περιοδο της.
3η την Amirah (3,5 μηνων), που δεν γνωριζω για πιο λογο εγινε το ζευγαρωμα, αλλα προερχεται απο δυο καθαροαιμους Γερμανικους Ποιμενικους, καθαρο ιστορικο απο δισπλασιες κλπ, και πολυ καλους χαρακτηρες.
Η Amirah λοιπον εγινε μελος της οικογενειας γιατι απο μικρο παιδακι ειχα παθος με τους γερμανικους ποιμενικους, αλλα λογο του οτι δεν συμφωνω με το εμπορι σκυλων - δεν μπηκα ποτε στην διαδικασια να αγορασω ενα. Βρεθηκε στο δρομο μου ομως απο γνωστο, και αρπαξα την ευκαιρια να αποκτησω ενα καθαροαιμο γερμανικο ποιμενικο, χωρις να καταπατησω αυτο που πιστευω. 28 χρονια που περιμενα να γινει αυτο, με κατατασει στους κακους ή τους καλους;