τις χελωνες πρεπει να τις αφησεις ελευθερες.το ξερεις οτι απο το νομο απαγορευεται να εχεις χερσαια χελωνα?
www.ekpaz.gr
Αφορμή γι� αυτό το κείμενο έγινε ο μεγάλος αριθμός τηλεφωνημάτων που κατακλύζουν το ΕΚΠΑΖ αυτή την περίοδο. Κύριο θέμα τα μικρά χελωνάκια που αρχίζουν να εκκολάπτονται μέσα στον Αύγουστο έως και τον Οκτώβριο.
Συνήθως μέχρι και το Νοέμβρη μπορεί κανείς να βρεί νεογέννητα χελωνάκια μέσα στην πόλη σε εντελώς απίθανα και παράλληλα επικίνδυνα μέρη. Έχουν βρεθεί να διασχίζουν δρόμους, όσο και αν φαίνεται απίθανο, μέσα σε πλατείες, πίσω από τη ρόδα σταθμευμένου αυτοκινήτου, έχουν σωθεί από τα δόντια γάτας και σκύλου.
Αυτοί όμως οι λιλιπούτειοι εξερευνητές δεν είναι φρόνιμο να καταλήξουν σε μια γλάστρα ή ζαρντινιέρα, όσα χαριτωμένοι κι αν είναι. Η θέση τους είναι στον κατάλληλα βιότοπο.
Αυτό ακριβώς κάνει και το ΕΚΠΑΖ. Προσφέρει την απαραίτητη φροντίδα και ότι άλλο χρειάζεται στα νεογέννητα και την κατάλληλη εποχή τα απελευθερώνει σε βιότοπους , όπου θα μπορέσουν να επιβιώσουν.
Υπάρχει η πεποίθηση ότι είναι εύκολη υπόθεση να συντηρηθούν χελώνες σε κήπο. Η πραγματικότητα, όμως, είναι άλλη και ειδικά όταν πρόκειται για μωρά χελωνάκια. Οι χελώνες έχουν διαφορετικές ανάγκες σε σχέση με άλλα ζώα που συνηθίζεται να συντηρούνται ως κατοικίδια, οι χελώνες δεν είναι κατοικίδια ζώα, αλλά πολύ σημαντικές και απολύτως απαραίτητες για την επιβίωσή τους.
Εκτός από τον παράγοντα διατροφή που είναι πάρα πολύ σημαντικός και τον παράγοντα ασφάλεια, η παροχή κατάλληλου χώρου είναι εξίσου σημαντική για την επιβίωση των χελωνών, μωρών και ενηλίκων.
Οι χελώνες είναι ερπετά και χρειάζονται την ηλιακή θερμότητα και ακτινοβολία για να δραστηριοποιηθούν. Είναι, όμως και αναγκασμένες να αποσύρονται σε ημισκιερά ή τελείως σκιερά σημεία για ν� αποφύγουν την υπερθέρμανση.
Λόγω αυτών των αναγκών εκμεταλλεύονται τα μικροκλίματα που τους προσφέρει το φυσικό περιβάλλον, ώστε να διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματός τους στα επιθυμητά επίπεδα και να ρυθμίζουν την ισορροπία του νερού στον οργανισμό τους. Στη φύση οι χελώνες έχουν ελευθερία επιλογής, σε αντίθεση π.χ. με ένα κήπο περιορισμένης έκτασης, που περιβάλλεται από ψηλά κτίρια, με περιορισμένη βλάστηση.
Οι χελώνες έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ηλιοθεραπεία την άνοιξη και το φθινόπωρο. Τις θερμότερες ώρες της ημέρας και ιδιαίτερα όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ξεπερνά του 32οC, ελαττώνουν τη δραστηριότητά τους και θάβονται μέσα στο χώμα και στα πεσμένα φύλλα.
Το ίδιο κάνουν το βράδυ και κατά την περίοδο της χειμερίας νάρκης. Αυτή η συμπεριφορά παρέχει διάφορα πλεονεκτήματα στις χελώνες. Μειώνει δραματικά την εξάτμιση των υγρών μέσω του δέρματος και της αναπνοής κατά 70 % και 30% αντίστοιχα. Εξοικονομεί ενέργεια περίπου 80% επί των ενεργειακών απαιτήσεων μιας δραστήριας χελώνας.
Βοηθά στη σταθεροποίηση της θερμοκρασίας του σώματός της. Την προστατεύει από πιθανούς θηρευτές. Το χειμώνα, όταν χιονίζει ή όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από 2ο C, οι χελώνες που είναι θαμμένες στο χώμα δεν κινδυνεύουν να παγώσουν και να πεθάνουν.
Ιδιαίτερα επικίνδυνη, ειδικά για τα μικρά, είναι η περίοδος της χειμερίας νάρκης, όταν δεν πληρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις, πράγμα πολύ συνηθισμένο σε κατάσταση, αιχμαλωσίας. Αυτή την περίοδο, οι χελώνες θάβονται στο χώμα και προσπαθούν να σταθεροποιήσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους στους 5οC έως 10οC ανώτερο.
Χελώνες που συντηρούνται σε επιφάνειες, εφημερίδες �τσιμέντο �γλάστρες �βεράντες κλπ., όπου δεν έχουν πρόσβαση σε διαφορετικά μικροκλίματα και δεν μπορούν να θαφτούν, χάνουν πολλά υγρά μέσω της εξάτμισης και οι αυξομειώσεις της θερμοκρασίας του σώματός τους είναι πολύ απότομες.
Τα προβλήματα υγείας εμφανίζονται νωρίτερα στα νεαρά άτομα, ενώ για τα ενήλικα μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος. Συνήθως παρατηρούνται ελλείψεις μετάλλων και ιχνοστοιχείων και κυρίως αυτών που εμπλέκονται στην μεταβολική ασθένεια των οστών. Επίσης δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις με προβλήματα στα νεφρά και πέτρες στην ουροδόχο κύστη. Αυτό σε συνδυασμό και με τη λανθασμένη αντίληψη ότι οι χελώνες δεν πίνουν νερό και με ακατάλληλη διατροφή (ψωμί, γάλα, σκυλοτροφές, αποφάγια κλπ.) θα δημιουργήσουν σοβαρότατα προβλήματα υγείας, που οδηγούν στο θάνατο της χελώνας.
Τα αποτελέσματα της άγνοιας και της αδιαφορίας απέναντι στις ανάγκες των χελωνών που ζουν σε αιχμαλωσία, είναι οι πολλές άρρωστες χελώνες που στέλνονται στο ΕΚΠΑΖ κάθε χρόνο. Για κάποιες από αυτές, όμως είναι ήδη πολύ αργά.
Χελώνες 2
Ασθένεια που συναντάται πολύ συχνά σε χελώνες που ζουν σε αιχμαλωσία είναι η λοίμωξη του αναπνευστικού, το γνωστό RNS. Πολλοί παράγοντες φαίνεται ότι συμβάλλουν στην εμφάνιση αυτής της ασθένειας.
Ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, υπερβολική υγρασία, μειωμένη ηλιοφάνεια, υπερπληθυσμός, στρες, αβιταμίνωση Α. Στις χελώνες με αβιταμίνωση Α οι βλεννογόνοι του αναπνευστικού, της μύτης και τα μάτια είναι τα πρώτα πού επηρεάζονται.
Δημιουργούνται βλάβες στους βλεννογόνους που μολύνονται από βακτήρια. ₼λλες αιτίες από τις οποίες μπορεί να ξεκινήσει το RNS είναι από ξένα σώματα που εισέρχονται στα ρουθούνια όπως άμμος, σκόνη, χορταράκια, υπολείμματα τροφής. Σε πολύ προχωρημένο στάδιο μπορεί να εξελιχθεί σε πνευμονία και στο θάνατο της χελώνας .
Φέτος το καλοκαίρι πραγματοποιήθηκε με επιτυχία με επιτυχία θεραπεία δύο χελωνών 7 ετών που είχαν RNS εδώ και 4 χρόνια. Στα ρουθούνια τους υπήρχαν βλεννώδεις εκκρίσεις, ενώ μέσα στα ρουθούνια και στον ουρανίσκο είχαν παγιδευτεί κομματάκια χώμα που επιδείνωναν την κατάσταση και εμπόδιζαν την αναπνοή. Η όρεξη τους ήταν μειωμένη. Οι χελώνες απομονώθηκαν σε χώρο χωρίς χώμα.
Η διατροφή τους ενισχύθηκε με τροφές πλούσιες σε βιταμίνες C και , ενώ τους χορηγούνταν καθημερινά και σκεύασμα με πολυβιταμίνες και μέταλλα. Δύο φορές την ημέρα γίνονταν πλύσεις μέσα στα ρουθούνια για ν� απομακρυνθούν τα ξένα σώματα και οι εκκρίσεις καθώς και απολύμανση της στοματικής κοιλότητας και χορήγηση αντιβίωσης μέσα στα ρουθούνια. Η θεραπεία κράτησε περίπου ένα μήνα.
1/8/2002
Μια ακόμα περίπτωση χελώνας από αιχμαλωσία που είχε αίσιο τέλος ήταν η θηλυκή testudo marginata από τα Πατήσια. Είχε υποθερμία, ήταν αφυδατωμένη, με χαμηλό βάρος, αναιμική. Δεν είχε καθόλου δυνάμεις να μετακινηθεί. Και τα δύο άνω βλέφαρα της ήταν φαγωμένα, τα μάτια της δεν άνοιγαν. Τέλος είχε και ελαφριά λοίμωξη του αναπνευστικού. Η αποκατάσταση της υγείας της ήταν θέμα χρόνου. Τώρα η χελώνα είναι υγιέστατη και βρίσκετε σε χώρο επανένταξης.
) για να το καταλάβετε; 
