Παιδάκι δημοτικού και απώλεια σκύλου!!

[betty coltrane]

Νομιζω οτι κανουμε πολλες εκτιμησεις στα τυφλα χωρις να ξερουμε τους ανθρωπους.

Ο μικρος ειναι μοναχοπαιδι, σωστα; Δεν ειμαι σιγουρη αν το αισθημα της απωλειας θα ηταν μικροτερο αν περνουσαν λιγοτερο χρονο μαζι. Ισως το σκυλι υποκαθιστουσε και αλλες αναγκες του παιδιου, ισως οχι.

Απο την αλλη, συμφωνω οτι ειναι υποχρεωση των γονιων με σκυλο να προετοιμαζουν τα παιδια γι αυτο που θα ερθει. Ειναι μαθημα ζωης αλλωστε. Αλλα και να μην το κρυβουν ή το μειωνουν οταν συμβει, αντιθετα να το αφησουν να εκτονωθει.

Ημουν πολυ μεγαλυτερη οταν εχασα το πρωτο μου σκυλο και το πηρα πολυ βαρια. Οταν πενθουμε, "κλαιμε" για μας και πως αυτο επηρεαζει εμας οχι γι αυτον που εφυγε. Με τον καιρο, θυμομουν περισσοτερο τις βολτες, τα παιχνιδια κλπ και λιγοτερο το ασχημο τελος. Νομιζω οτι αυτο θα εκανα. Θα επανεφερα ευχαριστες στιγμες. Αλλα οχι με στεναχωρια. Για να γιορτασουμε τη ζωη. (Οσο corny κι αν ακουγεται)

 

[Giwrgosm]

Ευχαριστώ πολύ για τον κόπο σας καταρχάς να βοηθήσετε την κατάσταση... Λοιπόν ο μπόμπιρας είναι μοναχοπαίδι και όσο λάτρευε ο μπόμπιρας το σκύλο του άλλο τόσο τον λάτρευε και η οικογένεια όλη. Δεν υπήρχε κανένας διαχωρισμός παιδιού και σκυλιού. Οι γονείς του μικρού είναι απίστευτα φιλοζωοι και " καλής πάστας" άνθρωποι και το λέω με απόλυτη σιγουριά...

Είχανε πει στο μικρό όταν τους είπε ο κτηνίατρος για τον καρκίνο ότι είναι άρρωστος και τα πράγματα δεν είναι όπως θα θέλανε να είναι. Του είπανε επίσης ότι κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να φτιάξει η κατάσταση αλλά και πώς είναι δύσκολη... Ο μικρός τον αγαπαγε πάρα πολύ και κανά χρόνο και που ξέρανε για την αρρώστια είχανε φροντίσει να τον προετοιμάσουν απέξω απέξω...

Ο σκυλακος υιοθετήθηκε όταν ο πιτσιρικάς ήταν στην κούνια ακόμα το οποίο σημαίνει πως ότι ανάμνηση έχει μέχρι τώρα αυτό το παιδί (πέρα από την οικογενεια) έχει να κάνει με ένα σκύλο στην ουσία !!

Ειχε δεθεί απίστευτα με το σκύλο και τον καταλαβαίνω απόλυτα . Το 2011 "χάσαμε" το 2ο σκυλί μας και μου πήρε πααααρα πολύ καιρό να συνερθω!! Ποτέ δεν έχω σταματήσει να τα σκέφτομαι και πάω και εγώ μια στο τόσο να τα δω γτ τα έχουμε δίπλα δίπλα...

Ήταν ο κολλητός του από πριν περπατησει ο μικρός μέχρι τώρα που θα πάει Πέμπτη Δημοτικού...

 

[Yorkaddict]

Το πολύ ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο δείχνει μη ορθή διαχείριση από την μεριά του παιδιού, πράγμα που σημαίνει ότι ή έτσι είναι η χαρακτηροδομή του παιδιού ή οι γονείς δημιούργησαν τούτη την κατάσταση.

Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει ορθή ή λάθος διαχείριση συναισθημάτων.
Το συναίσθημα πηγάζει αυθόρμητα και είναι πάνω από κάθε λογική που θα σε κάνει να το κοντρολάρεις.
Και αυτό αφορά όλες τις ηλικίες.

 

[mariakala]

Κατι που χρησιμοποιουν σαν εργαλειο συχνα οι ψυχολογοι ειναι το "γραμμα" ο μικρος ειναι σε θεση λογω ηλικιας να το γραψει στον "αδερφο" του. Αλλα αυτο πρεπει να το δουνε με τον ανθρωπο που τον παρακολουθει!

 

[Giwrgosm]

Κατι που χρησιμοποιουν σαν εργαλειο συχνα οι ψυχολογοι ειναι το "γραμμα" ο μικρος ειναι σε θεση λογω ηλικιας να το γραψει στον "αδερφο" του. Αλλα αυτο πρεπει να το δουνε με τον ανθρωπο που τον παρακολουθει!

Αποσο γνωρίζω δεν τους είπε κάτι για γράμμα ο παιδοψυχολογος . Όταν τον θαψανε ήταν μαζί πάντως και ο μικρός κανονικά στα πάντα...

 

[vek]

Νομίζω ότι θα πρέπει να δώσουν στον μικρό χρόνο. Είναι δύσκολο για εμάς όταν χασουμε τον σκύλο μας να το διαχειριστούμε φαντάσου για ένα παιδί. Εμένα η μικρή όταν έχασε τον σκύλο της, παρόμοια περίπτωση γεννήθηκε και απο την πρώτη μερα της ζωής της η σκύλα δεν έφευγε από δίπλα της .Μαζί κοιμοντουσταν μαζί έπαιζαν ακόμα και όταν έκανε μπάνιο ήταν μέσα η σκύλα και την κοίταζε, έκανε καιρό να το ξεπεράσει. Ηταν νήπιο σπίτι έκλαιγε και ήταν πολύ πεσμένη, στον νηπιαγωγείο μίλαγε με τις ώρες στην δασκάλα της για την μπρούτα και για ότι εκαναν μαζί. Της φέραμε αλλον σκύλο μετά από 6 μήνες περίπου και τότε μάζεψε μόνη της και τα πράγματα της μπρούτας και τα βαλαμε σε ένα κουτί.

 

[Giwrgosm]

Νομίζω ότι θα πρέπει να δώσουν στον μικρό χρόνο. Είναι δύσκολο για εμάς όταν χασουμε τον σκύλο μας να το διαχειριστούμε φαντάσου για ένα παιδί. Εμένα η μικρή όταν έχασε τον σκύλο της, παρόμοια περίπτωση γεννήθηκε και απο την πρώτη μερα της ζωής της η σκύλα δεν έφευγε από δίπλα της .Μαζί κοιμοντουσταν μαζί έπαιζαν ακόμα και όταν έκανε μπάνιο ήταν μέσα η σκύλα και την κοίταζε, έκανε καιρό να το ξεπεράσει. Ηταν νήπιο σπίτι έκλαιγε και ήταν πολύ πεσμένη, στον νηπιαγωγείο μίλαγε με τις ώρες στην δασκάλα της για την μπρούτα και για ότι εκαναν μαζί. Της φέραμε αλλον σκύλο μετά από 6 μήνες περίπου και τότε μάζεψε μόνη της και τα πράγματα της μπρούτας και τα βαλαμε σε ένα κουτί.

Ακριβώς το ίδιο.... Κάπως το έχει δεχτεί πλεον ο μικρούλης αλλά ούτε λόγος ακόμα για άλλο σκύλο... Τα πράγματα του ακόμα είναι οπως ήταν βέβαια ... Για αρχή παίζει με τον δικό μου παρά πολύ και έχουμε βρει μια απομονωμένη παραλία και παίζουν εκεί με την ησυχία τους... Έχουμε δρόμο πολύ βέβαια ακόμα ...

 

[paliotspos]

Καταρχήν να ευχηθώ καλά ξεμπερδέματα το συντομότερο..επισης να συγχαρώ τους γονείς που επέλεξαν την βοήθεια επαγγελματία, πράγμα αυτονόητο που οι περισσοτεροι όμως δεν κάνουν..να αναφερόμαστε στο παρελθόν αυτη τη στιγμή και να λέμε εφταιξαν δεν εφταιξαν οι γονείς δεν εχει νοημά ,λάθη όλοι κάνουν ,σημασία εχει πως τα διαχειρίζονται μετά..πόσο μάλλον όταν μιλάμε για παιδιά που παιχνίδι να τους χαλάσει μπορεί να ναι χάλια μέρες..
Μπράβο και πάλι στους γονείς , κουραγιο και υπομονή ..

 

[Giwrgosm]

Καταρχήν να ευχηθώ καλά ξεμπερδέματα το συντομότερο..επισης να συγχαρώ τους γονείς που επέλεξαν την βοήθεια επαγγελματία, πράγμα αυτονόητο που οι περισσοτεροι όμως δεν κάνουν..να αναφερόμαστε στο παρελθόν αυτη τη στιγμή και να λέμε εφταιξαν δεν εφταιξαν οι γονείς δεν εχει νοημά ,λάθη όλοι κάνουν ,σημασία εχει πως τα διαχειρίζονται μετά..πόσο μάλλον όταν μιλάμε για παιδιά που παιχνίδι να τους χαλάσει μπορεί να ναι χάλια μέρες..
Μπράβο και πάλι στους γονείς , κουραγιο και υπομονή ..

Ευχαριστώ εκ μέρους τους ...
Ναι κατευθείαν μιλησανε με επαγγελματία και ακολουθούν κατά γράμμα τις συμβουλές του και ήδη είναι σε καλό δρόμο. Πάει πολύ καλά η ψυχολογία του μικρού και αυτό τους δίνει δυναμη να συνεχίσουν...
Πλέον όταν παίζει με το σκύλο μου τον βλέπω και πάλι να χαμογελάει το μπόμπιρα και το χαίρομαι απίστευτα... Είναι σε επικοινωνία πολύ συχνά και τον ενημερώνουν για το πώς αντιδράει σε κάποια συγκεκριμένα πράγματα , αλλαγές στη συμπεριφορά του και γενικά για κάθε τι που τους έχει ζητήσει ...