Μιχάλη αυτος ο σκυλος δεν εχει ενα ελάττωμα
ο εκτροφέας του δημιούργισε ενα ελάττωμα
Εντελώς θεωρητικά και αν φυσικά εξακολουθούν και ισχύουν τα όσα ισχυρίζονταν οι παλιότεροι εκτροφεις αλλά και γενετιστές και αν μιλάμε για ένα απλό ζεύγος γονιδίων, το μακρύ ρύγχος είναι υποτελές, ενώ το κοντό κυρίαρχο.
Με απλά λόγια αν ζευγαρώσεις 2 σκύλους που έχουν μακρύ ρύγχος όλα τα κουτάβια θα έχουν επίσης μακρύ ρύγχος - αφού για να εκφραστεί ένα υποτελές χρειάζεται ομοζυγωτία (2 ίδια δηλαδή), άρα δεν υπάρχει το κυρίαρχο.
Με βάση αυτό, είναι πανεύκολο να το κλειδώσεις - που λένε.
Από αυτό γίνεται σαφές πως η ύπαρξη κοντομούρικων ροτ μόνο τυχαία δεν είναι. Για να εμφανιστεί σε έναν σκύλο ή πρέπει επι τούτου να το επέλεξε ο εκτροφέας του ή να αναγκάστηκε να το επιλέξει - αν ο σκύλος είχε άλλα χαρίσματα - με σκοπό αργότερα να το απομακρύνει.
Ξαναλέω όλα αυτά σε θεωρητικό επίπεδο και με τις προϋποθέσεις που έθεσα.
Εγω δεν κολλάω στα πρότυπα εσείς κολλάτε
"σύμφωνα με το προτυπο..."
"ακολουθείς το προτυπο..."
"οτι λέει το προτυπο..."
"ειναι εκτός προτύπου..."
Είναι όλα σχετικά.
Για χαρακτηριστικά μετρήσιμα, που δεν υπάρχει ή δεν μπορεί να υπάρξει παρερμηνεία, μπορείς εύκολα να πεις πως είναι εκτός προτύπου. Πχ τα αυτιά (όρθια - πεσμένα) ή το ύψος ή το βάρος ή η πλάτη (ίσια, επίπεδη).
Σε χαρακτηριστικά που μπορεί να υπάρξει παρερμηνεία και το πρότυπο αφήνει λίγο την φαντασία ελεύθερη, δεν μπορείς αβίαστα να πεις πως είναι εκτός προτύπου. Υπάρχει απλά μια μικρή ή μεγάλη απόκλιση αλλά πάντοτε σε υποκειμενικό επίπεδο.
Αλλιώς πχ μπορεί να ερμηνεύω εγώ το συγκεκριμένο πρότυπο της FCI στο muzzle, αλλιώς ο Κώστας.
Αλλά και οι 2 συμφωνούμε πως είναι ένα όρθιο αυτί.
Στην θέση του αυτιού πάλι μπορεί να διαφωνήσουμε.
Το δικό μου το ιδεατό είναι διαφορετικό από το δικό σου ή του Κώστα ή του Παναγιώτη.
Και εκεί είναι που η γνώση της ιστορίας παίζει καταλυτικό ρόλο. Μόνο αν γνωρίζεις τι εξυπηρετούσε το χ,ψ χαρακτηριστικό μπορείς να έχεις μια πιο ξεκάθαρη εικόνα του τι ζητείται, όσο φλου και να είναι η διατύπωση. Ξέρεις πως ο σκύλος επιτελούσε αυτή την εργασία και δεν υπάρχει περίπτωση να μπορούσε να επιβιώσει με κοντό ρύγχος.
Το ίδιο ισχύει και με τους κριτές.
Οχι μόνο με τους εκτροφείς.
Επίσης σε πρότυπα αρκετών φυλών αναφέρονται κάποια σοβαρά ελαττώματα και ελαττώματα αποκλεισμού.
Είναι άλλο πράγμα θεωρώ το είναι εκτός προτύπου σε αυτό το χαρακτηριστικό ένας σκύλος αλλά τον κρατάω στην αναπαραγωγική γραμμή γιατί εχει άλλα καλά και για να μην κλείσω πολύ την γενετική δεξαμενή με ότι αυτό σημαίνει, και άλλο τον ανεβάζω σε βάθρο.
Θα πρέπει να βραβεύονται, θεωρητικά τουλάχιστον οι σκύλοι που είναι πιο κοντά στο πρότυπο, όχι αυτοί που αποκλίνουν από αυτό (ακόμα και αν είναι ο καλύτερος που έχει παρουσιαστεί στην συγκεκριμένη διοργάνωση, στους τυφλούς δεν πρέπει να βασιλεύει ο μονοφθαλμος). Διαφορετικά κινδυνεύουμε να επιβραβεύουμε τα ολισθήματα στην εκτροφή και μετα να ψάχνουμε να βρούμε ποιος φταίει.
Δυστυχώς πολλές φορές επιβραβεύεται ο μονόφθαλμος, γιατί δεν υπάρχει συναγωνισμός. Σπάνια βέβαια αυτός ο μονόφθαλμος θα ανέβει σε κάποιο βάθρο. Πρέπει και σε άλλες φυλές να υπάρχουν αντίστοιχοι μονόφθαλμοι για να ξεχωρίσει ο "δικός μας".
Αλλά πάντοτε υπάρχουν αποκλίσεις από το πρότυπο. Είτε μικρές - αμελητέες, είτε μεγάλες και σημαντικές για την φυλή και τις επόμενες γενιές.
Ενας κριτής έλεγε κάποτε πως "οι σπουδαίοι σκύλοι φέρουν τα ελαττώματά τους με χάρη".
Αυτό σημαίνει πως οι αρετές τους είναι τόσο εκθαμβωτικές που "κρύβουν" τις όποιες αδυναμίες έχουν. Δεν σε αφήνουν να τις δεις...
Στα χέρια των εκτροφέων είναι να εκμεταλλευτούν αυτές τις αρετές και να διορθώσουν τις αδυναμίες. Και όλο αυτό το ταξίδι θέλει χρόνο και φυσικά υγιής προθέσεις.
Οταν αυτό γίνεται για το χρήμα ή την δόξα, το παιχνίδι είναι χαμένο εξαρχής!
Το τέλειο δεν υπάρχει, δεν υπήρξε ούτε πρόκειται να υπάρξει - εκτός αν όλα γίνουν σε εργαστήρια.