Περιμενει να βρει την ωραια γευση και στο φαγητο του. Δεν ειναι χαζος, γευτικε πιο ωραια και ζουμερα πραγματακια και λεει να δοκιμασει τη τυχη του.
Κοκκαλα ωμα ετσι?
Δεν του αρεσει η τροφη η ειναι χορτατος?
- Thread starter StergiosMpa
- Ημερομηνία δημιουργίας
Κοκκαλα ωμα ετσι?
xaxaxaxaa ωραια!! για να δουμε ποσο θα μεινει νηστικος!!Καλημέρα.
Όχι, δεν ισχύει το ότι ο σκύλος πρέπει να αλλάζει τροφές.
Ο σκύλος κάνει thrive με την συνήθεια, που λέει η θειά η χορεύτρια.
Ο σκύλος σου σε δοκιμάζει. Άμα του δίνεις και κανένα μεζεδάκι, σου λέει τι μου δίνεις αυτή εδώ την τροφή που μοιάζει με κακά προβάτου. Ο κεφτές που είναι;
Σοβαρά πάντως, κάποια σκυλιά είναι πολύ επιλεκτικά με την τροφή.
Η λύση απλή, βάζεις την τροφή για 20 λεπτά μπροστά του, αν δεν φάει την παίρνεις. Την ξαναδίνεις αργότερα ή στο επόμενο γεύμα (εάν ήταν ενήλικο).
Επιλεκτικός ή μη, άμα πεινάσει θα φάει, δεν θα πεθάνει από την πείνα.
Μην σπάσεις, μην λυγίσεις, μην κάνεις πίσω, την πάτησες και θα γίνεις σαν εμένα πριν μερικά χρόνια που οι διαπραγματεύσεις που έκανα με την σκύλα για να φάει, ήταν πιο πολλές από του Τσίπρα στην Ευρώπη
Ακου,
Η σκυλα μου τρωει και πετρες , εβαζα το μπωλ και το εγλυφε. Η μανα μου ομως ειχε-εχει το κακο συνηθειο να της δινει τυρακι κιτρινο , αυγουλακια , λιγο χοιρινουλι ψητο κλπ.
Μια μερα σαν κουταβι και αυτη δεν εφαγε τη τροφη , ετσι εισαι της λεω ? Εκοψα τα παντα (τα εξτρα) , 2 ημερες κουτσοετρωγε τη ξηρα , απο τη 3η αρχισε το γλυψιμο παλι.
Βεβαια πλεον , της κουτσοδινω και κανα μεζε αλλα πολυ περιορισμενα και πλεον γλυφει και το μπωλ με τη ξηρα.
Καλο ειναι να τρωει συνδυασμο τροφων και οχι μονο ξηρα εναν κωδικο για ολη τη ζωη του. Αλλα οι αλλαγες θα πρεπει να μη γινονται σε μικρα διαστηματα , πχ τρωει 1 κωδικο για 5-6 μηνες , μετα αλλαζεις κλπ. Εγω της μαγειρευω κιωλλας κανα 2 φορες το μηνα και κανω αναμειξη
Η σκυλα μου τρωει και πετρες , εβαζα το μπωλ και το εγλυφε. Η μανα μου ομως ειχε-εχει το κακο συνηθειο να της δινει τυρακι κιτρινο , αυγουλακια , λιγο χοιρινουλι ψητο κλπ.
Μια μερα σαν κουταβι και αυτη δεν εφαγε τη τροφη , ετσι εισαι της λεω ? Εκοψα τα παντα (τα εξτρα) , 2 ημερες κουτσοετρωγε τη ξηρα , απο τη 3η αρχισε το γλυψιμο παλι.
Βεβαια πλεον , της κουτσοδινω και κανα μεζε αλλα πολυ περιορισμενα και πλεον γλυφει και το μπωλ με τη ξηρα.
Καλο ειναι να τρωει συνδυασμο τροφων και οχι μονο ξηρα εναν κωδικο για ολη τη ζωη του. Αλλα οι αλλαγες θα πρεπει να μη γινονται σε μικρα διαστηματα , πχ τρωει 1 κωδικο για 5-6 μηνες , μετα αλλαζεις κλπ. Εγω της μαγειρευω κιωλλας κανα 2 φορες το μηνα και κανω αναμειξη
Δεν είναι το ίδιο να αλλάξεις κωδικό, με το να αλλάξεις εταιρία (συνήθως)
Κι εγώ άλλαζα "γεύσεις" να το πω απλά, αλλά εταιρία το έκανα αργά και σταδιακά.
Γενικά είμαι της άποψης ότι δοκιμάζεις μια τροφή, εάν "κάτσει" καλά στον σκύλο, την δίνεις για ένα διάστημα και κάνεις εξετάσεις. Αν βγουν καλές, συνεχίζεις στην ίδια διατροφή για πολύ καιρό, μέχρι να αλλάξει κάποιο από τα δεδομένα σου
Κι εγώ άλλαζα "γεύσεις" να το πω απλά, αλλά εταιρία το έκανα αργά και σταδιακά.
Γενικά είμαι της άποψης ότι δοκιμάζεις μια τροφή, εάν "κάτσει" καλά στον σκύλο, την δίνεις για ένα διάστημα και κάνεις εξετάσεις. Αν βγουν καλές, συνεχίζεις στην ίδια διατροφή για πολύ καιρό, μέχρι να αλλάξει κάποιο από τα δεδομένα σου
Και εταιρεια να αλλαξεις (σε διαστημα πχ 6 μηνων) ποιο το προβλημα αν ειναι ποιοτικη τροφη και του καθονται καλα και οι 2 τροφες? Καλο του κανει γιατι περνει και αλλα συστατικα
Αν δινεις για χρονια την ιδια τροφη αυξανεις τον κινδυνο για αλλεργιες
Μετρο και ισορροπια , οχι συχνες αλλαγες και οχι μια τροφη για παντα
Αν δινεις για χρονια την ιδια τροφη αυξανεις τον κινδυνο για αλλεργιες
Μετρο και ισορροπια , οχι συχνες αλλαγες και οχι μια τροφη για παντα
Οι σκύλοι έχουν περίπου το 1/5 των γευστικών καλύκων σε σχέση με εμάς. Το να αλλάξεις γεύση είναι ανθρωποποίηση, ο σκύλος δεν πολύκαταλαβαίνει διαφορά γευστικά, οσφρητικά μόνο.
Δεν το λέω για εσένα Ασμοδαίε, αλλά γενικά το λέω για όσους διαβάζουν.
Στα υπόλοιπα που λες συμφωνώ, είναι ίσως και ο μόνος τρόπος για να είσαι σίγουρος πως δίνεις όλα όσα χρειάζεται εν μέρει. Απλά κάποιοι, (που γνωρίζω κιόλας) κάθε τσουβαλάκι είναι και άλλη τροφή. Αυτό είναι κακό, ειδικά σε σκύλους με στομαχικές ευαισθησίες. Δεν μπορείς να πας τον σκύλο από 27% πρωτεΐνη σε 35% και πίσω σε 27% σε 30 μέρες.
Ιδανικά, βρίσκεις κάποιους καλούς κωδικούς που κάθονται καλά στο σκυλί και κάνεις ένα rotation, όχι συχνά. Οι απόψεις διίστανται γενικά και για αυτό πάντα η καλύτερη λύση για εμένα θα ήταν το ελαφρώς μαγειρευτό.
Edit: Οι 6 μήνες είναι σαφώς οκ, αναφέρομαι στο επάνω παράδειγμα.
Δεν το λέω για εσένα Ασμοδαίε, αλλά γενικά το λέω για όσους διαβάζουν.
Στα υπόλοιπα που λες συμφωνώ, είναι ίσως και ο μόνος τρόπος για να είσαι σίγουρος πως δίνεις όλα όσα χρειάζεται εν μέρει. Απλά κάποιοι, (που γνωρίζω κιόλας) κάθε τσουβαλάκι είναι και άλλη τροφή. Αυτό είναι κακό, ειδικά σε σκύλους με στομαχικές ευαισθησίες. Δεν μπορείς να πας τον σκύλο από 27% πρωτεΐνη σε 35% και πίσω σε 27% σε 30 μέρες.
Ιδανικά, βρίσκεις κάποιους καλούς κωδικούς που κάθονται καλά στο σκυλί και κάνεις ένα rotation, όχι συχνά. Οι απόψεις διίστανται γενικά και για αυτό πάντα η καλύτερη λύση για εμένα θα ήταν το ελαφρώς μαγειρευτό.
Edit: Οι 6 μήνες είναι σαφώς οκ, αναφέρομαι στο επάνω παράδειγμα.
Προσωπικα οτιδηποτε πανω απο 31% πρωτεινη για το κλιμα της Ελλαδας το θεωρω παρα πολυ για μονιμη τροφη
Μπα, απλα πράγματα:
Μεινε μακρια απο καλαμποκι, για Ελλάδα πρωτείνη περίπου στο 24%-30%, που και που προσθέτεις χρησιμα πραγματακια (ψαρολαδο, καρυδέλαιο, λαχανικα, φρουτα, γιαουρτι, κεφιρ, βιταμινη c, ζωμο κοκκαλα/κρεας)
Αν τρωει, δεν χεζει πουρεδες, εχει ορεξη για παιχνιδι και δεν ξυνεται υπερβολικα συνεχιζεις σε αυτο το μοτίβο.
Ικανοποιημένος μπορείς να είσαι με απλά πράγματα,
εννοώ αν μπεις στον κόπο να εντρυφήσεις στις ανάγκες, στα διατροφικά μοντέλα, στην κάθε τροφή που σου γυαλίζει στο μάτι, σε κάθε συστατικό κλπ κλπ είναι τέτοιος ο όγκος της πληροφορίας που το καις λίγο
εννοώ αν μπεις στον κόπο να εντρυφήσεις στις ανάγκες, στα διατροφικά μοντέλα, στην κάθε τροφή που σου γυαλίζει στο μάτι, σε κάθε συστατικό κλπ κλπ είναι τέτοιος ο όγκος της πληροφορίας που το καις λίγο
Τώρα θα πετάξω κοτσάνα, αλλά σοβαρά, η ακάνα ήταν η μόνη τροφη που αρνιόταν να φαει η Χάιντι (η ηλικιωμένη κοπρούλα μου) και η μόνη (γατίσια εκδοχή) που η γάτα μου κοιτάει σα να λέει, να τις φας εσύ αυτές τις αποξηραμένες ποντικοκουράδες
Έχω ακούσει κι από άλλους ότι παρόλη την ποιότητα δεν είναι αρκετά γευστική (μυρωδάτη, όπως θέλετε να το πείτε) και πολλοί σκύλοι την τρώνε χωρίς ενθουσιασμό.
Έχω ακούσει κι από άλλους ότι παρόλη την ποιότητα δεν είναι αρκετά γευστική (μυρωδάτη, όπως θέλετε να το πείτε) και πολλοί σκύλοι την τρώνε χωρίς ενθουσιασμό.
Aπο την ώρα που σταμάτησα να αφήνω το μπολ με το φαγητό στη διάθεσή της όταν ήταν κουτάβι πέρασαν μερικές ημέρες μέχρι να σταματήσει να αφήνει φαγητό για αργότερα. Δεν είμαι σύμφωνος με την "αποστειρωμένη" γευστικά διατροφή, δίνω μεζέδες κι απο τα φαγητά μας κι απο λιχουδιές κι όλα με μέτρο. Αν τύχει και περισσέψει μπριζόλα π.χ. θα δώσω στη μικρή ολόκληρο γεύμα απο κρέας κι ας είναι μαγειρεμένο με αλατοπίπερα. Δεν θα πάθει τίποτα κανένα σκυλί με μια στο τόσο.
Το κουτάβι μου μεγάλωσε με ακάνα και την καταβροχθίζει ακόμη με την ίδια βουλιμία. Δεν παίρνω επίσης πάντα τον ίδιο κωδικό για να αλλάζει η γεύση. Η βαρεμάρα έρχεται με την "αποστειρωμένη" συνήθεια.
Το κουτάβι μου μεγάλωσε με ακάνα και την καταβροχθίζει ακόμη με την ίδια βουλιμία. Δεν παίρνω επίσης πάντα τον ίδιο κωδικό για να αλλάζει η γεύση. Η βαρεμάρα έρχεται με την "αποστειρωμένη" συνήθεια.
Δεν νομίζω ότι αλλάζει γεύση, μυρωδιά αλλάζει.
Όσο για το
Πριν αναλάβω το ένα από τα 2 σκυλιά μου, του δίνανε συχνά εώς συνέχεια ανθρώπινο φαγητό (με πολύ αλάτι) οι εξετάσεις βγήκαν άλλα ντ'άλλων. πχ αιματοκρίτης σχεδόν 60.
Όσο για το
Επειδή μας διαβάζουν, άλλο το μια στο τόσο και άλλο το συχνά.
Πριν αναλάβω το ένα από τα 2 σκυλιά μου, του δίνανε συχνά εώς συνέχεια ανθρώπινο φαγητό (με πολύ αλάτι) οι εξετάσεις βγήκαν άλλα ντ'άλλων. πχ αιματοκρίτης σχεδόν 60.
Από πάντα Σοφία τα σκυλιά έτρωγαν ανθρώπινα αποφάγια.
Αλατισμένα, αναλατα, ψητά, βραστά, τηγανητα και ό,τι χωράει ο νους.
Από πάντα.
Εδώ τσάι δίνανε τον 19ο αιώνα.
Δεν ξέρω τι μας έχει πιάσει τα τελευταία χρόνια και τα έχουμε απορρίψει όλα αυτά για χάριν των ξηρών τροφών και ειλικρινά δεν ξέρω τι έχουν κερδίσει τα ίδια τα σκυλιά.
Μακροζωία μήπως;
Δεν ξέρω, απλά ρωτάω.
Αλατισμένα, αναλατα, ψητά, βραστά, τηγανητα και ό,τι χωράει ο νους.
Από πάντα.
Εδώ τσάι δίνανε τον 19ο αιώνα.
Δεν ξέρω τι μας έχει πιάσει τα τελευταία χρόνια και τα έχουμε απορρίψει όλα αυτά για χάριν των ξηρών τροφών και ειλικρινά δεν ξέρω τι έχουν κερδίσει τα ίδια τα σκυλιά.
Μακροζωία μήπως;
Δεν ξέρω, απλά ρωτάω.
Για περίπου 30.000 χρόνια ο σκύλος βρίσκεται στο πλάι του ανθρώπου και τρέφεται ως επί το πλείστον ή αποκλειστικά από αυτόν.
Περνώντας σε "fast forward" 29.842 χρόνια, φτάνουμε στο 1860 περίπου όπου ο James Spratt, ένας νέος ηλεκτρολόγος από το Cincinnati, πήγε στο Λονδίνο για την επιχείρηση φωτισμού που λειτουργούσε.
Στο λιμάνι του Λονδίνου παρατήρησε ότι τα μέλη του πληρώματος από το πλοίο που είχε ταξιδέψει έριχναν κάποια μπισκότα που είχαν απομείνει από τις μερίδες του πλοίου στα σκυλιά που περίμεναν στην αποβάθρα. Τα "μπισκότα του πλοίου" (ship's biscuits), ήταν η βασική τροφή για τους ναυτικούς για αιώνες. Το αλεύρι, το νερό και το αλάτι αναμειγνύονταν σε μια σκληρή ζύμη, ψήνονταν, αφήνονταν να σκληρύνουν και να στεγνώσουν. Τα μπισκότα αποθηκεύονταν εύκολα και είχαν εξαιρετικά μεγάλη διάρκεια ζωής, η οποία ήταν σημαντική τις ημέρες εκείνες, πριν από την ύπαρξη των ψυγείων. Αυτά τα μπισκότα έμοιαζαν πολύ με τα σημερινά μπισκότα σκυλιών.
Αυτό έδωσε στον Spratt την ιδέα να δημιουργήσει "ειδικά" μπισκότα για σκύλους, βολικά για τους ιδιοκτήτες σκύλων.
Βλέπετε, ο σκύλος είχε φτάσει να είναι κάτι σαν "είδος πολυτελείας", ένα "αξεσουάρ" που ο κόσμος ασχολούνταν μαζί του από χόμπι και όχι από ανάγκη πλέον. Έτσι αναζητούσε την ευκολία μα και την ψευδαίσθηση ότι ταΐζει κάτι ιδιαίτερο, κάτι "εξειδικευμένο".
Η συνταγή του Spratt για το πρώτο μπισκότο σκυλιών ήταν ένα μείγμα από σιτάλευρο, λαχανικά, παντζάρια και αίμα βοδινού. Το επιχειρηματικό εγχείρημα του Spratt ήταν επιτυχημένο, ικανοποιώντας μια νέα ζήτηση της αγοράς.
Το 1870 η ακμάζουσα επιχειρηματική δραστηριότητα του Spratt μεταφέρεται και στην Νέα Υόρκη και γεννιέται η Αμερικάνικη Αγορά Τροφών για Σκύλους.
Το 1880 ιδρύεται η Medicated Dog Bread, από τον κτηνίατρο A.C. Daniel στην Βοστόνη.
Το 1908 η εταιρία F.H. Bennet Biscuit άρχισε να παράγει μπισκότα σε σχήμα κόκαλου και άρχισε, επίσης, να παράγει την πρώτη τροφή για κουτάβια. Η ιδέα της παρασκευής τροφής για σκύλους σε διαφορετικά μεγέθη κροκέτας (μπισκότου, όπως λεγόταν) για διαφορετικές φυλές και ηλικίες σκύλων γεννιέται.
Το 1922 η Ken-L-Ration, εταιρία που δημιουργήθηκε από τους αδελφούς Chappel, από το Rockford του Illinois, έγινε το πρώτο κονσερβοποιημένο φαγητό σκυλιών στην αγορά. Κατασκευάστηκε από κρέας αλόγου και τα σκυλιά την λάτρεψαν. Ειδικά όταν οι αδελφοί Chappel άρχισαν να χορηγούν εκδηλώσεις για την εμπορία των προϊόντων τους και να διαφημίζονται σε δημοφιλείς ραδιοφωνικές εκπομπές όπως "Οι περιπέτειες του Rin Tin Tin".
Η κονσερβοποιημένη τροφή για σκύλους έγινε τόσο δημοφιλής ώστε η εταιρεία έπρεπε να ξεκινήσει την αναπαραγωγή αλόγων μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει την αυξανόμενη όρεξη των ιδιοκτητών και των σκύλων τους, με αποτέλεσμα τη σφαγή περίπου 50.000 αλόγων ετησίως από τη δεκαετία του 1930.
Το 1931 η Nabisco (Η Εθνική Εταιρεία Μπισκότων) αγόρασε την εταιρεία Bennet η οποία μετονομάστηκε σε Milkbones. Άρχισαν, επίσης, μια εκστρατεία για να γίνουν πραγματικά τα Milkbones η πλήρης «τυποποιημένη» τροφή για σκύλους της εποχής. Προσέλαβαν 3.000 πωλητές των οποίων η δουλειά επικεντρώνεται στην είσοδο των Milkbones στην εθνική συνείδηση, εξασφαλίζοντας ότι κάθε κατάστημα τροφίμων θα έχει το προϊόν διαθέσιμο.
Τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα για σκύλους, οι κονσέρβες, αυτή τη στιγμή υπερισχύουν σε δημοτικότητα. Γιατί; Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων είδαν ότι τα σκυλιά τους προτιμούσαν την εμπορική υγρή τροφή για σκύλους σε σύγκριση με τα μπισκότα και τα αγόραζαν περισσότερο. Με αυτόν τον τρόπο συνεχίστηκαν τα πράγματα στον συνεχώς αυξανόμενο και κερδοφόρο χώρο της τροφής σκύλων μέχρι να αλλάξει τα πάντα ένα σημαντικό γεγονός.
Το 1941 το 90% της αγοράς τροφών για σκύλους ήταν οι κονσέρβες. Τα πράγματα άλλαξαν όμως λόγω του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Η ξηρή τροφή για σκύλους έγινε δημοφιλής και πάλι επειδή η παρασκευή κονσερβοποιημένων τροφών για σκύλους μειώθηκε δραματικά λόγω έλλειψης μετάλλων (χρησιμοποιούνταν για τον πόλεμο) και η κυβερνήσεις έπρεπε να αρχίσουν να εξοικονομούν και να διανέμουν με δελτίο τρόφιμα όπως το κρέας.
Το 1950 η εταιρεία Ralston Purina άρχισε να παράγει τα δημητριακά Chex με ένα ειδικό μηχάνημα (cooking extruder). Χρησιμοποιώντας τον "εξωθητήρα", ένα μείγμα δημητριακών και άλλων συστατικών ωθούνται μέσω ενός σωλήνα όπου μαγειρεύονται υπό υψηλή πίεση και έπειτα διογκώνονται με αέρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα Chex που παραμένουν τραγανά μετά την προσθήκη γάλακτος. Αλλά τι έχει να κάνει αυτό με τους σκύλους;
Βλέπετε, εκείνο το διάστημα πολλοί ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων διαμαρτύρονταν για την πεπτικότητα, την υφή και την εμφάνιση του ξηρού φαγητού, του μπισκότου του σκύλου τους. Αυτό οδήγησε το τμήμα κατοικίδιων ζώων της Purina να προσπαθήσει να πειραματιστεί χρησιμοποιώντας τον εξωθητήρα από το τμήμα δημητριακών για να κάνει "καλύτερη" τροφή για σκύλους... και το κατάφεραν! Μετά από 3 χρόνια έκαναν την εμφάνιση τους τα Dog Chow, μια μάρκα και σύνθεση που είναι ακόμα δημοφιλής μέχρι και σήμερα.
Από εκεί και μετά, λίγο πολύ, τα πράγματα είναι πιο γνωστά. Η βιομηχανία τροφής κατοικίδιων καταγράφει συνεχώς αυξανόμενα κέρδη, γιγαντώνεται και σε συνεργασία με την κτηνιατρική κοινότητα παρουσιάζει έρευνες και μελέτες που δείχνουν την ξηρά τροφή ως την ιδανικότερη τροφή για τα σκυλιά.
Λιγότερο από 100 χρόνια εντατικού marketing ήταν υπέρ αρκετά για να στείλουν στην απόλυτη λήθη τα υπόλοιπα 29.900 χρόνια... Μαζί με αυτά, αφήσαμε και την κριτική μας ικανότητα και την λογική.
...και κάτι που ίσως βοηθήσει περισσότερο στο θέμα: "Γιατί ο σκύλος μου δεν τρώει;"
Περνώντας σε "fast forward" 29.842 χρόνια, φτάνουμε στο 1860 περίπου όπου ο James Spratt, ένας νέος ηλεκτρολόγος από το Cincinnati, πήγε στο Λονδίνο για την επιχείρηση φωτισμού που λειτουργούσε.
Στο λιμάνι του Λονδίνου παρατήρησε ότι τα μέλη του πληρώματος από το πλοίο που είχε ταξιδέψει έριχναν κάποια μπισκότα που είχαν απομείνει από τις μερίδες του πλοίου στα σκυλιά που περίμεναν στην αποβάθρα. Τα "μπισκότα του πλοίου" (ship's biscuits), ήταν η βασική τροφή για τους ναυτικούς για αιώνες. Το αλεύρι, το νερό και το αλάτι αναμειγνύονταν σε μια σκληρή ζύμη, ψήνονταν, αφήνονταν να σκληρύνουν και να στεγνώσουν. Τα μπισκότα αποθηκεύονταν εύκολα και είχαν εξαιρετικά μεγάλη διάρκεια ζωής, η οποία ήταν σημαντική τις ημέρες εκείνες, πριν από την ύπαρξη των ψυγείων. Αυτά τα μπισκότα έμοιαζαν πολύ με τα σημερινά μπισκότα σκυλιών.
Αυτό έδωσε στον Spratt την ιδέα να δημιουργήσει "ειδικά" μπισκότα για σκύλους, βολικά για τους ιδιοκτήτες σκύλων.
Βλέπετε, ο σκύλος είχε φτάσει να είναι κάτι σαν "είδος πολυτελείας", ένα "αξεσουάρ" που ο κόσμος ασχολούνταν μαζί του από χόμπι και όχι από ανάγκη πλέον. Έτσι αναζητούσε την ευκολία μα και την ψευδαίσθηση ότι ταΐζει κάτι ιδιαίτερο, κάτι "εξειδικευμένο".
Η συνταγή του Spratt για το πρώτο μπισκότο σκυλιών ήταν ένα μείγμα από σιτάλευρο, λαχανικά, παντζάρια και αίμα βοδινού. Το επιχειρηματικό εγχείρημα του Spratt ήταν επιτυχημένο, ικανοποιώντας μια νέα ζήτηση της αγοράς.
Το 1870 η ακμάζουσα επιχειρηματική δραστηριότητα του Spratt μεταφέρεται και στην Νέα Υόρκη και γεννιέται η Αμερικάνικη Αγορά Τροφών για Σκύλους.
Το 1880 ιδρύεται η Medicated Dog Bread, από τον κτηνίατρο A.C. Daniel στην Βοστόνη.
Το 1908 η εταιρία F.H. Bennet Biscuit άρχισε να παράγει μπισκότα σε σχήμα κόκαλου και άρχισε, επίσης, να παράγει την πρώτη τροφή για κουτάβια. Η ιδέα της παρασκευής τροφής για σκύλους σε διαφορετικά μεγέθη κροκέτας (μπισκότου, όπως λεγόταν) για διαφορετικές φυλές και ηλικίες σκύλων γεννιέται.
Το 1922 η Ken-L-Ration, εταιρία που δημιουργήθηκε από τους αδελφούς Chappel, από το Rockford του Illinois, έγινε το πρώτο κονσερβοποιημένο φαγητό σκυλιών στην αγορά. Κατασκευάστηκε από κρέας αλόγου και τα σκυλιά την λάτρεψαν. Ειδικά όταν οι αδελφοί Chappel άρχισαν να χορηγούν εκδηλώσεις για την εμπορία των προϊόντων τους και να διαφημίζονται σε δημοφιλείς ραδιοφωνικές εκπομπές όπως "Οι περιπέτειες του Rin Tin Tin".
Η κονσερβοποιημένη τροφή για σκύλους έγινε τόσο δημοφιλής ώστε η εταιρεία έπρεπε να ξεκινήσει την αναπαραγωγή αλόγων μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει την αυξανόμενη όρεξη των ιδιοκτητών και των σκύλων τους, με αποτέλεσμα τη σφαγή περίπου 50.000 αλόγων ετησίως από τη δεκαετία του 1930.
Το 1931 η Nabisco (Η Εθνική Εταιρεία Μπισκότων) αγόρασε την εταιρεία Bennet η οποία μετονομάστηκε σε Milkbones. Άρχισαν, επίσης, μια εκστρατεία για να γίνουν πραγματικά τα Milkbones η πλήρης «τυποποιημένη» τροφή για σκύλους της εποχής. Προσέλαβαν 3.000 πωλητές των οποίων η δουλειά επικεντρώνεται στην είσοδο των Milkbones στην εθνική συνείδηση, εξασφαλίζοντας ότι κάθε κατάστημα τροφίμων θα έχει το προϊόν διαθέσιμο.
Τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα για σκύλους, οι κονσέρβες, αυτή τη στιγμή υπερισχύουν σε δημοτικότητα. Γιατί; Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων είδαν ότι τα σκυλιά τους προτιμούσαν την εμπορική υγρή τροφή για σκύλους σε σύγκριση με τα μπισκότα και τα αγόραζαν περισσότερο. Με αυτόν τον τρόπο συνεχίστηκαν τα πράγματα στον συνεχώς αυξανόμενο και κερδοφόρο χώρο της τροφής σκύλων μέχρι να αλλάξει τα πάντα ένα σημαντικό γεγονός.
Το 1941 το 90% της αγοράς τροφών για σκύλους ήταν οι κονσέρβες. Τα πράγματα άλλαξαν όμως λόγω του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Η ξηρή τροφή για σκύλους έγινε δημοφιλής και πάλι επειδή η παρασκευή κονσερβοποιημένων τροφών για σκύλους μειώθηκε δραματικά λόγω έλλειψης μετάλλων (χρησιμοποιούνταν για τον πόλεμο) και η κυβερνήσεις έπρεπε να αρχίσουν να εξοικονομούν και να διανέμουν με δελτίο τρόφιμα όπως το κρέας.
Το 1950 η εταιρεία Ralston Purina άρχισε να παράγει τα δημητριακά Chex με ένα ειδικό μηχάνημα (cooking extruder). Χρησιμοποιώντας τον "εξωθητήρα", ένα μείγμα δημητριακών και άλλων συστατικών ωθούνται μέσω ενός σωλήνα όπου μαγειρεύονται υπό υψηλή πίεση και έπειτα διογκώνονται με αέρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα Chex που παραμένουν τραγανά μετά την προσθήκη γάλακτος. Αλλά τι έχει να κάνει αυτό με τους σκύλους;
Βλέπετε, εκείνο το διάστημα πολλοί ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων διαμαρτύρονταν για την πεπτικότητα, την υφή και την εμφάνιση του ξηρού φαγητού, του μπισκότου του σκύλου τους. Αυτό οδήγησε το τμήμα κατοικίδιων ζώων της Purina να προσπαθήσει να πειραματιστεί χρησιμοποιώντας τον εξωθητήρα από το τμήμα δημητριακών για να κάνει "καλύτερη" τροφή για σκύλους... και το κατάφεραν! Μετά από 3 χρόνια έκαναν την εμφάνιση τους τα Dog Chow, μια μάρκα και σύνθεση που είναι ακόμα δημοφιλής μέχρι και σήμερα.
Από εκεί και μετά, λίγο πολύ, τα πράγματα είναι πιο γνωστά. Η βιομηχανία τροφής κατοικίδιων καταγράφει συνεχώς αυξανόμενα κέρδη, γιγαντώνεται και σε συνεργασία με την κτηνιατρική κοινότητα παρουσιάζει έρευνες και μελέτες που δείχνουν την ξηρά τροφή ως την ιδανικότερη τροφή για τα σκυλιά.
Λιγότερο από 100 χρόνια εντατικού marketing ήταν υπέρ αρκετά για να στείλουν στην απόλυτη λήθη τα υπόλοιπα 29.900 χρόνια... Μαζί με αυτά, αφήσαμε και την κριτική μας ικανότητα και την λογική.
...και κάτι που ίσως βοηθήσει περισσότερο στο θέμα: "Γιατί ο σκύλος μου δεν τρώει;"
Βασικος λογος του να μην ταιζει καποιος αποφάγια ειναι οτι ο σκυλος μαθαινει στο πιο νοστιμο και μετα σνομπαρει την ξηρα, με αποτελεσμα να σκαει εδω μεσα και να ρωταει γιατι δεν τρωει την super-duper-premium-με-εκχυλισμα-απο-@@-δεινοσαυρου ξηρα που ετρωγε πριν.
Βεβαια στο παραπανω η λεξη πειρθαρχια ειναι μια μακρινη ακατανόητη εννοια.
Τα σκυλια δεν εχουν κερδισει τιποτα. Οι ανθρωποι ευκολια. Προσωπικα ξηρα μεχρι να ενηλικιωθει και λιους μηνες μετα και απο εκει και περα barf/μαγειρευτο. Και αυτο μονο και μονο επειδη δεν εχω χρονο/ειμαι ανικανος να βγαλω ποσοστα φωσφορου/ασβεστιου σωστα για κουταβι.
Βεβαια στο παραπανω η λεξη πειρθαρχια ειναι μια μακρινη ακατανόητη εννοια.
Τα σκυλια δεν εχουν κερδισει τιποτα. Οι ανθρωποι ευκολια. Προσωπικα ξηρα μεχρι να ενηλικιωθει και λιους μηνες μετα και απο εκει και περα barf/μαγειρευτο. Και αυτο μονο και μονο επειδη δεν εχω χρονο/ειμαι ανικανος να βγαλω ποσοστα φωσφορου/ασβεστιου σωστα για κουταβι.
Οι συνήθειες δεν είναι δεδομένο πως θα είναι και σωστές.Yorkaddict said:
Το τηγανόλαδο που περίσσευε αντί να το πετάξουν, μούλιαζαν μέσα μπαγιάτικο ψωμί και το έδιναν στον σκύλο κατά κόρον. Διατροφικά μιλώντας, οι υπερβολές οδηγούν σε άσχημα μονοπάτια συνήθως, δεν θεωρώ πως ο σκύλος αποτελεί εξαίρεση.
Δεν απορρίπτω κάτι. Γενικά, προσπαθώ να μην είμαι της υπερβολής. Τα ίδια φαγητά στα οποία αναφέρθηκα, δεν είχαν παθολογικές επιπτώσεις μόνο στον σκύλο, αλλά και στον άνθρωπο.Yorkaddict said:
Ο σκύλος στην φύση δεν θα έτρωγε τηγανητά.
Ούτε θα είχε πρόσβαση στο αλατοπίπερο.
Θα του την έπεφτε και καμία αγέλη ή κάποιο μεγαλύτερο θηλαστικό και θα είχε αποδημήσει 12 μηνών.
Ο σκύλος δεν ζει στην φύση, ποια φύση εδώ που τα λέμε;
Εξελισσόμαστε, κι αυτά μαζί μας. "Εσύ" τρως τηγανίτες από αλεύρι βρώμης, γάλα αμυγδάλου και ζάχαρη καρύδας, σερβιρισμένα με σπόρους chia και σιρόπι Αγαύης. Κι ο σκύλος σούπερ ντούπερ υπέρ-πρίμιουμ ξηρά. Μόδες των εποχών, τι να κάνουμε όμως;
Θα απαντήσω πως... η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση...
Χωρίς υπερβολές, να φάει και από το δικό μας (αυτά που επιτρέπονται) αλλά να μην το παρακάνουμε, χωρίς λόγο (στην δική μου περίπτωση που ανέφερα, μίλησα για υπερβολή).
Αυτή είναι η άποψη μου και η τακτική που ακολουθώ προσωπικά.
Aren't we all?Yorkaddict said:
Κι ο καθένας ίσως τα ζυγίζει, βρίσκει μια μέση λύση και πορεύεται.
Η ένσταση( ;; ) μου ήταν στο "μας διαβάζουν". Διότι στα απαίδευτα μάτια, πολλά παρεξηγούνται, χάνονται κι αλλάζουν νοήματα. Τίποτα παραπάνω.
Μια διαφωνια , ο σκυλος ειναι στη φυση η οποια ειναι διπλα στον ανθρωπο , και εγω αποφευγω να δινω αποφαγια αλλα καθε ημερα τρωει μικροποσοτητες τροφης ανθρωπινης . Οταν τρωω εγω , παντα της δινω ενα μεζε , και μετα τρωει και αυτη τη τροφη της (ξηρα , με λιγο κονσερβα η μαγειρευτο ειδικα γι'αυτην )
Last edited:
