1. Κανείς δε θα μπορούσε να δώσει αξιόπιστη, αξιόλογη ή χρήσιμη απάντηση αν δε γνώριζε μια σημαντική μερίδα ανθρώπων, τον τρόπο που σκέπτονται, που δρουν και που κινούνται (εκτροφικά πάντα).
Αυτό που εμένα με ενδιαφέρει είναι πως αν υπάρχει έστω κι ένας που κάνει τα πράγματα "σωστά" (έτσι όπως εγώ νομίζω το "σωστά") θέλω να τον υποστηρίξω, να τον βοηθήσω και όχι να τον "τσουβαλιάσω" ή να τον "ισοπεδώσω".
Θέλω να προάγω τον σωστό τρόπο, να τον κάνω γνωστό και να υπερασπιστώ τα μέσα, τις διαδικασίες και τις "ουσίες" της εκτροφής...και όχι το άτομο (ονομαστικά). Μόνο έτσι (πιστεύω) πως η στάση μου, η "υπεράσπιση" μου, θα έχει μακροχρόνια καλή επίδραση και όχι εφήμερο κέρδος.
2. Αν ο ιδιώτης έχει ερευνήσει για το ποια φυλή του ταιριάζει, ποια η ιστορία της και τα χαρακτηριστικά της, ποια τα προβλήματα της...Έχει ψάξει και μάθει για τους εκτροφείς και την "πηγή" που θα πάρει σκύλο (αξιόπιστο και αξιόλογο)...Έχει κατανοήσει τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της φυλής αλλά και της κατοχής σκύλου γενικότερα...Έχει 4-5 ανθρώπους κοντά του που μοιράζονται το ίδιο πάθος και τις γνώσεις τους...και αυτός ο άνθρωπος αποφασίσει πως τα σκυλιά του αξίζει να δώσουν απογόνους...
...τότε δεν τον χωρίζουν και πολλά από έναν εκτροφέα ( η επωνυμία εκτροφείου ίσως, που με 100-150€ κατοχυρώνεται...και γιατί να μην το κάνει και αυτό; ).
Βέβαια, πολλά θα πρέπει να ακολουθήσουν και ίσως και κάποια άλλα να προηγηθούν για να καταστήσουν την απόπειρα εκτροφής του περισσότερο "επιτυχημένη"...αλλά και αυτό στο χέρι του είναι.
Τώρα, αν κάποιου του "έτυχαν" 2 "καλά" σκυλιά, τα φροντίζει (τροφή, στέγη, εμβόλια) και..."μετά αυτά ζευγαρώσουν" όπως είπες. Ε, αυτός είναι ή "απρόσεχτος" ή "ανεύθυνος" ή πολύ κακά πληροφορημένος.
Είναι μακρυά από το "εκτροφέας" πάντως και για πολλούς και σύνθετους λόγους αυτό που έκανε (ή δεν έκανε) είναι άλλη μια "σταγόνα" στον "ωκεανό" των προβλημάτων που μαστίζουν την κυνοφιλία.
Αν θες (και όταν μπορέσω) μπορούμε να το δούμε και αναλυτικότερα.
