Εγώ του αφιερώνω τουλάχιστον ένα δίωρο, αλλιώς τα νεύρα γίνονται κρόσσια 
Επιλογή εκτροφείου Γερμανικού Ποιμενικού
- Thread starter Nymeria_12_97
- Ημερομηνία δημιουργίας
Πολύ σωστή παρατήρηση.
Έφερες ένα εξαιρετικό παράδειγμα για να καταλάβει κανείς την διαφορά της εργασίας και του σπορ και των ιδιαίτερων ικανοτήτων που χρειάζεται να έχει ένας σκύλος για να ανταπεξέλθει.
Στην Ελλάδα υπάρχει σύγχυση και η ταυτόσημη χρήση των όρων εργασία και σπορ.
Ο σκύλος που φυλάει την οικογένεια του, το σπίτι του η αλλες εγκαταστάσεις κάνει εργασία.
Οι ποιμενικοί σκύλοι που χρησιμοποιούνται στα κοπάδια, σκύλοι που ψάχνουν για ναρκωτικά , οι σκύλοι διασωστες , τα κυνηγόσκυλα , οι σκύλοι οδηγοί τυφλών, όλοι αυτοί κάνουν εργασία.
Κάνουν κάτι που είναι σύμφωνο με τα ένστικτα τους.
Κάποιοι έχουν εκπαιδευτεί κάποιοι όχι.
Η εργασία που κάνουν δεν περιλαμβάνει ένα σταθερό και επαναλαμβανόμενο σενάριο και γιαυτό απαιτείται να έχουν ένα πολύ καλό νευρικό σύστημα, να αντέχουν τις διάφορες πιέσεις, το στρες, την ανατροπή των καταστάσεων κλπ
Πρέπει να δουλεύουν σε διαφορετικά περιβάλλοντα με διαφορετικούς ανθρώπους δίπλα τους και πολλές φορές δουλεύουν μόνοι τους.
Τα σκυλιά που κάνουν IGP ,Mondioring , Agility κλπ κάνουν σπορ.
Προκαθορισμένα σενάρια, γνωστοί χώροι, γνωστοί άνθρωποι και καταστάσεις.
Επίσης και εδώ τα σκυλιά κάνουν κάτι που εκφράζει τα ένστικτα της φυλής τους.
Εδώ 'όμως έχουμε άλλης φύσης και είδους πιέσεις.
Τα σπορ έχουν «εφευρεθεί» για να καλύψουν την ανάγκη της εκτόνωσης αλλά περισσότερο για την διατήρηση των ενστίκτων του σκύλου. Σε μια κοινωνία που μεταβάλλεται συνεχώς, λιγοστεύουν οι ευκαιρίες να «εργαστεί» ο σκύλος όπως παλαιότερα.
Όποτε τα σπορ παρομοιάζουν τις συνθήκες τις πραγματικής ''εργασίας'' με ότι αυτό σημαίνει.
Καλό η κακό.
Προσωπικά δεν πιστεύω οτι στα σπορ υπάρχει κάποιος λόγος να ασκηθεί πίεση πολύ δε περισσότερο στρες στον σκύλο. Οι φυλές εργασίας έχουν ''φτιαχτεί'' για να ''υπηρετούν'' τον άνθρωπο , οπότε ένας καλός εκπαιδευτής/προπονητής και ένας καλός (γονιδιακά) σκύλος μπορούν να δουλέψουν και να κάνουν πολύ σπουδαία πράγματα χρησιμοποιώντας μόνο και μόνο αυτήν την ανάγκη του σκύλου να κάνει πράγματα για τον άνθρωπό του.
Βέβαια αυτήν την άποψη δεν την ενστερνίζονται πολλοί στον χώρο των σπορ. (Με εξαίρεση το Agility που η φύση του αθλήματος είναι διαφορετική) και γι' αυτό και υπάρχουν ελάχιστα σκυλιά που δεν πιέστηκαν και προχώρησαν, και άπειρα που πιέστηκαν και έμειναν στη μέση.
Εν ολίγοις και για να μένουμε στο θέμα μας, οι εκτροφείς πρέπει να δουλεύουν τα σκυλιά τους.
Όμως μπορείτε να βρείτε εξαιρετικούς χαρακτήρες ειδικά στα Γερμανικά ποιμενικά και ας δεν έχουν δώσει ποτέ εξετάσεις IGP. Απο την άλλη το Korung είναι πιο αντιπροσωπευτικό της ποιότητας του σκύλου. Δεν έχει τις απαιτήσεις και την λεπτομέρεια των σπορ και δίνει μια αρκετά καλή εικόνα του.
Αν ήθελα λοιπόν εγώ ένα γερμανικό ποιμενικό για το σπίτι και την οικογένεια μου, θα έψαχνα για ισορροπημένους χαρακτήρες και καλή υγεία. Θα έψαχνα σκύλο που σε πραγματικές συνθήκες δουλεύει και συμπεριφέρεται όπως πρέπει. Αυτή είναι η βάση, όλα τα υπόλοιπα φτιάχνονται.
Να φανταστώ Γ.Π από τη φωτογραφία έτσι?Εγώ του αφιερώνω τουλάχιστον ένα δίωρο, αλλιώς τα νεύρα γίνονται κρόσσια
@ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ σωστά αναφέρεσαι στο θέμα αυτό και είμαι μαζί σου. Επειδή είναι το θέμα για Γερμανικό ποιμενικό, το στρες (παράδειγμα έδωσα) έχει ελαφρώς διαφορετική έννοια.
@TARA είμαι 100% σύμφωνος με ότι έγραψες. Όσο για πίεση και στρες, πολλοι τα βλέπουν ως αρνητικά. Δεν έχουν την κακή έννοια που σκέφτονται οι περισσότεροι.
Όταν μαθαίνουμε σκυλί να γαυγιζει σε ερεθιστη, δεν χρησιμοποιούμε την ανοχή του σκύλου σε στρες για να δώσουμε ένταση;
Όταν "ακουμπάμε" το γκλοπ ενώ δαγκώνει δεν το πιέζουμε;
Γενικά στα σπορ το να πετύχεις ένταση και ταχύτητα πρέπει να χρησιμοποιήσεις πίεση και στρες. Όσο παραπάνω στρες και πίεση μπορεί να δεχτεί ο σκύλος, τόσο πιο εντυπωσιακό είναι το αποτέλεσμα. Εξού και τα "μαλακά" σκυλιά δυσκολεύονται σε τέτοια σπορ. Υπερευαίσθητα σκυλιά δεν φτάνουν το αποτέλεσμα ενός σκύλου ανεκτικό σε πίεση. Τα όρια του είναι χαμηλά.
@TARA είμαι 100% σύμφωνος με ότι έγραψες. Όσο για πίεση και στρες, πολλοι τα βλέπουν ως αρνητικά. Δεν έχουν την κακή έννοια που σκέφτονται οι περισσότεροι.
Όταν μαθαίνουμε σκυλί να γαυγιζει σε ερεθιστη, δεν χρησιμοποιούμε την ανοχή του σκύλου σε στρες για να δώσουμε ένταση;
Όταν "ακουμπάμε" το γκλοπ ενώ δαγκώνει δεν το πιέζουμε;
Γενικά στα σπορ το να πετύχεις ένταση και ταχύτητα πρέπει να χρησιμοποιήσεις πίεση και στρες. Όσο παραπάνω στρες και πίεση μπορεί να δεχτεί ο σκύλος, τόσο πιο εντυπωσιακό είναι το αποτέλεσμα. Εξού και τα "μαλακά" σκυλιά δυσκολεύονται σε τέτοια σπορ. Υπερευαίσθητα σκυλιά δεν φτάνουν το αποτέλεσμα ενός σκύλου ανεκτικό σε πίεση. Τα όρια του είναι χαμηλά.
Περπάτημα 2 με 2,5 ώρες κάθε μέρα βρέξει, χιονίσει. Αν του φτάνουν ; Όχι. Το πόσο θα ήταν το ιδανικό δεν έχω σαφή απάντηση. Μια ακόμα μεσημεριανή βόλτα μιας ώρας θα ήταν ότι πρέπει αν και το μεσημέρι είναι ποιο χαλαρός.
Αν για τους περισσότερους η μια ώρα περπάτημα είναι ας πούμε 1χλμ εμείς θα κάνουμε 2.
@BiggBilly Η αλήθεια είναι ότι ενώ στο θέμα σκύλος μάλλον πρέπει να είμαστε πάντα πολύ συγκρατημένοι όταν εκφέρουμε γνώμες τις οποίες σε μια δεδομένη στιγμή θεωρούμε αδιαμφισβήτητες, τα τελευταία χρόνια τείνω όλο και περισσότερο στην άποψη ότι στα σκυλιά που κάνουν σπορ δεν πρέπει να ασκείται καθόλου πίεση.
Το σπορ είναι μια προσομοίωση των πραγματικών καταστάσεων στις οποίες ΘΑ καλούνταν να ανταποκριθεί ο σκύλος ΑΝ οι συνθήκες ήταν πραγματικές. Δεν είναι όμως και ο σκύλος το ξέρει.
Παράδειγμα, επ´ουδενι δεν συγκρίνεται το στικ του ΒΚΠ με το ξύλο η τον λοστό ενός διαρρήκτη. Όπως και η «πίεση» του ΒΚΠ την οποία ο σκύλος γνωρίζει από τις προπονήσεις δεν συγκρίνετε με την απειλή ενός κακοποιού.
Ο σκύλος που δαγκώνει το μανίκι στο IGP δεν ασχολείται καν με το στικ. Εκείνη την στιγμή κάνει κάτι που του αρέσει μιας και κέρδισε το δάγκωμα και το γκλομπ πιο πολύ τον ανεβάζει παρά να του δημιουργεί στρες.
Επίσης ξέρει ότι ο «αντίπαλος» του δεν θα τον βλάψει και ότι συνήθως αυτός βγαίνει νικητής.
Το γαύγισμα στον ερεθιστη είναι το παρακάλεμα του σκύλου για δάγκωμα. Δεν χρειάζεται πουθενά πίεση για αυτό.
Το σπορ λοιπόν είναι ένα παιχνίδι όπου και οι δυο (άνθρωπος και σκύλος) πρέπει να περνάνε καλά. Αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να το κάνουν.
Όπως επίσης δεν υπάρχει κανένας λόγος να «παρακαλάς» έναν σκύλο χρησιμοποιώντας την πίεση να κάνει κάτι που γονιδιακά είναι φτιαγμένος να κάνει. Αντίθετα ο σκύλος πρέπει να ζητάει να δουλέψει για εσένα και όχι εσύ να πιέζεις τον σκύλο για αυτό.
Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε μάλλον κάπου έχει γίνει λάθος.
Τελικά τι είναι το εντυπωσιακό στα σπορ;
Για εμένα η όρεξη και η επιμονή να κάνει πράγματα ο σκύλος, η καλή διάθεση , το θάρρος και το καθαρό μυαλό του.
Δυστυχώς αυτά δεν εκτιμώνται πάντα. Πολλές φορές π.χ. οι άνθρωποι εντυπωσιάζονται από τα λάθη του σκύλου, χαρακτηριστικό παράδειγμα- ''όταν στην μακρινή δεν αφήνει στο αους''. Έχω δει πολλούς ανθρώπους να ζητωκραυγάζουν όταν ο σκύλος ''δεν αφήνει'' , αγνοώντας ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα που οφείλετε σε πολλές κακές εκπαιδευτικές πρακτικές που περιέχουν ΚΑΙ πίεση.
Πολλά σκυλιά θα μπορούσαν να προχωρήσουν στα σπορ εάν δεν τα «έκαιγαν» χρησιμοποιώντας το στρες. Για εμένα ελάχιστα σκυλιά απ΄'οσα ασχολήθηκαν στην Ελλάδα μπόρεσαν να δείξουν τις πραγματικές τους δυνατότητες στα σπορ.
Από την άλλη ο οικογενειακός σκύλος/φύλακας πράγματι πρέπει να έχει ατσαλένια νεύρα. Και πραγματικό θάρρος για να μπορεί να ανταπεξέλθει στους άπειρους αστάθμητους παράγοντες. Και επίσης καθαρό μυαλό γιατί πολλές φορές θα αποφασίσει μόνος του το τι πρέπει να κάνει. Για αυτό η αντοχή στο στρες σε αυτόν τον σκύλο επίσης πρέπει να είναι απείρως μεγαλύτερη.
@Nymeria_12_97 Έγραψα όλα τα παραπάνω γιατί πολλές φορές υπάρχει μια σύγχυση μεταξύ των διαφορετικών λειτουργιών του σκύλου.
Κάποιοι βλέπουν ένα γερμανικό ποιμενικό να δαγκώνει στο μανίκι και θεωρούν ότι βρήκαν τον τέλειο σύντροφο και φύλακα για την οικογένειά τους. Κάποιοι πάλι εντυπωσιάζονται με τα κόκκινα pedigree και τα άλλα περίεργα ονόματα που αναγράφονται σε αυτό.
Για εμένα όποιος θέλει γερμανικό ποιμενικό για οικογενειακό σκύλο δεν πρέπει να κολλάει στα κόκκινα pedigree . Σίγουρα όμως θα πρέπει να χιλιοτσεκάρει τους χαρακτήρες των γεννητόρων σε πραγματικές συνθήκες.
Η συμβουλή μου είναι να δεις από κοντά και να μιλήσεις με όσους περισσότερους εκτροφείς γερμανικών ποιμενικών μπορείς. Μην αρκείσαι στην Κρήτη. Κάθε κουβέντα και κάθε εμπειρία γίνεται γνώση, που την έχεις ανάγκη. Ρώτα για τις εξετάσεις υγείας που κάνουν στους γεννήτορες και ζήτησε να σου πουν για το τι χαρακτήρες θέλουν να εκτρέφουν. Κάπου θα βρεις τον εκτροφέα που οι σκέψεις του ταιριάζουν στις δικές σου.
Το σπορ είναι μια προσομοίωση των πραγματικών καταστάσεων στις οποίες ΘΑ καλούνταν να ανταποκριθεί ο σκύλος ΑΝ οι συνθήκες ήταν πραγματικές. Δεν είναι όμως και ο σκύλος το ξέρει.
Παράδειγμα, επ´ουδενι δεν συγκρίνεται το στικ του ΒΚΠ με το ξύλο η τον λοστό ενός διαρρήκτη. Όπως και η «πίεση» του ΒΚΠ την οποία ο σκύλος γνωρίζει από τις προπονήσεις δεν συγκρίνετε με την απειλή ενός κακοποιού.
Ο σκύλος που δαγκώνει το μανίκι στο IGP δεν ασχολείται καν με το στικ. Εκείνη την στιγμή κάνει κάτι που του αρέσει μιας και κέρδισε το δάγκωμα και το γκλομπ πιο πολύ τον ανεβάζει παρά να του δημιουργεί στρες.
Επίσης ξέρει ότι ο «αντίπαλος» του δεν θα τον βλάψει και ότι συνήθως αυτός βγαίνει νικητής.
Το γαύγισμα στον ερεθιστη είναι το παρακάλεμα του σκύλου για δάγκωμα. Δεν χρειάζεται πουθενά πίεση για αυτό.
Το σπορ λοιπόν είναι ένα παιχνίδι όπου και οι δυο (άνθρωπος και σκύλος) πρέπει να περνάνε καλά. Αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να το κάνουν.
Όπως επίσης δεν υπάρχει κανένας λόγος να «παρακαλάς» έναν σκύλο χρησιμοποιώντας την πίεση να κάνει κάτι που γονιδιακά είναι φτιαγμένος να κάνει. Αντίθετα ο σκύλος πρέπει να ζητάει να δουλέψει για εσένα και όχι εσύ να πιέζεις τον σκύλο για αυτό.
Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε μάλλον κάπου έχει γίνει λάθος.
Τελικά τι είναι το εντυπωσιακό στα σπορ;
Για εμένα η όρεξη και η επιμονή να κάνει πράγματα ο σκύλος, η καλή διάθεση , το θάρρος και το καθαρό μυαλό του.
Δυστυχώς αυτά δεν εκτιμώνται πάντα. Πολλές φορές π.χ. οι άνθρωποι εντυπωσιάζονται από τα λάθη του σκύλου, χαρακτηριστικό παράδειγμα- ''όταν στην μακρινή δεν αφήνει στο αους''. Έχω δει πολλούς ανθρώπους να ζητωκραυγάζουν όταν ο σκύλος ''δεν αφήνει'' , αγνοώντας ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα που οφείλετε σε πολλές κακές εκπαιδευτικές πρακτικές που περιέχουν ΚΑΙ πίεση.
Πολλά σκυλιά θα μπορούσαν να προχωρήσουν στα σπορ εάν δεν τα «έκαιγαν» χρησιμοποιώντας το στρες. Για εμένα ελάχιστα σκυλιά απ΄'οσα ασχολήθηκαν στην Ελλάδα μπόρεσαν να δείξουν τις πραγματικές τους δυνατότητες στα σπορ.
Από την άλλη ο οικογενειακός σκύλος/φύλακας πράγματι πρέπει να έχει ατσαλένια νεύρα. Και πραγματικό θάρρος για να μπορεί να ανταπεξέλθει στους άπειρους αστάθμητους παράγοντες. Και επίσης καθαρό μυαλό γιατί πολλές φορές θα αποφασίσει μόνος του το τι πρέπει να κάνει. Για αυτό η αντοχή στο στρες σε αυτόν τον σκύλο επίσης πρέπει να είναι απείρως μεγαλύτερη.
@Nymeria_12_97 Έγραψα όλα τα παραπάνω γιατί πολλές φορές υπάρχει μια σύγχυση μεταξύ των διαφορετικών λειτουργιών του σκύλου.
Κάποιοι βλέπουν ένα γερμανικό ποιμενικό να δαγκώνει στο μανίκι και θεωρούν ότι βρήκαν τον τέλειο σύντροφο και φύλακα για την οικογένειά τους. Κάποιοι πάλι εντυπωσιάζονται με τα κόκκινα pedigree και τα άλλα περίεργα ονόματα που αναγράφονται σε αυτό.
Για εμένα όποιος θέλει γερμανικό ποιμενικό για οικογενειακό σκύλο δεν πρέπει να κολλάει στα κόκκινα pedigree . Σίγουρα όμως θα πρέπει να χιλιοτσεκάρει τους χαρακτήρες των γεννητόρων σε πραγματικές συνθήκες.
Η συμβουλή μου είναι να δεις από κοντά και να μιλήσεις με όσους περισσότερους εκτροφείς γερμανικών ποιμενικών μπορείς. Μην αρκείσαι στην Κρήτη. Κάθε κουβέντα και κάθε εμπειρία γίνεται γνώση, που την έχεις ανάγκη. Ρώτα για τις εξετάσεις υγείας που κάνουν στους γεννήτορες και ζήτησε να σου πουν για το τι χαρακτήρες θέλουν να εκτρέφουν. Κάπου θα βρεις τον εκτροφέα που οι σκέψεις του ταιριάζουν στις δικές σου.
Σε ευχαριστώ πολυ! Έχω ξεκινήσει ήδη βασικά, εχω επισκεφτεί εκτροφείς.
Πέρα από τα εργασιακά και μορφολογικά κλπ κλπ. Ποια είναι η άποψη σας σχετικα με τα θηλυκά/ αρσενικά? Έχω διαβάσει άρθρο εδώ σχετικά με αυτό αλλά θα ήθελα να ακούσω απόψεις συγκεκριμένα για τους Γ.Π.
Επίσης σχετικά με τις στειρώσεις? Άλλο θέμα και αυτό τεράστιο.
Βάλε την αγγελία. Βάλε φωτό. Βάλε μπόλικο βούτυρο στο ψωμάκι, να είναι πιο λαχταριστό. Μην το αφήνεις στεγνό. Ποτέ δεν ξέρεις
@TARA μεγάλη συζήτηση που εύκολα ξεφεύγουμε σε άλλα θέματα γιατί όλα μαζί λειτουργούν σαν σύνολο. Δεν γίνεται να αναλύσουμε μόνο ένα κομμάτι χωρίς να πάρει την μπάλα αλλα κομμάτια.
Πιθανόν δεν περιγράφω σωστό τι εννοώ με στρες. Για μένα όταν περιορίζω 2μηνων κουτάβι και το προκαλώ με πανακι, του δημιουργώ στρες. Το ότι τον πιέζω να συνεχίσει να προσπαθεί, να τραβάει να γαυγιζει, στην πραγματικότητα του ασκώ στρες. Μαθαίνει το κουτάβι ότι αυτή η πίεση και στρες θα σταματήσει με το δάγκωμα. Όσο πιέζεις και στρεσαρεις το κουτάβι, τόσο πιο πολύ ένταση δημιουργείς. Το μέχρι πιο σημείο θα φτάσει εξαρτάται από της ανοχές του.
Αν αντέχει αρχίζεις τις φωνές. Ανεβάζει επίπεδο έντασης το κουτάβι. Αν αντέχει του κουνάς λίγο το γκλοπ, ανεβάζει κιαλλη ένταση. Το πιέζεις ώστε να δώσει το 100% στο γαύγισμα, στην προσπάθεια και στην ταχύτητα του. Το στρεσαρω εκείνη την στιγμή για να προκαλέσω ενέργεια.
Παντού υπάρχει στρες και πρέσα. Ακόμα και σε "θετική εκπαίδευση" με το να μη δίνεις την λιχουδια, δημιουργείς στρες.
Το στρες είναι συναίσθημα. Δεν είναι κακό. Τωρα αν κάποιος κάπου έκανε κάτι στο σκυλί και το "χάλασε", δεν φταίει αυτό που περιγράφω. Εκτός αν ο σκύλος δεν ήταν το κατάλληλο για αυτό το σπορ και ζοριστηκε για να φτάσει τις μη ρεαλιστικές απαιτήσεις του ιδιοκτήτη.
Τα σπορ είναι σπορ και πρέπει να έχεις μάτι να ξεχωρίζεις. Μπορεί να έχεις πέντε γερμανικούς με Sch3 και για καθήκοντα φύλαξης ο ιδανικός να είναι αυτός με απλά Sch1.
Για το AUS στο IGP, εντάξει είναι αφαίρεση πόντων και ένδειξη ότι χρειάζεται ακόμα υπακοή. Αλλά στο KNVP μπορεί να ήταν σούπερ. Δεν είναι όλα τα σκυλιά ίδια. Απλά προτιμώ αυτά που αντέχουν στρεσογόνες καταστάσεις γιατί είναι τα πιο εύκολα και εντυπωσιακά στο τέλος.
Πορωθηκα τώρα, πάω να παίξω λουκάνικο με την γουρούνα μου
Πιθανόν δεν περιγράφω σωστό τι εννοώ με στρες. Για μένα όταν περιορίζω 2μηνων κουτάβι και το προκαλώ με πανακι, του δημιουργώ στρες. Το ότι τον πιέζω να συνεχίσει να προσπαθεί, να τραβάει να γαυγιζει, στην πραγματικότητα του ασκώ στρες. Μαθαίνει το κουτάβι ότι αυτή η πίεση και στρες θα σταματήσει με το δάγκωμα. Όσο πιέζεις και στρεσαρεις το κουτάβι, τόσο πιο πολύ ένταση δημιουργείς. Το μέχρι πιο σημείο θα φτάσει εξαρτάται από της ανοχές του.
Αν αντέχει αρχίζεις τις φωνές. Ανεβάζει επίπεδο έντασης το κουτάβι. Αν αντέχει του κουνάς λίγο το γκλοπ, ανεβάζει κιαλλη ένταση. Το πιέζεις ώστε να δώσει το 100% στο γαύγισμα, στην προσπάθεια και στην ταχύτητα του. Το στρεσαρω εκείνη την στιγμή για να προκαλέσω ενέργεια.
Παντού υπάρχει στρες και πρέσα. Ακόμα και σε "θετική εκπαίδευση" με το να μη δίνεις την λιχουδια, δημιουργείς στρες.
Το στρες είναι συναίσθημα. Δεν είναι κακό. Τωρα αν κάποιος κάπου έκανε κάτι στο σκυλί και το "χάλασε", δεν φταίει αυτό που περιγράφω. Εκτός αν ο σκύλος δεν ήταν το κατάλληλο για αυτό το σπορ και ζοριστηκε για να φτάσει τις μη ρεαλιστικές απαιτήσεις του ιδιοκτήτη.
Τα σπορ είναι σπορ και πρέπει να έχεις μάτι να ξεχωρίζεις. Μπορεί να έχεις πέντε γερμανικούς με Sch3 και για καθήκοντα φύλαξης ο ιδανικός να είναι αυτός με απλά Sch1.
Για το AUS στο IGP, εντάξει είναι αφαίρεση πόντων και ένδειξη ότι χρειάζεται ακόμα υπακοή. Αλλά στο KNVP μπορεί να ήταν σούπερ. Δεν είναι όλα τα σκυλιά ίδια. Απλά προτιμώ αυτά που αντέχουν στρεσογόνες καταστάσεις γιατί είναι τα πιο εύκολα και εντυπωσιακά στο τέλος.
Πορωθηκα τώρα, πάω να παίξω λουκάνικο με την γουρούνα μου
καλησπερα σε ολους σας και καλη χρονια.. δεν ηθελα να ανοιξω νεο θεμα και δεν υπαρχει λογος γιατι ηδη υπαρχουν αρκετα.. θελω να αποκτησω εναν γερμανικο ποιμενικο και ξερω ακριβως τι θελω. (εργασιας, κοκκινο pedigree, αρσενικος και απειρη εκπαιδευση να γινει σαν αυτος που ειχα μικρη στο χωριο). θα ηθελα εαν επιτρεπεται να μου προτεινεται μερικα εκτροφεια στην Αθηνα να επισκεφτω.. θα μου πειτε βρες στο ιντερνετ τοσα εχει, συμφωνω αλλα θα ηθελα εαν καποιος απο εσας εχει σκυλο απο εκτροφειο πριν παω να εχω γνωμες και αποψεις!
Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλοί εκτροφείς εστίασαν για αισθητικούς λόγους σε πιο "κυρτή" πλάτη, πράγμα στο οποίο οφείλεται και η αυξανόμενη συχνότητα σκελετικών προβλημάτων και δυσπλασιών στην φυλή. Θα πρότεινα να επιλέξετε ένα πιο "παραδοσιακό" εκτροφέα για λιγότερα προβλήματα υγείας.
Για εργασιακό από εκτρφείο στην Ελλάδα λίγο δύσκολο...θέλει ψάξιμο.
Ωωωω, πλάτη Γ.Π., τι καλά, καιρό είχαμε!
Καλύτερα ίσως να πήγαινες πρώτα, και να συζητησεις γνώμες και απόψεις μετά, ώστε να μην είσαι ούτε θετικά ούτε αρνητικά προκατηλειμμένη πηγαίνοντας εκείς. Ζητάς κάτι πολύ συγκεκριμένο, ξέρεις τι θα πρέπει να ζητήσεις να δεις εκεί που θα πας; (από εξετάσεις υγείας, χαρακτήρα, διακρίσεις, τι περιμένεις να δεις στους γονείς και δε συμμαζεύεται)
Ωωωω, πλάτη Γ.Π., τι καλά, καιρό είχαμε!
Καλύτερα ίσως να πήγαινες πρώτα, και να συζητησεις γνώμες και απόψεις μετά, ώστε να μην είσαι ούτε θετικά ούτε αρνητικά προκατηλειμμένη πηγαίνοντας εκείς. Ζητάς κάτι πολύ συγκεκριμένο, ξέρεις τι θα πρέπει να ζητήσεις να δεις εκεί που θα πας; (από εξετάσεις υγείας, χαρακτήρα, διακρίσεις, τι περιμένεις να δεις στους γονείς και δε συμμαζεύεται)
ηρθα σημερα σε επαφη απο τρια εκτροφεια στην αθηνα καποιοι ηταν πιο ευγενικοι και πιο προθυμοι και αλλοι πιο 'σφιγμενοι ' να το πω ετσι, ρωτησα εαν εχουν σκυλο εργασιας με κοκκινα pedigree, οτι θελω σκυλο που θα μπορει να κανει και τις πιο απαιτητικες εκπαιδευσεις, εννοειται να δω τα χαρτια τους και θελω εξυπνο και ησυχο χαρακτηρα.. με ρωτησε ενας πολλα οπως αν υπαρχει χρονος, που μενω και τετοια και αν με περιοριζει το οικονομικο γιατι ζηταω πολυ απαιτητικο σκυλο..δεν με νοιαζει τοσο να τον πηγαινω σε εκθεσεις οσο το να μπορω να κανω πραγματα μαζι του χωρις να δημιουργει πανικο γιατι θελω να τον παιρνω παντου μαζι μου.. αλλοι παλι δεν μου ειπαν τιποτα ουτε τι σκυλους εχουν περα απο το να παω απο εκει και οτι εχουν αρκετες γεννες μεσα στο ετος
Last edited:
η αληθεια ειναι οτι δεν ηθελα να επεκταθω στο εξωτερικο γιατι δεν θα μπορω να τα δω απο κοντα ουτε τα κουταβια ουτε τους γονεις και πολλα αλλα προβληματακια λογω αποστασης.. η αληθεια ειναι οτι μερικα εκτροφεια στην ελλαδα εχουν εργασιας(οχι ολα καποιοι μου ειπαν οτι εχουν μονο εκθεσιακους) και οτι τα εργασιας τους συνοδευονται απο πιστοποιησεις που ελπιζουμε να παρουμε και εμεις με το καλο.
τωρα γιατι να πουν ψεματα;;Βρες ένα σκύλο που να έχει τον χαρακτήρα που θέλεις και μη στέκεσαι στις ταμπέλες.
Υπάρχουν «εργασιακά» που είναι για κλάματα και «μορφολογικά» που φυσάνε.
Οτι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός ….
Υπάρχουν «εργασιακά» που είναι για κλάματα και «μορφολογικά» που φυσάνε.
Οτι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός ….
η αληθεια ειναι οτι δεν θα σταθω σε ταμπελες και οτι σιγουρα θα διαλεξω πιο πολυ με χαρακτηρα, ενταξει δεν θα τον παω να δουλεψει
απλα σκεφτηκα οτι αφου ειναι απο εργασιακους γονεις γιατι θελω να μαθει υπακοη, φυλαξη και να μην τρωει απο οπου να ναι γιατι εχουμε χασει αρκετα σκυλακια ετσι που οση εκπαιδευση κανανε δεν το μαθανε ποτε, θα ειναι ισως πιο ευκολο να μαθει υπακοη και εκπαιδευση σωστη, ειδικα εδω Αθηνα που υπαρχουν φολες παντου
