Το Χάσκυ είναι πολύ κοινή φυλή στην Ελλάδα και έχουμε και πολύ καλούς εκτροφείς.
Αφού η γιαγιά δεν σου χαλάει χατήρι, πες της να το ψάξει εκείνη. Έτσι κι αλλιώς δικός της θα είναι ο σκύλος (ότι και να λες εσύ, ο σκύλος αυτήν θα ξέρει για αφεντικό -και αυτό έλλειπε κιόλας!).
Απορώ γιατί κακομαθαίνουν τόσο πολύ τα εγγόνια τους....
Αν ήμουν εγώ δεν θα στο επέτρεπα με τίποτα να μου φορτώνεις ότι σκύλο γουστάρεις.
Μακάρι να μην πάρεις ποτέ σκύλο μέχρι να μάθεις να αναλαμβάνεις ΠΛΗΡΩΣ, ΟΛΕΣ τις ευθύνες του. Έτσι όπως το πας, κι εσύ θα χάσεις (όχι μόνο ο σκύλος).
Δεν είναι δα και είδος υπό εξαφάνιση! Μπορείς να πάρεις σκύλο άλλη φορά... όταν θα είσαι έτοιμη ΕΣΥ να του παρέχεις όλα όσα χρειάζεται. Προς τι η βιασύνη;
Κακομαθημένο....
Πολλές φορές έχω εκπαιδεύσει σκύλους σε παρόμοιες καταστάσεις. Πήρε ο γιόκας Ρότβαιλερ και μετά έφυγε Αγγλία για σπουδές κλπ.
ΦΡΙΚΑΡΟΥΝ μόλις λέω πως η μαμά, ή η γιαγιά (ή και η υπηρέτρια μερικές φορές) θα είναι ο πρωταγωνιστής στα μαθήματα (βασικός χειριστής) καθώτι ο σκύλος με αυτές ζει περισσότερο. Μιά φορά έβαλα κάποιον να υπογράψει πως δεν θα ξαναπάρει ποτέ τον σκύλο "του" από την μητέρα του, πριν ξεκινήσω μια πολύπλοκη εκπαίδευση μαζί της. Θα ήταν πολύ κρίμα όλη η εκπαίδευση να πήγαινε στράφι, όταν θα γύριζε το κακομαθημένο από τις σπουδές....
Το παραπάνω είναι ένα φαινόμενο καθαρά Ελληνικό (μόνο η Ελληνίδες κακομαθαίνουν τόσο τα παιδιά τους). Στο εξωτερικό θα είχε πέσει κάτω από τα γέλια η γιαγιά σου αν τις πρότεινες τέτοιο πράγμα....
Κι αν αγαπούσε τους σκύλους πολύ, θα είχε ΔΙΚΟ της (και σίγουρα ΟΧΙ ΧΑΣΚΥ), και δεν θα χάλαγε την ώρα της μαζεύοντας τα κόπρανα του σκύλου κάποιας άλλης.
Αφού η γιαγιά δεν σου χαλάει χατήρι, πες της να το ψάξει εκείνη. Έτσι κι αλλιώς δικός της θα είναι ο σκύλος (ότι και να λες εσύ, ο σκύλος αυτήν θα ξέρει για αφεντικό -και αυτό έλλειπε κιόλας!).
Απορώ γιατί κακομαθαίνουν τόσο πολύ τα εγγόνια τους....
Αν ήμουν εγώ δεν θα στο επέτρεπα με τίποτα να μου φορτώνεις ότι σκύλο γουστάρεις.
Μακάρι να μην πάρεις ποτέ σκύλο μέχρι να μάθεις να αναλαμβάνεις ΠΛΗΡΩΣ, ΟΛΕΣ τις ευθύνες του. Έτσι όπως το πας, κι εσύ θα χάσεις (όχι μόνο ο σκύλος).
Δεν είναι δα και είδος υπό εξαφάνιση! Μπορείς να πάρεις σκύλο άλλη φορά... όταν θα είσαι έτοιμη ΕΣΥ να του παρέχεις όλα όσα χρειάζεται. Προς τι η βιασύνη;
Κακομαθημένο....
Πολλές φορές έχω εκπαιδεύσει σκύλους σε παρόμοιες καταστάσεις. Πήρε ο γιόκας Ρότβαιλερ και μετά έφυγε Αγγλία για σπουδές κλπ.
ΦΡΙΚΑΡΟΥΝ μόλις λέω πως η μαμά, ή η γιαγιά (ή και η υπηρέτρια μερικές φορές) θα είναι ο πρωταγωνιστής στα μαθήματα (βασικός χειριστής) καθώτι ο σκύλος με αυτές ζει περισσότερο. Μιά φορά έβαλα κάποιον να υπογράψει πως δεν θα ξαναπάρει ποτέ τον σκύλο "του" από την μητέρα του, πριν ξεκινήσω μια πολύπλοκη εκπαίδευση μαζί της. Θα ήταν πολύ κρίμα όλη η εκπαίδευση να πήγαινε στράφι, όταν θα γύριζε το κακομαθημένο από τις σπουδές....
Το παραπάνω είναι ένα φαινόμενο καθαρά Ελληνικό (μόνο η Ελληνίδες κακομαθαίνουν τόσο τα παιδιά τους). Στο εξωτερικό θα είχε πέσει κάτω από τα γέλια η γιαγιά σου αν τις πρότεινες τέτοιο πράγμα....
Κι αν αγαπούσε τους σκύλους πολύ, θα είχε ΔΙΚΟ της (και σίγουρα ΟΧΙ ΧΑΣΚΥ), και δεν θα χάλαγε την ώρα της μαζεύοντας τα κόπρανα του σκύλου κάποιας άλλης.
Last edited:
