θα σου προτεινα να ζητησεις τη συμβουλη ενος επαγγελματια.
να φανταστω οτι δεν υπαρχουν παιδια στο περιβαλλον του, ε;
τι μεγεθους ειναι;
να φανταστω οτι δεν υπαρχουν παιδια στο περιβαλλον του, ε;
τι μεγεθους ειναι;
Ραμματα, αρα ηταν δυνατες οι διορθωσεις...Φυσικά δε τον φοβάμαι. Είναι πολύ αγαπησιάρης για να τον φοβηθώ. Το θέμα που με ανησυχεί είναι ότι δεν κοιμόταν. Έτσι απλά αισθάνθηκε απειλή; Έχω διαβάσει άπειρα για τις συμπεριφορές σκύλων γιατί είναι δύσκολη περίπτωση ο δικός μου με τις φοβίες του και το έχω δουλέψει πολύ αλλα όσο να ναι πολλές φορές αυθόρμητα θα κανεις κάποια κίνηση που εκείνον θα τον ενοχλήσει. Αλλα έτσι ξαφνικά χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι, απλά αντιδρά επιθετικά; Ευθανασία δε θα έκανα ποτε! Δε θα είχα καθαρή συνείδηση. Απλά προσπαθώ να καταλάβω λίγο παραπάνω. Γι αυτό απευθύνθηκα εδώ. Όσο να ναι υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν κάτι παραπάνω.
Συγγνώμη για το οφφ...Εδώ διαφωνώ πλήρως. Αν έχεις το σκύλο σου (ή συγγενή σου αλλά ακόμα στους ανθρώπους δεν επιτρέπεται..) σε τελικό στάδιο καρκίνου, και τον βλέπεις μέρα με τη μέρα να γίνεται όλο και χειρότερα, τα μάτια του να χάνουν τη λάμψη τους, να μην αντέχει να κάνει ούτε 2 βήματα, τότε ναι η ευθανασία είναι πράξη ανθρωπιάς, είναι ένας καλός και ευχάριστος θάνατος, ένα απλό τσίμπημα που μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βοηθάει το σκύλο να μην πονάει πια...Προσωπικά τουλάχιστον όταν προσφέραμε στη Λάρα αυτή τη λύση, την είδα να φεύγει ήρεμα, χωρίς πόνο, χωρίς αγωνία@Tzin.s
Ευ...... Δεν υπαρχει καλος και ευχαριστος θανατος για κανενα ειδος ποσο μαλλον να αποφασιζει τριτος.
Ναι, εννοείται! Θα με βοηθούσες παρα πολύ!! ΕυχαριστώΜια λεπτομέρεια: δεν ειναι επιθετικός, είναι φοβικός.
Ενα επιθετικο σκυλι ορμαει για να νικησει τον αντιπαλο στη μαχη, ενα φοβικο ορμαει για να μην το πλησιασει αλλος σκυλος.
Αν αυτο που λες συνέβη 3 φορες μεσα σε 1,5 χρ το θεωρω εξαιρετικα σπανιο φαινομενο. Δεν μπορεις να πεις αλκοολικο εναν ανθρωπο που πινει 2 φορες το χρονο. Δεν μπορεις να πεις ανισορροπο εναν σκυλο με ιστορικο αδεσποτης ζωης ο οποιος 3 φορες αντεδρασε στην αποτομη κινηση του αφεντικου.
Οπως λεει ο @Hammer δεν ηθελε να σου κανει ζημια. Κι εγω συμπληρωνω, αμα ηθελε να σου κανει ζημια, θα την ειχε κανει υπο τελειως διαφορετικες συνθηκες.
Η μεγάλη μου σκυλα ηταν πολυ φοβικη οταν τη μαζεψα απο το δρομο και χρειαστηκαν παραπανω απο 2 χρονια για να αρχισει αυτο να αλλαζει. Αν θελεις θα σου δωσω μερικα tips σε οτι αφορα τα αλλα σκυλια. Βεβαια παιχνιδιαρα και κοινωνικη δεν εγινε ποτε, εμαθε απλα να τα αγνοει
Συγγνώμη για το οφφ...Εδώ διαφωνώ πλήρως. Αν έχεις το σκύλο σου (ή συγγενή σου αλλά ακόμα στους ανθρώπους δεν επιτρέπεται..) σε τελικό στάδιο καρκίνου, και τον βλέπεις μέρα με τη μέρα να γίνεται όλο και χειρότερα, τα μάτια του να χάνουν τη λάμψη τους, να μην αντέχει να κάνει ούτε 2 βήματα, τότε ναι η ευθανασία είναι πράξη ανθρωπιάς, είναι ένας καλός και ευχάριστος θάνατος, ένα απλό τσίμπημα που μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βοηθάει το σκύλο να μην πονάει πια...Προσωπικά τουλάχιστον όταν προσφέραμε στη Λάρα αυτή τη λύση, την είδα να φεύγει ήρεμα, χωρίς πόνο, χωρίς αγωνία
1. Το πρωτο και βασικο ειναι να μην ενισχυουμε τις φοβιες. Οι σκυλοι δεν εχουν καμια 6η αισθηση αλλα απο τον τονο της φωνης και απο τις κινησεις μας πολυ καλα καταλαβαινουν οταν ειμαστε αγχωμενοι η νερικοι. Και για εναν φοβικο σκυλο αυτο ειναι απαγορευτικο. Π.χ. σας πλησιαζει ενα αλλο σκυλι κι εσυ αρχιζεις κι ανησυχεις, η μιλας στον σκυλο σου με αγχωμενη φωνη, κι ο σκυλος το βλεπει ως εξης: "φοβαμαι που φοβαμαι, να ομως που και το αφεντικο μου εχει αγχος, αρα την κατσαμε".Ναι, εννοείται! Θα με βοηθούσες παρα πολύ!! Ευχαριστώ
Στην συγκεκριμένη περίπτωση εξήγησε η θεματοθετρια ότι αυτό της το πρότειναν τρίτοι. Εκτός από ανίατη ασθένεια, οι μόνες περιπτώσεις που γνωρίζω να προτείνεται (ή μετά από απόφαση δικαστηρίου να επιβάλλεται) η ευθανασία είναι η επιθετικοτητα ενός σκύλου η οποία μπορεί να τον καταστήσει επικίνδυνο για τον άνθρωπο. Θα μου πεις ότι σε αυτές τις περιπτώσεις το λάθος του ιδιοκτήτη το πληρώνει ο σκύλος και συμφωνώ απόλυτα με αυτό. Αλλά δυστυχώς όταν ειδικά είναι απόφαση δικαστηρίου δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να υπάρξουν πιο ενημερωμένοι ιδιοκτήτες ώστε στο μέλλον να μην αποφευχθεί. Σε κάθε περίπτωση πάντως στην συντριπτική πλειοψηφία η ευθανασία χρησιμοποιειται για να γλιτώσει ο σκύλος από ανίατη ασθένεια με ο, τι αυτή συνεπάγεται και υπό αυτό το πλαίσιο (καθώς και λόγω της ανώδυνης πραγματικα διαδικασίας για το σκύλο) είναι οντως καλός θάνατος. (προσωπικά για μένα σε περιπτώσεις ασθένειας με δεδομένη την κατάληξη δεν υπάρχει καμία ηθική προέκταση, μιας και προσωπικά πιστεύω ότι εάν δεν επιλεχθεί αυτός ο δρόμος απλά επιτείνεται χωρίς λόγο ο πόνος και το μαρτύριο ενός ζωντανού οργανισμού)Μεγαλη κουβεντα με ηθικες προεκτασεις και αναλογως των περιστασεων.
Γιατι ομως σε ενα σκυλι νεαρο και κατα τα φαινομενα υγιες;
Επειδη δαγκωσε οπως το οδηγει το ενστικτο του οταν βρισκεται σε μειονεκτικη θεση.
Ποιος σου δινει το δικαίωμα να το παξεις Θεος;
Φυσικα δεν αναφερομαι σε σενα αλλα σε παρομοιες περιπτωσεις με την παραπανω και τις συμβουλες που δοθηκαν.
@Eroe αυτό που περιγράφεις είναι ατυχές και το μόνο που θα οδηγήσει είναι και σε άλλο ατύχημα. Δεν μαλώνουμε/διορθώνουμε εκφοβίζοντας τον σκύλο εκτός και αν είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις την αντίδρασή του και στο τέλος με την κόντρα αυτή μόνο την σχέση χαλάς. Συνήθως δεν θέλουμε να πάμε σε άμεση κόντρα και για αυτό χρησιμοποιούμε το λουρί με "τίναγμα" που είναι έμμεση μέθοδος ή άλλες μεθόδους.π.χ. να τον πιάσεις από τον σβέρκο και να πεις με θυμώμενη φωνη ΜΗ. Βασικά δεν νομίζω να χρειάζεστε απαραίτητα εκπαιδευτή
Ο όρος συμπεριφερολόγος απευθύνεται κάποιον που έχει αποφοιτήσει από πανεπιστήμιο. Κάποιοι εκπαιδευτές σκύλων κάνουν κατάχρηση του όρου. Είμαι και εγώ σύμφωνος ότι δεν χρειάζεται απαραίτητα το "πακέτο" ΒΥ.Δεν χρειάζεται πάντως να πάρεις πακέτο βασικής υπακοής από εκπαιδευτή - μπορεί π.χ. να πληρώσεις μια επίσκεψη συμπεριφερολόγου, να δει το σκυλί και να αποφανθεί και από εκεί και πέρα να σου πει πως κινείσαι ή αν χρειάζεται περαιτέρω δουλειά σε αυτό.
Είναι τελείως φυσιολογικό να το κάνει ένας σκύλος όταν έχουμε κάνει απανωτά και συσσωρευμένα λάθη. Είναι όμως τελείως φυσιολογικό να στο κάνει και ένας ανισόρροπος σκύλος. Τον διαχωρισμό όμως αυτόν δεν μπορεί και δεν πρέπει να τον κάνει η νοσηλεύτρια.Για να ξεκαθαρίσω αυτό.. μόλις πήγα στο νοσοκομείο να με ράψουν, όσοι άκουσαν ότι το έκανε ο σκύλος μου, άρχισαν να μου λένε ότι δεν είναι φυσιολογικό, θα το ξανακάνει και γενικά ότι προτείνεται ευθανασία για σκυλιά που δαγκώνουν τα αφεντικά τους. Μίλησα και με άνθρωπο που εκτρέφει σκύλους..