Ἔχετε πολὺ δίκιο, ἀλλὰ οἱ εἰδικὲς συνθῆκες τῆς πολὺ ὀρεινῆς ἐπαρχιωτικῆς κατοικίας μας μέσα στὸ δάσος, μαζὶ βεβαίως καὶ μὲ τὴν σύγχρονη, ἡμέτερη καὶ κοινὴ ἐπὶ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, οἰκονομικὴ δυσπραγία στενεύει τὰ περιθώρια γιὰ ἐπιλεκτικὲς προκρίσεις ὑψηλῶν προδιαγραφῶν καὶ περιορίζει τὶς δυνατότητες γιὰ ἕνα βαθύτερο ἔλεγχο καὶ ὡς ἐκ τούτου καὶ τὶς ὅποιες ἀπόλυτες ἐγγυήσεις. Ἐτσι τὰ θεματά μας τὰ ἀντιμετωπίζουμε λίγο ἕως πολὺ ad hoc. Πάντως ὄντως ἔχω καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν δωρητή. Τὸ πήραμε, λοιπόν, σήμερα τὸ κουτάβι. Κατεβήκαμε στὴν πρωτεύουσα τοῦ νομοῦ μας καὶ παραλάβαμε τὴν καλή μας Σεραϊνώ. Εἶναι ὁλόμαυρο, καραμάνικο μὲ ἄσπρα καλτσάκια καὶ ὁλόλευκη καρδούλα. Εἶναι πράγματι ὅπως λέτε. Θυμίζει ἀδέσποτούλα. Ἀδύνατο, ἀδύνατο, μὲ πληγοῦλες. Ἄμεσα κάναμε τὴν ἐπίσκεψί μας στὸν καλό μας, πολυδοκιμασμένο καὶ ἔμπειρο κτηνίατρο. Τὴν βρῆκε καλὰ καὶ μᾶς ἐπιβεβαίωσε κι αὐτός, ὅτι πράγματι εἶναι κουτάβι ἀπὸ ἑλληνικὸ ποιμενικό. Τώρα τὰ μαντριὰ ἔχουν μιὰ δική τους πρακτικὴ καὶ λογικὴ ἐπὶ τῶν σκύλων, ποὺ πόρρῳ ἀπέχει τῶν δικῶν μας προσεγγίσεων ἐπὶ τοῦ ὅλου θέματος. Σὲ κάθε περίπτωσι θὰ ἐξασφαλίσω φωτογραφίες ποὺ θὰ ἐπαφίονται στὴν κρίσι τῆς πείρας Σας.Ἔχουμε μιὰ πρησμένη κάπως κοιλίτσα γεμάτη σκουλικάκια. Πήραμε τὴν πρώτη κρέμα ἀντιπαρασιτικὸ καὶ ἀρχίσαμε τὴν θεραπεία μας μὲ τὴν κρεμούλα σὲ τρεῖς γύρους γιὰ ἕνα μῆνα. Ὁ καλός μας γιατρὸς μᾶς περιμένει σὲ δεκαπέντε μέρες γιὰ τὰ ἐμβόλια, γιατὶ μόλις ἔχουμε κλείσει ἕνα μῆνα ζωῆς καὶ εἶναι νωρίς γι΄ αὐτά. Κάναμε ἕνα μικρὸ ἐμετὸ ἀνεβαίνοντας μὲ τὸ φορτηγάκι τὶς στροφὲς τοῦ βουνοῦ μας καὶ ἐν τέλει φτάσαμε ἐπιτέλους στὸ σπίτι μας. Κατὰ τὶς ὑποδείξεις τοῦ Canis εἴχαμε φροντίσει, ἐνῶ ἦταν βέβαια οἱ δύο σκύλοι μας στὴν περίφραξί τους νὰ ὑπάρχει ξεχωριστὸς περιφραγμένος χῶρος, ποὺ νὰ ἀφορᾶ τὴν Σεραϊνώ, ἐνὼ εἶχε ἑτοιμαστεῖ καὶ ἕνα ζεστὸ κρεββατάκι μὲ μιὰ χαχόλικη κουβερτούλα στὸ λεβητοστάσιο τοῦ σπιτιοῦ μας. Πολὺ πρὶν μποῦμε στὸν περίβολό μας ὁ Ἄρης καὶ ὁ Βορριᾶς εἶχαν ἀρχίσει ἤδη τὸ γαύγισμα. Μόλις ὅμως μπήκαμε καὶ ἀνοίξαμε τὸ box μεταφορᾶς γιὰ νὰ πρωτοπερπατήσῃ ἡ Σεραϊνώ στὴν αὐλἠ, ἐνὼ δὲν εἶχαν ὀπτικό πεδίο, προφανῶς μόνο, ποὺ τὴν μύρισαν ἔγιναν ἔξαλλα. Τέλος πάντων τὴν ἀφήσαμε γιὰ λίγη ὥρα τὴν Σεραϊνώ στὴν αὐλή καὶ μετὰ τὴν ξαναβάλαμε στὸ box, αὐτοὺς στὴν κουζίνα καὶ τὴν φυγαδέψαμε ἀσφαλῆ στὸ πλαϊνό μέρος τοῦ σπιτιοῦ, ὅπου ἡ δική της περίφραξι καὶ τὸ λεβητοστάσιο. Τὰ περιμέναμε ὅλα αὐτὰ καὶ τὰ εἴδαμε ὡς φυσικά. Ἂς συνέλθει πρῶτα τὸ κουτάβι ἀπὸ τὶς πληγές του, ἂς πάρει τὸ ἐπάνω του νὰ φάῃ καλὲς πρωτεΐνες καὶ νὰ σταθῇ στὰ πόδια του. Στὸ χρόνο αὐτὸ πιστεύω θὰ συνηθίσουν καὶ οἱ ἀρσενικοί μας τὴν φωνή της. Θὰ ξεκινήσουμε καὶ τὶς ὀπτικὲς συναντήσεις μεταξὺ τῶν περιφράξεων καὶ ἐκτὸς μὲ λουρί, ὅπως μᾶς εἴπατε καὶ ἐλπίζω, ὅτι μὲ τὶς εὐχὲς καὶ τὶ πολύτιμες συμβουλές Σας τελικὰ θὰ τὰ καταφέρουμε. Ἐνδιαφέρον μετὰ τὴν ἄφιξι τῆς Σεραϊνὼς ἦταν ὅτι ὁ Ἄρης ἦταν σήμερα ὀρεξάτος γιὰ παραπάνω ἀγκαλιές....!