Επειδη το σκεφτομουν λιγο το θεμα της κοπης των αυτιων μετα την κουβεντα εδω, κι εβαλα να δω vintage φωτογραφιες, για να μπορεσω να σχηματισω μια αποψη, ερχεται και ο φιλος
Agrian στο ωραιο θεμα με τα "μπουλντογκς και τα δαιμονια" και βαζει παλιες φωτο απο πιτ μπουλς και παρατηρω αμεσως αυτο που παντα θυμομουν(απο παλιες φωτο που ειχα δει), οτι η πλειοψηφια των παλιων σκυλων ειχαν κομμενα αυτια, πχ απο τις 40 φωτο που εβαλε ο Αgrian, στις 16 βλεπεις σκυλια με ακοπα...
Την ιδια αναλογια θα δει και στις περισσοτερες παλιες φωτογραφιες οποιος το ψαξει λιγο, γκουγκλαρει πχ vintage pitbull photos.
Μηπως ειναι σχετικα καινουρια ταση τα ακοπα αυτια στα σκυλια αρενας;
Και μιας και αναφερεις σκυλους αρενας
Μίλησα ΜΟΝΟ για τα πιτ και τις οργανωμένες κυνομαχίες.
Χάμερ, το λέω με καλή διάθεση, no offence, και μόνο για την αποκατάσταση της αλήθειας. Πίστεψέ με, το κομμένο αυτί δεν έχει καμία επίπτωση στην έκβαση της μάχης. Δες φωτογραφίες από σκύλους κυνομάχους (ιδίως πρωυταθλητές) και βρες μου κάποιον με κομμένα αυτιά.
Η αρενα δεν ειναι η πραγματικη/παραδοσιακη εργασια του σκυλου αυτου.
Ειμαι κι εγω της αποψης οτι ο σκυλος αυτος εχει πολλα πολλα, παρα πολλα χρονια στο κουρμπετι, και οπως διαβασα στο θεμα που εχεις ανοιξει, το ιδιο πιστευεις κι εσυ αν δεν κανω λαθος.
Η πραγματικη παραδοσιακη εργασια του λοιπον ειναι
σκυλος συλληψης και συγκρατησης μεγαλου θηραματος.
Μαλιστα οι
προγονοι των σημερινων πιτ οπως βλεπουμε σε παραστασεις εργων τεχνης απο την αρχαιοτητα και τον μεσαιωνα, ηταν ικανοι να δουλευουν σε μικτες αγελες, με ομοιους τους, αλλα και με ιχνηλατες και sighthounds, που με το αχαλινωτο dog agression του σκυλου αρενας θα ηταν αδυνατο να συμβει.
Μετα ηρθαν οι κυνομαχιες.
Ναι απο την αρχαιοτητα(πχ Ρωμη) υπηρχαν τα αιματηρα θεαματα, αλλα τοτε νομιζω οτι το θεαμα δυο μικρων σκυλων, ενας προς εναν, να δαγκωνονται για κανα δυο ωρες, δεν θα συγκινουσε
ουτε τα μικρα παιδακια...
Εκει εβαζαν τους προγονους του σημερινου πιτ δυο, τρεις, τεσσερις μαζι, εναντιον αρκουδας, λιονταριου, ταυρων και οτι αλλο θα προκαλουσε θεαμα...
Καμια σχεση με τις κυνομαχιες των τελευταιων αιωνων...
Κι ερχομαι στους σημερινους "πρωταθλητες"...
Εχουν δοκιμαστει ποτε σε αληθινη εργασια σε πραγματικες συνθηκες;
Εσπρωξαν την εκτροφη προς ενα ελαφρυ μικροσωμο σκυλι, που να μπορεις να το βαλεις κατω απ τη μασχαλη και να τρεξεις αμα γινει "στραβη", δεν πιανει χωρο οποτε μπορεις να εχεις πολλα, φθηνο στη συντηρηση και την αναπαραγωγη, οποτε δεν τρελαινεσαι αν το "χασεις" στην αρενα, του οποιου η "εργασια" ειναι να μαχεται μεχρι θανατου, ενας προς εναν, με αλλα ελαφρια σκυλια...
Δε λεω οτι δε θελει ψυχη ή σωματικη αντοχη και αρετη η αρενα.
Εννοειται αυτο, γι αυτο και εχουν διατηρησει ακομα πολλα απο τα αρχικα χαρισματα τους.
Αλλα, πρωταθλητη θεωρω το πιτ που εργαζεται στο φυσικο του περιβαλλον στα πυκνα , με κρυο, ζεστη, κοπωση και τραυματισμους, πλαι στους συντροφους του και κανει επιτυχημενα αυτο που γεννηθηκε να κανει.
ΚΥΝΗΓΙ.
Οι κυνομαχιες ειναι αρρωστια και σπαταλη καλων σκυλων, λυπηρο θεαμα για δυστυχισμενα ανθρωπακια...
Επισης οδηγουν την γενετικη δεξαμενη σε σκυλια με υπερβολικη επιθετικοτητα προς το ειδος τους, πραγμα που τα καθιστα ανικανα για πραγματικη εργασια σε ομαδα.