Και μιας και ο λόγος περί κοινωνικοποίησης...
Περνάω πολλές φορές απο μία αλάνα που μαζύονται σκυλιά και τα αφήνουν όλοι ελεύθερα να παίζουν, οπότε και ο δικός μου τρελαίνεται να πάει μαζί τους.
Μπήκα στον πειρασμό, τους πλησίασα, τον άφησα να παίξει, με τα άλλα σκυλιά.. και όντως έτρεχε μαζί τους, έπαιζε μια χαρά και είχε κολλήσει δίπλα σε ένα θηλυκό. Μετά απο 20 λεπτά άρχισε να μυρίζει το θηλυκό (μεγαλύτερο απο αυτόν) το οποίο ενοχλήθηκε και άρχισε να του γαβγίζει και να τον δαγκώνει.. Οι υπόλοιποι φοβήθηκαν και μάζεψαν όλοι τα σκυλιά τους (φυσικά με το που άρχισε ο καβγάς αναγκάστηκα να τον μαζέψω και να του περάσω λουρί.
Απότομα (γιατί τους χάλασα την ήσυχη παρέα) μου είπαν ότι ο σκύλος μου θέλει να πάει σε εκπαιδευτή για κοινωνικοποίηση και ότι δεν πρέπει μέχρι τότε να τον φέρνω σε επαφή με άλλα σκυλιά και με τον τρόπο τους με έδιωξαν.
Φυσικά απο τότε αποφεύγω να περάσω απο το σημείο αυτό, γιατί ο δικός μου, μόλις βλέπει τα υπόλοιπα τρελαίνεται και θέλει να πάει να παίξει..
Με άλλα σκυλιά που έχει βρεθεί μαζί τους και είναι μόνα τους και όχι αγέλη, δεν έχει πρόβλημα και έχει τυχει να παίζει με θηλυκό πάνω απο 1 ωρα συνεχόμενα χωρίς να έχουν τσακωθεί, μέχρι που έλιωσαν και τα δυο και ξάπλωσαν διπλα διπλα, να ξεκουραστούν.
Τελικά, θέλει εκπαίδευση κοινωνικοποίησης ο σκύλος μου, ή όχι; Είμαι σε ένα προβληματισμό και έχω φτάσει να απομακρύνομαι όταν βλέπω άλλα σκυλιά να πλησιάζουν, γιατί η πρώτη ερώτηση που μου κάνουν όλοι, ακόμη και όταν τον έχω σε στάση "κάτσε" για να τους αφήσω να περάσουν, είναι " είναι άγριος; δαγκώνει;, ορμάει; μήπως να τον μαζέψεις;; " και φυσικά βλέμματα αντιπάθειας, χωρίς καν ο δικός μου να γρυλίσει...