Προφανώς θα υπάρχει συμπεριφορική αλληλεπίδραση, όταν στο σπίτι μπει και δεύτερος και τρίτος κλπ σκύλος. Προς το καλύτερο; Προς το χειρότερο; Ποιές συμπεριφορές υπερισχύουν και μεταδίδονται; Οι καλές; Οι ενοχλητικές; Τι υπόβαθρο πρέπει να υπάρχει;
Σώτος [το απόλυτο συντροφικό σκυλί]
Δάφνη [μαζεύτηκε περίπου 1,5-2 χρονών_με σοβαρότατο πρόβλημα με γάτες και σκύλους (μεταξύ άλλων), που μας πήρε πάνω από χρόνο να τα ξεπεράσει_τα ξεπέρασε και είναι το καλύτερο ίσως σκυλί, για μέσα στο σπίτι]
Μάρκος [δεν υπάρχουν λόγια...]
Ηλπιζα ότι ο Μάρκος, θα ξεσήκωνε όλα τα καλά, των άλλων δύο. Από τον Σώτο, ξεσήκωσε το να λειτουργεί σαν συναγερμός μέσα στο σπίτι και έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο σαματατζή ever
Και καλό και κακό. Ας πούμε, ότι δεν παραπονιέμαι και απλώς λαμβάνω σούπερ έξτρα μέτρα, για να μην παραπονιούνται και οι γείτονες. Αλλωστε, για όλα τα θέματα του μικρού, αναγκάστηκα να λάβω σούπερ έξτρα μέτρα Μέσα στο σπίτι, αναγκάστηκε πολύ γρήγορα, να λειτουργεί σε χαμηλές στροφές, γιατί όποτε τις ανέβαζε "ετρωγε ξύλο" και από τους δύο και ερχόταν στα ίσα του. Του έχουμε παραχωρήσει όμως, κάποιες συγκεκριμένες στιγμές, στην διάρκεια της ημέρας, που του επιτρέπεται να λυσσάει για μερικά λεπτά, για να ξεκουρδίζει. Γενικώς όμως, τα πάει καλά.
Εξω...ακόμη το δουλεύουμε
Το θέμα μου είναι, ότι παρατηρώ, με αποκορύφωμα το σημερινό πρωινό, ότι...ξυπνάει πράγματα στην Δάφνη, που κοιμούνται εδώ και περίπου 4 χρόνια. Ενοχλητικά πράγματα. Με τις γάτες, με τους σκύλους. Εχουν κάνει οι δυό τους κόμμα. Ξεσηκώνει ο ένας τον άλλον. Οχι κάθε φορά. Κάποιες φορές. Που γίνονται όμως και περισσότερες. Και ενώ ο Μάρκος είναι απλά μέγας σαματατζής, η Δάφνη είναι εντελώς αθόρυβη και...αποτελεσματική. Αυτή είναι δηλαδή που "φοβάμαι" περισσότερο, μην της ενισχυθεί αυτή η συμπεριφορά και αυτή είναι, ίσως και άδικα, που θα διορθώσω περισσότερο.
Αυτά, τα γράφω μόνο ως παρατήρηση. Δεν ζητάω συμβουλές. Δεν λέω ότι με προβληματίζουν. Με ενοχλούν, όχι υπερβολικά, αλλά ακόμη δεν έχω αποφασίσει, αν είναι μια κατάσταση που με πονοκεφαλιάζει και θέλω να κόψω τον λαιμό μου, να βρω τρόπο να την αποτρέψω, με την έννοια του πόσο εύκολα ή δύσκολα, πιστεύω ότι μπορώ να το χειριστώ, ή όχι.
Σ'αυτές βέβαια τις εξελίξεις, έχει παίξει σχεδόν τον απόλυτο ρόλλο, το ότι βγαίνουν έξω, όλοι μαζί. Και παρασύρει ο ένας τον άλλον. Αυτό όμως, είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει.
Σώτος [το απόλυτο συντροφικό σκυλί]
Δάφνη [μαζεύτηκε περίπου 1,5-2 χρονών_με σοβαρότατο πρόβλημα με γάτες και σκύλους (μεταξύ άλλων), που μας πήρε πάνω από χρόνο να τα ξεπεράσει_τα ξεπέρασε και είναι το καλύτερο ίσως σκυλί, για μέσα στο σπίτι]
Μάρκος [δεν υπάρχουν λόγια...]
Ηλπιζα ότι ο Μάρκος, θα ξεσήκωνε όλα τα καλά, των άλλων δύο. Από τον Σώτο, ξεσήκωσε το να λειτουργεί σαν συναγερμός μέσα στο σπίτι και έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο σαματατζή ever
Και καλό και κακό. Ας πούμε, ότι δεν παραπονιέμαι και απλώς λαμβάνω σούπερ έξτρα μέτρα, για να μην παραπονιούνται και οι γείτονες. Αλλωστε, για όλα τα θέματα του μικρού, αναγκάστηκα να λάβω σούπερ έξτρα μέτρα Μέσα στο σπίτι, αναγκάστηκε πολύ γρήγορα, να λειτουργεί σε χαμηλές στροφές, γιατί όποτε τις ανέβαζε "ετρωγε ξύλο" και από τους δύο και ερχόταν στα ίσα του. Του έχουμε παραχωρήσει όμως, κάποιες συγκεκριμένες στιγμές, στην διάρκεια της ημέρας, που του επιτρέπεται να λυσσάει για μερικά λεπτά, για να ξεκουρδίζει. Γενικώς όμως, τα πάει καλά. Εξω...ακόμη το δουλεύουμε
Το θέμα μου είναι, ότι παρατηρώ, με αποκορύφωμα το σημερινό πρωινό, ότι...ξυπνάει πράγματα στην Δάφνη, που κοιμούνται εδώ και περίπου 4 χρόνια. Ενοχλητικά πράγματα. Με τις γάτες, με τους σκύλους. Εχουν κάνει οι δυό τους κόμμα. Ξεσηκώνει ο ένας τον άλλον. Οχι κάθε φορά. Κάποιες φορές. Που γίνονται όμως και περισσότερες. Και ενώ ο Μάρκος είναι απλά μέγας σαματατζής, η Δάφνη είναι εντελώς αθόρυβη και...αποτελεσματική. Αυτή είναι δηλαδή που "φοβάμαι" περισσότερο, μην της ενισχυθεί αυτή η συμπεριφορά και αυτή είναι, ίσως και άδικα, που θα διορθώσω περισσότερο.
Αυτά, τα γράφω μόνο ως παρατήρηση. Δεν ζητάω συμβουλές. Δεν λέω ότι με προβληματίζουν. Με ενοχλούν, όχι υπερβολικά, αλλά ακόμη δεν έχω αποφασίσει, αν είναι μια κατάσταση που με πονοκεφαλιάζει και θέλω να κόψω τον λαιμό μου, να βρω τρόπο να την αποτρέψω, με την έννοια του πόσο εύκολα ή δύσκολα, πιστεύω ότι μπορώ να το χειριστώ, ή όχι.
Σ'αυτές βέβαια τις εξελίξεις, έχει παίξει σχεδόν τον απόλυτο ρόλλο, το ότι βγαίνουν έξω, όλοι μαζί. Και παρασύρει ο ένας τον άλλον. Αυτό όμως, είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει.
