Ο Συμπεριφορισμος λέει οτι μαθαινουμε απο τις συνεπειες των πραξεων μας.
Στην θετική εκπαιδευση οι συνεπειες απο τις οποιες μαθαινουμε είναι θετικές.
Στην κλασσική εκπαιδευση οι συνεπειες απο τις οποίες μαθαινουμε είναι αρνητικές.
Αυτή είναι η βασική διαφορά των δυο μεθόδων του συμπεριφορισμου.
Η μιξη θετικών και αρνητικων συνεπειων είναι μέρος της ζωής και μπορεί να μας φαινεται φυσιολογικό, αλλά όταν καποιος εκπαιδευει και είναι η πηγη μεικτών συνεπειων για τον εκπαιδευόμενο, είναι λογικό να προκαλεί αναμεικτα συναισθηματα στον εκπαιδευομενο και να τον μπερδευει(διαβρωση εμπιστοσύνης).
Πόσο θα αντέξουμε μια πηγή αρνητικών συνεπειων κοντά μας? Αρνητικές συνέπειες εννοειται οτι αντεχουμε, αλλά μονιμως απο την ιδια πηγή, οχι!
Στα σκυλιά και ειδικά σε αυτά που κατεβαινουν σε αγώνες θελουμε τυφλή υπακοή και οχι εκπαιδευση. Αλλο η τυφλή υπακοή και αλλο η εκπαιδευση.
Όπως λοιπόν στο στρατό χρησιμοποιούνται μονο οι αρνητικές συνεπειες για να χτίσουν τυφλή υπακοη στο φανταρο, ετσι και στην καθαρά κλασικη εκπαιδευση χρησιμοποιούνται μονο αρνητικές συνεπειες και γίνεται αγώνας για να μην καταλαβει το σκυλί την πηγή των αρνητικών συνεπειων, γι αυτό χρησιμοποιούνται και τα διαφορα εργαλεία(πνιχτης, ηλ. κολάρο κτλ) και όχι το χέρι μας, για να ξεγελιέται ο σκυλος για το ποια είναι η πηγή των αρνητικών συνεπειων.
Τυφλή υπακοή χτιζεται και με τις θετικές συνέπειες(θετική εκπαιδευση), μονο που αυτή την φορά δεν χρειαζεται να κρυβουμε την πηγή των συνεπειων(οτι δηλαδή προερχονται απο μας).
Και εδώ να πώ αλλο συνέπεια και αλλο επιβράβευση. Όταν ενα σκυλί εχει μαθει με επιβραβευση μια εντολή αλλά αν δεν την εκτελέσει συνεπεια είναι η διορθωση, το μυαλό του σκύλου κολάει στην εν δυναμη αρνητική συνέπεια στην καθημερινότητα του και οχι στην επιβραβευση που πήρε οταν εμαθε να κανει την εντολή ή την εκτέλεσε σωστά. Αν δεν το κάνεις θα τιμωρηθείς, αυτή είναι η συνεπεια για το σκυλο, και είναι αρνητική.
Το οτι οι κλασικοι εκπαιδευτές προσθέτουν και την επιβράβευση, δεν σημαινει οτι αυτό είναι επιστημονική μεθοδος. Το οτι οι θετικοι εκπαιδευτές προσθέτουν και την διορθωση(θετική τιμωρία) δεν σημαινει οτι αυτό είναι επιστημονική μέθοδος.
Το οτι ο καθένας διαλέγει την μεθοδο που θελει για τον σκυλο του, είναι αυτονόητο. Όπως ακριβώς διαλέγουμε εμεις πώς θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Μονο που στα δύσκολα όλοι καταφευγουμε στον ψυχολόγο για το παιδί μας ή στον εκπαιδευτή αντιστοιχα για το σκυλί μας και ζητάμε την λύση απο τις επιστημονικές μεθοδους!!!
Μονο που στην εκπαιδευση σκυλων είμαστε πολύ πίσω και δεν την θεωρούμε καν επιστήμη. Γελάμε όταν ακουμε ψυχολογος σκύλων.
Για το λογο αυτό ονομάζεται φανατισμος στο φόρουμ(η προσήλωση στην θετική ή κλασική μεθοδο) κάτι που στον επιστημονικό κοσμο ονομάζεται επιλογή μεθόδου συμπεριφορισμου. Και ο επιστημονικός κοσμος έχει αποφανθεί εδώ και καιρό οτι η θετική επιλογή είναι παντα η καλύτερη και ειδικά στις δυσκολες πριπτωσεις. Επίσης, εχει αποφανθεί οτι καλος ο συμπεριφορισμός, αλλά κατι λειπει και ετσι ερχεται και προσθετει στον συμπεριφορισμό νέες μεθοδους μαθησης, που λαμβάνουν υπόψη όχι μονο τις συνέπειες αλλά και τον χαρακτήρα του ατόμου και τα κρυμμένα υποσυνειδητα κινητρα ατομικής συμπεριφοράς, τα εγκεφαλογραφήματα, τον τρόπο δημιουργίας συνάψεων στον εγκέφαλο, την συναισθηματική νοημοσύνη, τις ορμόνες και πολλά πολλά αλλα.