Ας μην αποποιούμαστε και εμείς οι καταναλωτές τις ευθύνες μας! Νόμοι υπάρχουν αλλά δεν εφαρμόζονται ακόμα και από μας που δηλώνουμε κυνοφιλοι/φιλόζωοι!
Ρίξτε μια ματιά εδώ
Νομοθεσία-Αποφάσεις για να τους δείτε μαζεμένους και αναρωτηθείτε:
- Πόσοι από μας έχουμε τσιπαρει τα σκυλιά μας?
- Πόσοι από μας δεν τα παρατάμε στους κοινόχρηστους χώρους των πολυκατοικιών, σε μπαλκονια, ταρατσες, πυλωτες?
- Πόσοι από μας τα έχουμε πάντα στο λουρί στη βόλτα?
- Πόσοι από μας έχουν άδεια εκτροφείου?
- Πόσοι από μας φροντίζουν για το άμεσο καθαρισμό του περιβάλλοντος από τα περιττώματα του σκύλου μας?
- Πόσοι από εμάς έχουν τα ζώα που ο Νόμος προβλέπει στα σπίτια τους και όχι παραπάνω?
- Πόσοι από μας έχουμε κόψει τα αφτιά και τις ουρες των σκύλων μας για καλλωπιστικούς λογούς?
Ελα ντε ???
Που ειναι οι υπευθυνοι ????
Ισως μεσω ΚΟΕ ή καποιου αλλου επισημου οργανου, να μπορουσε να γινει ενα εγγραφο με συγγεκριμενες προτασεις προς καποιο υπουργειο ή νομαρχιες ωστε να υπαρξει καποιος ελεγχος...
Υπαρχει αλλη διαδικασια? Εχει γινει ποτε τιποτα προς αυτη την κατευθυνση?
Ρωτάς τι μπορεί να γίνει! Μια
έρευνα αγοράς πριν ψωνίσουμε σκύλο. Διάβασμα και ενημέρωση.
Όταν θέλεις να πάρεις αμάξι, θα πάρεις περιοδικά και θα διαβάσεις τα συγκριτικά των μοντέλων, θα μπεις στο διαδίκτυο για περαιτέρω έρευνα, θα πας μια βόλτα από τις εκθέσεις αυτοκινήτων, θα συγκρίνεις τιμές και ποιότητα, θα μιλήσεις με τους πωλητες, θα κάνεις test drive, θα ρωτήσεις ανθρώπους που αγόρασαν το ίδιο αυτοκίνητο εάν είναι ή όχι ευχαριστημένοι κτλ.
Υπάρχει περίπτωση να δεις ένα αυτοκίνητο σε ένα φυλλάδιο (όπως τις φυλές στην περιβόητη «Βίβλο» του pet city) και να το παραγγείλεις κατευθείαν ή να δεις ένα μοντέλο στην τζαμαρια κάποιας έκθεσης και να το αγοράσεις χωρίς δεύτερη σκέψη (όπως το κουτάβι που θα δεις στη γυάλα του pet shop)
ΟΧΙ βέβαια!
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί στην περίπτωση του αυτοκινήτου θα κάνεις ερεύνα αγοράς και στην περίπτωση του σκύλου θα πάρεις στο σπίτι σου το πρώτο κουτάβι που
νομίζεις ότι σε κοιτάζει λυπημένα? Ο βασικός λόγος είναι ότι το αυτοκίνητο το θεωρούν αντικείμενο και οι πωλητες και οι αγοραστές και το σκύλο τον θεωρούν αντικείμενο οι πωλητες
ΜΟΝΟ.
Οι αγοραστές/καταναλωτές βλέπουν την "ψυχούλα μέσα από το τζάμι".
- ΚΑΚΩΣ, διότι παραμέσα ο πετσοπάς σας βλέπει ως το επόμενο 800ευρω που θα βάλει στην τσέπη (και καλά θα κάνει).
- ΚΑΚΩΣ διότι θα βρεθείτε με ένα τυποις καθαρόαιμο που θα έχετε πληρώσει για καθαρόαιμο (και μετά θα αναρωτιέστε γιατί έχει διάρροια το σκυλάκι, τι είναι η μορβα ή στην καλύτερη των περιπτώσεων γιατι δεν σηκώνει τα αυτάκια του το westie σας).
- ΚΑΚΩΣ διότι γίνεστε συνένοχοι στην διαιώνιση του εγκλήματος των puppy mills και του ανηθικου σκυλεμποριου.
Με λίγα λόγια: Ωραίοι οι Νόμοι, το Κράτος και οι υπεύθυνοι, αλλά από μόνοι τους δεν σώζουν την κατάσταση. Αν δεν αλλάξουμε εμείς πρώτα την οπτική μας και να μάθουμε να είμαστε υπεύθυνοι καταναλωτές, δεν θα πάψουμε
ΠΟΤΕ να είμαστε θύματα. Ούτε εμείς, ούτε τα σκυλιά των pet shops.