Επιθετική συμπεριφορα κουταβιου 5 μηνων


Eroe

Well-Known Member
16 Νοεμβρίου 2017
1.444
2.759
Θεσ/νικη
Συγνωμη αλλα υπαρχουν μερικα βιβλια της Turid Rugaas αφιερωμενα ακριβως στην κατανοηση της γλωσσας του σωματος και στην επικοινωνια με τον σκυλο μεσω δικων του σηματων, οπως πχ αυτο

https://www.amazon.com/Talking-Terms-Dogs-Calming-Signals/dp/1929242360

Εμπειρικα μπορω να πω οτι οι σκυλοι ανταποκρινονται συνηθως ακομα και στο χασμουρητο αν το κανεις επιτηδες.
 


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.456
12.894
Aθήνα
Βεβαίως!

Άλλο όμως είναι η κατανόηση μιας γλώσσας ενός άλλου είδους και άλλο είναι η μίμησή της.
Πόσο μάλλον όταν αυτή εμπεριέχει και σωματικές εκφράσεις - σήματα που λόγω φύσης αδυνατουμε να μιμηθουμε.
 
  • Like
Reactions: sis and Estranged


joks

Well-Known Member
1 Μαϊου 2012
367
618
Αυτό το "ασυνείδητα" είναι το κλειδί. Ασυναίσθητα εκφραζόμαστε μέσω και του σώματός μας, όχι μόνο μέσω της ομιλίας ή των κινήσεων.

Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν μπορούμε να μιμηθουμε την γλώσσα τους στο σύνολό της. Δεν είναι μόνο αυτά που βλέπουμε αλλά και δεκάδες άλλες εκουσιες συνδυαστικες κινήσεις που όλες μαζί "λένε" κάτι (το οτιδήποτε).

Για παράδειγμα όταν μια σκύλα μάνα "σβερκωνει" ένα κουτάβι, εμείς βλέπουμε το σβερκωμα και εντελώς απλοϊκά θεωρούμε πως αυτή η κίνηση μεταφράζεται σαν "διόρθωση".
Εντελώς απλοϊκά πάλι, θεωρούμε πως αν κάνουμε και εμείς αυτή την κίνηση θα την εκλάβει ο σκύλος σαν διόρθωση.
Μπορει όμως ταυτόχρονα με το σβερκωμα η σκύλα να εκπέμπει τέτοια σήματα στο κουτάβι της ώστε αυτό να έχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Κάτι που εμείς ούτε το βλέπουμε, ούτε μπορούμε συνειδητά να μιμηθουμε.
Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που πρέπει να είμαστε ειλικρινείς απέναντι στον σκύλο.
Εάν νιώθουμε αυτό που "λέμε" στον σκύλο τότε στέλνουμε ένα πλήρες και κατανοητό μήνυμα στον σκύλο.(το αν θα υπακούσει είναι άλλο θέμα)
Νομίζω ότι ένα καλό παράδειγμα είναι το εξής:
Φαντάσου έναν ιδιοκτήτη ενός δυναμικού σκύλου που τον έχει μάθει να του παιρνει το φαγητό οπότε θελει και έναν άνθρωπο που φοβάται τα σκυλιά.
Και οι δύο σκύβουν και παιρνουν το μπολ του ίδιου σκύλου.
Θα το κάνουν με την ίδια σιγουριά?
Θα μυρίζουν το ίδιο?
Το ίδιο θα του "πουν" κι ας κάνουν την ίδια κίνηση?
 


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.456
12.894
Aθήνα
Μα όλο αυτό είναι αψυχολόγητο.
Ποιο το νόημα να παρεις το φαγητό που εσύ ο ίδιος προσέφερες;
Για παιχνίδι;
Για να δείξεις ποιος κάνει κουμάντο;

Υποτίθεται χτίζεις μια σχέση εμπιστοσύνης και με τετοιες πράξεις γκρεμίζεις ο, τι εχτιζες.
 


joks

Well-Known Member
1 Μαϊου 2012
367
618
Δεν νομίζω ότι συζητάμε αν πρέπει να κυνηγάμε την ουρά μας η αν π
Μα όλο αυτό είναι αψυχολόγητο.
Ποιο το νόημα να παρεις το φαγητό που εσύ ο ίδιος προσέφερες;
Για παιχνίδι;
Για να δείξεις ποιος κάνει κουμάντο;

Υποτίθεται χτίζεις μια σχέση εμπιστοσύνης και με τετοιες πράξεις γκρεμίζεις ο, τι εχτιζες.
Όχι εάν ο σκύλος πιστεύει ότι δεν κινδυνεύει να το χάσει από εσένα.
Εμπιστευσου με να σε εμπιστεύθω.
 


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.456
12.894
Aθήνα
Όχι εάν ο σκύλος πιστεύει ότι δεν κινδυνεύει να το χάσει από εσένα.
Εμπιστευσου με να σε εμπιστεύθω.
Μα είναι αντιφατικό όλο αυτό, από τη στιγμή που του το παίρνεις.
Το χάνει έστω και στιγμιαία.
Τι πάει να πει πιστεύει και δεν πιστεύει.
Η πράξη γίνεται.
Του παίρνεις κάτι που εσυ ο ίδιος προσέφερες.
Αυτό αυτόματα δημιουργεί μια αίσθηση ανασφάλειας και κάθε στιγμή που θα τρώει θα γίνεται η σύνδεση.
Θα φοβάται μην του πάρεις το φαγητό.
Ο φόβος και η ανασφάλεια θα εκφραστούν με γρυλισμα.
Το γρυλισμα θα το εκλάβει ο άνθρωπος ως αμφισβήτηση.
Η σφαλιάρα θα πάει σύννεφο και όποια εμπιστοσύνη υπήρχε... γκρεμίστηκε.

Και όλα αυτά για να σε εμπιστευτεί;

Κάτι χάνω...
 


Eroe

Well-Known Member
16 Νοεμβρίου 2017
1.444
2.759
Θεσ/νικη
Χανεις την επιβραβευση.
Του δινω το φαγητο, σε καποια στιγμη του λεω αστο, το αφηνει, εισπραττει και μια επιπλεον λιχουδια κ το φαι του.
Το να σταματησει, συμφερει. Το να μην αφηνει το αφεντικο να ακουμπησει την τροφη του, δεν συμφερει.
 
  • Like
Reactions: xpetros


joks

Well-Known Member
1 Μαϊου 2012
367
618
Μα είναι αντιφατικό όλο αυτό, από τη στιγμή που του το παίρνεις.
Το χάνει έστω και στιγμιαία.
Τι πάει να πει πιστεύει και δεν πιστεύει.
Η πράξη γίνεται.
Του παίρνεις κάτι που εσυ ο ίδιος προσέφερες.
Αυτό αυτόματα δημιουργεί μια αίσθηση ανασφάλειας και κάθε στιγμή που θα τρώει θα γίνεται η σύνδεση.
Θα φοβάται μην του πάρεις το φαγητό.
Ο φόβος και η ανασφάλεια θα εκφραστούν με γρυλισμα.
Το γρυλισμα θα το εκλάβει ο άνθρωπος ως αμφισβήτηση.
Η σφαλιάρα θα πάει σύννεφο και όποια εμπιστοσύνη υπήρχε... γκρεμίστηκε.

Και όλα αυτά για να σε εμπιστευτεί;

Κάτι χάνω...
Άλλες φορές θα πάρει ζαμπονακι,αλλες ένα απλό μπραβο και άλλες θα κάνω ότι το κοιταω και θα το αφήσω κάτω.
Αν γρυλισει κάτι θα έχω κάνει λάθος. Πάντως δεν ξυπναω ένα πρωί και λέω σήμερα θα του πάρω το φαγητό και δεν το κάνω κάθε μέρα. Το χτίζω σιγά σιγά και οταν σταθεροποιηθεί μία φορά το τρίμηνο είναι υπεραρκετή.
Άσε που μπορεί να του σώσει την ζωή.
 




Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.456
12.894
Aθήνα
Μα είναι ανάγκη να το κάνεις με το φαγητό του;
Χάθηκαν τα παιχνίδια, ή κάτι άλλο;
Με το φαγητό;

Το "άστο" μαθαίνεται πάρα πολύ εύκολα και είναι ένας υπέροχος τρόπος να χτίσεις εμπιστοσύνη. Με παιχνίδι, με λιχουδιά, με χάδι με ό, τι τροπο θέλει ο καθένας. Όχι όμως με το φαγητό του. Πας γυρεύοντας και το μόνο που κερδίζεις είναι να τονωσεις το ΕΓΩ σου και πως κατάφερες να επιβληθείς σε ένα πλάσμα.
 
  • Like
Reactions: Estranged


st3li0s

Well-Known Member
26 Αυγούστου 2009
8.560
2.743
Θεσ/νίκη
Μάλιστα, κατάλαβα!

Το αν έχει αναπτυχθεί επιτακτική ανάγκη εκμάθησης σε σκύλο της εντολής "άστο" της ώρα της βρώσης ως προσομοίωση σε περίπτωση που τσιμπήσει κάτι επικίνδυνο στην βόλτα και πρέπει να σας αφήσει να πάρετε αυτό το κάτι από το στόμα του δεν πρέπει να το μπερδεύουμε με την φυσιολογική συμπεριφορά της προστασίας της τροφής!
 


joks

Well-Known Member
1 Μαϊου 2012
367
618
Μα είναι ανάγκη να το κάνεις με το φαγητό του;
Χάθηκαν τα παιχνίδια, ή κάτι άλλο;
Με το φαγητό;

Το "άστο" μαθαίνεται πάρα πολύ εύκολα και είναι ένας υπέροχος τρόπος να χτίσεις εμπιστοσύνη. Με παιχνίδι, με λιχουδιά, με χάδι με ό, τι τροπο θέλει ο καθένας. Όχι όμως με το φαγητό του. Πας γυρεύοντας και το μόνο που κερδίζεις είναι να τονωσεις το ΕΓΩ σου και πως κατάφερες να επιβληθείς σε ένα πλάσμα.
Οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται. Αν με εμπιστεύεται με το φαγητό του θα με εμπιστεύεται σχεδόν με τα πάντα.
Τώρα περί εγωισμού και σφαλιαρας.
Αν ψάχνω να βαρεσω τον σκύλο μου μπορώ να βρω άπειρες δικαιολογίες. Τραβάει στην βόλτα, δεν τσακίστηκε να έρθει στο έλα,με κοίταξε στραβά, με φοβάται κτλ. Και όσο πιο πολλές τρώει τοσο θα φοβάται και θα δίνει περισσότερες "αφορμές".
Μπορώ να δεχτώ ότι αυτά που λέω είναι λαθος αλλά παρακαλώ πολύ να μην μπούμε σε δίκη προθέσεων.
 


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.456
12.894
Aθήνα
Αγαπητέ @joks ο δεύτερος ενικος που χρησιμοποίησα δεν απευθυνοταν σε εσένα προσωπικά :)
Γενικά αναφέρομαι.
 
  • Like
Reactions: joks


joks

Well-Known Member
1 Μαϊου 2012
367
618
Δεν το πήρα προσωπικά και ούτε το μύνημα μου είχε τόσο προσωπικό χαρακτήρα.
Ήθελα να μείνουμε στο πράξη και αποτέλεσμα στην σχέση ανθρώπου σκύλου και να μην το πάμε στα ψυχολογικά του καθενός.
Αυτό που προσπαθώ να περιγράψω το έχω εφαρμοσει σε 3 σκύλους. θεωρώ ότι και με τους 3 είχα και έχω σχέση εμπιστοσύνης. Να δεχτώ ότι δεν οφείλεται στο ότι τους έπαιρνα την τροφή αλλά με βεβαιότητα μπορώ να πω πως δεν την έβλαψε.
 
  • Like
Reactions: vek


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.456
12.894
Aθήνα
Μπορεί βέβαια και οι ίδιοι οι σκύλοι να είχαν τέτοιο χαρακτήρα που να μην τους επηρέαζε.
Θεωρώ όμως πως είναι μια πρακτική (που την ακούω πολύ συχνά) με τη οποία ρισκάρεις πολλά περισσότερα από όσα ενδεχομένως κερδίζεις.
Το ίδιο αποτέλεσμα (το να αφήνει δηλαδή κάτι που δεν θες) μπορείς να το πετύχεις με άλλες μεθόδους χωρίς να κάνεις τον σκύλο να νοιώσει ανασφάλεια και χωρίς να κινδυνέψεις να γκρεμίσεις ο, τι εχτιζες.
 
  • Like
Reactions: vek


Zodi

Well-Known Member
25 Απριλίου 2017
179
173
44
Μήπως κάθε άνθρωπος καί κάθε σκύλος είναι ιδιαίτερος καί δέν μπορεί νά υπάρξη μία συγκεκριμένη συνταγή;