Πράγματι ο ιδιοκτήτης του σκύλου αυτού, έχει αστική ευθύνη για ότι ζημιές προκαλέσει ο σκύλος του. Εάν δαγκώσει τον σκύλο σου, το παιδί σου, εάν το ρίξει κατά λάθος ή εξεπίτηδες, οφείλει ο ιδιοκτήτης να αποζημιώσει τους παθόντες. Αυτό σημαίνει αστική ευθύνη.
Η κακοποίηση ζώου, είναι αυτεπάγγελτο αδίκημα, κακούργημα εάν δεν κάνω λάθος. Το να χτυπήσεις ένα ζώο, προληπτικά για να μην πλησιάσει, για να μην δαγκώσει, για να μην ρίξει το παιδί σου, είναι ποινικό αδίκημα. Έχεις "ομολογήσει" ότι έχεις κάνει ένα σοβαρό ποινικό αδίκημα, διότι έκρινες ότι κινδύνεψε ο σκύλος σου και ενδεχομένως και το παιδί σου, ενώ στην πραγματικότητα (σύμφωνα με όσα εσύ είπες) ουδέποτε δάγκωσε εκείνος ο σκύλος, απλώς φοβήθηκες να μην το κάνει...
Συγκρίνουμε τις να μην πω, με τις βούρτσες.