Δεν μπορώ να ξέρω τι έχει συμβεί στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Θεωρώ όμως ότι ισχύουν τα εξής.
Το να μαζέψει κάποιος έναν σκύλο που κυκλοφορεί μόνος του στο δρόμο δεν είναι κλοπή αλλά διάσωση.
Το να τον κρατήσει αν ο σκύλος δεν έχει στοιχεία δεν βλέπω πώς είναι παράνομο.
Το πόσο θα ψάξει κανείς για το σπίτι του σκύλου, εξαρτάται από τις γνώσεις, την υπομονή του και το χρονικό διάστημα που έχει δυνατότητα να φιλοξενήσει τον σκύλο μέχρι να βγει άκρη.
Η δική μου υπομονή πάντως έχει αρχίσει να εξαντλείται αγρίως με όλα αυτά τα σκυλιά που είναι "από σπίτι" αλλά βολτάρουν μόνα τους.
Πριν από κάποιο καιρό είδα ένα κανισοειδές μόνο του στο δρόμο. Προσπάθησα να δω αν έχει ταυτότητα, παραλίγο να φάω δάγκωμα και τελικά δεν είχε. Συνέχισα να το ακολουθώ για να δω αν υπάρχει άνθρωπος εκεί κοντά. Δεν υπήρχε. Άρχισα να ρωτάω περαστικούς και ανθρώπους στα μαγαζιά της γειτονιάς και να παίρνω τηλέφωνο όσους ήξερα ότι μένουν κοντά για να ρωτήσω μήπως κάποιος το ξέρει. Κανένας. Δεν είχα λουρί πάνω μου και δεν έπαιζε να πάρω το σκυλί αγκαλιά γιατί ήταν και ξινό. Πήγα στο πλησιέστερο σημείο όπου μπορούσα να βρω έστω και αυτοσχέδιο λουρί, επέστρεψα και άρχισα ξαναρωτάω περαστικούς, αυτή τη φορά για να δω που πήγε. Με ρωτούσαν αν το έχασα και τους έλεγα ότι δεν το έχασα αλλά το ψάχνω γιατί μάλλον έχει χαθεί. Η τρελή της γειτονιάς... Το σκυλί δεν πρέπει να ήταν πάνω από 6-7 κιλά και κούτσαινε ελαφρά στο ένα πόδι. Σκεφτόμουν τότε ότι δεν μπορεί να είναι αδέσποτο της γειτονιάς, κάποιος θα το έχει χάσει. Μετά από σχεδόν 2 ώρες (τις οποίες ομολογώ είχα για σκότωμα, αλλιώς δεν θα μπορούσα να ασχοληθώ τόσο) έμαθα ότι το σκυλί είναι του κυρ τάδε και "κοίτα να δεις, έφτασε ως την πλατεία; Συνήθως βολτάρει από εκεί και κάτω". Η πλατεία βρισκόταν σε δρόμο όπου σκοτώνονται συχνά πυκνά ζώα. Μόλις πριν λίγες μέρες είχε πεθάνει ένα στα χέρια μου, γι'αυτό και επέμεινα τόσο. Μα την αλήθεια, αν το ξαναέβλεπα θα το έπαιρνα μαζί μου επί τόπου και χέστηκα ποιανού κυρ τέτοιου υποτίθεται ότι είναι. Δεν ξέρω αν δεν το ξανασυνάντησα επειδή παρέμεινε στην "κάτω γειτονιά" ή τελικά έγινε χαλκομανία πουθενά. Σε απόσταση 3-4 τετραγώνων από εκεί που το είδα πάντως υπήρχε δρόμος υψηλής κυκλοφορίας, χειρότερος από αυτόν όπου κυκλοφορούσε πριν.
Το σενάριο έχει ξαναπαιχτεί πολλές φορές με σκυλιά μικρά, μεγάλα, γέρικα, επιθετικά. Με εμένα να τα ακολουθώ πεζή ή τα σκυλιά να ακολουθούν εμένα και τον σκύλο μου που δεν θέλει πολλά πολλά και εμένα να προσπαθώ να τα ξεφορτωθώ (γιατί είναι και επίμονα αφού θεωρούν το δρόμο τσιφλίκι τους) ή με εμένα συνοδηγό και τον οδηγό να προσπαθεί να κάνει μανούβρες για να προλάβει τον σκύλο ενώ ταυτόχρονα συλλέγει μούτζες που μοιράζουν οι οδηγοί διπλανών οχημάτων.
Δύο είναι τα σενάρια πλέον. Ή θα κάνω ότι δεν τα βλέπω ρισκάροντας να είναι πραγματικά χαμένα ή θα μαζεύω ότι αμολυτό βλέπω μπροστά μου και ας μοιάζει να είναι από σπίτι. Παράλογο;