Άθληση και Εκτόνωση. Ναι, αλλά πώς?

[harryf3]

Irma,
Από το στυλ τους θεωρησαμε και οι δυο ιδιοκτητες ότι υπηρξε θεμα επιβολης.
Πολύ αγριο και επιθετικο μας φανηκε για το χαρακτηρισουμε παιχνιδι.
Οποτε και λαβαμε τα μέτρα μας.

Foibos,
Ειπα εγω ότι καλα κανανε και μπηκανε μεσα στην ξενη την αυλη?
Απλα περνουσαμε από εξω, τα σκυλιά ειδανε ανοιχτη την πορτα και μπηκανε

Σοβαρα τωρα, αισθανθηκαμε πολύ ασχημα για την καταπατηση των ξενων χωρικων υδατων γι αυτό και τρεξαμε και τα βγαλαμε εξω με τις φωνες.
Το ιδιο θα καναμε και να μην υπηρχαν σκυλια στην ξενη ιδιοκτησια.

Σε άλλο θεμα βεβαια αρκετοι φιλοι/μελη τονισανε ότι αν εχεις σκυλο η αυλοπορτα πρεπει να είναι παντα κλειστη και καλυτερα κλειδωμενη.

Φυσικα εμεις οντας στην θεση του περαστικου επρεπε να προβλεψουμε και εφοσον αρχιζε πλεον η κατοικημενη περιοχη και τελειωνε το βουνο οπου βρισκομασταν πριν, να βαλουμε τα λουριά.


Ηταν αμελεια, ευτυχως με όχι ασχημηκαταληξη.

 

[foibos]

Ναι!!!Σε κείνο το θέμα που λες είμαι από τους πρώτους,αν όχι ο πρώτος, που σου είπε να είναι κλειδωμένη η πόρτα!Και το λέω γιατί γνωρίζω κόσμο που δαγκώθηκε απο΄σκυλιά μπαίνοντας χαλαρα από ανοικτές πόρτες...
Απλά μπορεί για κάποια στιγμή να χρειαστεί να αφήσεις ανοικτή την πόρτα, γιατί ας πούμε μεταφέρεις πράγματα και δεν μπορείς να την κλείσεις, λέω ένα χαζό παράδειγμα, πριν τα ακουμπήσεις κάτω...Σε όλους θα έχει τύχει κάτι ανάλογο!

Άσε που κυκλοφορούν και παλαβοί...Μην μπουκάρει το σκυλί σε καμία αυλή κι ο ιδιοκτήτης νομίζει ότι είναι κανένα αγριόσκυλο και το πυροβολήσει με καμία καραμπινα...
Μην το γελάς..ξέρω περίπτωση τέτοια στο χωριό του θείου μου...

 

[harryf3]

Αγαπητε φιλε Foibos,
Σε ευχαριστω παρα πολύ.
Χαιρομαι που ανεφερα το περιστατικο παρολο που ηταν ασχετο με το θεμα της αθλησης.

Με την τελευταια σου επισημανση χτυπησε δυνατα το καμπανακι μια και πολλοι στο βουνο εχουν οπλα και το χειροτερο αρκετοι βρισκονται σε ημιαγρια κατασταση.

Επισης η Ηρα ετσι καταμαυρη και μεγαλοσωμη εμπνεει και καποιο φοβο και καλλιστα μπορει καποιος από φοβο ή τσατίλα να την παρει με το φτυάρι ή τις πετρες.
Γιατι εγω τι θα εκανα μηπως αν εμπαινε στο δικο μου κτημα ενα αγριο σκυλι και κυνηγουσε την πινσερινα μου ή την κορη μου?
Η θα ειχα την απαιτηση η Ηρα να τους σωσει ολους?

 

[harryf3]

Και κατι ακομα ασχετο με την αθληση αλλα σημαντικο.

Η Ηρα εχει μαθει αρκετα καλα να περπαταει οπουδηποτε δίπλα μου με λουρι ή χωρις λουρι στο βουνο και σε περιφραγμενη εκταση που μου εχει διατεθεί.

Η κουταβίτσα του αλλου ιδιοκτητη το αγνοει παντελως αυτό και γνωριζει καπως μονο το Μη, το Ελα και το ονομα της.

Λοιπον στην κοινη μας βολτα η Ηρα εγινε αρκετα ανυπακουη.
Αποδειξη ότι είναι πολύ ευθραυστη και λιγη η εκπαιδευση που της εκανα και δεν εχει μπει ακομα στο μεδουλι της οποτε η διασκεδαση ειναι ακομα υπερανω των εντολων.

Αλλα δεν μπορω επισης να μην σκεφτω ότι

"φθείρουσιν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί".

 

[Dr.Zhivago]

Αρη, μια ΧΑΡΑ τα πάει η Ήρα!!! Δεν υπάρχει κουτάβι στην ηλικία της με απόλυτη υπακοή όταν παίζει με άλλο σκύλο (εδώ δεν υπάρχουν και πολλά ενήλικα που το κάνουν αυτό!).

Συνέχισε την καλή δουλειά και μην ανησυχείς. Αμά "πήξει" λίγο το μυαλό της θα σε ακούει ΑΨΟΓΑ και ακόμη και όταν παίζει. Βοηθάει να την καλείς-αφήνεις-καλείς-αφήνεις ΠΟΛΛΕΣ φορές κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Θα πρέπει όμως να την επιβραβεύσεις πάρα πολύ θερμά ΚΑΘΕ φορά που έρχεται και να μην την "καθυστερήσεις" πολύ. Να μάθει πως μπορεί να έρχεται κοντά σου όταν παίζει, χωρίς να την δέσεις ή να απαιτήσεις να σταματήσει το παιχνίδι, αλλά ΜΟΝΟ για να πάρει λίγο αγάπη και να συνεχίσει!

Αν δεν είναι ιδιαίτερα χαδιάρα, τότε η επιβράβευσή σου θα πρέπει λίγο παιχνίδι και χαρά (κάνε τον "καραγκίοζη" μην ντρέπεσαι) με πολλά γλυκόλογα και μετά να την αφήνεις να συνεχίσει να παίζει πάλι με τον σκύλο.

Το ΚΑΛΥΤΕΡΟ βέβαια, είναι να κάνεις διαφορετικά πράγματα όποτε έρχεται (πάντα όμως με μεγάλο ενθουσιασμό που επέστρεψε, έστω για λίγο) γιατί έτσι δεν θα βαριέται να έρθει και θα έχει περιέργεια να δει τι ακριβώς θέλεις και τι φωνάζεις.

Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε με τα κουτάβια (εκτός από το ότι τα φωνάζουμε με αυστηρό τόνο) είναι να μην δίνουμε στο κουτάβι να καταλάβει πως είχαμε ΛΟΓΟ που το φωνάξαμε.

Είναι έξυπνα ζώα. Μια, δυό, τρείς, τα φωνάξεις χωρίς πραγματικό λόγο -γιατί να έρθουν μετά αν έχουν το οτιδήποτε άλλο να κάνουν;

Άλλο λάθος που κάνουμε είναι που τα φωνάζουμε μόνο όταν είναι ώρα να φύγουμε.
Συνδιάζει το "έλα" με το ΤΕΛΟΣ της χαράς του, και μετά όποτε το ακούει το έχει για κακό! Αντί να έρθει -ΦΕΥΓΕΙ με το που το ακούει!

Αν δεν έρχεται ΚΑΘΟΛΟΥ όταν παίζει και την καλείς, γύρνα και τρέξε μερικά βήματα στην αντίθετη κατεύθυνση και χτύπα το μπούτι σου με το χέρι καθώς λες "ΕΛΑ, Έλα!" με ενθουσιώθης και παιχνιδιάρικο τόνο. Να δεις πως δεν θα μπορέσει να σου αντισταθέι! Οταν ξεκινήσει να έρχεται να λυγήσεις τα γόνατά σου, ώστε να χαμηλώσει ΠΟΛΥ το σώμα σου (ακούμπα και το έδαφος αν θέλεις). Μην στέκεσαι σαν αγγούρι και συνέχισε να την καλείς χαρούμενα καθώς επιστρέφει σε εσένα! Όταν φτάσει, αγκάλιασέ την και πέσε και στο έδαφος τελείως! ΠΑΙΞΕ κι ΕΣΥ! Αλλά άφησέ την γρήγορα να πάει πάλι στο φιλαράκι της. Να μην "φοβάται" να έρχεται σε εσένα (πως θα χάσει το παιχνίδι με τον σκύλο).

 

[harryf3]

Dr Zhivago, σε ευχαριστω και παλι για τον χρονο σου και τις αναλυτικοτατες οδηγιες

Μπορω με βεβαιοτητα να πω οτι απο ολα οσα ειπες ή δεν εκανα τιποτα ή εκανα το αντιθετο. Και ειχα και την αξιωση να με ακουει.
Παλι καλη ηταν αφου αρκετες φορες υπακουσε.