Συγνώμη αλλά αδυνατώ να καταλάβω τη λογική "δεν κάνω καταγγελία γιατί νομίζω, μπορεί, ενδέχεται, πιθανολογώ, μυρίζω τα νύχια μου, ψυχανεμίζομαι, υποθέτω, ότι ΙΣΩΣ αντιμετωπιστώ με αδιαφορία από αστυνομικούς!" :-?
Κακώς τότε συζητήθηκε εξ’ αρχής το θεμα και κακώς έγιναν οι γλαφυρές περιγραφές της κακοποίησης των ζώων:
Για όνομα του Θεού, θα πρέπει να επιχειρηματολογούμε μονίμως για τα αυτονόητα?
Κακώς τότε συζητήθηκε εξ’ αρχής το θεμα και κακώς έγιναν οι γλαφυρές περιγραφές της κακοποίησης των ζώων:
"Ώσπου μια μέρα τους είδα να τρέχουνε ο ένας μπροστά και ο άλλος από πίσω με μια καρέκλα στα χέρια. Ξαφνικά η καρέκλα προσγειώθηκε με δύναμη στη ράχη του μικρού και έγινε κομμάτια",
"Έκλαψα φώναξα, προσπάθησα να τον εμποδίσω μα το μόνο που κέρδισα ήταν άλλη μια σπασμένη καρέκλα στη ράχη μου"
"Από τότε έγινε απόμακρος και επιθετικός, παρατήρησα τη σχέση του με το αφεντικό και έβλεπα όλο και πιο συχνά να τον χτυπάει πότε με τα χέρια, με τα πόδια πότε με ξύλα ή καρέκλες. Όσες φορές προσπάθησα να παρέμβω, χτυπήθηκα άσχημα κι εγώ, μα δεν μου πήγαινε καρδιά να τον αφήσω μόνο."
Για όνομα του Θεού, θα πρέπει να επιχειρηματολογούμε μονίμως για τα αυτονόητα?
Last edited: