Εγώ που δεν ξέρω από εκθέσεις και δεν ασχολούμαι με κρίσεις πήγα για έναν και μόνο λόγο: Να δω σκυλιά (και να παίξω με σκυλιά). Από αυτή την άποψη έμεινα αρκετά ικανοποιημένη
Κάποιες παρατηρήσεις:
- Στους στίβους δεν καταλάβαινα ΤΙΠΟΤΑ. Σε αντίθεση με την έκθεση του ΚΟΕ δεν υπήρχε κανένας απολύτως σεβασμός στον επισκέπτη. Σαν να κρίνονταν τα σκυλιά σε... πηγαδάκια!
- Ο τύπος στην είσοδο επιεικώς αγενέστατος.
- Ωραίο το φυλλάδιο που εξέδωσε και μοίρασε ο όμιλος!
- Γιατί οι ιδιοκτήτες Καυκάσιων (με 1 εξαίρεση) δεν αφήνουν να χαϊδέψεις το σκύλο τους? Όλα θεριά ανήμερα είναι? Ένας μάλιστα δεν είπε ότι "δαγκώνει" είπε ότι "ορμάει"
Αυτό δεν ισχύει ούτε για τα 2 ροτ ούτε για τα περισσότερα ντόμπερμαν που πέτυχα στην έκθεση. Με εξαίρεση τα Καυκάσια κάποια κεντρικής Ασίας και ένα... λαμπραντόρ που επίσης δεν ήταν "για πολλά πολλά" όλοι οι άλλοι δεν είχαν πρόβλημα να γνωρίσεις το σκύλο τους. Θεωρείται αγένεια άραγε?
- Το άκρως παρεξηγημένο chinese crested είναι απίστευτα απαλό και γλυκό σκυλάκι!
- Ο γαλλικός καφές μπουρλότο! Με πείραξε πολύ άσχημα στα νεύρα.
- Έρωτες: Η πανέμορφη κουτάβα της Σοφίας, η Ice της Εύης, ένα κουτάβι bobtail σαν ψεύτικο κι ένα standard poodle μαύρο για το οποίο τα λόγια είναι περιττά...
Χάρηκα που ξαναείδα παλιούς γνωστούς και γνώρισα κάποιους που δεν ήξερα!
Οι φωτογραφίες μου δεν είναι τόσο καλές όσο της Κατερίνας, αλλά ορίστε μερικές από το Σάββατο: