ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΚΟΜΑ «ΑΝΤΙΟ»!
- Thread starter ROTTIE
- Ημερομηνία δημιουργίας
ουτως η αλλως δευτερα θα παμε στο γιατρο για τον ελεγχο του μηνα...
οποτε θα τα ρωτησω..θα τα προμηθευτω κιολλας..
απλα καλο ειναι παντα να εισαι λιγο προετοιμασμενος...
οποτε θα τα ρωτησω..θα τα προμηθευτω κιολλας..
απλα καλο ειναι παντα να εισαι λιγο προετοιμασμενος...
Κάθε μέρα και καλύτερα φιλενάδα! \/
Σε όσους έχω πει την ιστορία του Iggy, νομίζουν ότι τους κάνω πλάκα!
Το σκυλί μόλις συνήλθε ήταν επιθετικό και δεν μας γνώριζε. Τα άλλα σκυλιά του ήταν ΤΕΛΕΙΩΣ αδιάφορα. Έγινε κροτοφοβικό (ενώ ποτέ δεν ήταν). Δεν αναγνώριζε το χώρο του και τα παιχνίδια του. Ουρλιαζε συνεχώς σαν λύκος (ενώ ποτέ δεν το έκανε). Κοιμόταν ΟΛΗ την ημέρα. Προσπαθούσε συνεχώς να μας καβαλήσει, άρχισε να λερώνει παντού και (περιέργως) σταμάτησε να σηκώνει το πόδι του όταν έκανε πιπί (sic!) και καθόταν στα τέσσερα όπως όταν ήταν κουτάβι! Απίστευτο!
Πραγματικά είχα απελπιστεί! Δεν πίστευα ότι το σκυλί θα συνέλθει…
Και όμως! Μέρα με τη μέρα έδειχνε ραγδαία σημάδια βελτίωσης και σήμερα με πολύ χαρά μπορώ να πω πως έχει επανέλθει τελείως! Με μια διαφορά… Το σκυλί έχασε τον αυθορμητισμό και την κουταβίσια τρέλα του. Μετά από το σοκ που υπέστη, έχω την εντύπωση πως ενηλικιώθηκε απότομα. Να σου πω όμως κάτι? Εγώ εξακολουθώ να τον αγαπώ και μάλιστα πολύ περισσότερο από πριν. Ο μικρός είναι μαχητής. Πάλεψε και τα κατάφερε!
/ Σε όσους έχω πει την ιστορία του Iggy, νομίζουν ότι τους κάνω πλάκα!
Το σκυλί μόλις συνήλθε ήταν επιθετικό και δεν μας γνώριζε. Τα άλλα σκυλιά του ήταν ΤΕΛΕΙΩΣ αδιάφορα. Έγινε κροτοφοβικό (ενώ ποτέ δεν ήταν). Δεν αναγνώριζε το χώρο του και τα παιχνίδια του. Ουρλιαζε συνεχώς σαν λύκος (ενώ ποτέ δεν το έκανε). Κοιμόταν ΟΛΗ την ημέρα. Προσπαθούσε συνεχώς να μας καβαλήσει, άρχισε να λερώνει παντού και (περιέργως) σταμάτησε να σηκώνει το πόδι του όταν έκανε πιπί (sic!) και καθόταν στα τέσσερα όπως όταν ήταν κουτάβι! Απίστευτο!
Πραγματικά είχα απελπιστεί! Δεν πίστευα ότι το σκυλί θα συνέλθει…
Και όμως! Μέρα με τη μέρα έδειχνε ραγδαία σημάδια βελτίωσης και σήμερα με πολύ χαρά μπορώ να πω πως έχει επανέλθει τελείως! Με μια διαφορά… Το σκυλί έχασε τον αυθορμητισμό και την κουταβίσια τρέλα του. Μετά από το σοκ που υπέστη, έχω την εντύπωση πως ενηλικιώθηκε απότομα. Να σου πω όμως κάτι? Εγώ εξακολουθώ να τον αγαπώ και μάλιστα πολύ περισσότερο από πριν. Ο μικρός είναι μαχητής. Πάλεψε και τα κατάφερε!
Εντυπωσιακό - ο μικρός δεν μασάει! Όσο για την κουταβίσια τρέλα, ε αυτή θα του έφευγε έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή...
Το να μην σηκώνει το πόδι ...δες το και από την καλή του πλευρά: Δεν μπορεί να κεντράρει την κουρτίνα!!!!!! :lol: :lol: :lol:
Το να μην σηκώνει το πόδι ...δες το και από την καλή του πλευρά: Δεν μπορεί να κεντράρει την κουρτίνα!!!!!! :lol: :lol: :lol:
Διαβάζοντας όλα αυτά ROTTIE το μόνο που έχω να πω είναι ένα μεγάλο ΕΥΤΥΧΩΣ που καταφέρατε και οι δύο να ξεπεράσετε μια τόσο δύσκολη κατάσταση και εύχομαι και απο δω και πέρα να πάνε όλα καλύτερα και μακάρι κανείς να μην περάσει ποτέ κάτι τέτοιο με τον αγαπημένο του φίλο...
Ο ενεργός άνθρακας, λόγω της μεγάλης του εσωτερικής επιφάνειας, μπορεί να προσροφά επιβλαβείς ή ανεπιθύμητες ουσίες που βρίσκονται στον γαστρεντερικό σωλήνα. :wink:gwgw said:
Στο kit πρώτων βοηθειών ξέχασα να αναφέρω επίδεσμο.
Κάθε σκύλος που φοβάται ή πονάει μπορεί να δαγκώσει. Σε περίπτωση ατυχήματος ένας επίδεσμος μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμος, διότι μπορεί να τον χρησιμοποιήσουμε φτιάχνοντας ένα πρόχειρο φίμωτρο (δένοντας τον στο ρύγχος του σκύλου, σουρώνοντας τις άκρες του κάτω από τον λαιμό και σφίγγοντας τις σε κόμπο γύρω από το κεφάλι), έτσι ώστε να ακινητοποιήσουμε τα σαγόνια και να μπορούμε να μεταφέρουμε με ασφάλεια το σκυλί μας στο πλησιέστερο κτηνιατρείο.
τελικα το ζωακι τι απεγινε? την ατροπινη εαν χρειαστει που και ποσα ml χορειγεις.λυπαμε ειλικρινα
Tελικά του έμεινε μόνιμο κουσούρι υπερσεξουαλικότητα και φοβάται λίγο το νερό (το βρώμικο) :lol: :lol: :lol: :lol:
