Cherry ειναι το ονομα του μωρου μου. Γεννηθηκε στις 23 Μαρτιου. Ειναι μια ΘΕΑ, τοσο πανεμορφη, καθομαι και την χαζευω ακομα και οταν κοιμαται και μονολογω πως γινεται να ειναι τοσο ομορφη. Ειναι πανεξυπνη, τα μαθαινει ολα πολυ γρηγορα, επισης ειναι το πιο φρονιμο κουταβι που εχω δει ποτε, δεν εχει κανει καμια απολυτως ζημια, δεν αγγιζει τιποτα αν δεν της το εχεις δωσει, οταν θελει να παιξει παει στο καλαθι με τα παιχνιδια της, ψαχουλευει και σου φερνει αυτο που θελει, δεν ειναι πολυ παιχνιδιαρα ωστοσο, ουτε αγκαλιτσας ειναι καθολου (παλιοσκυλο!!!!) πολυ ανεξαρτητη. Δεν διαμαρτυρεται στο χτενισμα (ουτε στο στριπαρισμα) βεβαια δεν καθεται και με ενθουσιασμο, το υπομενει μαλλον. Ειναι τρομερος συναγερμος, απο την πρωτη εβδομαδα στο σπιτι αρχισε να ειδοποιει για οτι γινεται στον δρομο "της". Πραγμα πρωτογνωρο για εμας, και εχει και ενα διαπεραστικο γαυγισμα !!!!!! Δεν γρινιαζει οταν φευγουμε. Κοινωνικοποιημενη ειναι, φιλικη με ολους τους ανθρωπους και τους σκυλους που εχουμε γνωρισει. Θαλασσα πηγαμε τρεις φορες μονο, δεν θελει να κολυμπησει θελει ομως να σκαψει ολη την παραλια αν γινεται. Πολυ σκαψιμο, ευτυχως δεν εχει πειραξει καμια γλαστρα. Φανταζομαι οτι εχετε καταλαβει πως εχω λαλησει τελειως με την μικρη (ολοι οικογενειακως δηλαδη αλλα εγω παραπανω). Επισης δεν εχει λερωσει καθολου στο σπιτι, ουτε μια φορα, την βγαζω και 10 φορες την ημερα φυσικα (μπροστα στο σπιτι μου εχω παρκο οποτε ειναι εφικτο) δεν εχω βαλει καθολου πανα. Τωρα που ειναι πια εξι μηνων θα αρχισω να μειωνω σιγα σιγα τις τοσες βολτες.
Να σας πω και πως την απεκτησα. Απο τοτε που μπηκα στο φορουμ και εβλεπα ολες τις φωτογραφιες με τα σκυλουδια ολων σας ειχα αρχισει να ζηλευω, μου ελειπε ο σκυλος, εψαχνα για γουεστακι, εβλεπα και πολλα αδεσποτακια (αλλα ηθελα αυτη τη φορα μικροσωμο) και τελικα ειχα αρχισει να γρινιαζω ολη μερα που δεν εχω σκυλο, με βαρεθηκανε ολοι. Συννενοηθηκαν τα αδελφια (εχω τρια) μου με τον αντρα μου να μου παρουνε ενα. Και το ψαξανε πολυ καλυτερα απο εμενα τελικα, ο αδελφος μου με την γυναικα του πηγανε Ισπανια (για ενα σεμιναριο και λιγο διακοπες) και πηγανε στο εκτροφει alborada και μου πηρανε την κουκλα μου (και με μεγαλη δυσκολια γιατι οταν εμαθε ο εκτροφεας οτι ειναι για αλλον εκανε 1000 ερωτησεις, ζητησε φωτογραφιες του χωρου διαμονης του σκυλου, τις ηλικιες μας, των παιδιων, τι σκυλους ειχαμε....χαμος). Εμενα μου την εφερα μια μερα στο σπιτι χωρις να ξερω τιποτα, τους βλεπω ολους να μπαινουν ξαφνικα μεσα (ετρωγα κερασια και εξ ου και το ονομα της μικρης) και αναμεσα στα ποδια τους ενα αγγελουδακι ολολευκο. Ευτυχως κρατηθηκα να μην ουρλιαξω και με φοβηθει το μωρο. Ειμαι πολυ ευτυχισμενη, ξαναγεμισε η ζωη μου τι αλλο να πω δεν ξερω.
Φωτογραφιες δεν καταφερνω να βαλω, οταν βρουν χρονο τα διποδα παιδια μου θα το κανουν, ευτυχως το αβαταρ το εκανα απο το κινητο και πηρατε μια ιδεα της βασιλισσας μου.
Το κειμενο ειναι τρομερα ασυντακτο αλλα το γραφω με πολυ ενθουσιασμο και δεν εχω κρατησει μια σωστη σειρα. Συγνωμη αν ειναι κουραστικο.
Και σας ευχαριστω ολους πολυ για το ενδιαφερον, πραγματικα.
