Δεν είναι απλά δυσοίωνο. Είναι 100% σίγουρο ότι δεν θα πάει καθόλου καλά το πράγμα αν συνεχίσει έτσι.
@Koutavomama δεν ήθελα να γίνω σκληρή αλλά η αλήθεια είναι ότι αν θέλεις όντως να βελτιώσετε τη σχέση σας κ να περάσετε σε μία καλύτερη φάση κοινής συμβίωσης, ένα πράγμα πρέπει να καταλάβεις:
Το πρόβλημα στη σχέση σου με το σκυλί σου αυτή τη στιγμή είσαι εσύ. Όχι το σκυλί. Κ να έχει δλδ κάποιο πρόβλημα συμπεριφοράς το σκυλί, δεν είναι εύκολα αντιληπτό γιατί το καλύπτουν τα δικά σου θέματα.
Γιατί; Γιατί βρίσκεσαι σε απόλυτο πανικό. Ο οποίος προκαλείται από 2 πράγματα: 1) την έλλειψη γνώσης σου σε βασικά πράγματα για τα σκυλιά κ τα κουτάβια - το όποιο είναι απόλυτα λογικό, 2) την πολύ κακή αντίδρασή σου στα αποτελέσματα αυτής της άγνοιας (όπως τα περιέγραψε η vrmode πιο πάνω) - κ αυτό δεν είναι λογικό ή θεμιτό. Και
ο πανικός μόνο χάος μπορεί να επιφέρει. Κ το έχει φέρει ήδη, όπως περιγράφεις.
Εάν συνεχίσεις δε έτσι, το σκυλί θα συνεχίσει να αντιδράει, κλιμακωτά, στην αγανακτισμένη/απηυδησμένη συμπεριφορά σου απέναντί του κ τα προβλήματά σας ΜΟΝΟ θα γιγαντώνονται.
Γι'αυτό χρειάζεσαι απαραίτητα ΚΑΛΟ εκπαιδευτή (είναι πολύ βασικό να μην αποτανθεις σε κακό εκπαιδευτή, κ υπάρχουν πολλοί εκεί έξω, γιατί θα τα χειροτερέψει όλα), για να σου εξηγήσει κ να σου μάθει, πρωτίστως σε εσένα, κάποια βασικότατα πράγματα, οπότε επακόλουθα να σε ξεαγχωσει κ να σε αποφορτίσει από αυτή σου την απόγνωση.
Χρειάζεται να κοιτάξεις κ λίγο έξω από σένα κ το τι "κακό σε βρήκε" (για έναν-δυο ολάκερους μήνες...) κ να σταματήσεις να αμύνεσαι μόνο, αλλά να δεις τα πράγματα λίγο πιο αντικειμενικά. Αυτή τη μεγάλη χάρη, το μέγα προσωπικό όφελος, να μας αναγκάσουν να κοιτάξουμε λίγο κ τα δικά μας θέματα, μόνο τα ζώα κ τα παιδιά μας το προσφέρουν απλόχερα. ΑΝ επιτρέψεις κ συναινέσεις σ' αυτή τη διεργασία, θα είναι μακροπρόθεσμα τόσο ευεργετικό κ για σένα προσωπικά, που θα καταλήξεις ευγνώμων στο σκυλί.
Κ κάτι τελευταίο, γιατί το ανέφερες κάποιες σελίδες πίσω: κανένας ποτέ δεν πήρε σκυλί κ το μόνο με το οποίο χρειάστηκε να ασχοληθεί ήταν οι βόλτες κ το φαγητό του κ κατά τ'άλλα συνέχισε τη ζωή του κανονικά όπως ήταν πριν.
Κανένας.
Ποτέ.
Το πόσο δούλεψε ή δε δούλεψε κάποιος παραπάνω ή λιγότερο από κάποιον άλλον με το σκυλί του, έτερον εκατερον. Όπως προείπαν τα παιδιά, δεν κάνουμε διαγωνισμό για το ποιος είναι ο καλύτερος σκυλογονιος/σκυλοϊδιοκτητης. Αυτό όμως δεν υπερκαλύπτει το
γεγονός ότι όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη μιας άλλης ζωής - που δεν είναι λαμπατερ για να το βάζεις στην πρίζα, να το αναβοσβηνεις κατά το δοκούν κ να του αλλάζεις μόνο τη λάμπα μια στο τόσο - η ζωή σου θα αλλάξει για να συμπεριλάβει τις ανάγκες αυτού του έμβιου όντος. Συχνά, χρειάζεται να αλλάξει σημαντικά.
Εν κατακλείδι, η συμβουλή μου είναι:
Συνεργασου με το σκυλί σου, μην το βάζεις απέναντί σου σαν πρόβλημα. Αν δεν το καταλάβεις (το σκυλί εννοώ), το χαρακτήρα του, τις ανάγκες του, τα πράγματα που πρέπει να προσαρμόσετε κ οι δυο για να συμβιώσετε όμορφα, ΠΡΩΤΗ εσύ, δεν θα σε καταλάβει ποτέ αυτό. Βοήθα το για να σε βοηθήσει.
