Νέα σκυλομαμά σε Schnauzer μινιατούρα


Moussie

Well-Known Member
26 Δεκεμβρίου 2021
216
646
35
Καλησπέρα σε όλους, και χρόνια πολλά!

Έχει κάποιο καιρό που σας διαβάζω μιας κι ετοιμαζόμουν για το νέο μέλος της οικογένειας και έχοντάς το σχεδόν μία βδομάδα μου έχουν δημιουργηθεί απορίες, αμφιβολίες ωςπρος το κατάπόσο ό,τι κάνω είναι σωστό αλλά και περιέργεια για τη δική σας εμπειρία με τους μουσάτους φίλους μας μιας και είδα ότι αρκετοί από εσάς έχετε εμπειρία με αυτή τη φυλή.

Η μικρή μας Μούση είναι 2 μηνών ακριβώς κι είχε μάθει από τον εκτροφέα το crate και την πάνα κάτι που έκανε τις ημέρες μας λίγο πιο εύκολες. Με ελάχιστες εξαιρέσεις (9.5/10 φορές) πηγαίνει στην πάνα της και σχεδόν πάντα ειδοποιεί :LOL: (ειδικά στα κακάκια) τόσο πριν τα κάνει όσο και μετά!

Την έχουμε μάθει (μάλλον)να είναιστα καθαρά και τα κακάκια της ειδικά δεν τα αντέχει.Όταν τα κάνει θα ξεφωνίσει μέχρι να της τα μαζέψουμε.

Πριν φτάσει στο σπίτι της ετοιμάσαμε τοcrate με το στρωματάκι, την κουβερτούλα και τα παιχνίδια της ενώ γύρω από αυτό (2τμ) έχουμε στήσει ένα πάρκο για να είναι περιορισμένη κάποια ώρα -ειδικά αυτή που φαίνεται να θέλει τουαλέτα.

Ο προβληματισμός μου μέχρι στιγμής είναι ότι είναι αρκετά ομιλιτική -κλαψουρίζει αρκετά για να τραβήξει την προσοχή κάτι στο οποίο προσπαθούμε να αποφύγουμε να "πέσουμε". Οταν ηρεμεί, φροντίζουμε να την επιβραβεύσουμε (χάδια, μπράβο, παιχνίδια, λιχουδιές). Σχεδόν πάντα ηρεμεί μετά από 10-15 λεπτά αλλά τα πρωινά (6.30-7 παρά το πρωί) μας τρελαίνει!

Τις πρώτες ημέρες σηκωνόμασταν (που να κλείσει το μάτι με τόση τσιρίδα), σήμερα όμως αποφάσισα να μην σηκωθώ (δεν ξέρω αν είναι πολύ σκληρό...) με αποτέλεσμα να κρατήσει το κλαψούρισμα για καμιά ώρα ώσπου σταματησε και κοιμήθηκε.

Γενικά αυτή την έντονη συμπεριφορά την βγάζει συνήθως ξημερώματα ή κάποιες φορές αν τη βάλω στο πάρκο για να κάνω δουλειες και δεν με βλέπει. Προσπαθώ να μην επιβραβεύω την γκρίνια της και να της δίνω σημασία όταν ηρεμεί σκεπτόμενη πως αυτόμπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα.

Δεν ξέρω αν κάνω σωστά ή λάθος γι' αυτό θα ήθελα τη γνώμη σας.

Κατά τα άλλα προσπαθώ να την εξοικειώνω με διάφορα πράγματα, διαδικασίες και ήχους στο σπίτι λίγο λίγο (π.χ. σκούπα, πιστολάκι, αυτοκίνητο, box, χτένισμα) και μέχρι στιγμής φαίνεται να τα πηγαίνει καλά.
Ενώ αναρωτιέμαι (πραγματικά) πως θα καταφέρω να της μάθω εντολές όπως "έλα", "μείνε" κτλ. Μου φαίνονται όλα βουνό όπως καταλαβαίνετε σαν νέα σκυλομαμά!

267940298_601176574297912_1398094196541819948_n.jpg
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.768
20.046
Χρόνια πολλά και καλώς ήρθες στο φόρουμ :)

Μου ακούγεται ότι μια χαρά τα κάνεις μέχρι στιγμής τα πράγματα!
Σ' αυτή την ηλικία, η μόνη συμβουλή που χρειάζεσαι, είναι "υπομονή".
Αν είσαι σταθερή σε όσα κάνεις, θα έρθει η ώρα που θα αποδώσει η σταθερότητά σου.

Να την χαίρεσαι την μικρούλα!
 


Moussie

Well-Known Member
26 Δεκεμβρίου 2021
216
646
35
Χρόνια πολλά και καλώς ήρθες στο φόρουμ :)

Μου ακούγεται ότι μια χαρά τα κάνεις μέχρι στιγμής τα πράγματα!
Σ' αυτή την ηλικία, η μόνη συμβουλή που χρειάζεσαι, είναι "υπομονή".
Αν είσαι σταθερή σε όσα κάνεις, θα έρθει η ώρα που θα αποδώσει η σταθερότητά σου.

Να την χαίρεσαι την μικρούλα!
Καλημέρα και χρόνια πολλά!

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Η αλήθεια είναι ότι ναι, η υπομονή μάλλον είναι το μεγαλύτερο όπλο μας αυτή τη στιγμή - ειδικά με μία τόσο ομιλητική κυρία όπως η Μούση :).

Να σου πω το βράδυ με προβληματίζει περισσότερο από όλα - όταν αρχίζει τη μιρλίτσα της! Γιατί είναι γκρίνια αναζήτησης προσοχής και όχι κλάμα φόβου (έχοντας ακούσει και τα δύο αρκετέςφορές μέχρι σήμερα αισθάνομαι ότι μπορώ να τα ξεχωρίσω).

Τί είναι καλύτερο σε αυτή την περίπτωση; Να τ΄αγνοήσω και να αντέξω αυτή τη 1-1.5 ώρα συνεχόμενης γκρίνιας;

Χθες αφού έκανε την ανάγκη της μεταξύ 4-5π.μ. -όπως κάθε βράδυ σχεδόν-φώναζε για να την καθαρίσω. Συνήθως την καθαρίζω, παίρνω τα κακάκια από την πάνα της και κοιμάται σε 3 λεπτά. Χθες όμως φώναζε πολύ έντονα. Φαγητό, νερό είχε δίπλα της οπότε αποκλείουμε να πεινούσε/διψούσε.

Δεν άντεξα πολύ κ όταν ηρέμησε για λίγο πήγα μέσα και της μίλησα ήρεμα την έβαλα μέσα στο crate, έκλείσα την πόρτα κί όσο ήταν ήρεμη την επιβράβευα με μπράβο κ λίχουδιά.

Κάθισα έτσι για κανένα 3-4λεπτο μέχρι που ηρέμησε κ κοιμήθηκε με κλειστή την πόρτα. Είναι δυνατόν να ήθελε να της κλείσω την πόρτα του crate (της το κάνω συχνά πυκνά μέσα στην ημέρα όταν χαλαρώνει, αλλα της την αφήνω ανοιχτή το βράδυ γιατί ακόμα δεν μπορεί να συγκρατηθεί προφανώς).
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.768
20.046
Αυτά όλα μωρέ, είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας ανθρώπου.
Πάρα πολύ υποκειμενικά!

Μωρό είναι. Χρειάζεται και την γλύκα στην ζωή του, και το αίσθημα ασφάλειας και τρυφερότητας, πέρα από τους κανόνες που θα διδάσκεται συνέχεια. Οπως το νοιώσεις. Ολα με μέτρο. Αν νοιώσεις ότι θα ησυχάσει με μια αγκαλιά ή με το να κοιμηθεί και μερικές φορές μαζί σου, μη σου μπλοκάρει το μυαλό η αυστηρή εκπαίδευση πχ. Αν από την άλλη αισθανθείς, ότι βολεύεται με την τρυφερότητα και το εκμεταλλεύεται, πράξε πάλι αναλόγως. Θα τα βρεις τα πατήματά σου. Μην ανησυχείς. Απόλαυσέ το. Μεγαλώνουν πάρα πολύ γρήγορα.

υγ: Αθήνα είσαι; Agility θα κάνετε; :giggle:
 
  • Like
Reactions: Orjo


Moussie

Well-Known Member
26 Δεκεμβρίου 2021
216
646
35
Αυτά όλα μωρέ, είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας ανθρώπου.
Πάρα πολύ υποκειμενικά!

Μωρό είναι. Χρειάζεται και την γλύκα στην ζωή του, και το αίσθημα ασφάλειας και τρυφερότητας, πέρα από τους κανόνες που θα διδάσκεται συνέχεια. Οπως το νοιώσεις. Ολα με μέτρο. Αν νοιώσεις ότι θα ησυχάσει με μια αγκαλιά ή με το να κοιμηθεί και μερικές φορές μαζί σου, μη σου μπλοκάρει το μυαλό η αυστηρή εκπαίδευση πχ. Αν από την άλλη αισθανθείς, ότι βολεύεται με την τρυφερότητα και το εκμεταλλεύεται, πράξε πάλι αναλόγως. Θα τα βρεις τα πατήματά σου. Μην ανησυχείς. Απόλαυσέ το. Μεγαλώνουν πάρα πολύ γρήγορα.

υγ: Αθήνα είσαι; Agility θα κάνετε; :giggle:
Μάλλον κάπως έτσι αισθάνομαι! Μας είχε πει και ο εκτροφέας (ο οποίος έχει αναφερθεί συχνά πυκνά εδώ μέσα για τη συγκεκριμένη ράτσα) ότι τα σναουτσεράκια είναι ζωηρά κι επειδή εύκολα μπορούν να γίνουν χειριστικά θέλουν πειθαρχία, έχω ένα άγχος ότι αν ξεφύγω από τους κανόνες που του θέτω θα έχω αρνητικά αποτελέσματα στο μέλλον. . .


Τρυφερές στιγμές έχουμε καθημερινά με το γλυκάκι <3 Μετά το τέλος του παιχνιδιού χαλαρώνει με χάδια στην αγκαλιά μας και μάλιστα είναι τρομερά αστείο το ότι δεν αρκείται να κάθεται στην αγκαλιά μόνο τη δική μου ή του άντρα μου αλλά έρχεται και "μοιράζεται".Ταμπροστά πόδια και η μουσούδα της ακουμπούν στον άντρα μου και τα πίσω ποδαράκια και η ουρά σε μένα χαχα

** Είμαι Θεσσαλονίκη! Κατέβηκα Αθήνα για να την πάρω (οπότε έκανε και το πρώτο της 5ωρο ταξίδι στο αμάξι σε box μέσα στο οποίο ήταν ήσυχη). Αυτό το agility δεν το γνωρίζω :) τι ακριβώς είναι;
 






Aliki V.

Well-Known Member
1 Μαϊου 2020
554
527
49
Καλημέρα και χρόνια πολλά!

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Η αλήθεια είναι ότι ναι, η υπομονή μάλλον είναι το μεγαλύτερο όπλο μας αυτή τη στιγμή - ειδικά με μία τόσο ομιλητική κυρία όπως η Μούση :).

Να σου πω το βράδυ με προβληματίζει περισσότερο από όλα - όταν αρχίζει τη μιρλίτσα της! Γιατί είναι γκρίνια αναζήτησης προσοχής και όχι κλάμα φόβου (έχοντας ακούσει και τα δύο αρκετέςφορές μέχρι σήμερα αισθάνομαι ότι μπορώ να τα ξεχωρίσω).

Τί είναι καλύτερο σε αυτή την περίπτωση; Να τ΄αγνοήσω και να αντέξω αυτή τη 1-1.5 ώρα συνεχόμενης γκρίνιας;

Χθες αφού έκανε την ανάγκη της μεταξύ 4-5π.μ. -όπως κάθε βράδυ σχεδόν-φώναζε για να την καθαρίσω. Συνήθως την καθαρίζω, παίρνω τα κακάκια από την πάνα της και κοιμάται σε 3 λεπτά. Χθες όμως φώναζε πολύ έντονα. Φαγητό, νερό είχε δίπλα της οπότε αποκλείουμε να πεινούσε/διψούσε.

Δεν άντεξα πολύ κ όταν ηρέμησε για λίγο πήγα μέσα και της μίλησα ήρεμα την έβαλα μέσα στο crate, έκλείσα την πόρτα κί όσο ήταν ήρεμη την επιβράβευα με μπράβο κ λίχουδιά.

Κάθισα έτσι για κανένα 3-4λεπτο μέχρι που ηρέμησε κ κοιμήθηκε με κλειστή την πόρτα. Είναι δυνατόν να ήθελε να της κλείσω την πόρτα του crate (της το κάνω συχνά πυκνά μέσα στην ημέρα όταν χαλαρώνει, αλλα της την αφήνω ανοιχτή το βράδυ γιατί ακόμα δεν μπορεί να συγκρατηθεί προφανώς).
Να σας ζήσει το κουταβάκι!!! Έτσι για την ιστορία, να πω ότι όταν είχαμε τη νέλλη κουτάβι, κάποια βράδια (πολύ λίγα) ξύπναγε και γκρίνιαζε...τότε πήγαινε ο άντρας μου στο σαλόνι που ήταν το crate, καθόταν δίπλα της στον καναπε και της έλεγε παραμύθια...κοιμόταν αμέσως!!!(χαχαχα)
 
  • Love
Reactions: Moussie


Moussie

Well-Known Member
26 Δεκεμβρίου 2021
216
646
35
Να σας ζήσει το κουταβάκι!!! Έτσι για την ιστορία, να πω ότι όταν είχαμε τη νέλλη κουτάβι, κάποια βράδια (πολύ λίγα) ξύπναγε και γκρίνιαζε...τότε πήγαινε ο άντρας μου στο σαλόνι που ήταν το crate, καθόταν δίπλα της στον καναπε και της έλεγε παραμύθια...κοιμόταν αμέσως!!!(χαχαχα)
Αχ το γλυκάκι! Και η δικιά μας όταν σηκωνόμασταν -αν βλέπαμε ότι δεν σταματά με τίποτα- και της μιλούσαμε ήρεμα, ηρεμούσε κι εκείνη.Λες να το ρίξουμε στα παραμύθια; χαχα

Αισίως σήμερα κλείσαμε 2 βδομάδες μαζί και μπορώ να πω τα πάμε πολύ καλά!

Μέσα από καθημερινές ενέργειες που έκανα από 2-3η μέρα έχει συνδέσει το crate (με κλειστή την πορτούλα) με την ηρεμία - δεν αντιδρά, ούτε γαυγίζει. Το αντιλήφθηκα όταν έτυχε να είναι σε κατάσταση εν εξάλλω ενώ την είχα στο σαλόνι κι εγώ να θελω να κάνω πράγματα και να μην μπορώ να την έχω στο νου μου, μόλις την έκλεινα μέσα στο crate ηρεμούσε και έπαιζε με τα παιχνίδια της χωρίς να βγάλει κιχ.

Η βραδινή γκρίνια σχετίζεται πλέον ΜΟΝΟ με τα κακά της. Αν θέλει να τα κάνει γκρινιάζει (μας ενημερώνει) και φωνάζει αμέσως μετά για να τα μαζέψουμε. Μόλις τα μαζέψουμε επικρατεί ηρεμία.

Στην περίπτωση που έχουμε βραδινή γλυκιά (αλλά εκκωφαντική) μιρλίτσα αυτό είναι κάτι πολύ χαμηλόφωνα νάζια για κανένα 2λεπτο, οπότε εκεί σηκώνομαι της κλείνω την πόρτα του crate έτσι κοιμάται.

Κατά τα αλλα την επιβραβεύω συνέχεια όταν είναι ήσυχη (φαντάζομαι παίζει κι αυτό ρόλο στην αλλαγή της) ενώ έχουμε μάθει να ακούμε στο όνομά μας, στο "έλα" και στο "κάτσε"!