Την πρώτη φορά σοβαρής επίθεσης από λυτό jrt, ο ιδιοκτήτης να λύνει το κυπριακό στο τηλ 500 μέτρα πιο πίσω.... ανάγκασα τον ιδιοκτήτη να χώσει το χέρι του στο στόμα του σκύλου, να το ανοίξει για να ελευθερώσω εγώ τον δικό μου, δεν ήθελε γιατί φοβόταν ότι θα τον δαγκώσει, του λέω ότι αν δεν τον κάνεις θα σου ρίξω μπουνιά στην μούρη.... τώρα τον έπεισε το μάτι μου που είχε γυρίσει, ο σκύλος μου που έκανε ένα πολύ έντονο και συνεχόμενο ουρλιαχτό, εγώ που του ούρλιαζα,ο κόσμος που είχε μαζευτεί? δεν ξέρω πάντως το έκανε μου ζήτησε φυσικά τα ρέστα γιατί τον δάγκωσε και του είπα αν δεν φύγεις από μπροστά μου θα σου σπάσω το κεφάλι....ο δικός μου με αντιβίωση και 3-4 σκισίματα στο πάνω μέρος του λαιμού του....
και η δεύτερη μια κοπέλα ούτε 50 κιλά, με τσομπανόσκυλο, ένα στενό πάνω από το σπίτι μας, βράδυ με τον άντρα μου βόλτα, αυτό πήρε χαμπάρι τον δικό μου πριν καν τον βγάλει από την οικοδομή λυσσομανούσε, αυτή δεν πήρε χαμπάρι γιατί έκανε ο δικός της έτσι, με το που ανοίγει την πόρτα, της φεύγει, περνάει τον δρόμο, κόβει την κυκλοφορία, φτάνει στον άντρα μου κι επειδή τον είχε δει, είχε προλάβει και τον είχε πάρει αγκαλιά, 2 μέτρα ο άντρας μου με 130 κιλά , αυτό να πηδάει πάνω του, αυτή να προσπαθεί να το σταματήσει, να την παρασέρνει να την ρίχνει κάτω, εγώ το ουρλιαχτό του δικού μου το άκουγα ένα στενό πιο κάτω και μέσα στο σπίτι, τελικά κατάφερε και τον έπιασε, έβαλε το σώμα της μπροστά του και έφυγε ο άντρας μου- απολογισμός?μια τρύπα στο μπούτι 3 ράμματα αντιβίωση και πλέον με το ζόρι τον βγάζουμε έξω, ποιον τον Pixel που δεν μαζευόταν...Την άλλη μέρα ένα ωραίο μήνυμα στην πόρτα της μου πλήρωσε τα πάντα και πλέον ο σκύλος της κυκλοφορεί με φίμωτρο....
σορυ για το σεντόνι...!!!