Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους μας ...
Ναι ναι απόκτησα και γω μια πιτμπουλιτσα...
Πρώτη φορά συνύπαρξη με πιτ και μάλιστα θηλυκό...
Τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής μου έχω μόνο αρσενικά και μόνο λύκους ... Γερμανό Βέλγο και ο τελευταίος μου γεράκος που έφυγε πριν μερικές εβδομάδες σε ηλικία 15 ετών ήταν ένα πανέξυπνο Μαλινουα...
Μένω εκτός Αθηνών στη μέση του πουθενά ... άπλα να φάνε και οι κότες ...
ταξίδεψα 350 χλμ για να πάω στο Μεριμνω να παρω ένα ημίαιμο λυκοκουταβακι ... εχω κι άλλα ζώα στη φάρμα οπότε θέλω ο σκύλος μου να μην έχει θέματα με αυτά ...
περιμένοντας να ξημερώσει η μέρα να πάω στο ραντεβού μου με βρήκε η Ίρμα...
Είναι μια δεσποινίς 3 μηνών που ο κηδεμόνας της φεύγει μετανάστης στη Γερμανία... φίλος του μεγάλου μου γιου (ο οποίος εχει μια πιτμπουλιτσα 6 μηνων που την υιοθετησε απο μια αντίστοιχη φιλοζωική) μόλις έμαθε πως θέλω κουτάβι σχεδόν έπεσε στα γόνατα για να την πάρω ...
Την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά ...
Έτρεξε πάνω μου λες και με ήξερε από πάντα και δεν κλαψουρισε ούτε μια στιγμή από την ώρα που μου την άφησε ο πρώην κηδεμόνας της ...
Είναι υπακουη, παιχνιδιάρα , τρυφερή... Φυσικά κοιμάται αρκετές ώρες γιατί από φυσική άσκηση άλλο τίποτα εδώ που είμαι...
Το θέμα είναι πως την έχω έξω απ το σπίτι...
Πριν κοιμόταν στο ίδιο κρεβάτι με τον κηδεμόνα της κάτι που δεν έκανα ποτέ και ούτε σκοπεύω να κάνω ... Έχω το κρεβάτι της μπροστά στην μπαλκονόπορτα που όταν ειμαι μέσα μπορεί να με βλέπει συνέχεια ώστε να νιώθει ασφαλής...
Γυρίζουμε από τις βόλτες μας και πάει και κοιμάται χαλαρά χωρίς κλαψουρισματα ... Όταν κλείνω τα φώτα για να κοιμηθούμε και μεις αρχίζει ένα ήπιο κλαψουρισμα ... το πρώτο βράδυ μπαινοβγαινα ανα τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να καταλάβει πως δεν είναι μόνη. .. το πρωί σερνομασταν και οι δύο στο γραφείο , την παίρνω μαζί μου αφού μπορώ ... Το επόμενο βράδυ βγήκα μια φορά και το μεθεπόμενο καθόλου....
Τώρα δεν κλαψουριζει αλλά σχεδόν όλο το βράδυ γυρνοβολάει γύρω γύρω και το πρωί που είμαστε μαζί κοιμάται του καλού καιρού ...
Είναι αυτό φυσιολογικό για ένα κουτάβι ?
Θέλω να ρωτήσω και κάτι άλλο που ίσως φανεί χαζό ... αλλά θα το ρωτήσω
Τα αρσενικά που είχα ήταν δεμένα μαζί μου αφού ουσιαστικά εγώ ήμουν πάντα ο κηδεμόνας τους αλλά και λόγω φύλου?
Ισχύει αυτό ?
Γιατί με το κορίτσι μου έχω δεθεί, με ακολουθεί παντού ακόμη και χωρίς λουρί, μόλις με χάσει από το οπτικό της πεδίο με ψάχνει και είμαστε μαζί μόλις 8 μέρες ... Και για να πω την αλήθεια δε θέλω να το χάσω αυτό.... μια που η δική μας αγέλη έχει μόνο μία βασίλισσα (εμένα ) και τώρα και μια πριγκίπισσα.
Ελπίζω να γίνω μια καλή κηδεμόνας και φίλη για το κουτάβι μου ...που είναι τόσο διαφορετικό από τα άλλα κουτάβια που είχα στ η ζωή μου ...
Ναι ναι απόκτησα και γω μια πιτμπουλιτσα...
Πρώτη φορά συνύπαρξη με πιτ και μάλιστα θηλυκό...
Τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής μου έχω μόνο αρσενικά και μόνο λύκους ... Γερμανό Βέλγο και ο τελευταίος μου γεράκος που έφυγε πριν μερικές εβδομάδες σε ηλικία 15 ετών ήταν ένα πανέξυπνο Μαλινουα...
Μένω εκτός Αθηνών στη μέση του πουθενά ... άπλα να φάνε και οι κότες ...
ταξίδεψα 350 χλμ για να πάω στο Μεριμνω να παρω ένα ημίαιμο λυκοκουταβακι ... εχω κι άλλα ζώα στη φάρμα οπότε θέλω ο σκύλος μου να μην έχει θέματα με αυτά ...
περιμένοντας να ξημερώσει η μέρα να πάω στο ραντεβού μου με βρήκε η Ίρμα...
Είναι μια δεσποινίς 3 μηνών που ο κηδεμόνας της φεύγει μετανάστης στη Γερμανία... φίλος του μεγάλου μου γιου (ο οποίος εχει μια πιτμπουλιτσα 6 μηνων που την υιοθετησε απο μια αντίστοιχη φιλοζωική) μόλις έμαθε πως θέλω κουτάβι σχεδόν έπεσε στα γόνατα για να την πάρω ...
Την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά ...
Έτρεξε πάνω μου λες και με ήξερε από πάντα και δεν κλαψουρισε ούτε μια στιγμή από την ώρα που μου την άφησε ο πρώην κηδεμόνας της ...
Είναι υπακουη, παιχνιδιάρα , τρυφερή... Φυσικά κοιμάται αρκετές ώρες γιατί από φυσική άσκηση άλλο τίποτα εδώ που είμαι...
Το θέμα είναι πως την έχω έξω απ το σπίτι...
Πριν κοιμόταν στο ίδιο κρεβάτι με τον κηδεμόνα της κάτι που δεν έκανα ποτέ και ούτε σκοπεύω να κάνω ... Έχω το κρεβάτι της μπροστά στην μπαλκονόπορτα που όταν ειμαι μέσα μπορεί να με βλέπει συνέχεια ώστε να νιώθει ασφαλής...
Γυρίζουμε από τις βόλτες μας και πάει και κοιμάται χαλαρά χωρίς κλαψουρισματα ... Όταν κλείνω τα φώτα για να κοιμηθούμε και μεις αρχίζει ένα ήπιο κλαψουρισμα ... το πρώτο βράδυ μπαινοβγαινα ανα τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να καταλάβει πως δεν είναι μόνη. .. το πρωί σερνομασταν και οι δύο στο γραφείο , την παίρνω μαζί μου αφού μπορώ ... Το επόμενο βράδυ βγήκα μια φορά και το μεθεπόμενο καθόλου....
Τώρα δεν κλαψουριζει αλλά σχεδόν όλο το βράδυ γυρνοβολάει γύρω γύρω και το πρωί που είμαστε μαζί κοιμάται του καλού καιρού ...
Είναι αυτό φυσιολογικό για ένα κουτάβι ?
Θέλω να ρωτήσω και κάτι άλλο που ίσως φανεί χαζό ... αλλά θα το ρωτήσω
Τα αρσενικά που είχα ήταν δεμένα μαζί μου αφού ουσιαστικά εγώ ήμουν πάντα ο κηδεμόνας τους αλλά και λόγω φύλου?
Ισχύει αυτό ?
Γιατί με το κορίτσι μου έχω δεθεί, με ακολουθεί παντού ακόμη και χωρίς λουρί, μόλις με χάσει από το οπτικό της πεδίο με ψάχνει και είμαστε μαζί μόλις 8 μέρες ... Και για να πω την αλήθεια δε θέλω να το χάσω αυτό.... μια που η δική μας αγέλη έχει μόνο μία βασίλισσα (εμένα ) και τώρα και μια πριγκίπισσα.
Ελπίζω να γίνω μια καλή κηδεμόνας και φίλη για το κουτάβι μου ...που είναι τόσο διαφορετικό από τα άλλα κουτάβια που είχα στ η ζωή μου ...