Ίσως είναι καλή ιδέα να αρχίσει να τρώει από το χέρι σου και αργότερα από το χέρι λιγότερο γνωστών ατόμων για να πάρει λίγο θάρρος, σιγά σιγά βέβαια. Με το φαγητό γενικά πως τα πάει την ενθουσιάζει ή έτσι κι έτσι; Γενικά να ξέρεις ένα φοβικό σκυλί είναι δυσκολότερο να διορθωθεί από ότι ένα επιθετικό. Επίσης γνώμη μου είναι να αρχίσεις να την εκθέτεις σε βαβούρα και κόσμο αφού με εσένα έχει πλέον εξοικειωθεί. Σταδιακά και αυτό φυσικα. Εγω τι θα έκανα αν ήμουν στη θέση σου; Θα διάλεγα στην αρχή μια καφετέρια χωρίς πολύ κόσμο και μια ήσυχη σχετικά ώρα και θα πήγαινα κάθε μέρα μετά την βόλτα με τον σκύλο για καφέ και μαζί ένα σακουλάκι λιχουδιές. Αν κάποιος θέλει να πλησιάσει του εξηγείς και του ζητάς να το κάνει ήρεμα και αν ο σκυλος δέχεται να του δώσει και μια λιχουδιά. Αν πάλι δεις ότι τραβιέται πίσω η αντιδρά υπερβολικά σταματάς και τον διώχνεις (ευγενικά πάντα). Όταν την δεις και είναι πιο άνετη πήγενε μια πιο πολυσύχναστη ώρα, αργότερα καθίστε σε ένα τραπεζάκι με μεγαλητερη κίνηση κοντά στην πόρτα η στον δρόμο. Αν δεις και τρομάξει με κάτι την αποσπάς άμεσα με φαΐ. Αν δεις ότι τρομάζει πολύ συχνά η είναι πολύ αγχωμένη ένα βήμα πίσω μέχρι να νιώσει πάλι άνετα και ξανά...Οπός καταλαβενεις είναι μια διαδικασία που θέλει μεγάλη συνέπεια και υπομονή από μέρος σου. Το σημαντικό είναι να αρχίσεις να βλέπεις πρόοδο έστω και μικρή. Γενικά στόχος σου είναι να μην πετάγεται από τον φόβο κάθε φόρα που ακούει κάτι λίγο ξαφνικό και δυνατό και γενικά να είναι οκ με ανθρώπους και σκυλιά. Ιδανικά θα πρέπει να αγνοεί όλα τα παραπάνω.