Ερώτηση προς όσους έχουν υιοθετήσει σκύλο ...

[Louna mou]

2 αδέσποτα σκυλιά έχω ζήσει
το ένα ήταν δικό μου το άλλο το φιλοξενούσα .
Την δικιά μου σκυλίτσα την είχαν βρει στα σκουπίδια .
Μεγάλο πρόβλημα με το άγχος αποχαιρετισμού κοπανιόταν στην πόρτα έκλαιγε πραγματικά σπαρακτικά έκανε την ανάγκη της παντού σε όλο το σπίτι με αποτέλεσμα οι γείτονες να μου κάνουν παράπονα !
Προσπαθούσα πάρα πολύ .. δεν ήταν εύκολο ειδικά για πρώτο σκύλο !!
τελικά δεν πρόλαβα να την ζήσω
την έχασα .
Δεύτερος ήταν ο Άλκης που τον φιλοξενούσα και αυτος τα ίδια ... συν οτι γάβγιζε σε όλα τα σκυλιά στο δρόμο .
Είχα απελπιστεί .
Υιοθετήθηκε πολύ γρήγορα και τώρα είναι αγγελούδι.
Το σίγουρο είναι οτι βλέπεις την ευνομοσίνη στα μάτια τους !
κατι που δεν βλέπω στην Λούνα η οποία είναι απο εκτροφείο και δεν έχει ζήσει στο δρόμο, δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί της .
Πιστεύω οτι είναι πολύ δύσκολο ειδικά αν δεν έχεις υπομονή και εμπειρία , αλλα εξαρτάται και απο το σκύλο .

(δεν σημαίνει οτι απο το εκτροφείο δεν υπάρχουν δυσκολίες απλα γράφω τις λίγες εμπειρίες μου )

 

[Baloo]

Τη Μουσούδα μας τη βρήκε μαζί με τα αδέλφια της η Ζωοφιλη Δράση στο Ηράκλειο, είχε δεχτεί επίθεση απο μία γάτα. Όταν την πήραμε , το καλοκαίρι του 2010 στο σπίτι ήταν 30-35 μόλις ημερών. Επιφυλακτική, φοβισμένη. Σήμερα η Μουσούδα είναι ένα τρυφερό, ευαίσθητο (εμμμ και λίγο δειλό) σκυλί που έχει αρκετή εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, όχι όμως και στα ζώα. Είναι κυριολεκτικά κολλημένη πάνω μου, στο σπίτι οι τρόποι της είναι υποδειγματικοί, κάτι που με κάνει πολύ περήφανη!

Η Μπαλού, παρότι ούτε κι εκείνη είχε την τύχη να ζήσει το δεύτερο μήνα της ζωής της με τη μαμά και τα αδέλφια της, είναι στο άλλο άκρο. Ζει μέσα σε ένα ροζ σύννεφο όπου όλος ο κόσμος είναι παιχνίδι, καλούς ανθρώπους και φαϊ. Μαθαίνει (λέμε τώρα) από τη Μουσούδα πως να συμπεριφέρεται μέσα στο σπίτι και σε αντάλλαγμα τη βοηθάει να είναι πιο ανέμελη και χαρούμενη στην επαφή της με άλλα σκυλιά.Σήμερα 6 μηνών πλέον, το μικρό και φασαριόζικο μέλος της οικογένειας μας αποδεικνύει καθημερινά ότι ναι, κάθε στιγμή είναι η κατάλληλη για να χαμογελάς!

 

[ChilliJRT]

Εγώ θα σου απαντήσω αλλιώς...

Σήμερα μου έστειλαν αυτές τις φωτογραφίες


Μια τέτοια ομορφιά - περισσότερη από πολλά καθαρόαιμα που ξέρω... - γτ να μην βρει μια οικογένεια να της δώσει σπίτι? Νομίζω αξίζει την προσπάθεια

 

[Haska]

Kαλημερα και απο εμενα. Εχω δυο σκυλια, μια ρατσα και μια φατσα.
Στον Φρεντυ μου δεν θα αναφερθω σχεδον καθολου, αλλα θα σου πω για την Χασκα μου, που ειναι περιπου 7 χρονων και την υιοθετησα περισυ απο το καταφυγιο Ζωγραφου.
Ειναι μια κυρια με τα ολα της, κατασταλαγμενη και ηρεμη, αν και επειδη την κακομαθα, οταν λειπω απο το σπιτι, της αρεσει να δοκιμαζει τα παπουτσια καποιες φορες και οταν λεω δοκιμαζει ενοωω κυριολεκτικα! ΅Εχω κλαψει αρκετα ζευγαρια μεχρι σημερα.
Προσαρμοστηκε απο την πρωτη μερα λες και ζουσε σε σπιτι, αλλα ολη της την ζωη την εχει ζησει στο καταφυγιο. Τα σκυλια αυτα βρισκουν πολυ αγαπη εκει και συνηθως ειναι σταθεροι χαρακτηρες. Εκτιμουν αφανταστα την ανθρωπινη παρουσια και συνηθως δεν θελουν πανω απο μια βδομαδα να προσαρμοστουν στο νεο τους περιβαλον. Το 90% των σκυλιων αυτων δεν λερωνει μεσα στο σπιτι γιατι πολυ απλα εχει μαθει να κανει την αναγκη του εξω και επιπλεον, το νεο του σπιτι ειναι το "ονειρο" και το προσεχει σαν τα ματια του.
Στα καταφυγια υπαρχουν και ρατσες και φατσες, και ενηλικα αλλα και κουταβια. Συνηθως βεβαια τα "ρατσατα σκυλια" ειναι ανω των 7 μηνων, γιατι τοτε τα βαριουνται οι "χριστουγεννιατικοι γονεις" και τα παρατανε στους δρομους.
Επισης, τα περισοτερα καταφυγια συνεργαζονται με εκπαιδευτες και μεσω αυτων, προσφερουν βοηθεια "προσαρμογης" στο νεο σπιτι. Το αλλο καλο ειναι πως συνηθως σου δινουν την ευκαιρεια να φιλοξενησεις το ζωακι που θελεις για ενα διαστημα, να δεις πως τα πατε και μετα να οριστικοποιησετε την υιοθεσια.
Γενικοτερα και μιας και μενεις και με αλλα ατομα, θα ελεγα πως ειναι καλυτερα ενα σκυλι ηλικιας καποιων μηνων και πανω, να του εχει φυγει η τρελλα και να ειναι πιο σταθερο.
Πριν καταληξεις, κανε μια περιηγηση στα καταφυγια η στα κυνοκομεια, εστω και μεσω fb και ισως βρεις καποιο που να σου κλεψει την καρδια.
Το σιγουρο ειναι πως ενα πρωη αδεσποτο, ρατσας η μη, καταφυγιου η του δρομου, θα δινει και την ζωη του για σενα αν του χαρισεις ενα σπιτι

 

[Sara]

ξέρεις, δεν έχω κάνει ποτέ καμία ''ακαδημαική ερώτηση'' στο φόρουμ αυτό, μιας και δεν έχει καμία σχέση με αυτό που σπουδάζω...
έτσι για την ιστορία να αναφέρω ότι σπουδάζω στο τμήμα πολικών και δομικών έργων στο τει πειραιά...

. . .

όμως, δεν ξέρω αν έχω όλα τα εφόδια για να κάνω μία τέτοια κίνηση...
σίγουρα στον τομέα ''αγάπη, στοργή, υπομονή'' τα πάω μια χαρά, όμως επειδή ποτέ δεν έκατσα να δω αν μπορώ να ''στρώσω'' ένα σκυλί με λάθος βάσεις (φοβίες κλπ) δεν είμαι σίγουρος γι αυτή την κίνηση...

πάντα είχα σκυλιά από κουτάβια και τα μάθαινα από μικρά, πράγματα βασικά, όχι τίποτα ιδιαίτερο.. απλά να ζω και να ζει αρμονικά και χωρίς να φοβάται το καθετί...αυτό δεν ξέρω αν και πότε θα το επιτύχω με ένα αδέσποτο σκυλάκι , κριτήριο σοβαρό , μιας και όπως ανέφερα δεν ζω μόνος...

θα μου πεις ''υπάρχουν και αδέσποτα κουτάβια''
και θα σου απαντήσω ''ναι το γνωρίζω και το ψάχνω ακόμα, δεν έχω απορρίψει τίποτα''

1) Δεν έχει σημασία τι σπουδάζεις, τα υπαξιακά, υπαρξιακά! Και δεν είναι κακό καθόλου.

2) Άμα δε θες αδέσποτο με φοβίες, πάρε αδέσποτο χωρίς φοβίες. Γι' αυτό άλλωστε υπάρχουν οι εθελοντές του καταφυγίου.

Το Μουφ π.χ. είναι πρώην αδέσποτο χωρίς φοβίες. Και ξέρει τι θέλει απ' αυτή τη ζωή και περίεργο είναι και εκπαιδεύεται.

3) Δεν είναι ανάγκη να πάρεις αδέσποτο κουτάβι. Όλα τα σκυλιά εκπαιδεύονται, ακόμα και τα ενήλικα. Εδώ δεν τα πειράζει να τους αλλάξεις και το όνομα. Πάρε πάλι το Μουφ για παράδειγμα που και αρίστεψε στην εκπαίδευση και ακούει και σε τετρακόσια διαφορετικά ονόματα, από Άτταλος, Ατταλουδάκι, Ατταλουδίτσα-Πεταλουδίτσα, Ατταλουμπάκι, έως Μουφ, Μουφού, Μου-Μου-Μου και ό,τι άλλο θέλεις! Χώρια οι μαλακίες που τον φώναζαν πριν τον πάρω.

Απλώς πήγαινε σε καταφύγια, δες σκύλους και βρες αυτόν με τον οποίον κάνεις κλικ.