Η "μαμά" πρέπει να δουλέψει..
- Thread starter Prince Luna
- Ημερομηνία δημιουργίας
Και που ακριβως ειναι η εκπαιδευση σε αυτο? Περιορισες τον σκυλο και περιμενεις να μαθει μονος του τι δεν πρεπει να κανει?
Και το σικο μου μια χαρα δυναμη και ενεργεια εχει αλλα δεν τρωει επιπλα. Καταστρεφει κατι αλλο. Πραγματα που δεν ξερει ακομα οτι δεν πρεπει να καταστρεψει γιατι δεν του το εμαθα.
Δεν τρωει επιπλα γιατι εγω του το εμαθα απο την πρωτη μερα. Ειναι 4 μηνων και μεσα σε 2 μηνες που τον εχω εχει μαθει τις εντολες '' κατσε '' , ''κατω'' , ''μεινε'' και εμαθε να τα κανει εκτος σπιτιου.
Γιατι δηλαδη να μην μπορει σε ενα μηνα να μαθει οτι απαγορευεται να τρωει επιπλα ??
Δεν χρειαζεται να γραψω κανενα βιβλιο , απλα εγω νομιζω οτι θελει '' ψυχροτητα'' . Δεν αντιμετωπισα ποτε τον σκυλο σαν παιδι. Αυτο ειναι νομιζω το προβλημα που εχουν πολλοι.
Εεεεμ... εσείς που διαρηγνύετε τα ιμάτιά σας σας ότι είναι θέμα εκπαίδευσης ή και "ικανότητας/ανικανότητας" ιδιοκτήτη (δεν το είπατε άμεσα αλλά το υπονοείτε έμεσα) να μην καταστρέφει ο σκύλος πράγματα όταν λείπει ο ιδοκτήτης από το σπίτι, μπορείτε να μου πείτε κι εμένα πως γίνεται?
Γιατί έχω ένα δείγμα που είναι τύπος και υπογραμμός και ένα άλλο που είναι ο Αττίλας. Ας μου πει επίσης κάποιος πως γίνεται να είναι τόσο διαφορετικά με ίδιες συνθήκες και στο ίδιο σπίτι...
Γιατί έχω ένα δείγμα που είναι τύπος και υπογραμμός και ένα άλλο που είναι ο Αττίλας. Ας μου πει επίσης κάποιος πως γίνεται να είναι τόσο διαφορετικά με ίδιες συνθήκες και στο ίδιο σπίτι...
Τι σχεση εχει τωρα αυτο με οσα εγραψα και απο που ακριβως το συμπερανες?
Και ποιος ειπε οτι πρεπει να αντιμετωπιζονται ολα τα σκυλια με τις ιδιες συνθηκες και τον ιδιο τροπο?
Το καθε σκυλι σου προφανως ειναι διαφορετικο και θελει διαφορετικη προσεγγιση.
Εσυ τα εχεις μεσα στο σπιτι σου , εσυ πρεπει να παρατηρησεις και να συμπερανεις τι αντιμετωπιση θελει το καθενα.
Ουτε εκπαιδευτης δεν νομιζω οτι μπορει να απαντησει σε αυτα τα ερωτηματα σου αν δεν δει τα σκυλια απο κοντα.
Όταν πρωτοπήρα τον δικό μου 4 μηνών (που είχε μεγαλώσει σε καταφύγιο), μέναμε σε γκαρσονιέρα.1 δωμάτιο και μπάνιο! Την πρώτη φορά που τον αφήσαμε μόνο του για να πάμε για ποτό το βράδυ (2 βδομάδες μετά την άφιξη του στο σπίτι), όταν γυρίσαμε είχε φάει 1 μεγάλο τοπογραφικό και 2 μεσαία τα οποία ήταν πάνω στο γραφείο! Πως τα έφτασε και τα πιασε, ένα μικρό σκυλούδι, ακόμη απορώ! Είχε γεμίσει ο τόπος χαρτί κομμένο σε χαρτάκια, λωρίδες κλπ! Αφού φώναξε το αγόρι μου, έβρισε κλπ, τον πήρα και τον έβγαλα έξω απο το δωμάτιο με το κρεβάτι του (να μπορεί να κινηθεί μόνο στον χώρο μεταξύ μπάνιου που επίσης είχα κλείσει την πόρτα και στο "χωλ") και έκλεισα την πόρτα. Πέρασε 1 ώρα, πέρασαν 2 ώρες, ο Δίας κλαψούριζε, έκλαιγε, εγώ τίποτα. Να μάθει!Μέχρι και το αγόρι μου (που στην αρχή δεν τον ενθουσίασε καθόλου η ιδέα του να συγκατοικήσει με σκυλί) τον λυπήθηκε και μου έλεγε να τον βάλουμε μέσα. Μετά απο 3 ώρες αυστηρού περιορισμού, τον έβαλα μέσα , τον πήρα αγκαλιά και τον μάλωσα με τρόπο! Απο τότε δόξα τον Θεό ώς τώρα (4 χρονών) δεν μου έχει ξαναπειράξει τίποτα, ούτε στην γκαρσονιέρα, ούτε μετά την μετακόμιση μας στο νέο μας σπίτι! Μια φορά έκανε ζημιά και τέλος!
δεν νομίζω οτι πραγματικά υπάρχει σκύλος που δεν κάνει ζημιές οταν είναι μόνος του κάποια στιγμή στην ζωή του.
Εμένα που ως κουτάβι ήταν παναγία, ενος έτους άρχισε να μασουλάει καλώδια και παρόλο που της το έκοψα ακόμα δεν την εμπιστεύομαι. Τώρα στα 2 της χρόνια στρεσαριζόταν τρομερά στο νέο σπίτι και έκανε 3-4 μήνες να συνηθίσει και έκανε αρκετές ζημιές. Πλέον μένει και 10 ωρο μόνη της χωρίς ζημιές, αλλά μια φορά το μήνα μπορεί και να δαιμονιστεί και να μου φέρει το σπίτι τούμπα.
Το αστείο είναι οτι την έχω αφήσει πολλές φορές σε ξένα σπίτια όπου είναι παναγία οχι μονο δεν κάνει ζημιές αλλά ακούει και τις εντολές με την πρώτη.
Δεν πιστεύω λοιπόν οτι ειναι μονο θέμα εκπαίδευσης, αλλα και θέμα σκύλου.
Εμένα που ως κουτάβι ήταν παναγία, ενος έτους άρχισε να μασουλάει καλώδια και παρόλο που της το έκοψα ακόμα δεν την εμπιστεύομαι. Τώρα στα 2 της χρόνια στρεσαριζόταν τρομερά στο νέο σπίτι και έκανε 3-4 μήνες να συνηθίσει και έκανε αρκετές ζημιές. Πλέον μένει και 10 ωρο μόνη της χωρίς ζημιές, αλλά μια φορά το μήνα μπορεί και να δαιμονιστεί και να μου φέρει το σπίτι τούμπα.
Το αστείο είναι οτι την έχω αφήσει πολλές φορές σε ξένα σπίτια όπου είναι παναγία οχι μονο δεν κάνει ζημιές αλλά ακούει και τις εντολές με την πρώτη.
Δεν πιστεύω λοιπόν οτι ειναι μονο θέμα εκπαίδευσης, αλλα και θέμα σκύλου.
Όχι, σόρρυ, εγώ ούτε άμεσα ούτε έμμεσα υπονοώ κάτι περί ανικανότητας του ιδιοκτήτη. Άλλο ότι θεωρώ ότι υπάρχει τρόπος και είναι στο χέρι του ιδιοκτήτη να τον ανακαλύψει/εφαρμόσει και άλλο να τον θεωρώ ανίκανο ή ικανό. Η αδυναμία εφαρμογής μπορεί να πηγάζει από στενότητα χρόνου ή τέλος πάντων από εξωγενή παράγοντα αδυναμίας ενασχόλησης όσο θα ήθελε ο ιδιοκτήτης, από έλλειψη πείρας στο συγκεκριμένο τομέα, από έλλειψη ενημέρωσης, μπορεί ναι και από απλή ανικανότητα, μπορεί και από πολλούς άλλους παράγοντες. Κοινώς να πηγάζει από ότι αφορά όλα τα θέματα που καταπιανόμαστε εδώ στο φόρουμ.
Συμφωνώ με τον afg πάντως πώς κάθε ζώο είναι διαφορετικό και διαφορετική αντιμετώπιση μπορεί να χρειαστεί σε όλα του. Διαφωνώ όμως ότι το κουτάβι σου φίλε afg σου χει δείξει ακόμα τι είναι ικανό να κάνει, είναι νωρίς ακόμα
icaron:. Ή τελος πάντων μπορεί να υπάρχει ένας γενικός μπούσουλας, ειδικά για τα μικρά, αλλά τα κέρατα υπάρχουν σίγουρα σε διάφορες διαβαθμίσεις και συμπεριφορές και δεν είναι λίγα, αλλά αν έχεις αποθέματα υπομονής τη συντριπτική πλειοψηφία μπορείς να καταφέρεις να την αντιμετωπίσεις. Αρκείς να ξέρεις ότι γίνεται. Ότι δεν είναι lost cause. Γιατί πολλοί σε αυτό το σημείο φτάνουν από την απελπισία τους και το παρατάνε στη μοίρα του. Εδώ επέζησε το σπίτι της μαρέκο από το μικρό δαιμόνιο (φτου φτου), δεν θα επιζήσουν και άλλα τόσα? Και σίγουρα κανένα ζώο πριν τη για καλά ενηλικίωση δεν θα εμπιστευόμουν παντελώς. Η γνώμη μου προκύπτει από ίδια πείρα. Eξάλλου τη δικιά μου άποψη είπα, δε ζήτησα από κανέναν να την ασπαστεί ντε και καλά. Το ότι μπορεί να υπάρξει εξαίρεση είναι φυσιολογικό, αλλά τη θεωρώ πολύ πολύ εξαίρεση. Δεν ξέρω αν τα 4 σκυλιά με τα οποία έζησα πείθουν ως εμπειρία, πιθανώς όχι, αλλά τόσα έμαθα, τόσα μπορώ να λέω και νομίζω έχω το δικαίωμα να πω αυτό που έχω ζήσει εγώ. Σε αυτά τα 4 σκυλιά, 26 χρόνια τώρα, έχουμε ζήσει μεγάλη καταστροφή στο σπίτι (στον 1ο που δεν είχαμε ιδέα και τον είχαμε αέρα πατέρα), ευτυχώς χωρίς να πάθει τίποτα ο σκύλος - εμείς πάθαμε, μικρό καρδιακό, είχαμε έναν τύπο και υπογραμμό (αυτόν που πήραμε ήδη έφηβο και εκτός σπιτιού αλητάμπουρα αλλά εντός αγγελούδι με το που πάτησε το πόδι του), έναν ντεμί που κόντεψε να πάθει χοντρή ζημιά από απροσεξία δικιά μας και την ευγενική χορηγία στο έγκλημα μιας γάτας (κλασσικό κουτάβι με πολλή ενέργεια αλλά ψυχούλα τεράστια, τόσο καλούλης που μπορείς να πεις και ότι απλά "τον ρίχνεις στο φιλότιμο") και το τωρινό μου κερατάκι, ο οποίος για μένα ήταν το πιο δύσκολο, αντιδραστικό, ζημιάρικο, αντιδραστικό, αντιδραστικό (δεν ξέρω, αντιδραστικό το είπα?
) σκυλί που έχω πετύχει στη ζωή μου (σαφώς υπάρχουν και πολύ πιο δύσκολα). Άρα όλοι σχετικά διαφορετικοί ως προς αυτή τη συμπεριφορά. Οι δαιμονο-ζημιές μέσα στο σπίτι ήταν μια φάση που ξεπεράστηκε σε όλα. Το σημείο εμπιστοσύνης (στους 3 πρώτους, τον Άρη τον έχω ικανό για πολλά ακόμα) διαφάνηκε κάποια στιγμή καθαρά, αλλά μετά την ενηλικίωση. Από την άλλη πιθανόν κάποιες ζημιές να είναι ακόμα πιθανόν να γίνουν, αλλά μερικές εξαρτώνται και από μας που ξέρουμε πια τα σκυλιά μας καλά. Όχι να ρθει το σπίτι ανάστα, αλλά άμα ξέρεις ότι το σκυλί σου π.χ. έχει κόλλημα στο να ξεσκίζει μαξιλαρια ε δεν του αφήνεις τη δυνατότητα να εξασκήσει τις δεξιότητές του στο σπορ. Θυμάμαι όμως την απόγνωσή μου πέρσι τέτοια εποχή που έψαχνα στο νετ τρόπους να αντιμετωπίσω το σίφουνα και τα σαγόνια του και τον βλέπω και τώρα - που εξακολουθώ βέβαια να τον φοβάμαι πάααρα πολύ γιατί τον θεωρώ ακόμα πολύ μικρό, τρελό και απρόβλεπτο, μη το γκαντεμιάσω γιατί ζω με το άγχος κάθε φορά που κλειδώνω την πόρτα πίσω μου - και η διαφορά μέσα σε ένα χρόνο είναι υπερτεράστια. Στο δικό μου σπίτι με τους δικούς μας κανόνες βέβαια, γιατί στους γονείς μου που "πάει διακοπές" είναι απλά ένα κακομαθημένο κωλόπαιδο που τώρα άρχισε να μην τους ζαλίζει από ότι μου λένε - αυτούς, τα σκυλιά πάντως ακόμα υποφέρουν από τα παιχνίδια του. Αυτό όμως για αυτόν είναι απίστευτη πρόοδος. Δεν έχω καταλάβει τι έκανα σωστά ακόμα, που βρήκα το σωστό κουμπί και το πάτησα/πατάω. Πραγματικά. Μόνο το ότι ήταν διαφορετικός από ότι ήξερα ως τώρα θυμάμαι να σκέφτομαι συνεχώς και να προσπαθώ κάθε μέρα να καταλάβω τις ιδιαιτερότητές του. Μεγάλα λόγια δε λέω, περιμένω οπωσδήποτε ζημιά από αυτόν, εξ ου και το άγχος. Αλλά του έχω εμπιστοσύνη ότι θα ρθει η μέρα που θα κλείνω την πόρτα και δε θα χάνω μισό χρόνο από τη ζωή μου. Εξάλλου ήδη μου δείχνει έμπρακτα καιρό τώρα ότι μάλλον αδίκως φοβάμαι τόοοσο. Αλλά ο φόβος φυλάει τα έρμα
.
Το μυστικό για να αντιμετωπίζεις extreme κουταβοκαταστάσεις, είναι να διατηρείς την ψυχραιμία σου. Για να το πετύχεις αυτό, πρέπει η πίεσή σου, επίσης να συντηρείται σε νορμάλ επίπεδα. Και για να εξασφαλίσεις και τα επίπεδα της πίεσής σου, ένας τρόπος είναι, να εφαρμόζεις ότι μέσο [από τα όντως πολλά] σου παρέχει η τεχνολογία πλέον. Οπως το άγιο crate πχ. Χωρίς τύψεις και ενδοιασμούς. Γιατί αλλιώς συμπεριφέρεσαι στο κουτάβι όταν εκεί που το άφησες, εκεί το βρίσκεις, ακόμη και κατουροχεσμένο [που είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί] και αλλιώς, όταν γυρνάς και βρίσκεις ένα σπίτι βομβαρδισμένο και τα νεύρα σου χτυπάνε κόκκινο και το μόνο που θέλεις εκείνη την ώρα, είναι να το σουβλίσεις. Και αφού χρειαστείς και καμμιά ώρα, να φέρεις το σπίτι στα ίσα του [σε καθημερινή βάση] δεν έχεις ούτε το κουράγιο, ούτε και την επιθυμία να ασχοληθείς με τον διάολο. Κι αν δεν ασχοληθείς σωστά με τον διάολο, θα αργήσει πάααρα πολύ, να μάθει τι πρέπει και τι δεν πρέπει. Και όσο αυτό αργεί, τόσο τα νεύρα φουσκώνουν. Φαύλος κύκλος...
Δεν έχω ιδέα πως μαθαίνεται αυτό, να μην τρώει έπιπλα, κι δεν ξέρω γιατί από όταν τον πήρα διάβαζα παντού το γνώστο "Δεν μαλώνεις τον σκύλο όταν δεν είσαι μπροστα στο λάθος που κάνει, γιατί πολύ απλά δεν θα καταλάβει γιατί τον μάλωσες" ΚΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ με αυτό...έτσι ποτέ δεν τον μάλωσα...την ντουλάπα σταμάτησε να την τρώει γιατί έτυχε να τον έχω στο δωμάτιο, γιατί είχα κατεβάσει όλα τα πράγματα απ το πατάρι κάτω κι δεν μπορούσα να τον έχω στα πόδια μου, κι άκουσα το ροκάνισμα κι μπήκα ξαφνικά κι ναι τον μάλωσα(λεκτικά πάντα) κι δεν την ξαναπλησίασε...Το κρεβάτι όμως δεν το χω καταφέρει...Κι γι' αυτό το λόγο τον αφήνω στο δωμάτιο μου πάντα όταν φεύγω κι όχι στο υπόλοιπο σπίτι γιατί αν φάει κι τίποτε άλλο ποιος είδε το Θεο κι δεν τον φοβήθηκε (ο Θεός είναι η μάνούλα μου γιατί τα έπιπλα είναι δικά της...αν ήταν πληρωμένα από μένα ας τα τρωγε όλα δε με νοιάζει)... Κι σε 15 μερούλες γίνεται 1 έτους το αντράκι μου...ελπίζω κάποια στιγμή να φτάσουμε στο σημείο που το crate θα είναι ανοιχτό κι όταν λείπω κι εγώ θα χβ το κεφάλι μου ήσυχο κι τα έπιπλά μου σαν καινούρια...!!!
Η πρώτη μέρα εργασίας ήρθε κι έφυγε...
Χριστος Ανέστη σε όλους σας, εύχομαι πάνω απ όλα υγεία σε σας, στα κατοικίδιά σας κι στις οικογένειες σας...
Θυμάστε που σας είπα ότι έπιασα δουλειά κι θα δουλέυω πολλές ώρες;...Την προηγούμενη Κυριακή ήταν η πρώτη μου μέρα...θα δούευα 6 ωρίτσες...'Ετσι σηκωθήκαμε νωρίς βγήκαμε 2 ώρες βόλτα, περπάτημα κι παιχνίδι μετά, κι πήγα στη δουλειά αφήνοντάς τον στο crate, όπως είχαμε πει...Έλα όμως που αντί για 6 ώρες με κράτησαν 10...Ναι...απ τις 11 μέχρι στις 9 το βράδυ...Περιττό να σας πω ότι σκεφτόμουν τον Prince όλη μα όλη την ώρα...είχα τρελαθεί, δεν μπορούσα ηρεμήσω, είχα αγχωθεί πάρα πολύ...Να μην τα πολυλογώ γύρισα πίσω κομμάτια, δεν ένιωθα τα πόδια μου (η δουλειά ειναι service σε άλσος γεμάτο χαλίκια), νόμιζα ότι σπάγαν τα γόνατά μου σε κάθε μου βήμα...Παρ όλα αυτά γύρισα σπίτι τρέχοντας (λες κι θα κέρδιζα κάτι αν έφτανα 2 λεπτά νωρίτερα) κι τον έβγαλα αμέσως κι τον πήγα μία ώρίτσα κι παραπάνω βόλτα...
Την Τρίτη ξεκινάω κανονίκα κι θα δουλεύω 14 ώρες συνεχόμενα...Την πρώτη κρυάδα την πήραμε...να δούμε με τα 14ωρα τι θα γίνει...Βασικά, κανόνισα με την αδερφή μου, να μένει ο Prince στο crate 6-8 ώρες, μέχρι να σχολάσει αυτή κι μετά να έρχεται απ το σπίτι μου να καθεται μαζί του...κι όταν θα γυρναω να τον βγάζω...!!!Είναι το καλύτερο που μπορούσα να σκεφτώ...Αλλά θέλω να κάνω μία ερώτηση...έχετε αφήσει εσείς ποτέ τα σκυλάκια σας τόσες ώρες στο crate...;;; (Ναι...τώρα είναι που θέλω απ' όλους να ακούσω ότι το χετε κάνει για να μην νιώθω τόσο μεγάλο βάρος μεσα μου κι τήψεις!!!)
Χριστος Ανέστη σε όλους σας, εύχομαι πάνω απ όλα υγεία σε σας, στα κατοικίδιά σας κι στις οικογένειες σας...
Θυμάστε που σας είπα ότι έπιασα δουλειά κι θα δουλέυω πολλές ώρες;...Την προηγούμενη Κυριακή ήταν η πρώτη μου μέρα...θα δούευα 6 ωρίτσες...'Ετσι σηκωθήκαμε νωρίς βγήκαμε 2 ώρες βόλτα, περπάτημα κι παιχνίδι μετά, κι πήγα στη δουλειά αφήνοντάς τον στο crate, όπως είχαμε πει...Έλα όμως που αντί για 6 ώρες με κράτησαν 10...Ναι...απ τις 11 μέχρι στις 9 το βράδυ...Περιττό να σας πω ότι σκεφτόμουν τον Prince όλη μα όλη την ώρα...είχα τρελαθεί, δεν μπορούσα ηρεμήσω, είχα αγχωθεί πάρα πολύ...Να μην τα πολυλογώ γύρισα πίσω κομμάτια, δεν ένιωθα τα πόδια μου (η δουλειά ειναι service σε άλσος γεμάτο χαλίκια), νόμιζα ότι σπάγαν τα γόνατά μου σε κάθε μου βήμα...Παρ όλα αυτά γύρισα σπίτι τρέχοντας (λες κι θα κέρδιζα κάτι αν έφτανα 2 λεπτά νωρίτερα) κι τον έβγαλα αμέσως κι τον πήγα μία ώρίτσα κι παραπάνω βόλτα...
Την Τρίτη ξεκινάω κανονίκα κι θα δουλεύω 14 ώρες συνεχόμενα...Την πρώτη κρυάδα την πήραμε...να δούμε με τα 14ωρα τι θα γίνει...Βασικά, κανόνισα με την αδερφή μου, να μένει ο Prince στο crate 6-8 ώρες, μέχρι να σχολάσει αυτή κι μετά να έρχεται απ το σπίτι μου να καθεται μαζί του...κι όταν θα γυρναω να τον βγάζω...!!!Είναι το καλύτερο που μπορούσα να σκεφτώ...Αλλά θέλω να κάνω μία ερώτηση...έχετε αφήσει εσείς ποτέ τα σκυλάκια σας τόσες ώρες στο crate...;;; (Ναι...τώρα είναι που θέλω απ' όλους να ακούσω ότι το χετε κάνει για να μην νιώθω τόσο μεγάλο βάρος μεσα μου κι τήψεις!!!)
Χρόνια Πολλά! Με το καλό να ξεκινήσεις κανονικά και καλό κουράγιο!!! Είμαστε πολλοί που δουλεύουμε τέτοια ωράρια και είμαστε χωρίς βοήθεια... θα προσαρμοστεί ο σκυλάκος μην ανησυχείς. Και εγώ όταν πήρα την μικρή ήμουν χαλαρή σε ωράρια και τώρα πάνε τα 12ώρα και τα 15ώρα κάθε μέρα!!! Υπομονή κοριτσάκι όλα καλά θα πάνε!
Α ναι αυτό το ξέχασα εγώ την έχω σε όλο το σπίτι ελεύθερη έμαθε από μικρή και αράζει όπου θέλει χωρίς προβλήματα
Elli έτσι ναί.
Αν μπορεί να το έχει σε ένα δωμάτιο είναι καλύτερο απο μέσα στο crate, ειδικά τώρα που έχει αλλάξει ο καιρός και είναι σε περίοδο προσαρμογής με τη ζέστη.
Μπορεί να θέλει να πιεί νερό να πάει τουαλέτα να βρεί ένα μέρος πιο δροσερό κλπ.
Αν μπορεί να το έχει σε ένα δωμάτιο είναι καλύτερο απο μέσα στο crate, ειδικά τώρα που έχει αλλάξει ο καιρός και είναι σε περίοδο προσαρμογής με τη ζέστη.
Μπορεί να θέλει να πιεί νερό να πάει τουαλέτα να βρεί ένα μέρος πιο δροσερό κλπ.
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω εμπειρία από ώρες σε crate γιατί υπήρχε διαθέσιμο δωμάτιο όταν ήταν κουτάβι και σιγά σιγά έμαθε και όλο το σπίτι με μηδέν ζημιές. Υπάρχει θέμα με τις ώρες που αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε (και να λέμε και δόξα τω Θεό),,, θέλει υπομονή και θα προσαρμοστεί το σκυλάκι.... (ευτυχώς που δεν κρατάνε ρολόι.....)
Και εγω ειμαι της αποψης να ειναι ελευθερο το σκυλακι οσο γινεται,ετσι εχω κ εγω την δικια μου απλα χρειαζεται λιγο παραπανω υπομονη απο οτι εχω καταλαβει οταν λειπω 9 ωρες γιατι μαλλον απο την βαρεμαρα της παρολο που εχει ενα σωρο παιχνιδια,ξεσπαει στην πανα της κ κανει βρωμιες σχεδον παντου..ενω οταν ειμαι σπιτι ειναι κυρια η σκατουλα!
Είχε πει νομίζω στο προηγούμενο της ποστ ότι είχε πρόβλημα με ζημιές σε φάση που θα ήταν και επικίνδυνο για το σκυλί. Αλλιώς μαζί σας, εννοείται στο δωμάτιο και όχι στο crate τόσες ώρες, αλλά νομίζω ότι δεν έχει τη δυνατότητα.
Αυτό που κανόνισες με την αδερφή σου είναι πάρα πολύ καλό. Δοκίμασε να του μαθαίνεις και να μένει στο δωμάτιο και να μην κάνει ζημιές σιγά σιγά πιο εντατικά. Κουράγιο βρε κορίτσι!
Αυτό που κανόνισες με την αδερφή σου είναι πάρα πολύ καλό. Δοκίμασε να του μαθαίνεις και να μένει στο δωμάτιο και να μην κάνει ζημιές σιγά σιγά πιο εντατικά. Κουράγιο βρε κορίτσι!
Εννοειται αν ειναι ζημιες που θα ηταν επικινδυνες για το σκυλακι με τιποτα! Αν θα μπορουσε μονο να μαζεψει τα πραγματα που θα ηταν επικινδυνα για το μικρο κ να το αφησει ελευθερο,αλλιως οντως σε crate η σε κλουβακι καλυτερα.
