ειτε μικροσωμο , ειτε μεγαλοσωμο , οταν φτανει το σκυλι να την πεφτει στον κηδεμονα του , τοτε κατι δεν παει καλα με την σχεση τους
Γρυλισε για κοκκαλο
- Thread starter afg
- Ημερομηνία δημιουργίας
συμφωνω οτι ειναι και θεμα χαρακτηρα , αλλα οταν δεις οτι το σκυλι σου δεν το χει το συγκεκριμενο θεμα , νομιζω οτι πρεπει να εξασκηθεις μαζι του αρκετα , μεχρι να μαθει να σου εχει εμπιστοσυνη , πρωτα οτι δεν εχει λογο να διεκδικει το φαι του , και δευτερον οτι για να το κανεις αυτο , υπαρχει λογος
Tα βασίζεις κάπου όλα αυτά που λες;
Το σκυλί δεν μπορεί να καταλάβει την ισότητα, δεν είναι στη φύση του. Μπορείς να το καταλάβεις αυτό στα μαντρόσκυλα που δεν ασχολείται κανείς μαζί τους, αν περάσει κάποιος απ'εξω και γαβγίσουν ΟΛΑ, ο αρχηγός θα τα "διορθωσει".Πρέπει εξ αρχης να δείξεις στον σκύλο ποιός είναι πιο πάνω. Αλλιώς δημιουργείται σύγχιση στο κεφάλι του και μέσα στο σπίτι βέβαια. Φυσικά και θα πάρει τα χάδια του, φυσικά και θα του δώσεις αγάπη και θα πάρεις αγάπη, θα κυλιστείς στο πάτωμα, θα το αφήσεις να σε γλείψει. Αυτό δε σημαίνει ότι θα τρώτε απο το ίδιο μπωλ.. Στον σκύλο πρέπει να εμπνέεις εμπιστοσύνη και σταθερότητα και αν δε του βάζεις ορια αυτό δε γίνεται. Πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι όπως σκέφτεται για να υπάρχει επικοινωνία.
Η συμπεριφορά του είναι περίεργη,όταν παίζουμε του λέω άστο το παιχνίδι το αφήνει κ συνεχίζουμε να παίζουμε,τρώει από το χέρι μου αλλά αν θέλει κάτι είναι θέμα τις περισσότερες φορές κ μόλις του φωνάξεις βάζει πίσω τα αυτιά κ κλαίει.Θα προσπαθήσω με εκπαιδευτή αλλά ήθελα κ τη γνώμη σας μήπως το έχει αντιμετωπίσει κάποιος από εσάς.
Τι το κανες quote τώρα αυτό για να με συγχίσεις πρωινιάτικα;;;;
Αυτό...δεν είναι σεβασμός, από καμμία από τις δύο μεριές.
Τι να κάνω; Τώρα το είδα.
Και μην νομίζεις...με φόβο το σχολίασα, γιατί το περιμένω να μου προσάψουν, ότι παρεμβάλλομαι πάλι κουραστικά, με σκοπό να επιβάλλω, την δική μου "πολιτικά ορθή" σκέψη.
Δεν βαριέσαι...σάμπως έχω και τίποτα άλλο να κάνω, στις τόσες ελεύθερες ώρες που έχω;;;
Και μην νομίζεις...με φόβο το σχολίασα, γιατί το περιμένω να μου προσάψουν, ότι παρεμβάλλομαι πάλι κουραστικά, με σκοπό να επιβάλλω, την δική μου "πολιτικά ορθή" σκέψη.
Δεν βαριέσαι...σάμπως έχω και τίποτα άλλο να κάνω, στις τόσες ελεύθερες ώρες που έχω;;;
Τέλως πάντων αυτές οι πρακτικές συνιστούν κακοποίηση. Και πριν προλάβετε να με πείτε υπερβολική η κακοποίηση έχει πολλές μορφές και διαβαθμίσεις, και εμένα ο ένας μου ο σκύλος περιμένει να του πω οκευ για να φάει, του το έμαθα από κουτάβι και μιλάμε για δύο τρΊα δευτερόλεπτα αναμονή. Και το να περιμένει 20 λεπτά με τα σάλια να τρέχουν δείχνει συμπλέγματα και τίποτα άλλο.
οι τελευταίες εκθέσεις ερευνητών αργιών φυλών σκύλων και λύκων λενε ξεκάθαρα οτι δεν υπάρχουν αγέλες αλλα φατρίες....δηλαδή αρσενικό θηλυκό και τα παιδιά τους τα οποία δεν μάχονται για την ιεραρχία οσο το μεγάλο αρσενικό ειναι δυνατό και σοφό στις αποφάσεις του.
υπάρχουν περιπτώσεις που κάποια συνήθως αρσενικά επιλέγουν την μοναχική ζωη και κάποια που παρατάνε την αγέλη και οταν συναντήσουν αλλη αγέλη μάχονται με τον αρχηγό της και συνήθως καταλήγουν στον θάνατο..αυτα ειναι τα λεγόμενα προβληματικά σε συμπεριφορά σκυλιά και στα κατοικίδια θέλουν εκπαιδευτή για να τους μάθει αυτο που έπρεπε να ξέρουν.
Στον σκύλο πρέπει να εμπνέεις εμπιστοσύνη και σταθερότητα[FONT=Verdana, Geneva, sans-serif] αυτη ειναι η πιο σωστή κουβέντα που άκουσα στο φορουμ..αυτο ομως δεν επιτυγχάνετε με το να μαλώνεις τον σκύλο σου και να παίζεις παιχνίδια με το φαγητό του. αυτή θελει πολυ δουλειά οχι στην εκπαίδευση αλλα στο σταθερό πρόγραμμα, που με θυσίες πρέπει να τηρείς, στις βόλτες που το σκυλι θα γνωρίζει νεα ερεθίσματα και θα τα λατρεύει στις ατελείωτες ώρες παιχνιδιού και με μορφή εκπαίδευση που θα περνάς μαζί του.....γενικά πρέπει ολη η συμπεριφορά σου να του εμπνέει σεβασμό στο πρόσωπο σου και να μην σκέφτεται οτι κάποια επιλογή σου θα το οδηγήσει σε κακό.[/FONT]
[FONT=Verdana, Geneva, sans-serif]πρέπει απλά να γνωρίζει οτι κάθε τι που κάνεις ειναι μόνο για το καλό του και αυτό δεν επιτυγχάνετε σε λίγες μέρες αλλα είναι μια σχέση εμπιστοσύνης που χρειάζεται μίνες και χρόνια.[/FONT]
[FONT=Verdana, Geneva, sans-serif]μαλώνοντας όμως κα τιμωρώντας τον σκύλο σου για ενα κόκκαλο που εσυ του έδωσες πριν λιγο και απο καπρίτσιο το παίρνεις πίσω δεν χτίζεις σχέση εμπιστοσύνης αλλα διαμάχη που ίσως το οδηγήσει στο συμπέρασμα οτι πρέπει να μάχομαι για κρατήσω το κόκκαλο και να το κάνει πιο έντονο κάθε φορά.[/FONT]
[FONT=Verdana, Geneva, sans-serif]η σχεση σκύλου ιδιοκτήτη ειναι η πιο σημαντική στην εκπαίδευση και συγκατοίκηση και θέλει μεγάλη προσοχή γιατί χάνετε εύκολα και μετά οσο και να τιμωρείς οσο και να φωνάζεις το μόνο που θα καταφέρνεις ειναι να σε ακούει ο σκύλος επειδή σε φοβάται και τίποτα περισσότερο, το ιδο ακριβώς συμβαίνει και με την εκπαίδευση λιχουδιάς οταν αυτο καταντήσει δωροδοκία για τον σκύλο και δεν έχει σωστό ρυθμό.[/FONT]
Το "μεγάλο αρσενικό" στην προκειμένη περίπτωση είναι ο ιδιοκτήτης. Έχουμε εξημερώσει τα ζώα αυτά, ζουν μαζί μας αλλά κάποια ένστικτα υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα μέσα τους. Το σκυλί γύρω στην εφηβεία θα προσπαθήσει να ανέβει στην ιεραρχία, δεν πρέπει να του δείξεις τη θέση του; Πρέπει δηλαδή να θέλω να κάτσω στον καναπέ μου με τους φίλους μου και αν έχει ξαπλώσει ο σκύλος πάνω να φοβάμαι να τον κατεβάσω γιατί μπορεί να έχει στο κεφάλι του ότι είναι ανώτερος απο μενα και ότι δεν έχω το δικαίωμα να το κάνω αυτό και να γυρίσει να μου κόψει το χέρι; Ο σκύλος μου(και ο δικος σου και όλοι οι σκύλοι) εξαρτάται απο εμένα. Αυτό είναι ένα γεγονός το οποίο πιστεύω ότι ο σκύλος πρέπει να αντιλαμβάνεται, όπως αντίστοιχα πρέπει να το αντιλαμβάνεται και ο ιδιοκτήτης(δε μπορείς να ξυπνάς ό,τι ωρα θες, δε μπορείς να λείπεις σε καθημερινή βάση 15 ώρες απο το σπίτι κλπ).
Προσωπικά είμαι ευχαριστημένη που ο σκύλος μου περιμένει εντολή για να φάει όπως είμαι ευχαριστημένη με το γεγονός ότι μπορώ να του πάρω κόκαλο απο το στόμα. Δεν έχει να κάνει με "εγωισμό" ούτε ότι "είμαι κάποια και ο σκύλος κάνει ό,τι του πω σαν στρατιώτης". Είναι απλά η προσωπική ικανοποίηση ότι μέσα απο πολλή δουλειά έχω επιτύχει μια αρμονική συμβίωση με ένα ζώο που με εμπιστεύεται πλέον και δε δυστάζει να με αφήσει να πάρω αυτό με το οποίο ασχολείται, ακόμη κι αν αυτό είναι ένα γευστικό κόκαλο. Προφανώς και δεν τον ενοχλώ συνέχεια με ό,τι έχει στο στόμα του γιατί έτσι μου κάπνισε, ίσως γι'αυτο και όταν το κάνω αντιδρά τόσο ήρεμα.
Όσο για τις τιμωρίες που λες.. σε μια υπογραφή ενός μέλους του φόρουμ (δε θυμάμαι nick γιατί την είχα δει παλιά, σορρυ), είχα διαβάσει το εξής: Στη φύση δεν υπάρχει τιμωρία και επιβράβευση, υπάρχουν μόνο συνέπειες. Ξαναλέω, πιστεύω ότι ανάμεσα σε σκύλο και ιδιοκτήτη πρέπει να υπάρχει αλληλοσεβασμός και ο σεβασμός αυτός γεννιέται στο χτίσιμο της σχέσης. Για μένα, χτίσιμο σχέσης=εκπαίδευση=όρια.
δεν νομίζω οτι διαφωνούμε στην ουσία απλά εγω πιστεύω (οχι απο ένστικτο αλλα μετά απο αρκετή μελέτη και συζητήσεις με γνώστες) οτι ο σκύλος δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με το αφεντικό του, αν ειναι πραγματικό αφεντικό και νιαζεται για το σκύλο του. μιλάω βέβαια για ενα αφεντικό οταν υπάρχει οικογένεια και παιδιά τοτε αυτο που λες ισχύει κάποια στιγμή ο σκύλος θα θέλει να ανέβει πάνω απο τα παιδιά η κάποιο αδύναμο χαρακτήρα(αυτο το αντιλαμβάνονται αμέσως) αλλα ποτέ δεν θα θελήσει να ανέβει πάνω απο αυτον που εξασφαλίζει φαγητό, ασφάλεια και ηρεμία στην οικογένεια.
εξάλλου δεν εξημέρωσε ο άνθρωπος τον σκύλο αλλα το αντίθετο ... πρώτα ο σκύλος χρησιμοποίησε τις κοινωνίες ανθρώπων ώστε να τρέφετε με ασφάλεια και να προστατεύεται απο άλλες πιο δυνατές φυλές σαρκοφάγων της εποχής και μετά ο άνθρωπος άρχισε να τον χρησιμοποιεί σε εργασίες και είδε την χρησιμότητα του.
αρα ο σκύλος ξέρει οτι ακόμα και πάνω απο τον αρχηγό υπάρχει ο άνθρωπος η αγέλη των τσοπανόσκυλων σίγουρα έχει ιεραρχία και ακολουθεί τον αρχηγό ... αλλά όταν δεν είναι ο τσοπάνος εκεί, γιατί οταν μιλάει ο τσοπάνος τοτε και ο αρχηγός σκύλος απλά εκτελεί.
και μια αγέλη αδέσποτων στην πόλη σπάνια και μόνο κατω απο ιδικές συνθήκες θα έρθει σε αντιπαλότητα με τον άνθρωπο, γιατι γνωρίζει πολύ καλά οτι χάρη στον άνθρωπο επιβιώνει,απο τα υπολείμματα τροφής η την φιλοζωία κάποιων.
εγώ έχω οδηγηθεί στο συμπέρασμα οτι εκτός απο κάποια ελάχιστα προβληματικά σκυλιά (οσοι ειναι και οι σχιζοφρενείς στο ποσοστό ανθρώπων) για τον κακό χαρακτήρα που θα αποκτήσει κάποιο σκυλί φταίει αποκλειστικά το αφεντικό του, όχι γιατί δεν τον πήγε σε εκπαιδευτή ούτε γιατι δεν του έβαλε όρια, αλλά γιατι δεν του πρόσφερε τα απαραίτητα για κάθε σκύλο.. τροφή καλής ποιότητας (τα σκυλιά αισθάνονται δυνατά και με αυτοπεποίθηση οταν τρέφονται επαρκεί και σωστά), μια ζεστή και ασφαλής φωλιά για ύπνο και χαλάρωση και επαρκείς και ασφαλείς βόλτες και διασκέδαση μέσω παιχνιδιών η εκπαίδευσης, η οποία πάντα πρέπει να είναι σαν παιχνίδι και οχι εξαναγκασμός. βέβαια ολα αυτα πρέπει να γίνονται με ένα πρόγραμμα γιατι τα σκυλιά έχουν ενα βιολογικό ρολόι που τα κάνει ευτυχισμένα όταν ακολουθούν μια ρουτίνα, και δεν προσαρμόζονται εύκολα στις συνεχείς αλλαγές.
άρα για να συνοψίσω ενα ευτυχισμένο σκυλί,που έχει τα παραπάνω θα εκτελεί κάθε εντολή και θα τηρεί με ευλάβεια τα όρια και το πρόγραμμα που θέσαμε, χωρίς να απαιτούνται τιμωρίες και φωνές αρκεί να του τα ξεκαθαρίσουμε με απλό και ήρεμο τρόπο. δηλαδή απλά να του δώσουμε να καταλάβει τι ζητάμε με της λέξεις που λέμε και να τον προσαρμόσουμε σωστά στην ανθρώπινη σύγχρονη κοινωνία.
εξάλλου σκεφτείτε τη τιμωρία φωνές και όρια μπορεί να βάλει κάποιος που εκπαιδεύει λιοντάρια η φάλαινες ορκα και πως αυτά τα τόσο δυνατά πλάσματα δέχονται τον άνθρωπο σαν αρχηγό τους και εκτελούν ολα αυτα τα προγράμματα διασκέδασης σε τσίρκο και πάρκα?
εξάλλου δεν εξημέρωσε ο άνθρωπος τον σκύλο αλλα το αντίθετο ... πρώτα ο σκύλος χρησιμοποίησε τις κοινωνίες ανθρώπων ώστε να τρέφετε με ασφάλεια και να προστατεύεται απο άλλες πιο δυνατές φυλές σαρκοφάγων της εποχής και μετά ο άνθρωπος άρχισε να τον χρησιμοποιεί σε εργασίες και είδε την χρησιμότητα του.
αρα ο σκύλος ξέρει οτι ακόμα και πάνω απο τον αρχηγό υπάρχει ο άνθρωπος η αγέλη των τσοπανόσκυλων σίγουρα έχει ιεραρχία και ακολουθεί τον αρχηγό ... αλλά όταν δεν είναι ο τσοπάνος εκεί, γιατί οταν μιλάει ο τσοπάνος τοτε και ο αρχηγός σκύλος απλά εκτελεί.
και μια αγέλη αδέσποτων στην πόλη σπάνια και μόνο κατω απο ιδικές συνθήκες θα έρθει σε αντιπαλότητα με τον άνθρωπο, γιατι γνωρίζει πολύ καλά οτι χάρη στον άνθρωπο επιβιώνει,απο τα υπολείμματα τροφής η την φιλοζωία κάποιων.
εγώ έχω οδηγηθεί στο συμπέρασμα οτι εκτός απο κάποια ελάχιστα προβληματικά σκυλιά (οσοι ειναι και οι σχιζοφρενείς στο ποσοστό ανθρώπων) για τον κακό χαρακτήρα που θα αποκτήσει κάποιο σκυλί φταίει αποκλειστικά το αφεντικό του, όχι γιατί δεν τον πήγε σε εκπαιδευτή ούτε γιατι δεν του έβαλε όρια, αλλά γιατι δεν του πρόσφερε τα απαραίτητα για κάθε σκύλο.. τροφή καλής ποιότητας (τα σκυλιά αισθάνονται δυνατά και με αυτοπεποίθηση οταν τρέφονται επαρκεί και σωστά), μια ζεστή και ασφαλής φωλιά για ύπνο και χαλάρωση και επαρκείς και ασφαλείς βόλτες και διασκέδαση μέσω παιχνιδιών η εκπαίδευσης, η οποία πάντα πρέπει να είναι σαν παιχνίδι και οχι εξαναγκασμός. βέβαια ολα αυτα πρέπει να γίνονται με ένα πρόγραμμα γιατι τα σκυλιά έχουν ενα βιολογικό ρολόι που τα κάνει ευτυχισμένα όταν ακολουθούν μια ρουτίνα, και δεν προσαρμόζονται εύκολα στις συνεχείς αλλαγές.
άρα για να συνοψίσω ενα ευτυχισμένο σκυλί,που έχει τα παραπάνω θα εκτελεί κάθε εντολή και θα τηρεί με ευλάβεια τα όρια και το πρόγραμμα που θέσαμε, χωρίς να απαιτούνται τιμωρίες και φωνές αρκεί να του τα ξεκαθαρίσουμε με απλό και ήρεμο τρόπο. δηλαδή απλά να του δώσουμε να καταλάβει τι ζητάμε με της λέξεις που λέμε και να τον προσαρμόσουμε σωστά στην ανθρώπινη σύγχρονη κοινωνία.
εξάλλου σκεφτείτε τη τιμωρία φωνές και όρια μπορεί να βάλει κάποιος που εκπαιδεύει λιοντάρια η φάλαινες ορκα και πως αυτά τα τόσο δυνατά πλάσματα δέχονται τον άνθρωπο σαν αρχηγό τους και εκτελούν ολα αυτα τα προγράμματα διασκέδασης σε τσίρκο και πάρκα?
Θα συμφωνούσα με όσα λες αν δεν είχες βάλει αυτό ως επίλογο. Μην το ψάχνεις, ή αν θέλεις ψάξτο και θα τρομάξεις γιατί και πως εκτελούν προγράμματα. Πάντως σίγουρα όχι γιατί περνάνε διασκεδαστικά και δέχονται τον άνθρωπο ως αρχηγό τους. Τα βασανιστήρια που τραβάνε δεν τα φαντάζεσαι.
Kαλα κανεις κ πιστευεις καλα κανεις κ το μελετας κ το συζητας.
Πρακτικα ειχε ποτε κυριαρχικο σκυλι δυναμικης φυλης για να τα δοκιμασεις στην πραξη????
Απλη απορια.......
Η αλήθεια είναι οτι δεν γνωρίζω για την εκπαίδευση άγριων ζώων αλλα θα το ψάξω και αν μπορείς να με βοηθήσεις θα το εκτιμούσα.
εγώ γνωρίζω ότι η καθαρά θετική εκπαίδευση σκύλων προέρχεται απο εκπαιδεύσεις άγριων ζώων καταρριπτωντας την γερμανική μέθοδο επιβράβευσης και τιμωρίας.
πάντως αυτό που λέγανε για τις αρκούδες που χορεύανε παλιά στα πανηγύρια μου είναι δύσκολο να το πιστέψω.
πρώτα να ξεκαθαρίσω οτι δεν είμαι εκπαιδευτής ούτε ειδικός στην συμπεριφορά σκύλων,οσα γράφω αποτελούν προσωπικές απόψεις απο συμπεράσματα μετά απο μελέτη και συζητήσεις.
δεύτερων μετά απο 13 χρόνια χωρίς άμεση επαφή με σκύλο είμαι παρέα με ένα σαρ πει αρσενικό,δεν ξέρω αν κάποιοι θεωρούν κυρίαρχη φυλή τα σαρ πει αλλά ο δικός μου μπορεί να σήκωσε το ποδι οταν ηταν 4 μηνών για να σημαδέψει,μπορεί μερικές φορές οταν βλέπουμε αλλα αρσενικά στον δρόμο να γρυλίζει αλλά δεν το έκανε ποτέ σε μένα το αντίθετο μάλιστα οταν του δίνω μερικές φορές κόκαλα για μασούλημα η και αληθινά μετα απο λίγη ώρα έρχεται απο μόνος του δίπλα μου και θέλει να του κρατάω το κοκαλο για να μην παιδεύεται μόνος του.
πριν απο 13 χρόνια είχα ενα θηλυκό πιτ μπουλ τοπικής γέννας που μόλις με έβλεπε γυρνούσε ανάποδα και τρελαίνονταν για χάδια απο όλους τους ανθρώπους,μάλιστα μετα την ηλικία των 3 χρονών η πόρτα της αυλής ηταν πάντα ανοιχτή για αυτο καθώς ηταν τόσο άκακο που ουτε μύγα δεν πείραζε δεν μιλάω για γάτες που ερχόταν στην αυλή και πίνανε απο το νερο του χωρίς να τις ενοχλεί καθόλου.
πιο πριν ειχε ο πατέρας γ.π αρσενικό για φύλακα αλλα και αυτός ηταν πολύ φιλικός με όλους χωρίς τάσεις επιθετικοτητας και κτητικός, αλλα και άψογος στην φύλαξη οταν λείπαμε απο το σπιτι σύμφωνα με τις ομολογίες φύλων και γειτόνων.
αλλά ο συμαντικοτερος λόγος που είμαι λάτρης των σκύλων και της άποψης οτι τα σκυλιά δεν θέλουν τιμωρίες και βια είναι τα τσοπανόσκυλα του παππού μου ελληνικά ποιμενικα και ημιαιμα κολευ που ήταν πάντα ελεύθερα ερχόταν στο σπίτι του χωριού όποτε ήθελαν, ποτέ δεν έκαναν καμιά ζημιά πουθενά και ο παππούς μου έλεγε "αν δεν ταΐζεις καλα και δεν προσέχεις τα σκυλιά σου η θα σου φάνε πρόβατο η θα ψάχνουν για τροφή οταν λείπεις και δεν θα φυλάνε τα πρόβατα, αν τα αγαπάς και τα φροντίζεις θα σε αγαπάνε και αυτα και θα κάνουν καλά την δουλειά τους,αν τα παραμελείς θα εχεις προβλήματα".
να σας πω οτι τον θυμάμαι αρκετές φορές γονατιστό και γύρω του 7 μεγαλόσωμα σκυλιά να πηδάνε πάνω του και να κάνουν παιχνίδι....(την πρώτη φορά και εγω τρόμαξα) μόλις ομως σηκωνόταν δεν χρειαζόταν καν να πει κάτι το παιχνίδι τελείωνε και ο καθένας πήγαινε στην δουλειά του.
Τείνω να καταλήξω στο συμπέρασμα, ότι όποιος θεωρεί ότι τα πάντα φτιάχνονται και αντιμετωπίζονται, με συζήτηση, στοργή και προδέρμ, δεν έχει συμβιώσει ποτέ, με πραγματικά δύσκολο σκύλο. Να ζει όμως μαζί του. Να [πρέπει] να τον έχει συνεχώς δίπλα του. Οχι στίβο-crate-στίβο, αλλά ούτε και ξαμολυτό στην αυλή ή σε κάποιο κέννελ κάπου.
Οπως λέει κι ένας φίλος...Μαρκούλης που χρειάζεται σε μερικούς
Οπως λέει κι ένας φίλος...Μαρκούλης που χρειάζεται σε μερικούς
