Παιδάκι δημοτικού και απώλεια σκύλου!!

[Giwrgosm]

Γεια σας!!

Δυστυχώς ο Μπρούνο το σκυλάκι πολύ καλού οικογενειακού φίλου έφυγε για το μεγάλο ταξίδι...

Το Μπρουνο τον είχαμε βρει πιτσιρικάδες σε μια παραλία με κάτι φίλους σχεδόν νεκρό το 2008 αν θυμάμαι καλά... Με τα πολλά βρέθηκε αυτός ο οικογενειακός φίλος και τον αγάπησε με το πρώτο βλέμμα.

Τωρα στο δυσάρεστο της υπόθεσης: Ο Μπρουνακος μετά από μάχη με την άτιμη αρρώστια δεν τα κατάφερε... Ο μικρός γιος του φιλικού ζευγαριού είναι απαρηγόρητος, τον έχει πειράξει πάρα πολύ και δεν ξέρουμε πως να το διαχειριστούμε. Ο μικρός κοιμόταν αγκαλιά με το Μπρουνο στην κυριολεξία ΚΑΘΕ βράδυ. Ήταν πάντα μαζί του ο Μπρούνο όπου και να πήγαινε ειλικρινά. Τον πήγαμε για τα καθεκαστα στο χωριό αυτών των φίλων και ο μικρός δεν τον άφηνε με τίποτα απτά χέρια του... Αν έχει τύχει σε κάποιον από εδώ θα ήθελα μια γνώμη για το πώς το χειρίστηκε. Δεν δέχεται ούτε τα πράγματα του να πάρουν ( κρεβατάκι μπωλ κλπ ).. Αυτό έγινε την Τρίτη, κάπως έχει ηρεμησει χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι το έχει συνειδητοποιήσει...

Τα φώτα σας!!
Θα μας λείψεις ρε τρελοκομείο !!

 

[Hlianna]

Καλημέρα,

Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σας..

Αυτο που βοήθησε εμένα όταν πέθανε ο πρώτος μας γάτος ήταν το ότι υιοθετήσαμε άλλο γατί. Η μαμά μου έπαθε τέτοιο σοκ από την απώλεια, που μας δήλωσε ότι δεν πρόκειται να ξανα πάρουμε ποτέ γατί. Ο γάτος μας έφυγε 22 χρονών, εγώ ήμουν τότε αρχές 1ης γυμνασίου, οπότε καταλαβαίνεις.. μια ζωή μαζί.
Ο πρώτος καιρός ήταν πολύ δύσκολος, επικρατούσε στο σπίτι μια βουβαμάρα, το σπίτι ήταν τελείως άδειο.
3 μήνες μετά και ύστερα από μεγάλες πιέσεις η μαμά μου έκανε πίσω και ήρθε στο σπίτι ένα καινούριο μωρό. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερη κίνηση, πίστεψέ με, δεν είναι ότι ξεχάσαμε τον γάτο μας ή δεν πονάγαμε, αλλά είναι τελείως διαφορετικό όταν πρέπει να συνεχίσεις να φροντίσεις ένα άλλο πλάσμα, να το βλέπεις να κάνει τα αστεία του κλπ.

Τον τρόπο τον ξέρουν, οι δρόμοι και τα καταφύγια γεμάτα, ο Μπρούνο όπως φαίνεται πέρασε πολύ καλά μαζί του, νομίζω ότι αν όχι τώρα άμεσα σε λίγο καιρό ίσως είναι καλό να σκεφτούν την υιοθεσία ενός νέου τετράποδου φίλου.

 

[Giwrgosm]

Καλημερα

Ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια!

Ναι συμφωνω στο να υιοθετησεις ενα αλλο ζωακι σε βοηθαει παρα πολυ και κανεις και ενα καλο που λεμε, προς το παρον δεν ειναι καλη ιδεα πιστευω ομως

 

[mareco]

@Giwrgosm γιατί πιστεύεις ότι δεν είναι καλή ιδέα;

 

[Giwrgosm]

γιατι δεν δεχεται ακομα να παρουμε τα πραγματα του απτο σπιτι... Θα του κανει πολυ καλο ομως και θελω να του το πω καποια στιγμη.
Φοβαμαι επειδη ειναι μικρο παιδι μην σκεφτει αυτα που μου ειπες πως τον ξεχασαν πχ.
Τον αγαπαγε υπερβολικα ο μικρος ηταν αχωριστοι! Εζησε παρα πολυ ομορφα ο Μπουνο...
Μιλαγα πριν με τον πατερα του μικρου και του ζητησε να πανε να τον δει, τον εχω παει και εγω αλλη μια φορα!

 

[Giwrgosm]

@mareco Καλημερα!
Το λεω γτ με αγχωνει το πως θα το παρει ο μικρος , για παραδειγμα οτι τον ξεχασαν πολυ γρηγορα..
Θα θελησει πιστευω καποια στιμη αλλα θα αργησει πολυ!


Το προηγουμενο post ειναι η συνεχεια που απανταγα στην @Hlianna

 

[mareco]

Μήπως αντί να πάτε να δείτε τον συγχωρεμένο, να πηγαίνατε μια βόλτα από φιλοζωική;
Ετσι...δήθεν τάχα μου!
Και δες βρε αγόρι μου, πόσα σκυλάκια στα κλουβιά και τι κρίμα που είναι, και κανένας δεν τα παίρνει σπίτι του και μαραζώνουν εδώ...και να ρωτήσουμε μήπως μπορούμε να φιλοξενήσουμε κάποιο κακόμοιρο, μέχρι να βρει σπίτι;

Κάπως έτσι

You never know

 

[Hlianna]

Τα παιδιά δεν σκέφτονται τόσο περίπλοκα, φρόντιζα τον γάτο μας από μικρή ηλικία, τον πήγα για ευθανασία γιατι η μητέρα μου ήταν στη δουλειά, ποτέ δεν σκέφτηκα στην ηλικία που ήμουν ότι ξέχασα ή πρόδωσα τον γάτο μας. Αυτά τα σκέφτομαι τώρα, όχι τότε.

Θα έλεγα να κάνετε μια κουβέντα μαζί του, χωρίς βέβαια να του βάλετε στο μυαλό ότι με αυτό τον τρόπο θα προδώσετε τον αγαπημένο του φίλο και να δείτε τις σκέψεις του.

 

[Yorkaddict]

Kαλημέρα!

Εχω βρεθεί σε αυτή τη θέση, στα 9 μου χρόνια.

Κάθε σκύλος είναι μοναδικός, δεν αντικαθίσταται, δεν συγκρίνεται με κανέναν.
Παρόλα αυτά 4 νέα πατούσια βοηθάνε αφάνταστα να μετατραπεί ο πόνος και η θλίψη σε μια γλυκιά ανάμνηση.
Η γνώμη μου είναι να βάλει άμεσα έναν νέο σκύλο στη ζωή του.

 

[ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ]

Καλημέρα.

Θα συνιστούσα να συμβουλευτούν οι γονείς έναν παιδοψυχολόγο, ο Μπρούνο δεν ήταν απλά ένας σκύλος για το παιδί. Ας μπούμε στην θέση του παιδιού που στα μάτια του σκύλου έβλεπε ένα φίλο, σύντροφο, αδελφό. Δεν πιστεύω πως η επιλογή νέου σκύλου είναι η σωστή λύση αυτή την στιγμή. Η διαχείριση της απώλειας απο την πλευρά του παιδιού πρέπει να αντιμετωπισθεί ανάλογα με τον χαρακτήρα του.

Μπορεί η πρότασή μου να ακούγεται περίεργη αλλά κάποιες καταστάσεις σαν αυτή ίσως χρειάζονται προσεκτική μεταχείριση για να μην μείνει κάποια τραυματική εμπειρία.

 

[alexouli]

Καλημέρα!

Θα συμφωνήσω με @ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ... νομίζω ότι το παιδί χρειάζεται τον χρόνο του για να πενθήσει... και να βλέπει και τους γονείς να πενθούν μαζί του... αν δείχνουν "δυνατοί" μπροστά του (προφανώς με καλή πρόθεση, για να μην τον στενοχωρούν) μπορεί να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, να νιώθει μόνος του σε όλο αυτό και πως κανείς δεν τον καταλαβαίνει... Αν έρθει άλλο σκυλάκι στο σπίτι, χωρίς να το θέλει το παιδί, μπορεί να αντιδράσει... Στη θέση τους εγώ θα το έφερνα σε επαφή με σκυλάκια, χωρίς όμως να το πιέσω καθόλου... και θα έφερνα άλλο σκύλο στο σπίτι, όταν θα μου έδειχνε το παιδί ότι είναι έτοιμο... κάθε άνθρωπος διαχειρίζεται το πένθος αλλιώς και μπορεί πραγματικά να μην θέλει άλλο σκύλο προς το παρόν το παιδί..

 

[Yorkaddict]

Kανένας σκύλος που έχει ένα παιδί, δεν είναι "απλά ένας σκύλος".
Συμφωνώ πως κάθε ένας διαχειρίζεται τον πόνο διαφορετικά.

 

[Pepev50]

Τι ηλικία έχει ο μικρός γιος? Λογικά δεν υπάρχουν άλλα αδέλφια ε?
Απ ότι καταλαβαίνω ο πιτσιρικάς πρέπει να είναι σε ηλικία που μπορεί να καταλάβει. Απλά θρηνεί και είναι λογικό να το κάνει. Θέλει τον χρόνο του. Φαντάζομαι θα τρώει έστω και λιγότερη ποσότητα, απλά είναι πολύ στεναχωρημένος.
Ας προσπαθήσουν να του εξηγήσουν στην γλώσσα των μεγάλων την εξής φράση :
Είναι τόσες πολλές οι όμορφες στιγμές που θα σου χαρίσει ένας σκύλος στην ζωή του, που δεν πιάνουν μια μπροστά στην μια και μοναδική στεναχώρια που θα σου δώσει, όταν κάνει το στερνό του ταξίδι. Είναι σίγουρο οτι ο σκύλος σ ευχαριστεί πάρα πολύ για όλα αυτά τα όμορφα χρόνια που περάσατε μαζί και θα ήθελε να συνεχίσεις να ζεις χαρούμενος.
Ηταν μια φράση που είχα διαβάσει παλιά εδω το φόρουμ και ήταν η αιτία που ξαναπήρα σκύλο. Νομίζω την είχε γράψει το mareco.
Εύχομαι να το ξεπεράσει σύντομα.

 

[spyv]

δεν εχω παιδια ουτε εμπειρια απο παιδια. αλλα,

για μενα θα πρεπει να αφησετε το παιδι να πενθησει το φιλο του. δε βρισκω σωστη την ιδεα να βαλετε στη ζωη του ενα νεο ζωο τοσο συντομα. αν θελει να εχει τα πραγματα του μαζι του, αστε τον να τα εχει. δε χαλασε ο κοσμος. οφειλουμε να σεβαστουμε τον πονο του και το πενθος του.

σιγα-σιγα μπορουμε, οταν το παιδι θα μας εχει δειξει οτι ειναι ετοιμο, να του μιλησουμε για αλλο ζωο, αλλα οχι τοσο νωρις.

 

[Giwrgosm]

Ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σας.
Λοιπόν ο μικρούλης είναι 10 στα 11, αλλά αδερφάκια δεν έχει και γενικά είναι πάρα πολύ πεσμένος... Τρώει πολύ λίγο δεν πεινάω καθόλου μας λέει... Πήγαμε μαζί πάλι σήμερα εγώ με το μικρό και ο μπαμπάς του πήγε σε παιδοψυχολογο είχε ήδη κλείσει ραντεβού από χτες.

Ούτε για αστείο είπε ο ψυχολόγος δεν θα μπει άλλο σκυλί στο σπίτι αυτό μόνο κακό θα κάνει στην περίπτωση μας,είπε να μην περιμένουμε να ζητήσει ο μικρός να δει το φιλαρακι του αλλά και εμείς οι ίδιοι να του λεμε πάμε σήμερα που έχει ωραία μέρα να τον δούμε; Πρέπει να τον αφήσουμε να θρηνήσει όσο θελήσει ο μικρός αλλά να βλέπει και από εμάς το ίδιο... Όταν κλαίει είπε να τον αφήνουμε να κλαιει όσο θέλει χωρίς να τον σταματάμε (τύπου: έλα έλα αγοράκι μου μην κλαις) γτ έτσι αυτό που βλέπει ένα μικρό παιδί είναι ότι μόνο αυτό θρηνεί και δεν το καταλαβαίνει η οικογένεια του... Επίσης όταν περάσουν λίγο οι μέρες να πάμε μια βόλτα σε μια παραλία και να έχω εγώ το δικό μου το σκύλο να παίξει ο μικρος όσο θέλει αλλά χωρίς να πάει ο σκύλος μου σπίτι του. Πριν γίνει ότι γίνει πήγαινα παρά πολύ συχνά στο σπίτι του επειδή έχει μεγάλη αυλη και παιζανε και τα 3 όλα μαζί...

Αργότερα θα δώσω τα κλειδια του σπιτιού μου στον πατέρα του ( υπάρχει τυφλή εμπιστοσύνη) μια μέρα να έρθει με το μικρό όταν θα λείπω εγώ ότι δήθεν κάτι μου έτυχε εμένα στη δουλειά και θα αργήσω για να τον βγάλει μια βολτουλα 10-15 λεπτά. Το πρότεινε ο ψυχολόγος για να δούμε πως είναι γενικά..

 

[Giwrgosm]

Κάτι που ξέχασα να αναφέρω: Όταν περάσουν οι πρώτες μέρες είπε να πούμε στο μικρό ότι: να σου πω έχουμε τόση τροφουλα φυλαγμένη θες να πάμε να ταισουμε κάνα αδεσποτακι; Χωρις να γίνει ο παραμικρός λόγος για τα πράγματα του εννοείται...

 

[st3li0s]

Εγώ έχω να πω ότι δεν είναι θέμα ζώου αλλά γονεών στο πως δίνουν τα ερεθίσματα στο παιδί τους.
Το πολύ ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο δείχνει μη ορθή διαχείριση από την μεριά του παιδιού, πράγμα που σημαίνει ότι ή έτσι είναι η χαρακτηροδομή του παιδιού ή οι γονείς δημιούργησαν τούτη την κατάσταση.

Πρέπει να μάθει το παιδί να διαχειρίζεται καταστάσεις που θα του έρχονται στην ζωή.

Συνάδελφος ψυχολόγος (αδερφή μου) συμφωνεί σε αυτές τις γενικές παραδοχές με τον/την ψυχολόγο του παιδιού.

 

[spyv]

Το πολύ ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο δείχνει μη ορθή διαχείριση από την μεριά του παιδιού, πράγμα που σημαίνει ότι ή έτσι είναι η χαρακτηροδομή του παιδιού ή οι γονείς δημιούργησαν τούτη την κατάσταση.

Πρέπει να μάθει το παιδί να διαχειρίζεται καταστάσεις που θα του έρχονται στην ζωή.

st3li0s, για να καταλαβω, ζητας απο ενα παιδι 10 στα 11 ετων να εχει... ενα μετριο; χλιαρο; συναισθηματικο δεσιμο με το σκυλο που μεγαλωσε μαζι, να βλεπει τη σχεση του αυτη με τον σκυλο αποστασιοποιημενα γιατι ενα "ισχυρο συναισθηματικο δεσιμο" μαζι του μπορει σε περιπτωση απωλειας να τον πληγωσει (ανεπανορθωτα;), να κανει "ορθη διαχειριση" και να μαθει τελος, να "διαχειριζεται" καταστασεις που θα του ερχονται στη ζωη;

ποσοι ενηλικοι τα εχουν καταφερει ολα αυτα; τα εχεις καταφερει εσυ;
ποσοι τα ειχαν καταφερει αυτα στην ηλικια του; τα ειχες καταφερει εσυ;

ολα αυτα που γραφεις, δε δειχνουν μηπως τα ιδια γι' αυτον που κρινει; ok, ok, skip the extreme emotional bond!

δεν του εκλεψαν το ποδηλατο του παιδιου, ο σκυλος του πεθανε.

 

[st3li0s]

«Θα πρέπει να μάθει» είπα.
Δεν είπα ούτε ότι θα πρέπει «να έχει», ούτε ότι «θα πρέπει να ξέρει», ούτε φυσικά ότι «θα καταφέρει».

Ένα παιδί 10-11 ετών είναι ένα πολύ μεγάλο παιδί με απίστευτη αντίληψη των πραγμάτων και μπορεί να καταστεί και υπεύθυνο για πολλά πράγματα, μην το υποτιμάς.

Ίσως η αυτόματη υποτίμηση ή η αποστείρωση των πραγμάτων από μεριάς γονέων φέρνουν παιδιά σε τέτοιες καταστάσεις.

Ένα λάθος που κάνουν οι γονείς σε ένα παιδί είναι ότι δεν παρουσιάζουν ποτέ την κατάσταση ότι ο σκύλος ζει λιγότερο από μας. Και άρα να προσαρμόζουν το παιδί σε αυτήν την συνθήκη. Και άρα να μάθει το παιδί να ζει με ζωντανούς ώστε να μην θρηνεί αργότερα τους πεθαμένους τόσο πολύ. Και άρα να μάθει το παιδί να ζει και να είναι υπεύθυνο εν ζωή και να εκτιμά. Και άρα να μάθει το παιδί μια διαφορετική έννοια της αγάπης και της ανιδιοτέλειας.

Αυτό όλο το παραπάνω πολλοί γονείς το θεωρούν επίκληση στο συναίσθημα και δεν το εφαρμόζουν για να μην γίνει ευαίσθητο το παιδί. Και καταφέρνουν τελικά να το κάνουν ευαίσθητο δια της άλλης οδού.

Εμένα ας πούμε τα λεγόμενα του κυρίου όπου αναφέρει ότι το παιδί ήταν ΠΟΛΛΕΣ ώρες μαζί με τον σκύλο και ήταν αυτοκόλλητοι δεν μου άρεσε καθόλου. Αυτό είναι ίσως το πρώτο καμπανάκι.

Πέρα από αυτό, διαβάσαμε ότι ήδη ο/η ψυχολόγος συμβούλεψε μια πιο σκληρή τακτική για να διαχειριστεί την κατάσταση και ήδη συμβούλεψε ότι θα πρέπει πάσει θυσία να διαχειριστεί το παιδί χωρίς κανένα υποκατάστατο (καινούργιο ζώο) για να του απαλύνει τον πόνο.

 

[spyv]

«Θα πρέπει να μάθει» είπα.
Δεν είπα ούτε ότι θα πρέπει «να έχει», ούτε ότι «θα πρέπει να ξέρει», ούτε φυσικά ότι «θα καταφέρει».

εγραψες:

Το πολύ ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο δείχνει...

αυτο σημαινει οτι εχει (ισχυρο συναισθηματικο δεσιμο). οχι;
στα υπολοιπα εγραψα "θα πρεπει να μαθει". οπως εγραψες κι εσυ.

επειδη ακριβως ενα παιδι στην ηλικια του "είναι ένα πολύ μεγάλο παιδί με απίστευτη αντίληψη των πραγμάτων και μπορεί να καταστεί και υπεύθυνο για πολλά πράγματα" θα πρεπει οι μεγαλυτεροι και ωριμοτεροι να σεβαστουν αυτο που βιωνει και να το αφησουν να το βιωσει οπως αυτο διαλεγει να το βιωσει.

ο σκυλος χαθηκε οπως μας λεει ο giwrgosm μολις την προηγουμενη τριτη και χτες γραφει οτι το παιδι εχει ηρεμησει καπως.