Μήπως αντί να κατηγορούμε άλλους για όλα αυτά να κάνουμε μια κριτική στον εαυτό μας? Διότι: για πολλούς ανθρώπους της πόλης η έλλειψη του φυσικού περιβάλλοντος έχει ιδιαίτερα αρνητική επίδραση στον ψυχισμό τους και σε πολλά άλλα. Οι άνθρωποι αυτοί θα αναζητήσουν την επαφή με τη φύση με διάφορους τρόπους. Αν δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν ζώο από εκτροφέα μπορεί να καταφύγουν σε άλλες λύσεις.
Κι αυτό γιατί; Γιατί 1) οι περισσότερες φιλοζωικές έχουν μια αγενή αντιμετώπιση προς τους πολίτες και δεν είναι καθόλου οργανωμένες. Πολλά ζώα που θα μπορούσαν να χαίρονται το έξω και πολλά άλλα μένουν κλεισμένα σε κλουβιά, απλώς επειδή η φιλοζωική δεν έχει μεριμνήσει για τις απαραίτητες ενέργειες ώστε εθελοντές να φιλοξενούν ή να βγάζουν βόλτα τα σκυλιά της.
2)Κάποιοι εκτροφείς εκτός από το γεγονός ότι είναι πολύ ακριβοί, είναι επίσης αγενείς και μισάνθρωποι.
Όσο και αν θέλουμε να το δούμε μόνο από την πλευρά του ζώου υπάρχει και η ανθρώπινη πλευρά. Η φύση του ανθρώπου δεν είναι το να ζει σε μια μεγαλούπολη με μηδαμινή επαφή με ζώα. Όσο χρειάζεται ένα ζώο έναν άνθρωπο άλλο τόσο χρειάζεται και ο άνθρωπος το ζώο. Και είναι κρίμα να κρατούνται κάποια ζώα ως δέσμιοι μέσα σε φιλοζωικές σε κλουβιά, χωρίς καμία μέριμνα, ενώ υπάρχουν σίγουρα άνθρωποι που θα ήθελαν να τα βγάλουν πχ μια βόλτα αλλά δεν ξέρουν που και πως να τα βρουν. Και δεν υπάρχει καν μια διαδικασία για αυτό σε αρκετές περιπτώσεις. Δεν είναι δυνατόν η κάθε φιλοζωική να μαζεύει απλά ζώα στερώντας και από αυτά και από τους ανθρώπους την αλληλεπίδραση που θα είχαν αν ήταν έξω.
Κι αυτό γιατί; Γιατί 1) οι περισσότερες φιλοζωικές έχουν μια αγενή αντιμετώπιση προς τους πολίτες και δεν είναι καθόλου οργανωμένες. Πολλά ζώα που θα μπορούσαν να χαίρονται το έξω και πολλά άλλα μένουν κλεισμένα σε κλουβιά, απλώς επειδή η φιλοζωική δεν έχει μεριμνήσει για τις απαραίτητες ενέργειες ώστε εθελοντές να φιλοξενούν ή να βγάζουν βόλτα τα σκυλιά της.
2)Κάποιοι εκτροφείς εκτός από το γεγονός ότι είναι πολύ ακριβοί, είναι επίσης αγενείς και μισάνθρωποι.
Όσο και αν θέλουμε να το δούμε μόνο από την πλευρά του ζώου υπάρχει και η ανθρώπινη πλευρά. Η φύση του ανθρώπου δεν είναι το να ζει σε μια μεγαλούπολη με μηδαμινή επαφή με ζώα. Όσο χρειάζεται ένα ζώο έναν άνθρωπο άλλο τόσο χρειάζεται και ο άνθρωπος το ζώο. Και είναι κρίμα να κρατούνται κάποια ζώα ως δέσμιοι μέσα σε φιλοζωικές σε κλουβιά, χωρίς καμία μέριμνα, ενώ υπάρχουν σίγουρα άνθρωποι που θα ήθελαν να τα βγάλουν πχ μια βόλτα αλλά δεν ξέρουν που και πως να τα βρουν. Και δεν υπάρχει καν μια διαδικασία για αυτό σε αρκετές περιπτώσεις. Δεν είναι δυνατόν η κάθε φιλοζωική να μαζεύει απλά ζώα στερώντας και από αυτά και από τους ανθρώπους την αλληλεπίδραση που θα είχαν αν ήταν έξω.