Η ώρα της εξομολόγησης...


Ghostdoc

Well-Known Member
25 Νοεμβρίου 2013
1.623
793
Ghostlands
Σκέφτηκα να ανοίξουμε ενα κατα την ταπεινη μου αποψη ενδιαφερον και ψυχοθεραπευτικό θέμα ..
Ολοι λίγο πολύ αγαπάμε τους τετράποδους φιλους μας. Αλλά γίνονται και λάθη..
Ποιο ειναι το μεγαλύτερο σφάλμα που θεωρείτε ότι έχετε κανει απέναντι στο σκύλο σας; Οι παπάδες λένε οτι αμαρτία εξομολογημένη ουκ εστιν αμαρτία..
Η Αντζελα λέει, "ουδεις ασφαλτος"..

Υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανοήσει ;
Αν γυρίζατε το χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε;

Για να δουμε ποσοι μπορουν να ξεπερασουν τις φορουμίστικες αναστολές τους και να παραδεχτουν έστω ενα .. ;-)
 
  • Like
Reactions: d-friend


flygirl

Well-Known Member
26 Ιουλίου 2010
335
49
Kefalonia
Απεναντι στο σκυλο της αδερφης μου ενα δαλματιας που πηρε και δεν ασχοληθηκε ποτε,δεν καταφεραμε ποτε να το μαθουμε τπτ,δεν καταφεραμε ποτε να το δαμασουμε,αποτελεσμα της ανικανοτητας μας ηταν να πηγαινει απο το ενα σπιτι στο αλλο (μεσα απο την οικογενεια) και το αποτελεσμα ηταν να ζησει μεχρι τα 15 του και τα τελευταια 7 χρονια της ζωης του να φυλαει κοτες και κουνελια...Κριμα για την ζωη που του προσφεραμε...θελω να λεγομαι και φιλοζωη...τρομαρα μου!
 






Orilis

Well-Known Member
3 Μαρτίου 2011
7.881
6.979
Πάτρα
Πρώτος σκύλος και τα λάθη πολλά. Νομίζω έχω κάνει όλα τα δυνατά λάθη που θα μπορούσε να κάνει κανείς σε σκύλο που ζει εντός σπιτιού. You name it, chances are, I've done it!
Πρώτο και καλύτερο, αποκτήσαμε σκύλο ενώ δεν ήμασταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Απλά προσπαθώ να μαθαίνω για να κάνω όλο και λιγότερα. Ελπίζω να το καταφέρνω
 
  • Like
Reactions: d-friend


Elrandir

Well-Known Member
15 Ιουλίου 2013
468
1.340
Κι εμενα στον πρωτο σκυλο εγιναν πολλα λαθη. Λιγο η ελλειψη ενημερωσης, λιγο οτι ασχολουταν ο πατερας μου μονο μαζι του (για βολτες κτλ) μιας και ημουν μικρη κι εγω κι ο αδερφος μου, εγιναν πολλες βλακειες.. Για να ζουσε ακομα θα αλλαζα πολλα πανω στον τροπο που της φερθηκαμε..

Ο δευτερος σκυλος αποκτηθηκε απο τον αδερφο μου ο οποιος δεν ασχοληθηκε περαν του παιχνιδιου κι αυτο στην κουταβισια περιοδο. Οποτε κι εκει εχουν γινει παρα πολλα λαθη. Παρολα αυτα το μικρο ζουρλοκομειο περασε στα χερια μου και πλεον προσπαθω να μην της λειψει τιποτα, εχει βελτιωθει παρα πολυ με οση εκπαιδευση της εχω κανει (που να την πηγαινα και σε εκπαιδευτη :D) και γενικα δεν θελω να κανω λαθη απεναντι της..
 
  • Like
Reactions: d-friend


Berna

Well-Known Member
17 Ιουλίου 2009
9.752
4.016
39
Belgrade, RS
clockworkplum.wix.com
Πρώτος σκύλος επίσης, οπότε μη βαράτε :p

1. Μεγάλωσε με Chappi και Friskies
2. Σχετικά - 6 χρόνια ξηρά τροφή
3. Τα πρώτα 2-3 χρόνια δεν είχε την εκτόνωση που χρειαζόταν, λόγω έλλειψης εκπαίδευσης μας έβγαζε τα χέρια στη βόλτα
4. Σχετικά - να τον εκπαίδευα νωρύτερα (προσπαθούσα, αλλά δεν ήξερα πώς!)
5. Εμβόλια κάθε χρόνο (έτσι λέγανε οι κτηνίατροι, όταν το έψαξα το θέμα είδα πως ο παρασκευαστής ισχυρίζεται πως ισχύουν 3 χρόνια). Δεν μιλάω για το εβόλιο της λύσσας - ο νόμος ορίζει εμβολιασμό κάθε χρόνο
 




ghelly

Well-Known Member
17 Απριλίου 2012
11.220
5.730
Πάτρα
Και εμενα πρώτη σκυλα...
λάθη: 8 μηνων το νιντζα σε χώρο με γκαζόν ελευθερη, την τραμπουκισε ένα μινι πινσερ, δαγκώνοντας της το πόδι και εγω η ΑΡΧΙΜΑΛΑΚΩ ακουσα αλλα ατομα "ασε να τα βγάλει περα μόνη της-ο τσάρλι (το μ.π.) εχει "μαθει" πολλά σκυλια" οταν η μικρή ερχοταν στα πόδια μου για προστασία και εν τελει αφου ειδε και απόειδε, ετρεξε και χώθηκε στην αγκαλια ενος καθιστου στο γκαζον φοιτητη. Ακόμα μαζεύω τα σπασμένα...
Εξοργίζομαι με τον συνηθη υποπτο-αδερφο μου, μπροστά στη σελιν με αποτελεσμα να το εισπράττει και να του κάνει και αυτή μαρς! Βεβαια δεν ειναι τόοοοοοοοοοσο κακο, αλλά οταν αρχίζουμε τα κλωτσομπουνιδια δεν μπορω να προσέχω μην καταλάθος πατησω τη Σελιν!
 


Lovey the Lab

Well-Known Member
21 Απριλίου 2011
2.175
200
Και εμενα πρώτη σκυλα...
λάθη: 8 μηνων το νιντζα σε χώρο με γκαζόν ελευθερη, την τραμπουκισε ένα μινι πινσερ, δαγκώνοντας της το πόδι και εγω η ΑΡΧΙΜΑΛΑΚΩ ακουσα αλλα ατομα "ασε να τα βγάλει περα μόνη της-ο τσάρλι (το μ.π.) εχει "μαθει" πολλά σκυλια" οταν η μικρή ερχοταν στα πόδια μου για προστασία και εν τελει αφου ειδε και απόειδε, ετρεξε και χώθηκε στην αγκαλια ενος καθιστου στο γκαζον φοιτητη. Ακόμα μαζεύω τα σπασμένα...
Εξοργίζομαι με τον συνηθη υποπτο-αδερφο μου, μπροστά στη σελιν με αποτελεσμα να το εισπράττει και να του κάνει και αυτή μαρς! Βεβαια δεν ειναι τόοοοοοοοοοσο κακο, αλλά οταν αρχίζουμε τα κλωτσομπουνιδια δεν μπορω να προσέχω μην καταλάθος πατησω τη Σελιν!
εγω δυσκολευομαι να σε πιασω. Τα ξαναλες μία;
 
  • Like
Reactions: d-friend


Ghostdoc

Well-Known Member
25 Νοεμβρίου 2013
1.623
793
Ghostlands
Εφτασε και για μένα η ωρα της εξομολόγησης..
Πάντοτε πίστευα, και αυτό ασφαλώς δεν αποτελεί δικαιολογία, ότι λάθη δεν κάνει παρά μόνο εκείνος που δεν ενεργεί.
Η συλλογή με τις αμαρτίες και τα σφάλματα που έχω κάνει είναι μεγάλη, τα περισσότερα οφείλονται σε απειρία, άγνοια και αμέλεια... Από αυτή θα ξεχωρίσω μια.
Στα παιδικά μου χρόνια ,κατα διαστήματα, φιλοξενούσαμε γάτες. Μία από αυτές ήταν ιδιόρρυθμη και αθεράπευτα εγωίστρια. Απολάμβανε τα πλεονεκτήματα της ζωής σε οικογενειακό περιβάλλον αλλα αδιαφορούσε για την ανθρώπινη συντροφιά. Απρόσιτη σε χάδια, μπαινόβγαινε όποτε επιθυμούσε και γενικότερα μου την έδινε στα νεύρα η εκ μέρους της αφ'υψηλού αντιμετωπιση μας. Αποφάσισα λοιπόν να την εκδικηθώ. Ενα ανοιξιάτικο απόγευμα που όλοι έλειπαν (χι χι) ειχαμε μείνει μόνοι.. εβαλα σε εφαρμογή το σατανικο μου σχέδιο. Ανοιξα το συρτάρι με τα είδη καλλωπισμού της μητέρας μου και αφαίρεσα ενα εξάρτημα απο αυτά που τοποθετούν στο πισω μερος της κεφαλης τους οι γυναίκες (μου διαφευγει το όνομα, ειχε παντως "δοντια" που ανοιγόκλειναν). Δελέασα τη γάτα με μια λιχουδιά , τοποθέτησα το πως το λένε στην ουρα της και καθησα αναπαυτικά στον καναπέ για να απολαύσω το θέαμα. Η κακόμοιρη στην αρχη προσπαθησε να το αφαιρεσει με τα δόντια της και τινάζοντας το κορμί της αλλα δεν τα κατάφερε, ηταν αρκετα σφιχτό βλέπετε κι εκείνη μικρόσωμη. Τελος πάντων, για να μην τα πολυλογώ, έσκουζε επί ενα περιπου δίλεπτο οπότε και αποφάσισα να την απαλλάξω απο το μαρτύριο στο οποίο την είχα υποβάλλει. περιττό να τονίσω οτι η συγκεκριμενη δε με ξαναπλησίασε.. Ευτυχως ήταν η πρώτη και τελευταια φορά που υπέβαλα ζωάκι σε "καψόνι" .

οσο αφορά τα σκυλιά τα περισσότερα λάθη μου οφείλονταν σε απειρία και άγνοια. Σφάλματα στην εκπαίδευση είχαν γίνει πολλά στο παρελθον αλλα ήμουν τυχερός γιατί όσα σκυλια πέρασαν απο τα χέρια μου είχαν υψηλο δείκτη προσαρμοστικότητας στο περιβάλλον με αποτέλεσμα να μη μας στοιχίσουν αυτα τα λάθη ακριβα. Η πολυετης ενασχόληση μου χάρισε κάποια πείρα και τώρα που οι συνθήκες ωρίμασαν και αναμένω το νέο μέλος της οικογένειας εχω ως κεντρικό στόχο να μην υποπέσω σε άλλα. Η βοηθεια και η υποστήριξη των μελών του φόρουμ σε όσα προβλήματα και απορίες ανακύπτουν είναι πολύτιμες και σας ευχαριστώ δημόσια για την προσφορά και συμμετοχή σας.
 
  • Like
Reactions: d-friend


stamatia

Well-Known Member
6 Ιουνίου 2009
5.371
2.994
Αρκετά λάθη και παραλείψεις στο τομέα της εκπαίδευσης με αποτέλεσμα να μας ταλαιπωρούν ακόμα και τώρα. Έχουμε διορθώσει αρκετά. Τουλάχιστον δεν έκανα λάθη με την διατροφή του. Ελπίζω αν υπάρξει δεύτερος σκύλος (που δεν θα είναι jack :rolleyes: )...να είναι όσον το δυνατόν λιγότερα.
 


zouzounos

Well-Known Member
19 Ιανουαρίου 2009
1.954
317
Τον αφηνω να κανει οτι θελει(εκτος απο το να γαυγιζει,τραμπουκιζει αλλα σκυλια/ζωα)
Συνεχιζω να τον αφηνω..

Το μεγαλυτερο ομως λαθος που εχω κανει και δεν προκειται ποτε να συγχωρησω τον εαυτο μου(γιαυτο και τον αφηνω να κανει οτι θελει) ειναι που τον αφησα για εκπαιδευση ενα μηνα....σε ατομο που προτεινουν εδω μεσα για αγορα Γερμανικου Ποιμενικου.

Επομενος σκυλος δεν θα υπαρξει αρα δεν ξερω αν θα ξανα εκανα τα ιδια λαθη.
 
  • Like
Reactions: GRDANE




John Pit

Well-Known Member
12 Νοεμβρίου 2011
235
18
Τον αφησα 15 μερες περιπου σε "φιλο" σε ξενοδοχειο και εκπαιδευτηριο σκυλων.Αποτελεσμα να βρω ενα ζωο γυριζοντας σε αθλια κατασταση και οσο και να προσπαθησαμε δεν καταφεραμε να γινει καλα και τον χασαμε.Δεν μου το συγχωρεσα ποτε.:-(
Ηταν η αφορμη να ψαχτω περισσοτερο οσον αφορα την ψυχολογια της συγκεκριμενης φυλης.Μιλωντας με την κορυφαια κατ'εμε εκτροφεα της χωρας μας μου ειπε οτι ειναι συνηθισμενο στην φυλη να παθαινουνε καταθλιψη με συνεπειες στην υγεια τους.Δυστηχως το εμαθα με τον λαθος τροπο.
 




aliki_s

Well-Known Member
27 Μαϊου 2011
3.279
1.797
Αθήνα
Πάντα ζητάμε δεύτερη γνώμη άμεσα χωρίς να ξεκινήσουμε οποιαδήποτε σοβαρή θεραπεία.

Ένα μάθημα που ο μικρός μου για να το μάθω το πλήρωσε πολύ ακριβά.
 
  • Like
Reactions: d-friend


vas

Well-Known Member
16 Μαϊου 2009
2.731
1.070
Λάθος που ακόμα δεν ξέρω πως να διορθώσω τις συνέπειές του ούτε πώς θα το αντιμετώπιζα αν ξανασυνέβαινε..
Δεν τον προστάτευσα όταν του επιτέθηκε άλλο σκυλί.
 
  • Like
Reactions: d-friend


betty coltrane

Well-Known Member
7 Ιουλίου 2011
3.972
9.756
48
Ηράκλειο, Αττική
goodcopbadcop6.blogspot.gr
Επομενος σκυλος δεν θα υπαρξει αρα δεν ξερω αν θα ξανα εκανα τα ιδια λαθη.

Αν δεν ειναι αδιακριτη ερώτηση, γιατί;
Θέλω να πω έχει να κάνει με την εμπειρία σου με τους σκυλους αυτή η απόφαση; Ακούγεται κάπως απόλυτο.
 


συλβοσκυλο

Well-Known Member
28 Μαρτίου 2013
2.036
294
λαιτ ειστε εδω περα.

Παλιοτερα ειχαμε ενα ημιαιμο σκυλι, (ιδια κοψια με την "Μαρεκογραμμη" ;)) τον Εκτορα. μας τον ειχαν φερει σε μια επισκεψη ενα καλοκαιρι, και μετα δεν τον παιρνανε πισω! τετοιοι ανθρωποι...
Τον κρατησαμε, στην αρχη σαν κουταβι παιζαμε μαζι του , του καναμε τα εμβολια, ασχοληθηκαμε λιγο μαζι του. Με το που ανοιξαν τα σχολεια λιγους μηνες αργοτερα, ο Εκτορας βρεθηκε δεμενος σε ενα δεντρο στο σπιτι της γιαγιας που ειναι πολυ μακρια απο το πατρικο μου. Τον βλεπαμε μονο Σαββατα και αυτο για ελαχιστο. Ουτε βολτες ουτε τιποτα...Για να ξεπλυνουμε τις τυψεις μας του ειχαμε φτιαξει και ενα ξυλινο σπιτακι εκει διπλα στο δεντρο να μην κρυωνει.
Ο Εκτορας ομως τα βραδια γαυγιζε και ουρλιαζε και ενοχλουσε την γειτονια. Μια μερα ο Εκτορας εξαφανιστηκε απο το σπιτακι του, και ενω ξέρω ποιος τον πηρε απο εκει, δεν μιλησα τοτε για να μην πληγωσω τα μικροτερα αδερφια μου.
Λυπαμαι τοσο πολυ για αυτο το υπεροχο πλασμα, που εμπλεξε τοτε με τους χειροτερους ιδιοκτητες που θα μπορουσαν να του τυχουν. Και ακομα και τωρα ντρεπομαι για τον εαυτο μου που ενω ειμαι υπερμαχος της κυνοφιλιας και φροντιδας των αδεσποτων, εχω δειξει τετοια αμελεια σε δικο μου σκυλο.

Για την Συλβια δεν εχω να πω κατι, μονο το οτι δεν την εχω κακομαθει οπως της αξιζει!